Ο Γεώργιος Σουρής έγραψε πριν.... εκατόν τόσα χρόνια

Η κρίση και η δοκιμασία που ζει η Ελλάδα σήμερα μας τρομάζει, μας φοβίζει και βέβαια πάντα ψάχνουμε να μάθουμε ποιος φταίει.

Είναι πολλοί οι Έλληνες που πιστεύουν ότι εδώ και δύο αιώνες τώρα, θέλουμε να γίνουμε ένα σωστά οργανωμένο, λειτουργικό, προηγμένο ευρωπαϊκό κράτος... και δεν τα καταφέρνουμε. Αντίθετα, μέσα σ' αυτά τα διακόσια χρόνια ζήσαμε πολέμους, καταστροφές και τώρα φθάσαμε σε μια οικονομική κρίση. Τι φταίει, ποιος μας εμποδίζει, που σκοντάφτουμε; Οι περισσότεροι Έλληνες πιστεύουν ότι όλα τα αρνητικά που συμβαίνουν στην χώρα μας οφείλονται στην κακία και δόλια Δύση η οποία θα ήθελε... τι; Ξεχνάμε, βέβαια, ότι την ύπαρξη του κράτους μας την οφείλουμε, σε μεγάλο βαθμό, στον φιλελληνισμό της Δύσης.

Η Δύση θαύμασε και θαυμάζει την ιστορία και την τέχνη της αρχαίας Ελλάδας. «Τα καλά της Δύσης τα ξεχνάμε. Ξεχνάμε το Ναυαρίνο που μας απελευθέρωσε, όταν η δική μας επανάσταση είχε σβήσει». Γράφει ο Νίκος Δήμου. Και βέβαια δεν ήταν μόνο αυτό το σημαντικό γεγονός που βοήθησε την Ελλάδα. Είναι πάρα πολλά γεγονότα που αποδεικνύουν τη βοήθεια της Δύσης για μας τους Έλληνες.

Ας το αφήσουμε αυτό το θέμα για άλλη φορά. Ας δούμε σήμερα, ή μάλλον ας διαβάσουμε σήμερα τι έγραψε πριν από... εκατόν τόσα χρόνια ο Γεώργιος Σουρής. Έγραψε τους παρακάτω στίχους, που είναι τόσο επίκαιροι για τη σημερινή κατάσταση, σαν να τους έγραψε προχθές...

Και γράφει ο Σουρής: «...Ποιος είδε κράτος λιγοστό σ' όλη τη γη μοναδικό, εκατό να ξοδεύει και πενήντα να μαζεύει; Να τρέφει όλους τους αργούς, να' χει επτά πρωθυπουργούς, ταμείο δίχως χρήματα και δόξης τόσα μνήματα;

Να' χει κλητήρες για φρουρά και να σε κλέβουν φανερά, κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε τον κλέφτη να γυρεύουνε; .... Κλέφτες φτωχοί και άρχοντες με άμαξες και άτια, κλέφτες χωρίς μια πήχυ γη και κλέφτες με παλάτια, ο ένας κλέβει όρνιθες και σκάφες για ψωμί, ο άλλος το έθνος σύσσωμο για πλούτη και τιμή... Όλα σ' αυτή τη γη μασκαρεύτηκαν, ονείρατα ελπίδες και σκοποί, οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν δεν ξέρομε τι λέγεται ντροπή...

...Γι' αυτό το κράτος που τιμά τα ξέστρωμα γαϊδούρια σικτίρ στα χρόνια τα παλιά, σικτίρ και στα καινούργια!

...Σουλούπι, μπόι μικρομεσαίο, ύφος του γόη ψευτομοιραίο. Λίγο κατσούφης, λίγο γκρινιάρης, λίγο μαγκούφης, λίγο μουρντάρης.

Σπαθί αντίληψη, μυαλό ξεφτέρι, κάτι μισόμαθε κι όλα τα ξέρει.

Κι από προσπάππου κι από παππού, συγχρόνως μπούφος κι αλεπού. Και ψωμοτύρι και για καφέ το «δε βαριέσαι» κι «ωχ αδερφέ».

Ωσάν πολίτης σκυφτός ραγιάς, σαν πιάσει πόστο: δερβέναγας! Θέλει ακόμα, κι αυτό είναι ωραίο, να παριστάνει τον Ευρωπαίο!

Στα δύο φορώντας τα πόδια που ‘χει

στο ‘να λουστρίνι στ’ άλλο τσαρούχι...»

Άλλαξε τίποτα στην Ελλάδα;

Πραγματικά, αισθάνεται κανείς ότι ο Σουρής έγραψε σήμερα αυτούς τους στίχους. Δηλαδή αυτή ήταν η Ελλάδα και αυτή εξακολουθεί να είναι. Δεν έχω κανένα πρόβλημα, (το έχω γράψει και στο παρελθόν) για το ποιος πολιτικός ή ποιο κόμμα θα ρθεί στην εξουσία μετά από εκλογές. Αυτόν που θα ψηφίσουν οι πολλοί θα τον σεβαστώ. Ποτέ δεν σκέφθηκα να ξεκινήσω πόλεμο ή να αντιδράσω στις θέσεις εκείνων που εξελέγησαν. Ίσως... αν δεχθούν μπορεί κανείς να κάνει κάποιες προτάσεις για το καλό του τόπου μας.

Με εντυπωσιάζουν όμως η σφοδρότητα και η βιαιότητα με τις οποίες επιτίθενται οι μεν στους δε και... αντίθετα. Την επίθεση ο ένας στον άλλον την θεωρούν και την χρησιμοποιούν ως «ανάχωμα» για να μην έλθει ο ένας ή ο άλλος στην εξουσία. Αχ, Ξένη μου, τι δίκιο που είχες, όταν είπες γιατί αλληλοτρωγόμαστε;

Όσο για την Ευρώπη, τη Δύση, έχουμε ξεχάσει το πόσο θαύμαζαν αυτή τη χώρα, την Ελλάδα για την ιστορία και τον πολιτισμό που προσέφερε σ' όλο τον κόσμο. Ο Φιλελληνισμός που γεννήθηκε στην Δύση γιατί άλλαξε; Φταίνε πάντα οι Ευρωπαίοι; Ξαφνικά ενώ μας θαύμαζαν τώρα μας μισούν; Γιατί;