Το κρισιμότερο θέμα, τα επικίνδυνα κτίρια

Το κρισιμότερο ζήτημα που θα απασχολήσει έτι εντονότερα την Ερμούπολη την επόμενη δεκαετία, συγκριτικά με άλλα σοβαρά θέματα που “πρωταγωνιστούν” σήμερα στην καθημερινότητα, όπως το κυκλοφοριακό, τείνει να αποτελέσει το θέμα των επικίνδυνων κτιρίων, βάσει της ενημέρωσης που πραγματοποίησε ο αναπληρωτής προϊστάμενος της Τεχνικής Υπηρεσίας, κατόπιν όχλησης της εφημερίδας.

Με αφορμή τη σημερινή συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής, οπότε και εγκρίνεται η δέσμευση του ποσού των 35.537,65 ευρώ για εργασίες άρσης επικινδυνότητας κτιρίων στην ιστορική Ερμούπολη, ο κ. Δαυίδ Διακοδημητρίου κλήθηκε να μιλήσει από τεχνικής απόψεως και συνοπτικά για το σοβαρό θέμα των διατηρητέων και μη, κτιρίων, τα οποία σταδιακά παρουσιάζουν εικόνες αποσύνθεσης.

Δημαρχιακό Μέγαρο: Εφικτές οι αποσπασματικές “επουλώσεις”. Επικοινωνία με το ΥΠΠΟ

Χαρακτηριστικό παράδειγμα των ιστορικών κτιρίων της πόλης που απαιτεί μία συνολική αντιμετώπιση των προβλημάτων που παρουσιάζει, αποτελεί αναμφισβήτητα το Δημαρχιακό Μέγαρο στην πλατεία Μιαούλη.

Σύμφωνα με όσα εξηγεί ο κ. Διακοδημητρίου, τον παρόντα χρόνο δεν είναι εφικτή επ΄ ουδενί η υλοποίηση ενός μεγάλου έργου κι ως εκ τούτου, η Τεχνική Υπηρεσία μεριμνά για την “επούλωση” και αποκατάσταση των βασικών κι εκτάκτων προβλημάτων που παρουσιάζονται.

Σε αυτόν τον άξονα, τόνισε, πως, προ διμήνου, “είχαμε στείλει έγγραφο για την αποκατάσταση των οροφών εσωτερικά για κάποια τμήματα κυρίως του διαδρόμου, αλλά και για κάποια άλλα όπως μέσα στον προθάλαμο του Ειρηνοδικείου και σε άλλους χώρους που φαίνεται ενδεχομένως πως μπορεί να υπάρξει ένα παρόμοιο περιστατικό με την πρόσφατη πτώση τμημάτων της οροφής, ώστε να κάνουμε μία επέμβαση με γυψοσανίδες”.

Όπως γνωστοποίησε, “Το Υπουργείο Πολιτισμού δεν έχει απαντήσει ακόμη και εξέλιξη δεν υπάρχει” ωστόσο, ο Δήμος άμεσα προέβη στην αποκατάσταση του τμήματος της οροφής που καταγράφηκε η πτώση σοβάδων. “Μπορέσαμε και κάναμε την αποκατάσταση με το συνεργείο μας, με τη διαφορά ότι οι άνθρωποι αυτοί που ασχολήθηκαν είναι ορισμένου χρόνου δυστυχώς. Δεν είναι μόνιμοι υπάλληλοι του Δήμου και σε τρεις μήνες, σε τέσσερις δεν ξέρω αν θα τους έχουμε” σχολίασε παρακάτω, εξηγώντας μάλιστα πως, η εν λόγω αποκατάσταση, “έγινε με βάση την παλιά τεχνοτροπία, με σοβά, με ίνες κλπ. καθώς έτυχε οι άνθρωποι αυτοί να γνωρίζουν την τεχνική”.

Σύμφωνα με όσα εξήγησε, την παρούσα χρονική στιγμή αν και δεν παρουσιάζεται κάτι έκτακτο, ωστόσο ο Δήμος στην επικοινωνία του με το Υπ. Πολιτισμού επιδιώκει να έχει εγκεκριμένες κάποιες προτάσεις αποκατάστασης – για παρόμοιες περιπτώσεις – ώστε ανά πάσα στιγμή να μπορεί να παρέμβει η Τεχνική Υπηρεσία. “Καλό είναι να έχουμε έναν φάκελο για το ότι οι αποκαταστάσεις αυτές θα γίνονται και να έχουμε αδειοδότηση, γνωμοδότηση” συμπλήρωσε ο ίδιος, καθώς όπως τόνισε κατηγορηματικά, “στο Δημαρχείο ότι κι αν προκύψει δεν λύνεται εύκολα”.

Μάλιστα, θέλησε να διευκρινίσει πως, “Η πρόταση αυτή για τις παρεμβάσεις είναι ανάλογη των δυνατοτήτων μας, των γνώσεων των συνεργείων μας και των τοπικών εργολάβων” καθώς διευκρίνισε πως, “αν προχωρήσουμε σε μία εργολαβία, πρέπει να έχουμε εικόνα τί υπάρχει στην τοπική αγορά”.

“Δεν έχουμε ωριμότητα για συνολική παρέμβαση”

Με δεδομένες τις εξόφθαλμες ανοικτές πληγές που παρουσιάζει το Δημαρχιακό Μέγαρο, κλήθηκε να ενημερώσει για τη δυνατότητα ή μη, συνολικότερης παρέμβασης, μέσω ενός μεγάλου έργου.

“Αν πηγαίναμε σε κάτι συνολικό, τότε και ο προϋπολογισμός του έργου θα ήταν διαφορετικός και τα συνεργεία εξειδικευμένα. Αλλά δεν έχουμε τη δυνατότητα και δεν είμαστε ακόμη ώριμοι για κάτι τέτοιο” ανέφερε, λέγοντας επιπλέον πως, για το συγκεκριμένο βήμα, “Θέλει πολλές μελέτες και δυστυχώς δεν έχουμε φθάσει σε τέτοια ωριμότητα”, αφού όπως γνωστοποίησε μάλιστα, “Έχουμε μόνο κάποιες εκθέσεις για το πώς μπορούμε να κάνουμε την αποκατάσταση των πύργων που ήδη υπάρχουν κάποια θέματα” και μόλις ο ένας εξ αυτών, έχει αποκατασταθεί.

“Ο ένας πύργος έχει αποκατασταθεί στην πίσω δεξιά γωνία. Έχουμε γι αυτές τις παρεμβάσεις αδειοδοτήσεις από το Υπουργείο Πολιτισμού. Οι άλλοι πύργοι όπως μπροστά αριστερά που είναι 20 μέτρα πάνω από το έδαφος, για να φτιαχτούν, θα απαιτήσει κόστος και “φασαρία” που θα είναι δυσανάλογη σε σχέση με το ίδιο το έργο” σχολίασε σχετικά, αναφέροντας επιγραμματικά μόνον πως, “Θα πρέπει κάποιος να φτιάξει μία σκαλωσιά 20 μέτρα” και οι όποιες παρεμβάσεις να κοστίσουν σε λειτουργία τόσο της αίθ. Τέχνης Γιάννη και Ελένης Βάτη, όσο και των επιχειρήσεων της πλατείας. “Είναι μεγάλη ιστορία” σχολίασε σχετικά, κλείνοντας την αναφορά του για το Δημαρχείο.

Μερική αντιμετώπιση άμεσων θεμάτων σε ιδιωτικά κτίρια

Σχετικά με το θέμα των επικίνδυνων κτιρίων της πόλης, ο κ. Διακοδημητρίου υπήρξε σαφής, τονίζοντας πως, “Αυτή τη στιγμή ξέρουμε ότι έχουμε κάποιες ανάγκες σαν Δήμος καταρχήν. Ξέρουμε ότι υπάρχουν πολλά επικίνδυνα κτίρια που χρειάζονται άρση επικινδυνότητας” ανάμεσα στα οποία, “και κάποια δημοτικά κτίρια” όπως για παράδειγμα στη θέση “Αστέρια”.

“Δεν είναι όλα πολύ επικίνδυνα αλλά χρήσιμο είναι να τα εξετάσουμε” σχολίασε ο αναπληρωτής προϊστάμενος της Τεχνικής Υπηρεσίας, εξηγώντας πως, “Πρέπει να έχουμε ένα κονδύλι απαραιτήτως ώστε σαν Δήμος σύμφωνα με τις υποχρεώσεις μας όταν κάποιος ιδιοκτήτης αμελεί, να μπορούμε να επεμβαίνουμε”.

Σύμφωνα με όσα εξήγησε, το διαθέσιμο ποσό των σχεδόν 35 χιλ. ευρώ, το οποίο και δεσμεύεται σήμερα, αποτελεί ένα μικρό “μπάλωμα” στις μεγάλες ανάγκες. “Εμάς μας ενδιαφέρει να υπάρχει μία ασφάλεια τώρα. Στον παρόντα χρόνο. Να υπάρχει μία εργολαβία μικρή έστω και με λίγα χρήματα” τόνισε χαρακτηριστικά, εκτιμώντας παράλληλα πως, “Κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα της Ερμούπολης την επόμενη δεκαετία δεν θα είναι ούτε το κυκλοφοριακό, ούτε όλα αυτά που συζητάμε τόσα χρόνια, αλλά τα επικίνδυνα κτίρια γιατί πληθαίνουν”. Μάλιστα, γνωστοποίησε πως, “αυτή τη στιγμή είναι 63 και με 35 χιλ. ευρώ δεν αφιερώνεται ούτε 500 ευρώ στο καθένα”. Από την πλευρά του ο Δήμος, μεριμνά για την ασφάλεια των πολιτών ως οφείλει, σύμφωνα με όσα είναι ευρέως γνωστά, ενώ αν και είναι χρήσιμο να φροντίζει για τα ιδιωτικά κτίρια ο κάθε ιδιοκτήτης τους, εξήγησε πως, γίνεται αντιληπτό πως, “Είναι ένα πρόβλημα μεγάλο και ο κάθε ιδιοκτήτης που τα αφήνει, σίγουρα δεν μπορεί να τα συντηρήσει οικονομικά”.