“Χλιαρή” συμμετοχή και “σκιές”...

Η μικρή συμμετοχή, αλλά και η διάσπαση, ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά των κινητοποιήσεων για την επέτειο της Εργατικής Πρωτομαγιάς, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν το πρωί της Δευτέρας στη Σύρο.

Σε μία κρίσιμη περίοδο, δεδομένης της πρόθεσης της κυβέρνησης να προβεί στην ψήφιση νέων μέτρων, που αναμένεται να επηρεάσουν τις αποδοχές μισθωτών και συνταξιούχων, να καταργήσουν την αργία της Κυριακής, αλλά και να επιβαρύνουν περαιτέρω τους πολίτες με νέους φόρους, το κάλεσμα των σωματείων σε κινητοποιήσεις, για την επέτειο της Εργατικής Πρωτομαγιάς δεν φάνηκε να είχε την αναμενόμενη απήχηση στην πλειοψηφία των εργαζομένων.

Τα μείζονα ζητήματα της κοινωνίας, τοπικά και όχι μόνο, έθιξαν εργαζόμενοι και συνταξιούχοι, που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις, οι οποίες “μοιράστηκαν” στα δύο, με μία συγκέντρωση διαμαρτυρίας να πραγματοποιείται από εργατικά σωματεία, έξω από το κτίριο της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου και μία στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κυκλάδων, ενώ πριν ενωθούν με τους εργαζομένους που είχαν συγκεντρωθεί στο ύψος της ΑΔΑ, ξεχωριστή συγκέντρωση διαμαρτυρίας πραγματοποίησαν και οι εργαζόμενοι του ναυπηγείου του Νεωρίου, λόγω των τελευταίων εξελίξεων.

Κοινή πορεία της πλειοψηφίας των σωματείων

Με ανακοίνωσή του, το Σωματείο Εργαζομένων του Νεωρίου, είχε δηλώσει την πρόθεσή του, για την πραγματοποίηση συγκέντρωσης στην πύλη του ναυπηγείου, προκειμένου, όπως ανέφεραν χαρακτηριστικά, “να γιορτάσουμε αυτήν της ημέρα της ιστορίας που βάφτηκε με εργατικό αίμα και να οργανωθούμε για τον καθημερινό αγώνα που θα δίνουμε για τα δίκαια αιτήματα μας”.

Οι εργαζόμενοι μετά την ολοκλήρωση της συγκέντρωσης, κατευθύνθηκαν με πορεία στο λιμάνι και συγκεκριμένα στο ύψος της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, όπου και συνενώθηκαν με τους εργαζόμενους από το Σύλλογο Υπαλλήλων Αιρετής Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου, την Πρωτοβουλία Εργαζομένων Ανέργων Σύρου Μυκόνου, την ΕΛΜΕ Α’ Κυκλάδων, το Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών Σύρου – Τήνου – Μυκόνου, το παράρτημα του Πανελλαδικού Σωματείου Εργατών Μετάλλου, το Σωματείο Εργαζομένων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, το Σωματείο Εργαζομένων Σούπερ Μάρκετ Νεωρίου, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Κυκλάδων και η τοπική διοικούσα της Πανελλήνιας Ένωσης Τεχνικών ΟΤΕ.

Ακολούθησε πορεία των εργαζομένων, η οποία, από το κτίριο της ΑΔΑ προς την πλατεία Κανάρη και από τις οδούς Θυμάτων Σπερχειού, Πρωτοπαπαδάκη και Ελευθερίου Βενιζέλου, κατευθύνθηκε στην πλατεία Μιαούλη, όπου και πραγματοποιήθηκε επίσης συγκέντρωση.

Μικρή συμμετοχή και διάσπαση

Στο έτερο μέτωπο των κινητοποιήσεων, η κυκλοφορία είχε σταματήσει στο ύψος του κτιρίου του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Κυκλάδων, όπου είχε στηθεί βήμα, προκειμένου να απευθύνουν χαιρετισμό οι εκπρόσωποι φορέων και Συλλόγων.

Παρόντες ήταν επίσης εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού, ενώ εκτός του Προέδρου του Εργατικού Κέντρου, μίλησαν, μεταξύ άλλων, επίσης ο πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΙΚΑ Κυκλάδων, ο πρόεδρος της Ένωσης Συνταξιούχων Ναυτικών Σύρου, ο πρόεδρος του Σωματείου Συνταξιούχων ΟΑΕΕ-ΤΕΒΕ-ΤΑΕ-ΤΣΑ Κυκλάδων, ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων και εκπρόσωπος των Σύλλογος Δικαστικών Υπαλλήλων και Επιμελητών Κυκλάδων.

Το λόγο πήρε επίσης, κατόπιν πρόσκλησης από το Ερατ/κό Κέντρο ο πρώην πρόεδρος της Ένωσης Οικοδόμων Σύρου και συνδικαλιστής επί 5 συναπτές δεκαετίες, κ. Σπύρος Κρεατσούλας.

Όλοι σχεδόν οι ομιλητές, στηλίτευσαν τη μικρή συμμετοχή εργαζομένων και συνταξιούχων στις κινητοποιήσεις και ιδιαίτερα στο κάλεσμα του Κέντρου, ενώ ειδική μνεία, από τον πρόεδρο του Ε.Κ.Κ., έγινε και στη διάσπαση του εργατικού μετώπου στο νησί, με αφορμή ειδικά την ξεχωριστή κινητοποίηση των εργαζομένων του ναυπηγείου.

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το τελευταίο διάστημα το Νεώριο και η ανάγκη συσπείρωσης των εργαζομένων γύρω από έναν άξονα, αποτέλεσαν ένα μεγάλο μέρος της τοποθέτησης του προέδρου του Ε.Κ.Κ., ο οποίος ωστόσο αναφέρθηκε εκτενώς και στις πιέσεις που θέλουν την κατάργηση της αργίας της Κυριακής, ένα δικαίωμα, για το οποίο πάλεψαν οι πολίτες της Σύρου, στην πρώτη καταγεγραμμένη απεργία στην Ελλάδα, το Φεβρουάριο του 1879.

Τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων φορέων και συλλόγων έξω από το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Κυκλάδων, σκίασε η ανοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας των συμμετεχόντων, απέναντι σε εκπροσώπους ακραίου χώρου, οι οποίοι βρέθηκαν στο σημείο και μετείχαν στην κινητοποίηση, με έναν και μόνο ομιλητή να τάσσεται ξεκάθαρα κατά της σιωπηλής αποδοχής τέτοιων φαινομένων, ιδιαίτερα σε ημέρες ιστορικής μνήμης και αγώνων, όπως αυτή της Εργατικής Πρωτομαγιάς.