Σαν σήμερα. 29 Μαΐου 1453 Η Άλωση της Κωνσταντινούπολης.

Στην αρχή της άνοιξης του 1453, ο Μωάμεθ, ο γιος του Μουράτ, ξεκίνησε εκστρατεία εναντίον της Κωνσταντινούπολης. Αυτό επιθυμούσε πολύ καιρό πριν. Από τον Απρίλιο του 1453 είχε αρχίσει να πολιορκεί την Πόλη με διάφορους τρόπους και τεχνάσματα από ξηρά και θάλασσα. Είχε καταφέρει να περικυκλώσει την Πόλη από τη στεριά με διακόσιες χιλιάδες άνδρες, ενώ υπήρχαν μόνο επτακόσιοι περίπου στον εσωτερικό χώρο της Πόλης που προστατευόταν από τα υψηλά τείχη και τους Πύργους της. Ο Μωάμεθ, λίγα χρόνια πριν, είχε ξεκινήσει να χτίζει ένα μεγάλο κάστρο (Rumeli – Hisar) στην Προποντίδα, όπου έμειναν οι αρμόδιοι αξιωματικοί του παρακολουθώντας και μελετώντας τον τρόπο της πολιορκίας της πόλης.

Κατά τη διάρκεια του χειμώνα είχε στείλει εντολές σε όλες της παραλιακές περιοχές της Ασίας να ναυπηγηθούν πολλά και μεγάλα πολεμικά πλοία.

Έφτιαξε ακόμη τα μεγαλύτερα κανόνια που είχαν κατασκευαστεί μέχρι τότε. Και έστειλε τον στρατηγό του Ζαγανό, που ήταν συγγενής του και στρατοπέδευσε στην απέναντι πλευρά της πόλης, πάνω από τον Γαλατά. Πλησίαζαν τα στρατεύματα με τα κανόνια, τις πολιορκητικές μηχανές και ιδιαίτερα το μεγάλο κανόνι που έκανε την μεγαλύτερη ζημιά στα βυζαντινά φρούρια. Αυτό το κανόνι το έφερναν εβδομήντα ζευγάρια βόδια και 2.000 άνδρες! Ο κατασκευαστής λεγόταν Ουρβανός.

Ο ίδιος ήταν και πυρπολητής. Όταν οι Βυζαντινοί αντιλήφθηκαν ότι άρχισε η πολιορκία της πόλης τους και από στεριά και από θάλασσα, ένωσαν με τεράστια αλυσίδα την απέναντι πόλη με τα τείχη της Κωνσταντινούπολης και συγκέντρωσαν στην εσωτερική πλευρά όλα τα πλοία τους.

Όταν όμως άρχισε η επίθεση με το μεγάλο κανόνι, άρχισαν μεγάλες καταστροφές στα εξωτερικά τείχη και στους πύργους και προκαλούσαν ανεπανόρθωτες ζημιές. Έτσι η Πόλη επολιορκείτο από όλες τις πλευρές και η άμυνα των Βυζαντινών εξασθενούσε παρά το ότι αμύνονταν με τον καλλίτερο δυνατό τρόπο. Όταν οι Τούρκοι μέρα με την ημέρα κατέστρεφαν τα τείχη της πόλης, ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ζήτησε από τους δικούς του ανθρώπους να πολεμήσουν κι εκείνοι δίπλα στον στρατό τους και τους είπε: «εμπρός άνδρες, θα πολεμήσωμεν εναντίον των βαρβάρων». Ήταν ο Ανδρόνικος Παλαιολόγος, ο Καντακουζηνός, ο εξάδελφός του Παλαιολόγος κ.α. Τον αυτοκράτορα που εμάχετο με πάθος τον χτύπησαν θανάσιμα οι επερχόμενοι Τούρκοι. Έτσι πέθανε ο Κωνσταντίνος, ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου.

Λεηλασία και σύληση των εκκλησιών.

Μέσα στον Ναό της Αγίας Σοφίας κατέφυγαν πολλοί άνθρωποι. Άνδρες, γυναίκες και παιδιά είχαν σχηματίσει ένα μεγάλο πλήθος. Έκλεισαν τις τεράστιες πόρτες και προσευχόταν για το θαύμα που μόνο αυτό θα τους έσωζε. Σε λίγη ώρα γκρεμίστηκαν οι πόρτες και οι πιστοί είχαν παγιδευτεί.

Αιχμαλωτίστηκαν αμαχητί από τους Τούρκους που σκότωσαν πολλούς άνδρες, γέροντες και ανήμπορους μέσα στο ναό. Οι περισσότεροι δέθηκαν ή αλυσοδέθηκαν μαζί. Πολλοί νέοι και νέες γυναίκες δέθηκαν σφιχτά και σύρθηκαν προς τους καταυλισμούς των στρατιωτών.

... Η λεηλασία στην πόλη συνεχίστηκε όλη την ημέρα. Τα περισσότερα βιβλία κάηκαν. Υπήρξαν όμως Τούρκοι που κατάλαβαν ότι πολλά βιβλία αποτελούσαν αντικείμενα με εμπορική αξία και διέσωσαν μερικά.

Ο ίδιος ο Σουλτάνος μπήκε στην πόλη αργά το απόγευμα εκείνης της ημέρας συνοδευόμενος από τη φρουρά του. Προχώρησε αργά στους δρόμους και έφθασε στον ναό της Αγίας Σοφίας. Είδε και κατάλαβε ότι η λεηλασία και η καταστροφή που έγινε από τον στρατό του ήταν μεγάλη. Οι νεκροί ήταν πολλοί. Αυτή η συμφορά φαίνεται ότι υπήρξε η μεγαλύτερη της οικουμένης και ότι ξεπέρασε σε μέγεθος κάθε άλλη.

Γράφει ο βυζαντινολόγος Steven Runciman, από την έρευνα κειμένων που διασώθηκαν: «... Ο ίδιος ο Σουλτάνος, καθώς περπατούσε μέσα από τους δρόμους είχε συγκινηθεί μέχρι δακρύων και είπε στους συνοδοιπόρους του: «Τι όμορφη πόλη παραδώσαμε στην λεηλασία και στην καταστροφή...»» Ήταν είκοσι εννέα Μαΐου, ημέρα Τρίτη κατά το ξημέρωμα του 1453.