Γραπτή τοποθέτηση Ν. Καΐλη για τα υδατοδρόμια στο δημοτικό συμβούλιο

Τη θέση της δημοτικής παράταξης "Λαϊκή Συσπείρωση" κατέθεσε γραπτώς ο επικεφαλής, Νικόλας Καΐλης αναφορικά με τα υδατοδρόμια κατά τη διάρκεια του δημοτικού συμβουλίου που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τρίτης στο Δημαρχιακό Μέγαρο. 

Αυτούσιο το περιεχόμενο 

Θίγοντας το ζήτημα των υδατοδρομίων δε γίνεται να μην αναφερθούμε στη γενικότερη κατάσταση και τα προβλήματα που υπάρχουν στη σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα καθώς και μεταξύ τους.

Ήδη οι ακτοπλόοι εφοπλιστές, στο όνομα της κερδοφορίας τους, έχουν αποδεκατίσει τον ακτοπλοϊκό στόλο, με αποτέλεσμα το 2013, να έχουν δρομολογημένα μόλις 57 πλοία τη στιγμή που το 2010 ο αριθμός των δρομολογημένων πλοίων έφτανε τα 97. Παράλληλα τα μέτρα που προτείνονται από την πρόσφατη έκθεση του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) για την αναμόρφωση του ακτοπλοϊκού δικτύου, θα έχουν δραματικές επιπτώσεις σε βάρος των νησιωτών, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ προτείνεται η πλήρης κατάργηση της υποχρεωτικής δρομολόγησης των πλοίων, ενώ σχετικά με το ακτοπλοϊκό δίκτυο προτείνεται η δημιουργία νησιών-κόμβων, κάτι που σημαίνει πως τα γύρω, από αυτά, νησιά θα καλύπτονται όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται «με υδροπλάνα» και μικρότερα πλοία.

Τίθεται με αυτόν τον τρόπο επί τάπητος το θέμα της δημιουργίας των υδατοδρομίων, πατώντας στην ανάγκη και το δικαίωμα της μετακίνησης των νησιωτών, το οποίο θίγεται από τη φιλοεφοπλιστική πολιτική των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών. Ντόρος γίνεται προσφάτως σχετικά με το θέμα αυτό και ακούμε παχιά λόγια, περί «μοναδικής ευκαιρίας ανάπτυξης» και σπάσιμο της απομόνωσης των νησιών.

Είναι δύσκολο να αμφισβητήσει κάποιος πως η ύπαρξη υδατοδρομίων μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο εργαλείο αντιμετώπισης των προβλημάτων των νησιών, όμως όπως και για κάθε εργαλείο, η χρησιμότητα του εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο αυτό αξιοποιείται αλλά και από το ποίος τελικά είναι αυτός που ωφελείται από τη χρήση του.

Η απάντηση στο εν λόγω ερώτημα έρχεται από τα πιο επίσημα χείλη, με τον υφυπουργό Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Μιχάλη Παπαδόπουλο και τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Πέτρο Τατούλη στις 23 Ιούλη 2014 ότι «στόχος μας είναι τα υδροπλάνα να αποτελέσουν μια μορφή εναλλακτικού τουριστικού προϊόντος και όχι ένα νέο συγκοινωνιακό μέσο τακτικού χαρακτήρα». Αποκαλυπτικό επίσης του χαρακτήρα της εν λόγω επένδυσης είναι και άρθρο του κ. Μπέλλου στην εφημερίδα «Κεφάλαιο» (14 Αυγούστου 2014), όπου αναφέρεται πως «οι νεόκοπες επιχειρήσεις υδροπλάνων» στοχεύουν «ακριβώς αυτό το τμήμα της αγοράς, δηλαδή των επιβατών, Ελλήνων και αλλοδαπών, που έχουν την οικονομική άνεση να καταβάλουν τα εισιτήρια περί των 70-100 ευρώ (…) και θέλουν να ταξιδέψουν γρήγορα και άνετα είτε προς τις παραθεριστικές τους κατοικίες, είτε προς τους προορισμούς επιλογής τους, είτε προς μαρίνες και ξενοδοχειακές μονάδες».

Από τα προηγούμενα γίνεται ξεκάθαρο ότι τα υδατοδρόμια και τα υδροπλάνα δεν έρχονται για να ικανοποιήσουν την ανάγκη της λαϊκής οικογένειας για φτηνή, ασφαλή και απρόσκοπτη μετακίνηση, αλλά για να ωφελήσουν πρώτα και κύρια κάποιους λίγους μεγαλοεπιχειρηματίες του τουρισμού και στη συνέχεια και τις ίδιες τις ιδιωτικές εταιρείες που θα εκμεταλλευτούν τις υποδομές αυτές.

Για εμάς ως Λαϊκή Συσπείρωση, το δικαίωμα των νησιωτών ειδικότερα αλλά και των λαϊκών στρωμάτων, γενικότερα, για φτηνές, ασφαλείς και απρόσκοπτες μετακινήσεις δεν χωράει στο στενό πλαίσιο της ανάπτυξης προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών και των πολιτικών τους υπηρετών, κυβέρνησης και Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Τα υδατοδρόμια έτσι όπως προωθούνται, είναι μια ακόμη υποδομή, πληρωμένη από τον Ελληνικό λαό, η οποία αντί να αξιοποιηθεί για την ικανοποίηση των σύγχρονων και αυξημένων αναγκών του, δίνεται βορά στα επιχειρηματικά συμφέροντα και για τον λόγο αυτό δεν μπορούμε παρά να καταψηφίσουμε τις προτεινόμενες προγραμματικές συμβάσεις.