Άρση των περιορισμών στην τέχνη

Η συνύπαρξη και η συνεργασία ατόμων με και χωρίς αναπηρία με στόχο τη γνωριμία των σωματικών ικανοτήτων τους μέσα από τον δημιουργικό χορό, αποτελούν τον κεντρικό άξονα του εργαστηρίου της Βαλασίας Συμεωνίδου, που συνδυάζει την κίνηση με την κοινωνική ενσωμάτωση.

Το εργαστήριο πραγματοποιείται, στο πλαίσιο του 4ο Διεθνούς Χορού και Χοροθεάτρου στη Σύρο, με την υποστήριξη και συμμετοχή του Συλλόγου Στήριξης Ατόμων με Αναπηρία και Ατόμων με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες Κυκλάδων «Δικαίωμα».

Τα μαθήματα πραγματοποιούνται στο Αθλητικό Κέντρο «Δημήτριος Βικέλας» και ολοκληρώνονται την Παρασκευή 22 Ιουλίου.

Η χαρά της κινητικής δημιουργικότητας

Παρατηρώντας τη συμπεριφορά στα σμήνη, διακρίνει κανείς ένα είδος συνεργασίας που προκύπτει μέσα από την αλληλεπίδραση των μελών τους για την επίτευξη μιας δραστηριότητας, την επικοινωνία και την κάλυψη των αναγκών.

Δομημένο γύρω από την συμπεριφορά του σμήνους και μέσα από εικαστικά παιχνίδια, το εργαστήριο ασχολείται με τις βασικές αρχές του δημιουργικού χορού (Laban) που θα οδηγήσουν τους συμμετέχοντες στην ανάπτυξη και ανάγνωση της κίνησης με την παράλληλη χρήση της οδηγημένης και ελεύθερης μετάφρασης ερεθισμάτων. Σκοπός των διδασκόντων είναι να συνδέσουν το σώμα με τη σκέψη, τη φαντασία και τις εικόνες για να ανακαλύψουν οι συμμετέχοντες τη χαρά της κινητικής δημιουργικότητας και να δώσουν μέσω του χορού στις μεικτές ομάδες ατόμων με και χωρίς αναπηρία τη δυνατότητα έκφρασης και συνεργασίας για τον σχεδιασμό ενός χορού που οι ίδιες επιλέγουν. Ως εκ τούτου, τα άτομα δρουν ως μοναδικότητες που επικοινωνούν για τη δημιουργία κοινών τόπων.

Αλληλεπίδραση και συνεργασία

Ειδικότερα,  μέσα από τη διαδικασία αυτή εξετάζεται ο χορός σε μια ομάδα, ως ένα σώμα, οι μικροαρχιτεκτονικές σμήνους και η αρμονική συνύπαρξη διαφορετικών ρυθμών.

Το εργαστήριο απευθύνεται σε ανθρώπους με αναπηρία και χωρίς αναπηρία από 16 έως 50 ετών, χωρίς απαραίτητη προηγούμενη εμπειρία, με κοινό σημείο αναφοράς την καλλιτεχνική δημιουργία, τον χορό και την άρση των περιορισμών που υφίστανται ανάμεσα στους ανθρώπους.

Υπεύθυνη του εργαστηρίου είναι η Βαλασία Συμεωνίδου. Η ίδια Σπούδασε χορό στην Κρατική Σχολή Ορχηστικής Τέχνης Αθηνών από όπου και αποφοίτησε με την υποτροφία Κούλα Πράτσικα για να συνεχίσει τις σπουδές της στη χορογραφία σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο Artez Institute of Arts the Netherlands (Master of Theatre Practices).

Η έρευνα της αφορά στη σχέση χώρου και σώματος στη χορογραφική διαδικασία και γραφή. Στα πλαίσια αυτής της έρευνας έχει παρουσιάσει την παράσταση χορού Be- opticon στην Ακαδημία Θεάτρου του Βερολίνου (Ernst Busch Academy of Dramatic Arts) και έχει συμμετάσχει με ένα άρθρο της στο βιβλίο για τον χορό και τις καλλιτεχνικές πρακτικές Inventing Futures (thinking and doing artistic research). Στη διδασκαλία και το χορογραφικό έργο της ενσωματώνει και χρησιμοποιεί στοιχεία από τις εικαστικές τέχνες και το θέατρο. Ως χορεύτρια έχει συνεργαστεί με την Hellenic Dance Company, Κυριάκο Χατζηιωάννου, Eva Karzcag καθώς και Julian Barnett και Erik Kaiel ως σύμβουλος κίνησης.

Το 2011 συνεργάστηκε ως guest choreographer με το κέντρο χορού Danceateliers στο Ρότερνταμ της Ολλανδίας, ενώ τα τελευταία χρόνια εργάζεται πάνω στην κίνηση για άτομα με αναπηρία και ερευνά την τέχνη του χορού ως μέσο ενθάρρυνσης και κοινωνικής συμμετοχής των ατόμων με αναπηρία. Στο πλαίσιο αυτό διοργανώνει εργαστήρια για άτομα με αναπηρία και χωρίς αναπηρία σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Δουλειές της έχουν παρουσιαστεί στην Αθήνα, στο Βερολίνο και στην Ολλανδία.

Σημειώνεται ότι στο εργαστήριο, που πραγματοποιείται από την περασμένη Δευτέρα στη Σύρο συμμετέχουν συνολικά 18 άτομα, ενώ τα αποτελέσματα των μαθημάτων θα παρουσιαστούν την Παρασκευή.

 «Καμία αναπηρία δεν μπορεί να μας στερήσει το δικαίωμα στην τέχνη»

Όπως εξήγησε στην «Κοινή Γνώμη» η κ. Συμεωνίδου, η παρουσίαση θα περιλαμβάνει τα σημαντικότερα κομμάτια της διαδρομής που διένυσαν ολόκληρη την εβδομάδα εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενοι.

«Προσπαθούμε να τους μάθουμε πώς μπορώ να κινούμαι μόνος μου αλλά και με ένα άλλο σώμα», ανέφερε χαρακτηριστικά. Δεδομένου ότι αρχή του εργαστηρίου είναι η συνεργασία ανθρώπων επάνω στην κίνηση, δίνεται η ευκαιρία στους συμμετέχοντες να δώσουν και τις δικές τους ιδέες. «Ό,τι γίνεται στο εργαστήριο το φτιάχνουμε όλοι μαζί, με στόχο να μάθουμε την ομαδική εργασία και την κίνηση μέσα από αυτό. Το αποτέλεσμα είναι συλλογικό». Αναφερόμενη στην απόδοση των συμμετεχόντων, η κ. Συμεωνίδου δήλωσε ευχαριστημένη, επισημαίνοντας πως τα άτομα με αναπηρία έχουν τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο να αντιλαμβάνονται τα πράγματα, αρκεί οι γύρω τους να είναι ανοιχτοί σε αυτό που προτείνει ο συνάνθρωπός τους. «Έχουν γίνει όλοι φίλοι μεταξύ τους και αυτό σημαίνει ότι ο στόχος του σεμιναρίου επιτεύχθηκε. Γιατί σκοπός μας δεν είναι να γίνουμε χορευτές, αλλά μέσα από την κίνηση να γνωριστούμε, να μάθουμε τις ιδιαιτερότητές μας και πώς κινείται το κάθε σώμα». Όπως τόνισε, καμία αναπηρία δεν μπορεί να στερήσει από κάποιον άνθρωπο την ευκαιρία να ασχοληθεί βαθύτερα με το χορό σε κάποια σχολή, όπου διδάσκονται συγκεκριμένα μαθήματα. Ωστόσο, υποστήριξε «ότι δεν είναι εύκολο να τους βάλεις σε καλούπια, άλλωστε δεν χρειάζεται. Δεν θέλουμε να τους βάλουμε σε καλούπια, αλλά να τους δείξουμε πώς να εκφραστούν και να γνωρίσουν το σώμα τους και τον άλλον άνθρωπο», κατέληξε η κ. Συμεωνίδου.