Το δοξάρι ζωγραφίζει εικόνες

Από τις σημαντικότερες σύγχρονες δημιουργούς, η συνθέτης Ευανθία Ρεμπούτσικα, ενώ με το έργο της αποκαλύπτεται μουσικά, με τον λόγο της αποκαλύπτεται και ως άνθρωπος, που με πάθος και ερωτική διάθεση αγκαλιάζει τη μουσική και τη σημασία που δίνει στις ανθρώπινες σχέσεις, όπως αυτές αποτυπώνονται και στη δουλειά της.

Φέτος οι Κυκλάδες υποδέχονται τη συνθέτη, που με τις μελωδίες της ταξιδεύει το κοινό της από τις μνήμες της ανατολής, στην σύγχρονη πραγματικότητα, όλα ειπωμένα μουσικά, με το δοξάρι της να διαγράφει τροχιές που χαράζουν μελωδικούς κύκλους εσωτερικότητας και ιδιαίτερης ευαισθησίας.

Μουσικές που έχουν συνδεθεί άμεσα με εικόνες, καθώς οι περισσότερες προέρχονται από κινηματογραφικές, θεατρικές ή τηλεοπτικές δουλειές, που όμως παράλληλα έχουν τη δύναμη να γεννούν νέες εικόνες, μέσα από την ατμοσφαιρικότητα τους.

Πέραν της αμεσότητας της μουσικής της, το ίδιο άμεση είναι και στο λόγο της, όπως φάνηκε στην περισσότερο φιλική και λιγότερο επαγγελματική συζήτηση που είχαμε, με την ευκαιρία των παραστάσεων που θα δώσει σε τέσσερα νησιά των Κυκλάδων, υπό τον γενικό τίτλο «Το αστέρι και η ευχή», δανειζόμενη τον τίτλο αυτό από τη πρώτη της δισκογραφική εξ’ ολοκλήρου ορχηστρική, δουλειά.

Αμφίδρομη ενέργεια κοινού και μουσικών

Η Ε. Ρεμπούτσικα δηλώνει ενθουσιασμένη για το αγκάλιασμα αυτό από τα νησιά των Κυκλάδων, που με λαχτάρα θέλει να επισκεφτεί, ενώ εξέφρασε τον διακαή της πόθο, ο οποίος γίνεται πραγματικότητα, να παίξει στο θέατρο Απόλλων.

Οι παραστάσεις, ανά την Ελλάδα, καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, σημειώνουν ιδιαίτερη επιτυχία, η οποία σύμφωνα με τη δημιουργό «οφείλεται στην ενέργεια που εκφράζεται τόσο από τους μουσικούς που συμμετέχουν αλλά και από το ίδιο το κοινό».

Πως αντιμετωπίζεται από το κοινό ένας συνθέτης έναντι ενός τραγουδιστή, που είθισται να παρουσιάζεται σε συναυλιακούς χώρους;

Η τάση του κόσμου που θέλει να ακούσει μουσική για εικόνα, ιδίως μετά την «Πολίτικη κουζίνα» που αυτό σιγά-σιγά χτίστηκε με το κοινό να το αποζητά, φτάνοντας φέτος, ειδικά μετά την παράσταση στον Κήπο του Μεγάρου, να απογειωθεί, γεγονός που χαροποιεί και δίνει δύναμη σε όλη την ομάδα των μουσικών.

Μεγάλη η αγάπη για τους μουσικούς που τη συνοδεύουν επάνω στη σκηνή και φαίνεται να αντλείτε όλοι δύναμη από την απήχηση της δουλειάς σας στον κόσμο.

Είμαστε μια πολύ δεμένη ομάδα, που με την ενέργεια μας και τα παιξίματα μας και τους αυτοσχεδιασμούς γινόμαστε ένα επάνω στη σκηνή. Ξαφνικά αυτό «κατεβαίνει» προς τα κάτω και υπάρχει μια πολύ μεγάλη δύναμη που μας απογειώνει, με αποτέλεσμα να υπάρχει και σε μας και στον κόσμο ένα χαμόγελο και μία χαρά. Παράλληλα η συναυλιακή παρουσίαση μόνο ορχηστρικής μουσικής χτίστηκε από την απαίτηση του ίδιου του κόσμου, που σε συναυλίες μου με τραγουδιστικά μέρη, ζητούσε όλο και περισσότερα ορχηστρικά κομμάτια.

Καθώς έδωσε έμφαση στην μουσική ομάδα, με την οποία παρουσιάζεται στις συναυλίες της, να αναφέρουμε ότι μαζί με τη συνθέτη παίζουν οι μουσικοί: Πάνος Δημητρακόπουλος – κανονάκι, Θάνος Σταυρίδης – ακορντεόν, Ανδρέας Συμβουλόπουλος – πιάνο, Άγγελος Παπαδάτος – κόντρα μπάσσο και Νίκος Παπαβρανούσης – τύμπανα.

Είναι τελικά συνειδητοποιημένο το κοινό, ώστε να ακολουθήσει ορχηστρικές παραστάσεις, έναντι μιας υποκουλτούρας που πλασάρεται καταιγιστικά;

Όταν αυτό που κάνεις περιέχει ειλικρίνεια και αγάπη τότε θα έχει και επιτυχία προς τα έξω. Ναι είναι πολύ συνειδητοποιημένος ο κόσμος, όπως φάνηκε πολύ τα τελευταία χρόνια, με τις συναυλίες να σημειώνουν μεγάλη επιτυχία.

Ανθρώπινες σχέσεις πίσω από τις συνεργασίες

Ένας από τους συνθετικούς σταθμούς υπήρξε η «Πολίτικη κουζίνα»,όπου όμως έγινε ένα μουσικό πείραμα, με την επιλογή ως ερμηνεύτρια της Νατάσσας Θεοδωρίδου, μιας καθαρά λαϊκής φωνής να ερμηνεύσει ένα μουσικό είδος από τελείως διαφορετικό χώρο.

Με τον δημιουργό της ταινίας, τον Τάσο Μπουλμέτη, θελήσαμε στο δίσκο που θα κυκλοφορούσε να περιέχεται η μελωδία της ταινίας και σαν τραγούδι. Από τη φωνές που υπάρχουν γύρω μας επελέγη η συγκεκριμένη ερμηνεύτρια, διότι το χρώμα της φωνής, η χροιά της έβγαζε μνήμες με κάτι απ’ τα παλιά. Άλλωστε ασχέτως από το είδος που ερμηνεύει κάποιος, μετρά αν έχει καλή φωνή ή όχι. Πάντως και τώρα που το ακούω, δέκα χρόνια μετά, μου αρέσει πολύ, οπότε και σήμερα να γραφόταν την ίδια επιλογή θα έκανα.

Από τις συνεργασίες σας γίνεται εμφανές ότι δεν επιλέγετε την πεπατημένη, χρησιμοποιώντας «φίρμες» τραγουδιστές προς εξασφάλιση της επιτυχίας και έτσι συναντάμε δουλειές σας με μουσικά πειράματα σαν αυτό που προαναφέραμε, αλλά και με γνωστούς ερμηνευτές όπως η Α. Πρωτοψάλτη και η Ε. Πασπαλά, όμως εμπιστευτήκατε και νέους τραγουδιστές όπως ο Γ. Κότσιρας στα πρώτα του βήματα, στον οποίο δώσατε με τις συνεχιζόμενες συνεργασίες σας μια ώθηση καλλιτεχνική.

Αρχικά να πω ότι γράφω τη μουσική και μετά θα γίνει τραγούδι. Όλες η συνεργασίες ήταν πολύ αυθόρμητες, διότι δεν έχω πρόγραμμα όσον αφορά στις συνεργασίες. Όμως με επηρεάζει και η προσωπική επαφή που έχω με τους ερμηνευτές καθώς οι περισσότερες συνεργασίες προήλθαν από προσωπική σχέση που είχα μαζί τους. Ανάλογη στενή σχέση προϋπήρχε και με την Ε. Ζιώγα, που έχει υπογράψει και τους περισσότερους στίχους των τραγουδιών.

Πάντως η μεγάλη μου αγάπη είναι η μουσική για τον κινηματογράφο και μέσα από αυτές τις δουλειές να βγαίνουν και τα τραγούδια.

Το πρόγραμμα των συναυλιών

Παρασκευή 9 Αυγούστου - Πάρος, Θέατρο Αρχίλοχος στο Πάρκο Πάρου.

Σάββατο 10 Αυγούστου – Νάξος, Αθλοθέατρο Φιλωτίου «Μανώλης Ψαρράς».

Κυριακή 11 Αυγούστου – Τήνος, Θέατρο «Κ. Τσόκλη» στον Κουμάρο.

(Και οι τρεις παραπάνω συναυλίες πραγματοποιούνται στο πλαίσιο του Φεστιβάλ «Κύκλος Κυκλάδων»).

Δευτέρα 12 Αυγούστου – Σύρος, Δημοτικό Θέατρο Απόλλων. Σάββατο 17 Αυγούστου – Άνδρος (Χώρα), προαύλιο της Παναγίας Θεοσκέπαστης.

Να σημειωθεί ότι για τη συναυλία που θα πραγματοπιηθεί στη Σύρο, λόγω εξάντλησης των εισιτηρίων θα δοθούν δύο παραστάσεις στο θέατρο Απόλλων στις 7μ.μ. η παογευματινη και στις 9.30μ.μ. η βραδυνή.