"Τους παινεύουν οι... Μερκελιστές"

Συγχαρητήρια, παινέματα και εύσημα κατακτά  η Κυβέρνηση της «Αριστεράς» για τις εξαιρετικά αντιλαικές και φιλομονοπωλιακές της επιδόσεις.
Προ ολίγων ημερών, ο Πρόεδρος του Εurogroup,γνωστός μας Γ.Ντάισελμπλουμ, δήλωσε «Τρέφω μεγάλο θαυμασμό για τον αντιμερκελιστή Τσίπρα, που καταφέρνει και μένει στην εξουσία ,παρά τα τόσα μέτρα».
 Σχεδόν ταυτόχρονα, ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας, Μ. Βάλς, δήλωνε
«Ζηλεύω τον Τσίπρα. Πέρασε επτά χιλιάδες πεντακόσιες(7.500) σελίδες, με μέτρα χωρία καμία αλλαγή». Αλλά και ο Β. Σόιμπλε, είχε έναν καλό λόγο να πεί και αυτός «Η Ελλάδα ανακάμπτει από τις προσδοκίες».
Σε όλους αυτούς ήρθαν να προστεθούν και οι εδώ εκπρόσωποι των διαφόρων ενώσεων του εγχώριου κεφαλαίου που, στο πλαίσιο της ακρόασης φορέων στις αρμόδιες επιτροπές της Βουλής για το νέο «αναπτυξιακό» νόμο , έπλεξαν εγκώμια στην Κυβέρνηση. Εγκώμια για τα νέα προνόμια  που τους παρέχει , στηρίζοντάς τους για ακόμη περισσότερα κέρδη. Όλα  αυτά συνοδεύονται και πάλι με τεράστιες φοροαπαλλαγές.
Και από την άλλη έχουμε ξανά ,περιστολή των εργατικών δικαιωμάτων και ακόμη παραπέρα  αφαίμαξη του λαικού εισοδήματος, μέσω της νέας φορολεηλασίας. Ικανοποιημένοι και οι Αμερικάνοι για τον «καλό» δρόμο που ακολουθεί ο Τσίπρας. Βροχή τα « Μπράβο».  Άλλωστε , «όμοιος ομοίω αεί πελάζει» και παινεύει.
 Για να μην λειτουργήσουν, ωστόσο, τα πολλά «μπράβο» σαν στοιχείο εφησυχασμού και ανακοπεί η «μεταρρυθμιστική φόρα» της Κυβέρνησης-που στο μεταξύ ισοπεδώνει το λαό και τα συμφέροντά του-οι βιομήχανοι και τα μεγάλα αφεντικά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων(ξενοδόχοι, εφοπλιστές κ.λ.π) αξιώνουν ακόμη περισσότερα και άλλα  και άλλα προνόμια , να μεγαλώσουν ακόμη πιο πολύ την πίττα που προορίζεται για τα δόντια τους. Σε όλα αυτά η Κυβέρνηση ,απαντά δια του Υπουργού Σταθάκη «μετά από αυτές τις υποδείξεις σας θα υπάρξουν ‘’βελτιώσεις’’ κατά τη συζήτηση του Νόμου στην ολομέλεια της Βουλής. Αλίμονο, εξάλλου, ο νόμος αυτός φτιάχτηκε καθ΄υπαγόρευση των συμφερόντων του κεφαλαίου, οι απαιτήσεις του οποίου είναι μόνιμος υποβολέας της Κυβέρνησης ,της σημερινής και της προηγούμενης.
 Αυτές οι απαιτήσεις του κεφαλαίου και η ταυτόχρονη ισοπέδωση των εργατικών δικαιωμάτων πρέπει να γίνει αφορμή, ώστε η αγανάκτηση, ο θυμός, η οργή που αντικειμενικά συσσωρεύονται να μην μας οδηγήσουν στην απάθεια , στη μοιρολατρία και τελικά- τελικά στον συμβιβασμό.
Ο μόνος δρόμος είναι η οργανωμένη πάλη μας , η συλλογική δράση μέσα από τα σωματεία ,τους συλλόγους ,τα συνδικάτα μας για να ανατρέψουμε όλους αυτούς ,που εκμεταλλεύονται τον πλούτο που παράγουν οι εργαζόμενοι. Να φέρουμε στην εξουσία την τάξη μας, την εργατική τάξη, για να απολαμβάνουμε τον πλούτο που εμείς παράγουμε.