Στη δίνη της φθοράς και της υγρασίας παραμένει το ιστορικό κτήριο στην “καρδιά” της Ερμούπολης

Εκτός πρότασης για το νέο ΕΣΠΑ το Πνευματικό Κέντρο

Αποκόλληση σοβάδων, αποχρωματισμός - καταστροφή οροφογραφιών και παροπλισμένη αίθουσα για να μην υπάρξει τραυματισμός, συνθέτουν την εσωτερική εικόνα του

Χωρίς “φρένο” συνεχίζει να ρημάζει… το κτήριο του Πνευματικού Κέντρου στο ιστορικό κέντρο της Ερμούπολης, αφού έργο αποκατάστασης και συντηρήσεων δεν περιλαμβάνεται τελικά στις προτάσεις του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης για το νέο ΕΣΠΑ.

Το τελικό σχέδιο της Δημοτικής Αρχής στο πλαίσιο της Στρατηγικής Βιώσιμης Αστικής Ανάπλασης (ΣΒΑΑ), δεν “χώρεσε” το επιβλητικό κτήριο που βρίσκεται δίπλα από το Δημαρχιακό Μέγαρο, με τον “εφιάλτη” της φθοράς, να φαίνεται πλέον πως έχει “στοιχειώσει” κυρίως τους εσωτερικούς χώρους του.

Ειδικότερα, αν και το κτήριο φιλοξενεί τη λειτουργία του μουσείου Αντιγράφων Κυκλαδικής Τέχνης, εκδηλώσεις και ομιλίες, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, αλλά και μαθήματα φοιτητών του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων Σύρου (ΤΜΣΠΣ), δυστυχώς, δεν διαθέτει την εικόνα που αρμόζει στην ιστορία του, με τον κόσμο που παρευρίσκεται συχνά μέσα σε αυτό να σχολιάζει έντονα την κατάστασή του και να μεταφέρει εύλογα παράπονα.

Η αποκόλληση σοβάδων, η καταστροφή οροφογραφιών, οι συνέπειες της υγρασίας στους τοίχους, οι φθορές στα κουφώματά του και ο αποχρωματισμός μερών των εσωτερικών και εξωτερικών τοίχων, συνθέτουν μία κακή κατάσταση για το κτήριο, το οποίο “ζητά” εδώ και χρόνια σωτήριες παρεμβάσεις.

Αναφορικά με το τι θα μπορούσε να γίνει και γιατί το κτήριο παρέμεινε εκτός προτάσεων για το νέο ΕΣΠΑ, ρωτήθηκε και μίλησε στην “Κοινή Γνώμη” ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Υπηρεσιών, Μηνάς Αληφραγκής.

Στον “πάγο” μέχρι νεωτέρας

Αναφορικά με τη συγκεκριμένη “περικοπή” που εξ ανάγκης προκύπτει, αφού το κτήριο δεν βρίσκεται στην περιοχή παρέμβασης της πρότασης για το νέο ΕΣΠΑ, ο κ. Αληφραγκής τονίζει τα εξής: “Ήταν προϋπόθεση σχετικά με τα τελευταία δεδομένα να οριστεί η περιοχή παρέμβασης. Και αυτή η περιοχή παρέμβασης είναι η Αλέκου Παναγούλη, η Νικηφόρου Μανδηλαρά, η Ηρώων Πολυτεχνείου, η Γεωργίου Παπανδρέου, τα Πευκάκια και η Λαλακιά. Άρα, το κέντρο της πόλης δεν είναι μέσα”, ξεκαθάρισε σε πρώτο επίπεδο, τονίζοντας βέβαια πως δυστυχώς, “είναι ένα κτήριο το οποίο πράγματι θέλει φροντίδα”.

Σχετικά με το αν υπάρχει μελέτη γι αυτό στον Δήμο, απάντησε τα ακόλουθα: “Είχε γίνει μία μελέτη από την Τεχνική Υπηρεσία η οποία είχε “κοπεί” καθώς από το Υπουργείο Πολιτισμού υπήρχαν ενστάσεις. Από τότε έχει παραμεληθεί. Η μελέτη αυτή είχε γίνει εδώ και πολλά χρόνια”.

Ωστόσο, όπως εξήγησε, για ένα ολοκληρωμένο έργο θα χρειαστεί επικαιροποίηση ή εκπόνηση νέας μελέτης.

“Είναι ένα έργο κοστοβόρο γιατί θέλει μονώσεις η ταράτσα, χρειάζεται κουφώματα, λούκια. Πρέπει κάποια στιγμή, κάποια Δημοτική Αρχή να το δει σοβαρά και να το εντάξει σε ένα χρηματοδοτικό πρόγραμμα”, πρόσθεσε ο ίδιος, επισημαίνοντας πως, “θεωρούσαμε ότι με τις αρχικές συνεννοήσεις που είχαμε κάνει ότι θα υπάρξει θετική εξέλιξη. Πιστεύαμε ότι η αρχική χρηματοδότηση θα ήταν γύρω στα 20 εκατ. ευρώ για όλο το ΣΒΑΑ. Τελικά περιοριστήκαμε και άρα, έμεινε εκτός”.

Στην ερώτηση αν την τρέχουσα θητεία υπήρξε χρηματοδοτικό “εργαλείο” που δεν αξιοποιήθηκε για την “επούλωση” του κτηρίου, υπήρξε σαφής: “Όχι. Παρότι το είχαμε ψάξει, δεν υπήρχε χρηματοδοτικό “εργαλείο”. Και παρότι έχουμε πάρει ένα ύψος χρηματοδοτήσεων κοντά στα 50 χιλ. ευρώ μαζί με τα Νομικά Πρόσωπα, για το Πνευματικό Κέντρο δεν είχε υπάρξει κάτι”.

Ως εκ τούτου, επανέλαβε πως, “η επόμενη Δημοτική Αρχή, όποια και να είναι σίγουρα θα πρέπει να το φροντίσει”.

Πολλά τα προβλήματα

Παρακάτω, ο ίδιος, μίλησε για τις φθορές. “Η μία αίθουσα στον πρώτο όροφο είναι κλειστή και δεν επιτρέπεται η είσοδος. Λόγω υγρασίας, υπάρχουν επιχρίσματα που έχουν πέσει. Επικινδυνότητα δεν έχει το κτήριο, πέρα από αυτή την αίθουσα που αποκλείουμε την πρόσβαση για να αποφύγουμε τραυματισμό, στην περίπτωση που πέσει κάποιος σοβάς. Κατά τα λοιπά, δεν έχει άλλα προβλήματα που να το καθιστούν επικίνδυνο. Θέλει όμως, συντηρήσεις και κυρίως στη μόνωσή του. Υπάρχει μεγάλο θέμα με την υγρασία”, περιγράφει ο κ. Αληφραγκής, λέγοντας μάλιστα πως το τελευταίο διάστημα αυτής της θητείας, ευτυχώς “δεν έχει παρατηρηθεί κάτι ιδιαίτερο όσον αφορά την εισροή νερού της βροχής”.

“Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, γίνονται καθαρισμοί των καναλιών ώστε να μη μαζεύονται νερά. Απλά είναι η υγρασία που οφείλεται σε μόνωση η οποία πρέπει να ανανεωθεί. Όμως το κτήριο δεν απαιτεί ένα απλό έργο μόνωσης. Θέλει παραπάνω συντήρηση”, ξεκαθαρίζει, λέγοντας ακόμη πως, “και τα κουφώματά του έχουν προβλήματα και χρειάζονται αντικαταστάσεις και συντηρήσεις. Σε ορισμένα σημεία οι τοίχοι έχουν αποχρωματιστεί και φυσικά έχουμε καταστροφή οροφογραφιών”.

Ο αντιδήμαρχος σημειώνει δε, πως η πιο δύσκολη δουλειά από άποψη συντηρήσεων είναι η διάσωση αυτών. “Το κυριότερο είναι αυτό. Ότι πρέπει να διασωθούν και οι οροφογραφίες. Βέβαια θα πρέπει να μπει και ένας αρμόδιος συντηρητής για αυτές τις οροφογραφίες”. Σύμφωνα με όσα υπογράμμισε, “οι ανάγκες του Πνευματικού Κέντρου είναι μεγάλες”.

Να τα υιοθετεί... η πολιτεία”

Ολοκληρώνοντας τις δηλώσεις του, επεσήμανε για μία ακόμη φορά πως τέτοιας αρχιτεκτονικής αξίας κτήρια, θα πρέπει να τα αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου η πολιτεία.

“Αυτά τα κτήρια θα έπρεπε να τα “υιοθετήσει” η πολιτεία και το κεντρικό κράτος. Με τα έσοδα που έχουν οι Δήμοι και με τις πιστώσεις που διαθέτουν, δεν μπορούν να κάνουν πάρα πολλά πράγματα. Το βασικό είναι το θέμα της υγρασίας και ό,τι αυτό προκαλεί στο κτήριο”, ανέφερε, ενώ τόνισε πως, “η επόμενη Δημοτική Αρχή μπορεί να εξετάσει αν θα επικαιροποιήσει την υπάρχουσα μελέτη γιατί μία μελέτη είναι απαραίτητη για οποιοδήποτε έργο. Θέλει τρέξιμο, εγκρίσεις από το Υπ. Πολιτισμού και χρηματοδότηση. Εδώ δώσαμε τεράστιο αγώνα για το δημαρχείο που είναι ένα επικίνδυνο κτήριο. Και η πολιτεία πρέπει να αναλάβει την ευθύνη της. Θα έπρεπε να υπάρχουν χρήματα για συντηρήσεις σε τακτά χρονικά διαστήματα και για το εσωτερικό και για το εξωτερικό τέτοιων κτηρίων”.