Καμία ενημέρωση

Η μορφή του δασκάλου του ρεμπέτικου τραγουδιού, Μάρκου Βαμβακάρη, ο οποίος θεωρήθηκε μία από τις κυριότερες μορφές της νεότερης ελληνικής μουσικής, καθώς κατόρθωσε να επιβάλει το μπουζούκι ως το βασικό όργανο του λαϊκού τραγουδιού από τη δεκαετία του 1930 και μετά, αναμένεται να “ζωντανέψει” στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών.

Το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά και το Ελληνικό Φεστιβάλ παρουσιάζουν τη μουσική παράσταση “Τετράς η ξακουστή του Πειραιώς”, με την υπογραφή της Λίνας Νικολακοπούλου. Για τρεις βραδιές (6-8 Ιουνίου), οι θεατές θα έχουν την ευκαιρία να απολαύσουν ένα μοναδικό αφιέρωμα στον μεγάλο τροβαδούρο και μουσικοσυνθέτη από την Άνω Σύρο, στον Γιώργο Μπάτη, τον Ανέστη Δελιά και τον Στράτο Παγιουμτζή.

Και ενώ ο Πειραιάς ετοιμάζεται να τιμήσει σε λίγες ημέρες τον Συριανό καλλιτέχνη, η γενέτειρά του δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμα απλά πράγματα, όπως το ωράριο λειτουργίας του Μουσείου Μάρκου Βαμβακάρη στον μεσαιωνικό οικισμό της Άνω Σύρου.

Ολοκληρώνεται η λειτουργία του στις 31 Μαΐου

Σημειώνεται ότι η λειτουργία του Μουσείου, η οποία ξεκίνησε στις 14 Απριλίου με μία εποχιακή υπάλληλο του δήμου, ολοκληρώνεται στις 31 Μαΐου, όπου και λήγει η πεντάμηνη σύμβασή της με τον ΟΑΕΔ. Το Μουσείο ήταν ανοιχτό κατά τις πρωινές ώρες, ενώ για τη λειτουργία του τόσο τα απογεύματα, όσο και τα σαββατοκύριακα υπεύθυνος ήταν ο κ. Αχιλλέας Δημητρόπουλος.

Όπως δήλωσε στην “Κοινή Γνώμη” ο κ. Δημητρόπουλος, η πρόσληψη της υπαλλήλου αποτέλεσε μία μεγάλη “ανάσα”, δεδομένου ότι “ακόμα δεν έχουν ανακοινωθεί προσλήψεις για τους μουσειακούς χώρους του νησιού”. Ως εκ τούτου, η λειτουργία του Μουσείου από την 1η Ιουνίου, όπου ξεκινάει και επίσημα η καλοκαιρινή περίοδος παραμένει μέχρι και σήμερα άγνωστη.

Παράλληλα, έκρινε ότι ένα δεύτερο άτομο για την από κοινού λειτουργία του Μουσείου Μάρκου Βαμβακάρη και του Ιστορικού Αρχείου της Άνω Σύρου, όπου συστεγάζεται και η Έκθεση των Παραδοσιακών Επαγγελμάτων θα ήταν απαραίτητο, καθώς πέρα από τους δύο χώρους, ο κ. Δημητρόπουλος είναι επίσης υπεύθυνος τόσο για το Βιομηχανικό Μουσείο Ερμούπολης, όσο και για το Ενυδρείο στο Κίνι.

“Οι κλειστές πόρτες δεν κάνουν καλό”

“Όταν τα μουσεία έχουν κλειστές τις πόρτες τους δεν είναι καλό για τους επισκέπτες, οι οποίοι θα ήθελαν να επισκεφτούν τους εκθεσιακούς χώρους που συναντούν μπροστά τους”, τόνισε.

Αναφερόμενος στην επισκεψιμότητα που σημείωσε το Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη από την αρχή της Μεγάλης Εβδομάδας μέχρι σήμερα, εξήγησε “ότι είχαμε κάποιους επισκέπτες όλες τις ημέρες του Πάσχα, αλλά ακόμα και τώρα δεχόμαστε αρκετά μεμονωμένα άτομα, πολλών εθνικοτήτων”. Πρόσθεσε μάλιστα ότι το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι Γερμανοί και οι Αυστριακοί οι οποίοι μιλούν ελληνικά, δε διστάζουν να χαμογελάσουν και είναι πρόθυμοι να ακούσουν. Στην ίδια κατηγορία κατέταξε επίσης τους Σουηδούς και τους Νορβηγούς, οι οποίοι επισκέπτονται την Άνω Σύρο, επιθυμώντας να μάθουν τα πάντα γύρω από τη ζωή και το έργο του Μάρκου Βαμβακάρη και να ακούσουν τη μουσική του.

Σημειώνεται ότι οι φίλοι του μεγάλου ρεμπέτη συναντούν στο Μουσείο φωτογραφίες και προσωπικά ενθυμήματά του, το διαβατήριο που δεν πρόλαβε να χρησιμοποιήσει, την ταυτότητά του, ρούχα και παπούτσια του, χειρόγραφα κείμενα, το δαχτυλίδι και το ρολόι του, εργαλεία του (τανάλιες, μαχαιράκια κ.λ.π.) που κρατούσε, όταν δεν είχε αγκαλιά το μπουζούκι του, ακόμη και κάποια πολύ προσωπικά αντικείμενα, που παραχωρήθηκαν από την οικογένειά του. Στόχος του Μουσείου είναι να κάνει ακόμη περισσότερο γνωστή, τη ζωή και την τέχνη του Μάρκου Βαμβακάρη, που παρουσιάζουν ένα θαυμάσιο πεδίο για έρευνα.

Αχιλλέας Δημητρόπουλος: “Οι Έλληνες επισκέπτες το σνομπάρουν”

Ωστόσο, ο κ. Δημητρόπουλος επεσήμανε ότι οι Έλληνες επισκέπτες δεν είναι το ίδιο ενθουσιώδεις. “Συνήθως λένε “τι να πάμε να δούμε; Το δαχτυλίδι και το παντελόνι του Μάρκου Βαμβακάρη; Εκφράζουν δηλαδή μια ειρωνεία και φαίνεται να το σνομπάρουν”, ανέφερε χαρακτηριστικά. Δεν παρέλειψε μάλιστα να κρίνει ότι ανύπαρκτοι είναι και οι κάτοικοι της Σύρου, οι οποίοι, αν και γνωρίζουν για το μουσείο, δεν ενδιαφέρονται και προτιμούν να ακούνε μόνο τη μουσική του Βαμβακάρη στα κουτούκια και τις ταβέρνες που πηγαίνουν για να διασκεδάσουν.

“Απαραίτητος ο εμπλουτισμός του Μουσείου”

Στην ερώτηση “αν υπάρχει κάτι που λείπει από το Μουσείο”, ο κ. Δημητρόπουλος απάντησε ότι δεν είναι λίγοι οι επισκέπτες που κατά καιρούς ζητούν να αγοράσουν κάποιο σιντί με τα τραγούδια του μεγάλου συνθέτη ή κάποιο βιβλίο αφιερωμένο στο έργο του. Κατέστησε δε γνωστό ότι στο παρελθόν, προ Καλλικράτη, πωλούνταν κάποια αντικείμενα στο Μουσείο τα οποία αποτελούσαν ένα καλό έσοδο για τον δήμο. “Σήμερα μας ρωτούν και τους λέμε ότι δεν έχουμε. Οπωσδήποτε μια αρνητική απάντηση δεν είναι ποτέ καλή. . Δηλαδή είναι μια σειρά αρνητικά που καλό θα ήταν να μην συνεχίζονται γιατί οι αρνητικές απαντήσεις δεν κάνουν καλό, σε ανθρώπους που θέλουν να πάρουν κάτι από κει”, εξήγησε.

Παρόλα αυτά, υπογράμμισε ότι αυτή δεν είναι μόνο ευθύνη του δήμου. “Ίσως το φταίξιμο να οφείλεται και σε εμάς, που δεν τους ενημερώνουμε ότι ο κόσμος ζητάει κάποια πράγματα”, δήλωσε.

Τέλος, αναφερόμενος στη δυσαρέσκεια των επιχειρηματιών για την περίοδο που το Μουσείο παραμένει κλειστό σημείωσε ότι οι απόψεις τους είναι συγκεχυμένες. “Έχουν την εντύπωση ότι άμα το μουσείο του Βαμβακάρη είναι ανοιχτό θα προσελκύσει κόσμο για να περάσουν και από τα καταστήματά τους να αγοράσουν διάφορα. Αυτό για μένα είναι έτερον εκάτερον. Άλλος κόσμος θα έρθει για το μουσείο και άλλος για να αγοράσει κάτι. Μπορεί να έχουν περάσει άτομα, να μην θέλουν να αγοράσουν οτιδήποτε και να έρθουν στο Μουσείο. Δεν φταίει ο δήμος σε αυτό. Κάπου τα συγχέουν και τα μπερδεύουν”, καταλήγει.