Επιστολή της Συντονιστικής Επιτροπής στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής

Επανέρχεται το θέμα της ανέλκυσης του ναυαγίου του Sea Diamond στη Σαντορίνη

  • Πέμπτη, 15 Φεβρουαρίου, 2024 - 06:17

Στο θέμα της ανέλκυση του Sea Diamond που βρίσκεται επί 17 χρόνια βυθισμένο στα νερά της Σαντορίνης, επανέρχεται η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα των Θηραίων πολιτών, αυτή τη φορά με επιστολή της προς την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής.

Στην πολυσέλιδη επιστολή της με αναφορά σε όλα το ιστορικό του θέματος, η Συντονιστική Επιτροπή, ασκώντας κριτική στην αδράνεια του κρατικού μηχανισμού, ζητά  να δοθεί μόνιμη λύση στο πρόβλημα, πριν προκληθεί ανεπανόρθωτη ζημιά στο φυσικό περιβάλλον της Καλντέρας.

Το ναυάγιο ναυαγίου παραμένει ως οικολογική «βόμβα» στο βυθό της Καλντέρας

 Με την επισήμανση ότι «το ναυάγιο του Sea Diamond παραμένει επί 17 χρόνια ως οικολογική βόμβα στο βυθό της Καλντέρας της Σαντορίνης από τον Απρίλιο του 2007», η Συντονιστική Επιτροπή επισημαίνει στην Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, ότι τα αρμόδια Υπουργεία δεν έχουν δείξει το απαιτούμενο ενδιαφέρον, με αποτέλεσμα να υπάρχει μία συνεχιζόμενη ρύπανση με αργό, αλλά σταθερό ρυθμό.

«Το ναυάγιο παραμένει στο βυθό και συνεχίζει να ρυπαίνει, με αργό αλλά σταθερό ρυθμό, διαβρώνεται καθημερινά και ανά πάσα στιγμή μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστη οικολογική καταστροφή. Σύμφωνα με το Πράσινο Διαβατήριο του πλοίου και τις μελέτες που έχουν πραγματοποιηθεί εντός του ναυαγίου του «Sea Diamond» υπολογίζεται ότι υπάρχουν μερικές εκατοντάδες τόνοι υγρών καυσίμων και λιπαντικών μηχανής, μερικές χιλιάδες κυβικά μέτρα μονωτικών υλικών όπως πετροβάμβακας και υαλοβάμβακας, μερικές εκατοντάδες κιλά ανόδια που περιέχουν βαρέα μέταλλα όπως μόλυβδο, κάδμιο και ψευδάργυρο, μερικές χιλιάδες μέτρα καλωδιώσεων που περιέχουν χαλκό, μερικές εκατοντάδες λίτρα ηλεκτρολύτη στις μπαταρίες του πλοίου που περιέχουν ισχυρά οξέα, μόλυβδο και κάδμιο, πολλά επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία χημικά, όπως χρώματα, αντισκωριακά, σταθεροποιητές βαφών, αλλά και πολλές ηλεκτρονικές συσκευές στα όργανα και στις εγκαταστάσεις του πλοίου που περιέχουν υδράργυρο, ενώ όλες οι εύφλεκτες επιφάνειές του ήταν εμποτισμένες με βρωμιούχες επιβραδυντικές χημικές ενώσεις», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην επιστολή, καταλήγοντας ότι όλα αυτά συνθέτουν μία οικολογική βόμβα που είναι σίγουρο ότι στο μέλλον θα προκαλέσει ανεπανόρθωτη καταστροφή στο φυσικό περιβάλλον της καλντέρας της Σαντορίνης, στην ποιότητα ζωής των κατοίκων και των επισκεπτών της, αλλά και σοβαρό πλήγμα στην οικονομία του νησιού.

Στη συνέχεια, γίνεται μία ιστορική αναδρομή στις ενέργειες απάντλησης από το 2009 έως το 2009, αλλά και στις δικαστικές αποφάσεις όλων αυτών των χρόνων, η οποίες αναγνωρίζουν την ύπαρξη σοβαρής και εξακολουθητικής θαλάσσιας ρύπανσης, αλλά και σε αυτές με τις οποίες επιδικάστηκαν χρηματικά πρόστιμα προς την πλοιοκτήτρια εταιρία. 

 Το θέμα έχει φτάσει και στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο

Στην επιστολή της η Συντονιστική Επιτροπή κάνει επίσης και μνεία και δεκάδες ερωτήσεις που έχουν κατατεθεί για το συγκεκριμένο θέμα τόσο σε εθνικό, όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

«Έχουν γίνει πολλές ερωτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με το θέμα του ναυαγίου του Sea Diamond, αρκετές μάλιστα από μέλη της Επιτροπής σας. Μια από τις πιο πρόσφατες έγινε από τον πρώην ευρωβουλευτή κ. Νίκο Χουντή όπου μεταξύ άλλων ρωτούσε την επιτροπή «Για ποιους λόγους δεν έχει υποχρεωθεί η ιδιοκτήτρια εταιρεία να ανελκύσει το κουφάρι του Sea Diamond 12 χρόνια μετά το ναυάγιο;». Η απάντηση που πήρε από την Επίτροπο Μεταφορών κυρία Violeta Bulc ήταν αποκαλυπτική: «Η διεθνής σύμβαση του Ναϊρόμπι του 2007 για την ανέλκυση των ναυαγίων είναι διεθνής συνθήκη που θεσπίζει κανόνες για την ταχεία και αποτελεσματική ανέλκυση ναυαγίων που βρίσκονται στην αποκλειστική οικονομική ζώνη ενός κράτους, τα οποία μπορεί να είναι επικίνδυνα για τη ναυσιπλοΐα ή το περιβάλλον. Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η Ελλάδα δεν έχει κυρώσει τη σύμβαση. Ελλείψει κύρωσης, εναπόκειται στις ελληνικές αρχές (συμπεριλαμβανομένων των ελληνικών δικαστηρίων) να κρίνουν κατά πόσον είναι δυνατό να υποχρεωθούν οι ιδιοκτήτες του Sea Diamond να ανελκύσουν το σκάφος». Έτσι, δεκαεπτά χρόνια μετά, βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της υπόθεσης και ακόμη ψάχνουμε ποιος θα πληρώσει τη ζημιά που αποδεδειγμένα προκάλεσε η πλοιοκτήτρια μέσω των στελεχών της».

Απαιτείται πολιτική βούληση

Καταλήγοντας στην επιστολή της η Συντονιστική Επιτροπή, τονίζει ότι η ανέλκυση του ναυαγίου, είναι ένα ζήτημα που, πρωτίστως, απαιτεί πολιτική βούληση, ζητώντας από την Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής  την πολιτική της παρέμβαση, προκειμένου να εφαρμοστεί η ισχύουσα νομοθεσία και οι αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης στο θέμα του ναυαγίου του Sea Diamond.

«Κυρίες και κύριοι, αξιότιμα μέλη της Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας του Περιβάλλοντος, ύστερα από τον συνεχόμενο αγώνα του Θηραϊκού λαού επί 17 έτη και μετά από την ανέλκυση του πολύ μεγαλύτερου κρουαζιεροπλοίου Costa Concordia στη γειτονική μας Ιταλία, συνειδητοποιούμε πλέον ότι η ανέλκυση του Sea Diamond είναι ένα ζήτημα που, πρωτίστως, απαιτεί πολιτική βούληση. Όλοι όσοι αγωνιζόμαστε για το σκοπό αυτό δεν έχουμε σκοπό να καταθέσουμε τα όπλα και θα συνεχίσουμε τον πολυετή αγώνα μας μέχρι τη δικαίωσή μας και την ανέλκυση του τοξικού ναυαγίου από την μοναδική καλντέρα της Σαντορίνης.

Ζητάμε την πολιτική σας παρέμβαση και την ενεργό δράση σας, προκειμένου να εφαρμοστεί η ισχύουσα νομοθεσία και οι αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης στο θέμα του ναυαγίου του Sea Diamond. Σας παρακαλούμε, από τη θέση ευθύνης που σας ανέθεσε ο Ελληνικός λαός, να μας βοηθήσετε με όποιον τρόπο θεωρείτε καταλληλότερο, προκειμένου να απομακρυνθεί επιτέλους αυτή η οικολογική βόμβα που απειλεί με περιβαλλοντική καταστροφή την μοναδική Σαντορίνη, το Αιγαίο μας αλλά και την εικόνα της πατρίδας μας σε όλο τον κόσμο.

Ζητάμε την ανέλκυση του ναυαγίου του «SEA DIAMOND». Ζητάμε να σταματήσει να διαδραματίζεται άλλο ένα μεγάλο περιβαλλοντικό έγκλημα. Είναι χρέος μας απέναντι στα παιδιά μας και στις γενιές που ακολουθούν. Είναι χρέος μας απέναντι στο φυσικό περιβάλλον που μας φιλοξενεί».