«Μετά από μένα το χάος». Λογικές Λουδοβίκου στη σύγχρονη εποχή της τοπικής αυτοδιοίκησης

Συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ανάληψη των καθηκόντων της παρούσας δημοτικής αρχής στο νησί μας. Προσωπικά, απέφυγα οποιαδήποτε δημόσια τοποθέτηση με τη μορφή ατομικής ανακοίνωσης για οποιοδήποτε ζήτημα του Δήμου.

Όμως, όσο σιωπηλός κι αν επιλέγεις να είσαι- σεβόμενος και την περίοδο χάριτος που θα πρέπει να δίνεται στις δημοτικές αρχές όταν ξεκινούν τη θητεία τους- είναι στιγμές που τα γεγονότα σε αναγκάζουν να υπερασπιστείς τουλάχιστον την αξιοπρέπειά σου.

Με λύπη και προβληματισμό διαπιστώνω ότι όλο αυτό το διάστημα, ο νυν αντιδήμαρχος Καθαριότητας και Περιβάλλοντος, Πέτρος Μώτος, ανά τακτά χρονικά διαστήματα απρόκλητα καταφέρεται σε βάρος μου, κυρίως μέσω δημοσιευμάτων, χρησιμοποιώντας ξεπερασμένα επιχειρήματα και υιοθετώντας μηδενιστικές τακτικές αναφορικά με την παρουσία και το έργο του προκατόχου του, σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να πείσει τους δημότες ότι παρέλαβε καμένη γη από την προηγούμενη διοίκηση.

Είναι, δε, απορίας άξιον πώς ένας αιρετός με εμπειρία τέτοιου βεληνεκούς, παρότι έχουν περάσει δώδεκα μήνες από την επανάκαμψη στα καθήκοντά του, αδυνατεί πλήρως να βάλει τάξη στα υποτιθέμενα κακώς κείμενα τα οποία παρέλαβε και δεν έχει κατορθώσει να αλλάξει τίποτε προς το καλύτερο εντός του φάσματος αρμοδιοτήτων του, χρεώνοντας στους προηγούμενους την ευθύνη για κάθε πρόβλημα που βρίσκει μπροστά του.

Επικαλείται συνεχώς την υποστελέχωση για οποιαδήποτε δυσκολία αντιμετωπίζει, ισχυρίζεται ψευδώς ότι το προσωπικό μειώθηκε κατά 22 άτομα σε σχέση με την περασμένη θητεία, ενώ στην πραγματικότητα οι μόνιμοι υπάλληλοι διατηρήθηκαν στα ίδια επίπεδα και αποχώρησαν μόνο οι συμβασιούχοι, οι οποίοι κάθε χρόνο προσλαμβάνονται για την κάλυψη εποχιακών αναγκών και για ορισμένη χρονική διάρκεια. Αυτές οι δικαιολογίες δε μπορούν να καλύψουν τη σημερινή διαπιστωμένη διοικητική ανεπάρκειά του.

Και μέσα σε όλα αυτά θεωρεί αυτονόητο και επιβεβλημένο να βρίσκεται πάντοτε στο απυρόβλητο, ενώ όποιος τολμήσει να ασκήσει οποιασδήποτε μορφής κριτική για τον ίδιο ή το έργο του, αυτή εκλαμβάνεται ως ιεροσυλία και έλλειψη σεβασμού.

Προσωπικά, σέβομαι στο ακέραιο τις προηγούμενες γενιές των αυτοδιοικητικών, διότι προσέφεραν πολλά και αγωνίστηκαν για την ανάπτυξη του νησιού μας. Θλίβομαι, όμως, όταν ορισμένα μέλη αυτής της παλαιότερης γενιάς, απαξιώνουν πλήρως τους νεότερους ή τους προηγούμενους, θεωρούν τους εαυτούς τους πανάκεια για τον τόπο, παρά το γεγονός ότι είναι ανήμποροι να προσαρμοστούν στα σημερινά δεδομένα που διέπουν τη λειτουργία της τοπικής αυτοδιοίκησης και αδυνατούν να κατανοήσουν και να υιοθετήσουν τις σύγχρονες μεθόδους άσκησης διοίκησης. Εντούτοις, εμφανίζονται στα ΜΜΕ με το προφίλ του υποτιθέμενου τοπικού λαϊκού ήρωα, του δήθεν αλάνθαστου και αναντικατάστατου, του ανθρώπου που η μεγαλομανία του τον κάνει να πιστεύει σε λογικές τύπου «μετά από μένα το χάος», όπως έλεγε στο μακρινό παρελθόν ο Λουδοβίκος ΙΔ’.

Στην τοπική αυτοδιοίκηση όλοι μας είμαστε αναλώσιμοι και περαστικοί, όπως σε οτιδήποτε άλλο κάνουμε στη ζωή μας. Ίσως να μην αντιλαμβάνονται όλοι ότι ο Δήμος δεν ανήκει σε κανένα δήμαρχο, οι δημοτικές υπηρεσίες δεν ανήκουν σε κανένα αντιδήμαρχο ή άλλο αιρετό. Ο Δήμος και οι δομές του, ανήκουν αποκλειστικά και μόνο στους δημότες. Εμείς ως αιρετοί, θα πρέπει να αντιλαμβανόμαστε πότε ανοίγει και πότε κλείνει ο κύκλος προσφοράς μας, να ζυγίζουμε σωστά και αντικειμενικά το επίπεδο των παραγωγικών μας δυνατοτήτων, ώστε να αποσυρόμαστε στον κατάλληλο χρόνο με ψηλά το κεφάλι, χωρίς να προτάσσουμε το πώς θα διατηρηθούμε σε θέσεις εξουσίας και το πώς θα παρατείνουμε την πολιτική μας επιβίωση.

Μάριος Βουτσίνος

Δημοτικός Σύμβουλος Παράταξης «Η Σύρος που Αξίζουμε»

τ. Αντιδήμαρχος Καθαριότητας & Περιβάλλοντος