Ερώτηση της Λαϊκής Συσπείρωσης Σύρου – Ερμούπολης για τον κινηματογράφο «ΠΑΛΛΑΣ»

Η Λαϊκή Συσπείρωση κατέθεσε την εξής ερώτηση στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την προηγούμενη Τετάρτη, 27 Μάρτη:

«Πρόσφατα προέκυψαν προβλήματα στην ψευδοροφή του δημοτικού ακινήτου που στεγάζει τον χειμερινό κινηματογράφο «ΠΑΛΛΑΣ», λόγω της εισροής υδάτων. Λόγω αυτού ο κινηματογράφος διέκοψε τη λειτουργία του, με ότι αρνητικές συνέπειες αυτό έχει στην καθημερινότητα των κατοίκων που βιώνουν όλο και πιο έντονα μια ένταση της εποχικότητας, με το νησί όλο και να νεκρώνει τους χειμερινούς μήνες.

Η Δημοτική Αρχή, με δηλώσεις της στα τοπικά ΜΜΕ, δεσμεύτηκε να προχωρήσει σε εργασίες αποκατάστασης της ζημιάς. Όμως η στέγη του εν λόγω ακινήτου είναι από αμίαντο, ένα δυνητικά πολύ επικίνδυνο υλικό (απαγορευμένο από το 2005) το οποίο αν για κάποιο λόγο εισπνευστεί από τον άνθρωπο ακόμη και σε ελάχιστες ποσότητες, μπορεί να προκαλέσει σημαντικές βλάβες στην υγεία, όπως αμιάντωση, καρκίνο του πνεύμονα και κακοήθες μεσοθηλίωμα.

Συνεπώς, οι όποιες εργασίες λάβουν χώρα στο κτίριο θα πρέπει να γίνουν με μεγάλη προσοχή και τήρηση όλων των απαραίτητων μέτρων υγιεινής και ασφάλειας.

Η ύπαρξη, περίπου, 400τ.μ. αμιάντου στο κέντρο της πόλης και μάλιστα ως υλικό στέγης (ελλενίτ) εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες που σημαίνει πως υπόκειται πιο εύκολα και γρήγορα φθορά, είναι τουλάχιστον προβληματική και στη βάση αυτή ρωτάμε:

• Υπάρχει καταγραφή των δημοτικών κτιρίων που έχουν αμιαντούχα υλικά;

• Προτίθεται η Δημοτική Αρχή με αφορμή τις εργασίες επισκευής του κτιρίου, να προχωρήσει και στην απομάκρυνση του αμιάντου και την αποκατάσταση της στέγης με βάση του κανόνες της επιστήμης και της σύγχρονης τεχνικής; Επισημαίνουμε, για να σας προλάβουμε, πως το κόστος δεν είναι απαγορευτικό, καθώς γνωρίζουμε πως σε σχετικά πρόσφατη απάντηση εξειδικευμένης εταιρείας, μετά από κρούση της Τεχνικής Υπηρεσίας, το κόστος της απομάκρυνσης του αμιάντου από τη στέγη του κτιρίου είναι στα 20.000€, ποσό που δεν είναι απαγορευτικό για το Δήμο.

Πέραν των δύο αυτών ερωτημάτων για τα οποία ζητάμε άμεση απάντηση, θέτουμε και ένα τρίτο ερώτημα – πρόταση, με δεδομένα πως:

1. Στο νησί υπάρχουν ακόμη, τόσο δημοτικά όσο και ιδιωτικά, κτίρια με αμιαντούχα υλικά. Μόνο στην περιοχή δυτικά του πρώην S/M Νεωρίου, με μια πρόχειρη εκτίμηση μας, υπολογίζουμε πως υπάρχουν περίπου 1800τ.μ. αμιάντου σε στέγες αποθηκών και παλιών εργοστασίων.

2. Το κόστος απομάκρυνσης των αμιαντούχων υλικών για τους ιδιώτες είναι πολλές φορές απαγορευτικό.

Ρωτάμε, επιπλέον:

Αν η Δημοτική Αρχή έχει την πρόθεση να διερευνήσει, σε συνεργασία με την Περιφέρεια, τα αρμόδια Υπουργεία ή λοιπούς αρμόδιους φορείς, αν υπάρχει το νομοθετικό πλαίσιο και τα χρηματοδοτικά εργαλεία ώστε να γίνει καταγραφή της υφιστάμενης κατάστασης, ως προς την ύπαρξη αμιαντούχων υλικών σε κτίρια και στη συνέχεια και ανάλογα με την σοβαρότητα της κατάστασης, να υπάρξει μια πρωτοβουλία και κάλεσμα του Δήμου για συνεργασία με τους ιδιώτες ιδιοκτήτες ώστε να διευκολυνθούν αυτοί, εφόσον το επιθυμούν, αλλά και ο Δήμος για τα ακίνητα δικής του ιδιοκτησίας, ώστε να υπάρξει μια σχεδιασμένη και μαζική οργανωμένη απομάκρυνση του αμιάντου.»

Η απάντηση της Δημοτικής Αρχής ήταν πως διερευνάται η δυνατότητα ολοκληρωτικής αλλαγής της στέγης του «ΠΑΛΛΑΣ», με δεδομένο πως τα υποστυλώματα της ψευδοροφής έχουν φθαρεί τόσο που δεν μπορούν να επιδιορθωθούν.

Επιπλέον, παραδέχθηκαν πως δεν υπάρχει καταγραφή των δημοτικών κτιρίων που περιέχουν αμιαντούχα υλικά, όμως το κτίριο του πρώην εργοστασίου «Βελισσαρόπουλου» (ιδιοκτησίας του Δήμου) που σήμερα λειτουργεί ως αποθήκη, έχει στέγη από ελλενίτ η οποία έχει πολλές φθορές και απαιτείται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αναβάθμιση όλου του κτιρίου.