Ο Μηνάς Λυριστής για το αεροδρόμιο Μυκόνου

Ο Μηνάς Λυριστής,  Περιφερειακός Σύμβουλος Νοτίου Αιγαίου, με άρθρο του εξέφρασε τις απόψεις αλλά και τη δυσφορία του σχετικά με τον τρόπο διαχείρισης του αεροδρομίου Μυκόνου 

“Από τα τέλη Απριλίου αναδύονται φήμες σχετικές με το Αεροδρόμιο "Μαντώ Μαυρογέννη", το οποίο και διαχειρίζεται γνωστή εταιρία γερμανικών συμφερόντων. Μάλιστα, την περασμένη εβδομάδα κυκλοφόρησαν και δημοσιεύματα στον τύπο αλλά και σε πανελλήνιας αναγνωρισιμότητας ιστοσελίδες. Σε αυτά, αναφερόταν η πρόθεση της εταιρίας να αποκλείσει την ελεύθερη πρόσβαση στον χώρο των αφίξεων του Αεροδρομίου της Μυκόνου για τα επαγγελματικά αυτοκίνητα μεταφοράς επιβατών αλλά και να επιβάλει κόμιστρο με χρονική χρέωση για όσους επαγγελματίες επιθυμούν να εισέρχονται σε αυτόν. Το μέτρο πρόκειται να ισχύσει -θεωρητικά- από τις αρχές Ιουνίου.

Αφού διασταύρωσα τις πληροφορίες και ενημερώθηκα από πολίτες και φορείς, καταθέτω τις απόψεις μου για το ζήτημα αυτό, το οποίο -μεσούσης της τουριστικής περιόδου- πρόκειται να αλλάξει ριζικά τον τρόπο με τον οποίο η πρόταση αυτή κατηγοριοποιεί πελάτες και πολίτες σε δύο ταχύτητες:

Η θέληση της εταιρίας να προβεί σε αποκλεισμό/διαχώρισμό του χώρου των αφίξεων από το υπόλοιπο αεροδρόμιο, πρόκειται να δημιουργήσει πρωτόγνωρες συνθήκες κυκλοφοριακής πίεσης. Και μάλιστα, όχι μόνο στο ίδιο το αεροδρόμιο, αλλά και στους παρακείμενους δρόμους, με άμεσα θιγόμενο τον Περιφερειακό οδικό άξονα, δρόμο ο οποίος ήδη επιβαρύνεται από την υπάρχουσα κίνηση.

Επιπλέον, η επιθυμία της εταιρίας να παράσχει 30 θέσεις βραχείας στάθμευσης για επαγγελματικά οχήματα εντός του χώρου των αφίξεων, κρίνεται ανεπαρκής με δεδομένο τον υψηλότατο όγκο αφίξεων κατά τους θερινούς μήνες και την αδήριτη ανάγκη των επισκεπτών να μεταφερθούν στα καταλύματα τους. Επιπρόσθετα όμως, ο τιμοκατάλογος που δημοσιεύτηκε στα ΜΜΕ και αφορά συγκεκριμένο αντίτιμο ανά όχημα με ετήσιο άξονα, αλλά και χρονοχρέωση για όσο διάστημα παραμένει το όχημα στο Αεροδρόμιο. Δηλαδή, οι ιθύνοντες νόες της ιδέας αυτής, ζητούν από κάθε επαγγελματία να πληρώνει ετήσια συνδρομή ούτως ώστε το όχημα του να δύναται να μπορεί να παραλάβει κόσμο στον χώρο των αφίξεων, ενώ ο χρόνος που μπορεί το κάθε όχημα να παραμένει σε στάση εντός του αεροδρομίου είναι προκαθορισμένος (20 λεπτά) και κάθε επιπλέον λεπτό παραμονής θα χρεώνεται επιπλέον! 

Επί της ουσίας, η (υπό προϋποθέσεις που θα εξηγηθούν παρακάτω) καλή ιδέα της εταιρίας να οριοθετήσει τον χώρο των αφίξεων γίνεται για τρεις λόγους όπως η ίδια διατρανώνει: Να θεσπιστεί πλαίσιο κυκλοφοριακής αποσυμπίεσης στο αεροδρόμιο, να παταχθεί το φαινόμενο των "πειρατών" που "ψαρεύουν" πελάτες παρανόμως αλλά και "η δημιουργία εικόνας ευρωπαϊκού αεροδρομίου".

Η πρόταση αυτή, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο κυκλοφοριακό χάος.

Η άποψη μου, εδράζεται στο γεγονός πως οι επαγγελματίες που θα έχουν πληρώσει το προτεινόμενο πάσο, θα έχουν -θεωρητικά και μόνο- δικαίωμα εισόδου. Στην πραγματικότητα, εξαιτίας του υπερβάλλοντος όγκου εργασίας του αεροδρομίου αλλά και του αριθμού εξυπηρετούμενων πελατών ανά πτήση, ο χώρος βραχείας στάθμευσης θα είναι διαρκώς γεμάτος από οχήματα με αποτέλεσμα να συμπληρώνονται οι διαθέσιμες θέσεις άμεσα. Το παραπάνω, θα αναγκάζει τα οχήματα που δεν θα χωρούν στις προβλεπόμενες θέσεις, αλλά επιθυμούν να παραλάβουν πελάτες, να πραγματοποιούν κύκλους εντός του αεροδρομίου. Είναι εμφανές πως πρόκειται να δημιουργηθεί κυκλοφοριακό κώλυμα εντός του χώρου του αεροδρομίου και κατά συνέπεια και στο κύριο οδικό δίκτυο το οποίο ενώνει το αεροδρόμιο με το υπόλοιπο νησί· ένα δίκτυο, το οποίο ήδη επιβαρύνεται μετά από κάθε άφιξη αεροσκάφους.

Επιπρόσθετα, δεν δίνεται κάποια άλλη επιλογή ως προς το παραπάνω ζήτημα ούτως ώστε να δύνανται τα οχήματα να πραγματοποιούν ολιγόλεπτη στάση σε ξεχωριστό χώρο και να εισέρχονται στον χώρο των αφίξεων εφόσον υπάρξει ελεύθερη θέση. Μάλιστα, το θέμα αυτό αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε επιπλέον καθυστερήσεις, κομφούζιο και προβλήματα στο σύνολο του δρόμου έμπροσθεν του αεροδρομίου, όπως επίσης και στην διέλευση των ταξί, τα οποία έχουν δικό τους ξεχωριστό χώρο στάθμευσης και χρειάζονται την ελεύθερη πρόσβαση με σκοπό την εξυπηρέτηση του επιβατικού κοινού.  

Ένα ακόμη ζήτημα που ανακύπτει, είναι η ανεπάρκεια χώρου αναμονής ιδιωτών-πολιτών που πρόκειται να παραλάβουν συγγενείς/φίλους κτλ. αλλά και ιδιοκτητών ενοικιαζόμενων δωματίων που ενδιαφέρονται να παραλάβουν δικούς τους πελάτες. Οι συγκεκριμένες κατηγορίες ενδιαφερομένων, τελούν υπό σκιώδες πλαίσιο ως προς τη δυνατότητα των μεν να βρουν χώρο στάσης και των δε να έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν το προτεινόμενο αντίτιμο που η γνωστή εταιρία που διαχειρίζεται το αεροδρόμιο, επιθυμεί να εισπράττει. Μάλιστα, η εταιρία ενημέρωσε διάφορους φορείς πως όσοι δεν θα μπορούν να εισέλθουν στον χώρο των αφίξεων, θα μπορούν να πραγματοποιήσουν ολιγόλεπτη στάση στον χώρο των αναχωρήσεων. 

Θαρρώ, πως αυτή η άριστη και εμπεριστατωμένη (!) ιδέα θα δημιουργήσει σε υπερθετικό βαθμό το αφενός παράνομο αλλά και αναπόφευκτο σύμφωνα με την πολιτική που προτίθεται η εταιρία να εφαρμόσει, πρόβλημα των διπλά ή τριπλά σταθμευμένων οχημάτων στον χώρο των αναχωρήσεων ή και αλλού.. Το επακόλουθο κυκλοφοριακό πρόβλημα που θα συμβεί στην πορεία όμως, πρόκειται να έχει την ευθύνη των επιλογών της εταιρίας, με αποτέλεσμα την εξαιρετικά χρονοβόρα, κοστοβόρα αλλά και δυσλειτουργική συνέχεια της καθημερινής λειτουργίας του αεροδρομίου, της εξυπηρέτησης των επισκεπτών αλλά και των κατοίκων του νησιού.

Το μείζον πρόβλημα, το οποίο πρέπει η εταιρία να επιλύσει προτού προβεί σε κάθετες επιλογές, είναι αυτό των υποδομών στάθμευσης αλλά και της διαπλάτυνσης των δρόμων που εφάπτονται με το αεροδρόμιο. Η μη ύπαρξη χώρων στάθμευσης μικρής διάρκειας δεν αποτελεί ευκαιρία δημιουργίας νέων πολιτικών χάραξης συνόρων στον χώρο των αφίξεων. Τουναντίον, δημιουργεί επιπρόσθετα προβλήματα δυσλειτουργικότητας του αεροδρομίου, επιπλέον κυκλοφοριακής πίεσης στους παρακείμενους δρόμους, κακής παροχής υπηρεσιών προς τους επισκέπτες αλλά και δημιουργία κλίματος ασέβειας ως προς τους κατοίκους του νησιού, για τους οποίους ως φαίνεται, δεν χωράει στον σχεδιασμό της εταιρίας η επιλογή να παραλαμβάνουν τους οικείους τους από τις αφίξεις, αλλά θα πρέπει ο μόνιμος κάτοικος να κάνει ακόμη μια φορά υπομονή, επειδή η τουριστική περίοδος 5-6 μηνών ορίζει τις ζωές μας (!). 

Μία ακόμη επιλογή αριστείας η οποία με απασχολεί, εφόσον επιβεβαιωθούν οι εξαγγελίες της εταιρίας, είναι πως επιθυμεί να εφαρμοστεί το μέτρο αυτό μεσούσης της τουριστικής περιόδου. Όμως, το κόστος που προτίθεται να εφαρμόσει ως πάσο εισόδου στις αφίξεις πρόκειται να επηρεάσει άμεσα τους επαγγελματίες, καθιστώντας ασύμφορη εν τέλει την μεταφορά επιβατών από το αεροδρόμιο με τις υπάρχουσες τιμές. Το παραπάνω επιχείρημα έχει σαφέστατη συλλογιστική πορεία: Τα τουριστικά γραφεία έχουν ήδη δώσει τιμοκαταλόγους στους πελάτες τους και έχουν ήδη (πολλές φορές ακόμη και από την προηγούμενη χρονιά) συνάψει συμφωνίες με τουριστικούς πράκτορες, με συγκεκριμένες τιμές. Έτσι, το επιπλέον κόστος που επιθυμεί η εταιρία να θέσει, πρόκειται να επιβαρύνει τους παρόχους υπηρεσιών μεταφοράς επιβατών, καθώς σε συμφωνημένες τιμές δεν μπορούν να γίνουν αλλαγές. Το αποτέλεσμα καθιστά οικονομικά ασύμφορη την μεταφορά επιβατών από το Αεροδρόμιο.  

Τέλος, η εταιρία δεν αναλαμβάνει την ευθύνη καθυστερημένης προσγείωσης των αεροσκαφών, ή της καθυστέρησης που παρατηρείται στην παραλαβή των αποσκευών των επισκεπτών. Έτσι, η καθυστέρηση που πιθανότατα θα συμβαίνει, θα δημιουργεί έξτρα χρέωση στις εταιρίες μεταφοράς επιβατών που θα δεχτούν να αγοράσουν το πάσο, με αποτέλεσμα την υπέρ του δέοντος κερδοφορία της εταιρίας εις βάρος των επαγγελματιών για ένα ζήτημα στο οποίο ουδεμία ευθύνη έχουν!

Με βάση ότι τα παραπάνω επιχειρήματα βασίζονται στην απλή λογική, θεωρώ πως η επιλογή της εταιρίας διαχείρισης του αεροδρομίου Μυκόνου "Μαντώ Μαυρογέννη" πρόκειται να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα από αυτά που φαντάζονται οι διαχειριστές πως θα επιλύσουν. Πρέπει να αντιληφθούν οι υπεύθυνοι της εταιρίας, πως το αεροδρόμιο αποτελεί μια νευραλγική υποδομή για το σύνολο της κοινωνίας και για αυτό πρέπει να αντιμετωπίζεται με την ανάλογη υπευθυνότητα.

Ως εκ τούτου, εκφράζω την αντίθεση μου στις παραπάνω ενέργειες της εταιρίας. 

Προτείνω όμως τα εξής:

• Να μην λειτουργήσει το μέτρο με τις χρονοχρεώσεις, ειδικά φέτος, χωρίς να έχει υπάρξει ενημέρωση σε φορείς και επαγγελματίες σε διάστημα ικανό να προσαρμόσουν και εκείνοι τα πλάνα και τους προϋπολογισμούς τους. 

• Να εκπονηθεί μελέτη διαμόρφωσης του περιβάλλοντα χώρου του αεροδρομίου για την ανάπτυξη χώρων βραχυχρόνιας στάθμευσης οχημάτων, φιλοξενίας επαγγελματιών αλλά και διαπλάτυνσης του δρόμου έμπροσθεν του αεροδρομίου με σκοπό την πλήρη επίλυση του συγκοινωνιακού ζητήματος στο σημείο ευθύνης της εταιρίας. 

• Να υπάρξει σαφής απάντηση για το πως οι κάτοικοι του νησιού θα παραλαμβάνουν τους οικείους τους, και να προβλεφθεί να υπάρχουν θέσεις βραχείας στάθμευσης για αυτούς.

• Να δεχθεί η εταιρία τις προτάσεις και τις υποδείξεις των φορέων και να διατηρήσει το κλίμα συνεργασίας που έστω και τυπικά λειτουργούσε μεταξύ των δύο πλευρών τα προηγούμενα χρόνια. 

• Να είναι η εταιρία έτοιμη να καταθέτει προτάσεις και απαντήσεις για όλα τα ζητήματα που αφορούν το αεροδρόμιο, όπως οι καθυστερήσεις των αφίξεων και αναχωρήσεων, ή το ζήτημα της καθυστέρησης παραλαβής αποσκευών, διότι είναι και αυτά θέματα που αφορούν το επιβατικό κοινό, εκτός από το πόσες καφετέριες έχει το αεροδρόμιο εντός του.

• Να συνεργαστεί η εταιρία με τους αρμόδιους πολιτικούς φορείς (Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, Δήμο Μυκόνου) ούτως ώστε να υπάρξει πολυεπίπεδη και οριστική επίλυση του κυκλοφοριακού ζητήματος στο σύνολο των οδών που σχετίζονται με το αεροδρόμιο.

Η υποβάθμιση της έννοιας του κατοίκου έναντι του επισκέπτη συνεχίζεται με εξωφρενικούς ρυθμούς. Πρέπει να μπει ένα τέλος στην παρανομία, ωστόσο αυτό δεν μπορεί να αποτελεί αφορμή για τις διάφορες εταιρίες που διαχειρίζονται εγκαταστάσεις που κατασκευάστηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού, να λειτουργούν με όρους αποικιοκρατικούς, δωρίζοντας χρυσά καθρεφτάκια στους ιθαγενείς ενώ την ίδια στιγμή πλουτίζουν δυσανάλογα. Γιατί, εάν σκοπός της εταιρίας ήταν πράγματι η εύρυθμη λειτουργία του αεροδρομίου και συνεπακόλουθα του κυκλοφοριακού ζητήματος, τότε όφειλε να καταθέσει μελέτη διαμόρφωσης υποδομών προς αυτήν την κατεύθυνση στα αρμόδια τοπικά όργανα. 

Εν κατακλείδι, παρά τις όποιες διακηρύξεις της εταιρίας περί αισθητικής ή καλύτερης λειτουργίας του αεροδρομίου, μέσω της προχειρότητας αυτής της απόφασης αποδεικνύεται πως οι λόγοι υλοποίησης της είναι καθαρά κερδοσκοπικοί. Είναι μια προσπάθεια να αυξηθούν περαιτέρω τα κέρδη του αεροδρομίου εις βάρος του ίδιου του νησιού μας.

Ευτυχώς που η Μαντώ Μαυρογέννους δεν είναι μαζί μας, γιατί η σπουδαία αγωνίστρια της Ελλάδας θα ντρεπόταν αν μάθαινε πως το όνομα της συνδέεται με αθρόα εισφορά χρήματος σε τσέπες λίγων ενώ η ίδια έδωσε στον Αγώνα όλη της την περιουσία για χάρη των πολλών”.