Έλα βρε Χαραλάμπη να σε παντρέψουμε…

Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την Παρασκευή 27/12  για τον καθορισμό των δημοτικών τελών και τη συζήτηση του τεχνικού προγράμματος του Δήμου  φάνηκε στην πράξη το πόσο δημοκρατικούς όρους λειτουργίας της Τοπικής Διοίκησης προβλέπει ο «Κλεισθένης» του ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος  επικαιροποιήθηκε με τον νόμο 4623/19 της ΝΔ. Σύμφωνα με αυτές τις ρυθμίσεις καταργείται το δικαίωμα καταψήφισης του Προϋπολογισμού, του Τεχνικού Προγράμματος και των μελλοντικών αναμορφώσεων τους καθώς των τελών και φόρων, επιβάλλοντας σε όποιον διαφωνεί να καταθέσει ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ αντιπρόταση που θα πρέπει να συνοδεύεται από αιτιολογική έκθεση και εισήγηση της οικονομικής και τεχνικής υπηρεσίας του δήμου για το κατά πόσο είναι υλοποιήσιμη και σύμφωνη με τις οδηγίες του Υπουργείου Εσωτερικών.  Δηλαδή, είτε συμφωνείς με την κυρίαρχη κεντρική πολιτική είτε απλά δεν υπάρχεις, καθώς δεν δίνεται δικαίωμα καταγραφής της διαφωνίας σου σε επίπεδο ψηφοφορίας. Μοναδικός σκοπός του παραπάνω νόμου η δημιουργία πλασματικών, ευρειών συναινέσεων… με το ζόρι παντρειά σα να λέμε.
...δεν τη θέλω, θα την πάρεις…
Ως Λαϊκή Συσπείρωση εκφράσαμε τη διαφωνία μας τόσο με την φορολογική πολιτική του Δήμου όσο και με το προτεινόμενο τεχνικό πρόγραμμα.  Σχετικά με το τελευταίο, είπαμε από την αρχή ότι δεν θα μπούμε στη λογική της κωδικολογίας και της ξεχωριστής αναφοράς σε κάθε προτεινόμενο έργο. Προφανώς υπάρχουν έργα βασικών υποδομών και συντήρησης τα οποία είναι αναγκαία. Όμως το τεχνικό πρόγραμμα δεν είναι απλά μια κοστολογημένη λίστα έργων. Δένεται με τη συνολικότερη πολιτική του Δήμου, όπως αυτή εκφράζεται με τη φορολογική του πολιτική και πολύ περισσότερο με τον προϋπολογισμό. Οι ανάγκες του νησιού σε υποδομές είναι μεγάλες, όπως αποδεικνύεται τόσο από τα εκατοντάδες αιτήματα των τοπικών κοινοτήτων για έργα όσο και από την επικαιρότητα με τις τακτικές φθορές και καταστροφές σε δημοτικά ακίνητα. Δυστυχώς, μετά από 20 χρόνια μεταρρυθμίσεων στην Τοπική Διοίκηση, που καταργούν την αυτοτέλεια των δήμων και προωθούν την υποχρηματοδότηση τους, φτάσαμε στο σημείο να παραδεχόμαστε πως ο Δήμος δεν έχει τη δυνατότητα να συντηρεί όλα τα δημοτικά ακίνητα και πως η υποστελέχωση των υπηρεσιών δημιουργεί πάρα πολλά προβλήματα στη λειτουργία του. Να παραδεχόμαστε πως ακόμα και το παρόν τεχνικό πρόγραμμα είναι πολύ πιθανόν να μην υλοποιηθεί στο σύνολο του, τη στιγμή που οι ανάγκες συνεχώς αυξάνονται. 
Αντίστοιχα, εκφράσαμε τη διαφωνία μας και για τα Δημοτικά Τέλη, τα οποία είναι μια μορφή έμμεσης φορολογίας, της πιο άδικης φορολογίας καθώς δεν αντιστοιχούν στο εισόδημα του κάθε δημότη - κατοίκου. Επιπλέον, ακόμα και η διατήρηση ορισμένων κατηγοριών τελών στα ίδια επίπεδα δεν συνιστά ουσιαστική ελάφρυνση καθώς παρότι οι οικονομικοί δείκτες δείχνουν σημάδια ανάκαμψης, η φτωχοποίηση των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των μικροεπαγγελματιών συνεχίζεται.  Το ζήτημα λοιπόν των Δημοτικών Τελών δεν είναι απλά ένα λογιστικό πρόβλημα, αποτελεί μια πολιτική τοποθέτηση της κάθε δημοτικής πλειοψηφίας και παράταξης με γενικότερες κοινωνικο-πολιτικές προεκτάσεις, είτε το θέλουμε είτε όχι. 
Με βάση αυτές τις τοποθετήσεις, διαφοροποιήσαμε την άποψη μας και διαφωνήσαμε σε πολιτικό επίπεδο τόσο με το Τεχνικό Πρόγραμμα όσο και με τα Δημοτικά Τέλη, στηρίζοντας τις κατευθύνσεις που αναφέρονται στην προγραμματική μας διακήρυξη. 
Στη βάση αυτή δεν θα μπορούσαμε να πειθαρχήσουμε στις προβλέψεις του νόμου και άλλα πιστεύουμε και άλλα να ψηφίζουμε, οπότε καταψηφίσαμε. Παρόλα αυτά, η αρνητική μας ψήφος καταγράφηκε ως λευκό. Κατά συνέπεια, τόσο το Τεχνικό Πρόγραμμα όσο και τα Τέλη φαίνεται να έχουν ψηφιστεί ομόφωνα(έστω και με το στανιό!). 
…άλλα λόγια λέτε βρε παιδιά
Η θεώρηση της Λαϊκής Συσπείρωσης για τη λειτουργία του Δήμου εστιάζεται στο ότι η κύρια αρμοδιότητα του θα έπρεπε να είναι ο σχεδιασμός και η διαχείριση τομέων και βασικών υποδομών της κοινωνικής πολιτικής , όχι γενικά και αόριστα, αλλά εστιασμένη στις σύγχρονες, καθημερινές μας ανάγκες, σύμφωνα με το επίπεδο κάλυψης τους που προκύπτει από το επίπεδο εξέλιξης της επιστημονικής έρευνας, της επιστήμης και του πλούτου που παράγεται από τη δική  μας δουλειά, αλλά πάει σε άλλες τσέπες. Σε αυτή τη βάση διεκδικούμε πλήρη κρατική χρηματοδότηση των δήμων, κατάργηση της τοπικής φορολογίας και της ανταποδοτικής λειτουργίας των δήμων, επαρκή στελέχωση των υπηρεσιών τους με μόνιμο προσωπικό.