“Μήδεια”: η μεγάλη παραγωγή του 11ου Διεθνούς Φεστιβάλ Αιγαίου

Με την αθάνατη όπερα του Luigi Cherubini “Μήδεια” -έργο σταθμός στην καλλιτεχνική καριέρα της Μαρίας Κάλλας- έκανε πρεμιέρα στην Ερμούπολη το καθιερωμένο Διεθνές Φεστιβάλ Αιγαίου με την υπογραφή του Παναγιώτη Τιμπόρης, το οποίο εισήλθε πανηγυρικά στη δεύτερη δεκαετία του, με μία ακόμα λαμπρή διοργάνωση στο ιστορικό Θέατρο Απόλλων.

Με τον Dirk Schattner στο τιμόνι της σκηνοθεσίας, την ορχήστρα Pan–European Philharmonia από τη Βαρσοβία και την Ιλάνα Λαπαλάινεν να εντυπωσιάζει δραματουργικά στον ομώνυμο ρόλο, η “Μήδεια” αποτελεί τη σημαία της φετινής ενδέκατης διοργάνωσης, η οποία περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, σημαντικές συναυλίες και παρουσιάσεις και φυσικά το τελικό γκαλά από το Greek Opera Studio.

Το διασημότερο έργο του Luigi Cherubini

O Ιταλός συνθέτης Luigi Cherubini (1760-1842) ανήκει sτους σημαντικότερους συνθέτες όπερας, θρησκευτικής μουσικής και μουσικής δωματίου. Ο σύγχρονός του Ludwig van Beethoven (1770-1827), υποστήριζε ότι ήταν ο μεγαλύτερος συνθέτης της εποχής τους. Έχοντας ήδη συνθέσει μια μεγάλη σειρά από έργα προοριζόμενα για την σκηνή, το 1797 ολοκληρώνει ίσως το διασημότερο έργο του: την όπερα “Μήδεια” (Médée), σε λιμπρέτο του François Benoît Hoffmann, στηριγμένο στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη και του Pierre Corneille.

Η όπερα παρουσιάστηκε πρώτη φορά στις 13 Μαρτίου 1797 στο θέατρο Φεντώ στο Παρίσι με τη Γαλλίδα υψίφωνο Ζιλί-Ανζελίκ Σιό στο ρόλο της Μήδειας. Μετά από το θάνατο του Cherubini, ακολούθησαν νέες επεξεργασίες: το 1855 (γερμανική εκδοχή του Franz Lachner), το 1865 (πρώτη παρουσίαση στο Λονδίνο, στις 6 Ιουνίου, με προσθήκη ρετσιτατίβων γραμμένα από τον Luigi Arditi) και το 1909 (ιταλική πρεμιέρα στη Σκάλα του Μιλάνου, στην ιταλική μετάφραση της εκδοχής του Lachner, που επιμελήθηκε ο Carlo Zangari). Κατά τον εικοστό αιώνα, η πιο διάσημη παραγωγή (ιταλική εκδοχή της παρτιτούρας, του 1909), παρουσιάστηκε το 1953, στην Φλωρεντία, με πρωταγωνίστρια την Μαρία Κάλλας και μαέστρο τον Vittorio Gui.

Σύνοψη

Η δράση της όπερας τοποθετείται στην Κόρινθο. Στην πρώτη πράξη, η Ελληνίδα Πριγκίπισσα Γλαύκη, κόρη του Βασιλιά Κρέοντα πρόκειται να παντρευτεί τον Ιάσονα, αρχηγό των Αργοναυτών, ο οποίος με την υποστήριξη της Μήδειας, πριγκίπισσας της Κολχίδος, κατάφερε να κλέψει το χρυσόμαλλο δέρας. Η Μήδεια, που άφησε πίσω της την πατρίδα της και έκανε δύο παιδιά με τον Ιάσονα, απαιτεί από εκείνον να επιστρέψει σε εκείνην. Όταν αυτός αρνείται, εκείνη εκφράζει την έντονη επιθυμία για εκδίκηση.

Στη δεύτερη πράξη ο Κρέοντας προστάζει την ηρωίδα να φύγει από την πόλη. Εκείνη ζητάει να παραμείνει στην Κόρινθο με τα παιδιά της για μια ακόμα μέρα και στέλνει με την Νέριδα, την θεραπαινίδα της, δύο δώρα στην Γλαύκη: ένα διάδημα και έναν μανδύα. Κατά την τρίτη και τελευταία πράξη, η Μήδεια αγκαλιάζει για τελευταία φορά τα παιδιά της. Θρηνητικές φωνές ακούγονται μέσα από το Παλάτι και σύντομα μαθαίνουμε ότι η Γλαύκη δηλητηριάστηκε από τα δώρα της Μήδειας. Ο λαός είναι θυμωμένος. Η Μήδεια, η Νέρις και τα παιδιά είναι κρυμμένα στον ναό. Σύντομα ο Ιάσονας μαθαίνει από την θεραπαινίδα την αλήθεια. Έκπληκτος και χωρίς να μπορεί να επέμβει, αντικρίζει την Μήδεια να κρατά ένα μαχαίρι γεμάτο αίματα. Έχει σκοτώσει τα δύο παιδιά της. Ο ναός και το παλάτι τυλίγονται στις φλόγες.

Συντελεστές της παράστασης

Η μουσική διεύθυνση της παράστασης ανήκει στον Παναγιώτη Τιμπόρη με βοηθό τη Ζωή Ζνιώδη. Τα σκηνικά και τον φωτισμό επιμελήθηκε ο Jens Huebner και την τεχνική διεύθυνση ανέλαβε ο Βαγγέλης Σιαδήμας.

Την κ. Λαπαλάινεν πλαισιώνουν οι: Kostiantyn Andreiev (Iάσονας), Βασίλης Κωστόπουλος (Κρέων), Λυδία Ζερβάνου (Γλαύκη), Φωτεινή Αθανασάκη (Niris), Μαριλένα Στριφτόμπολα (Τροφός) και Jaina Elqueta (2η Τροφός).