Στο όριο η επικινδυνότητα και οι αντοχές

Λακκούβες και ολισθηρότητα στον επαρχιακό δρόμο Βάρης απειλούν τη σωματική ακεραιότητα οδηγών οχημάτων και κυρίως δικυκλιστών, καθώς ακόμη και σήμερα, παραμένει σε εκκρεμότητα το έργο της ασφαλτόστρωσης, μετά από τις διανοίξεις του δρόμου για την υλοποίηση του άκρως σημαντικού αποχετευτικού έργου της περιοχής.

Διερχόμενοι βρίσκονται “τετ α τετ” - καθημερινά - με την κάκιστη κατάσταση του οδοστρώματος και μάλιστα καθ΄ όλη τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, καθώς από το καλοκαίρι και μετά, δεν έχει ασφαλτοστρωθεί ο συγκεκριμένος δρόμος, στον οποίον έγιναν εκσκαφές για να περάσει το αποχετευτικό δίκτυο.

Αν και οι δημότες υπερασπίζονται την υλοποίηση και ολοκλήρωση του μεγάλου περιβαλλοντικού έργου, το οποίο οι κάτοικοι δε, ζητούσαν τις τελευταίες δεκαετίες, ωστόσο, ανάλογα υπερασπίζονται και την ασφάλειά τους, με φόντο τον μεγάλο κίνδυνο που ελοχεύει καθημερινά για το σύνολο των πολιτών.

Δεδομένης μάλιστα της υπέρμετρης ολισθηρότητας που καταγράφεται κυρίως τις ημέρες έντονης βροχόπτωσης, αλλά και του γεγονότος πως πλέον έχει εξαντληθεί η υπομονή των οδηγών, ζητήθηκαν σαφείς(!) απαντήσεις από τον πρόεδρο της ΔΕΥΑ Σύρου, Ανδρέα Γιαλόγλου, σχετικά με τον χρόνο αποκατάστασης του δρόμου και τον χρόνο των επιβεβλημένων εργασιών ασφαλτόστρωσης.

Υπενθυμίζεται πως η “Κοινή Γνώμη” έχει αναδείξει και στο παρελθόν με σχετικά άρθρα, τη σοβαρότατη εκκρεμότητα στην περιοχή της Βάρης.

• Υπάρχει έντονη η φημολογία πως ο αρμόδιος εργολάβος για την αποκατάσταση του δρόμου, εκτελεί σχετικές εργασίες σε άλλο νησί του νομού σήμερα, την ίδια στιγμή που η Σύρος παραμένει με “ανοικτούς” δρόμους για πολύ μεγάλο διάστημα. Οι δημότες αναμένουν να λάβει τέλος αυτή η επικίνδυνη κατάσταση. Ποιος είναι ο προγραμματισμός της ΔΕΥΑΣ;

“Υπήρξε ένα “ράδιο αρβύλα” σχετικά με το ότι συνεργείο της αποκατάστασης εκτελεί έργο στη Σαντορίνη. Αυτό δεν ισχύει. Ο εργολάβος είναι στη Σύρο και στην Οία της Σαντορίνης, αν ρίχνει κάποιος είναι προφανώς κάποιο συνεργείο που έχει άσφαλτο κλειστού τύπου.

Δεδομένου ότι αυτή τη στιγμή στη Σύρο υπάρχει η δυνατότητα να “πέφτει” άσφαλτος ανοικτού τύπου προς το παρόν, πρέπει να το επιτρέψουν και οι καιρικές συνθήκες. Οι καιρικές συνθήκες αυτή τη στιγμή με θερμοκρασίες κάτω των 15 βαθμών και με την υγρασία – όπως λένε οι ειδικοί – δεν είναι οι κατάλληλες.

Μίλησα ξανά με το συνεργείο ασφαλτόστρωσης την Παρασκευή (σ.σ. 26/2) και μου είπαν ότι προετοιμαζόμαστε, ώστε μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες μέσα στον Μάρτιο, να ξεκινήσουμε. Ακούστηκε ότι υπάρχει μία μικρή κακοκαιρία στον ορίζοντα την επόμενη εβδομάδα, προφανώς και δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε και να μας πιάσει η έντονη βροχόπτωση. Δεν μπορούμε να το ρισκάρουμε. Πρέπει να έχουμε ένα “παράθυρο” καλού καιρού, κάποιων ημερών για να μπορέσει το συνεργείο να το κάνει”.

• Από την πλευρά των πολιτών, αναδεικνύεται έντονα το θέμα της επικινδυνότητας. Σε ημέρες δε με έντονη κακοκαιρία και βροχοπτώσεις, πολλά σημεία γίνονται λίμνες με λάσπη και σε συνδυασμό με τις λακκούβες, υπάρχει ολισθηρότητα και κίνδυνος ατυχημάτων.

“Φυσικά και είμαστε γνώστες και αποδέκτες και έχουμε ζητήσει την ανοχή του κόσμου για ένα διάστημα και ευχαριστούμε που στην μεγάλη του πλειοψηφία, υπομένει και αντιλαμβάνεται τη σπουδαιότητα του συγκεκριμένου έργου. Εκείνο που κάνουμε αυτό το διάστημα μέχρι να μπορέσει να γίνει η ασφαλτόστρωση είναι να συμπληρώνουμε με αμμοχάλικο, έτσι ώστε να αναπληρώνουμε τα κενά που δημιουργούνται μετά τις βροχοπτώσεις, ενώ φυσικά ανανεώνουμε και τη σήμανση.

Με τον επιβλέποντα μηχανικό με τον οποίον είμαι σε συνεχή επικοινωνία, θα ξεκινήσουμε την αποκατάσταση από τα σημεία στα οποία υπάρχει τσιμεντόστρωση. Οπότε, θα ξεκινήσουμε από εκεί και μόλις το επιτρέψει ο καιρός θα προχωρήσουμε και στα άλλα. Αυτός είναι ο σχεδιασμός”.

• Για ποιον λόγο πέρασε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα από το καλοκαίρι και δεν έγινε η ασφαλτόστρωση; Τότε θα ήταν ευνοϊκές οι καιρικές συνθήκες. Γιατί δεν έγιναν εκείνη την περίοδο οι εργασίες;

“Το έργο ξεκίνησε πέρυσι τον Ιανουάριο. Έχει συμπληρώσει έναν χρόνο κι έναν μήνα. Ξεκίνησαν οι πρώτες διανοίξεις τον Ιανουάριο. Έγινε ένας αγώνας δρόμου για να μπορέσουμε να κλείσουμε τα χαντάκια που είχαν δημιουργηθεί, κάτι που καταφέραμε να γίνει στο μεγαλύτερο μέρος του μέσα στον Ιούνιο με αρχές Ιουλίου και ολοκληρώθηκε, πριν έρθει το μεγαλύτερο “κύμα” τουριστών, δεδομένων των συνθηκών. Μετά το καλοκαίρι, έγιναν νέες διανοίξεις. Προχωρήσαμε τις διανοίξεις από Σεπτέμβρη και μετά και ανοίξαμε τις περιοχές στο Αχλάδι και στον όρμο της Βάρης.

Ευνόητο δεν είναι ότι μας έπιασε κάποια στιγμή ο χειμώνας και δεν επέτρεπαν οι συνθήκες; Μάλιστα κάναμε τις διανοίξεις από τον Βιολογικό Καθαρισμό στον νέο δρόμο όπως λέμε και εν συνεχεία, προχωρήσαμε στις διανοίξεις στη Βάρη κ.λπ.. Όταν έγιναν αυτές οι διανοίξεις είχε μπει πλέον Οκτώβριος. Εκείνη τη στιγμή που τελειώσαμε, έτυχε το συνεργείο να μην είναι στη Σύρο. Προφανώς κι ένα συνεργείο δεν ζει μόνον από τη Σύρο. Αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό. Όταν έγιναν τα νέα χαντάκια, το συνεργείο βρισκόταν Πάρο – Αντίπαρο. Περιμέναμε να επιστρέψει. Επέστρεψε τον Νοέμβριο και πρόλαβε πριν τη μεγάλη κακοκαιρία να κλείσει τον δρόμο του Βιολογικού, τον νέο δρόμο της Αζολίμνου και δεν πρόλαβε να κλείσει το υπόλοιπο, διότι πλέον οι συνθήκες είχαν γίνει ακατάλληλες πλήρως. Η πορεία των εργασιών σε σχέση με τον καιρό ήταν αυτή που ανέφερα”.

• Γιατί θα χρησιμοποιηθεί άσφαλτος ανοικτού τύπου και όχι κλειστού τύπου, που πέφτει σε όλες τις καιρικές συνθήκες;

“Αυτή τη στιγμή, δεν υπάρχει συνεργείο κλειστού τύπου στη Σύρο. Είχε έρθει για το έργο της Περιφέρειας πριν από κάποια χρόνια. Αλλά για ένα συνεργείο κλειστού τύπου, αυτές είναι συμφωνίες που γίνονται μεταξύ των εργολάβων και των σχετικών υπεργολάβων. Προφανώς, δεν μπορεί να το φέρει για να κάνει μόνον χαντάκια. Όταν υπάρχει εκτεταμένη ασφαλτόστρωση, τότε ενδεχομένως να υπάρξει η δυνατότητα. Αυτή τη στιγμή, στη Σύρο, δεν υπάρχει η συγκεκριμένη δυνατότητα”.

• Πότε ολοκληρώνεται το σημαντικό αυτό έργο του αποχετευτικού;

“Κανονικά το έργο έχει έναν ακόμη χρόνο. Αλλά πιστεύω ότι μπορεί και να ολοκληρωθεί νωρίτερα. Στο μεταξύ όμως, θα έχει ξεκινήσει η β΄ φάση, που είναι άλλα τρία χρόνια. Ο κόσμος θα χρειαστεί να κάνει μία υπομονή.

Αντιλαμβάνομαι ότι σε κάποια σημεία υπάρχουν λακκούβες. Τις θεραπεύσαμε πριν από δεκαπέντε ημέρες που κάναμε μία εκτεταμένη αποκατάσταση και μάλιστα ένα κομμάτι, ξηλώθηκε τελείως γιατί ήταν μεγάλη η λακκούβα και επειδή ήταν εκτεταμένο, δεν μπορούσε να πέσει άσφαλτος. Θέλει προσοχή. Πρέπει να καταλάβουμε ότι αυτός ο δρόμος είναι ένας δρόμος επαρχιακός που δεν είναι για να κάνουμε αγώνες. Δεν είναι πίστα αγώνων, αλλά ένας επαρχιακός δρόμος. Σε συνδυασμό με τη σήμανση, πρέπει να κάνουμε υπομονή. Και η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων κάνει υπομονή. Αντιλαμβάνεται το διακύβευμα, το πόσο σπουδαίο είναι αυτό το έργο και πόσο θα βελτιώσει τις ζωές και το περιβάλλον και την οικονομική δραστηριότητα (υποδομές). Να θυμίσω πως αντίστοιχο έργο πριν χρόνια είχε γίνει σε Ερμούπολη και Μάννα προ 15ετιας περίπου. Είναι απαραίτητη η υπομονή”.