«Είμαι πρεσβευτής του συλλογικού έργου»

Ο Βύρων Γουδέλης κατάφερε, πριν από λίγο καιρό, να γίνει το «πρόσωπο του μήνα», χωρίς κανείς να γνωρίζει το όνομα, τη μουσική του πορεία και κυρίως τις προθέσεις του απέναντι στη Φιλαρμονική του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης, την οποία δέχτηκε να διευθύνει, αντικαθιστώντας την κ. Alice Labarche.

O νέος μαέστρος της ορχήστρας, που πέρασε από σαράντα κύματα μέχρι να καλυφθεί το κενό του αρχιμουσικού, συστήνεται σήμερα στο κοινό του νησιού, δίνοντας διευκρινίσεις για τον νέο ρόλο του, τα σχέδια και τη σχέση αγάπης, εκτίμησης και συνεργασίας που επιθυμεί να αναπτύξει με τα μικρά και μεγάλα μέλη της Φιλαρμονικής.

Στη συνέντευξή του, ο κ. Γουδέλης υπογραμμίζει τη σημασία της συλλογικής εργασίας, υποστηρίζοντας ότι η ομαλή λειτουργία ενός μουσικού συνόλου δεν εξαρτάται μόνο από έναν άνθρωπο. Μεταξύ άλλων, εκφράζει την ανάγκη τόσο για μελλοντική απασχόληση περισσότερων δασκάλων με στόχο την εκμάθηση όλων των μουσικών οργάνων, καθώς και για αξιοποίηση της τεχνολογίας.

Πρόσφατα, άνοιξε για εσάς ένα νέο κεφάλαιο, που ακούει στο όνομα «Σύρος». Τι θέση έχει αυτό στη ζωή σας και πώς σκέφτεστε να το εμπλουτίσετε;

«Είναι ιδιαίτερη τιμή για μένα που αλλάζω πλέον τη ζωή μου κι έρχομαι να ζήσω στην πανέμορφη Σύρο. Παρέλαβα τη Φιλαρμονική από το πολύ έντιμο χέρι της φίλης Alice Labarche, η οποία έκανε θαυμάσια δουλειά. Επικοινωνούμε καθημερινά και πολύ ομαλά, η Φιλαρμονική πέρασε στα δικά μου χέρια. Με τα παιδιά κάνουμε ήδη πρόβες, ενώ με το Δήμο αρχίσαμε να ψηφιοποιούμε το αρχείο με τις παρτιτούρες, στοχεύοντας στη δημιουργία μίας μεγάλης βιβλιοθήκης. Ο Σωκράτης έλεγε «δίκαιος είναι αυτός που έκανε σωστά τη δουλειά του». Στον Δήμο υπάρχει ένα άγιο φωτοτυπικό, που μας επιτρέπει να ψηφιοποιούμε υλικό που δανείζομαι από τη Φιλαρμονική του Πειραιά, τον Μάκη Μαύρο από το Ωδείο Σύγχρονη Ωδή και άλλους υπέροχους ανθρώπους. Το υλικό αυτό μοιράζεται στα παιδιά για να το έχουν. Το ζητούμενο είναι να βγαίνουμε και να παίζουμε μουσική. Συναντάω μεγάλους ανθρώπους που συγκινούνται, ενθυμούμενοι την εποχή που η Φιλαρμονική εμφανιζόταν στην πλατεία».

Οι επαγγελματικές υποχρεώσεις σας δεν περιορίζονται μόνο στη Σύρο.

«Ακριβώς. Ήδη στη Φιλαρμονική της Κηφισιάς απασχολούμαι 40 ώρες μηνιαίως, τις οποίες ο πρόεδρος Πολιτισμού & Αθλητισμού Σταύρος Ζαπάντης σύντομα θα αυξήσει. Επιπλέον διευθύνω τη μικρή παιδική μπάντα του Δήμου Διονύσου και συνεργάζομαι με τον Σύλλογο Γυναικών Αγίου Στεφάνου για περισσότερο από 20 χρόνια. Οπότε σε αυτή την περίπτωση θα ήταν αδύνατο να κάνω μία μετάταξη που θα αφορούσε σε μερική απασχόληση. Ούτως ή άλλως είμαι ιδιαίτερα ευτυχής με την παρούσα κατάσταση. Μπορεί να επισκέπτομαι το νησί για δύο απογεύματα, αλλά μέχρι στιγμής, δουλεύω περίπου 12 ώρες την ημέρα. Συνεπώς, χρειάζεται πολύς χρόνος προκειμένου να ετοιμάζονται σωστά τα πράγματα. Μοιράζω την εβδομάδα μου ανάμεσα σε Αθήνα και Σύρο και μάλιστα μέσα στο πλοίο έχω το πιανάκι μου και γράφω παρτιτούρες».

Ποια ήταν η πρώτη εικόνα της Φιλαρμονικής όταν επισκεφτήκατε το νησί και τι σχέση επιθυμείτε να χτίσετε με τα μέλη της;

«Το επίπεδο των παιδιών είναι πάρα πολύ καλό. Καταλαβαίνω βέβαια πως κάποιοι άνθρωποι έχουν στεναχωρηθεί, πικραθεί ή και απογοητευτεί. Προσωπικά, δεν πιστεύω στη γοητεία και την απογοήτευση, αλλά στην πολλή δουλειά και το χαμόγελο. Μου αρέσει πάρα πολύ η απόδοση λογαριασμών γι’ αυτό και ζήτησα από την Αντιδήμαρχο Πολιτισμού να γίνονται συνεχείς ενημερώσεις για την πορεία της Φιλαρμονικής. Όταν η κ. Labarche ανέλαβε την Ορχήστρα πριν από χρόνια, βρισκόταν στην ίδια θέση με μένα. Η σχέση της με τους μουσικούς και τον κόσμο δεν χτίστηκε μέσα σ’ ένα σαββατοκύριακο. Θεωρώ πως όταν δεν σέβεσαι αυτό που παραλαμβάνεις, τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά. Εγώ ήρθα εδώ με ιδιαίτερο σεβασμό στο έργο της Φιλαρμονικής και στους ανθρώπους που έχουν δουλέψει γι’ αυτήν. Υπάρχει αγάπη και εκτίμηση και με αυτά θα συνεχίσουμε. Σε καμία περίπτωση δεν με ενδιαφέρει η κακοπροαίρετη κριτική. Σηκώνω τα χέρια μόνο στην ανθρώπινη βλακεία, γιατί ο βλάκας είναι ανίκητος. Είμαι ένας άνθρωπος της συλλογικής δουλειάς, της καλοπροαίρετης κριτικής και από κει και πέρα, όλα θα πηγαίνουν καλά. Με τα παιδιά δουλεύουμε όσο το δυνατόν πιο σωστά, ούτως ώστε να είμαστε έτοιμοι για ό,τι μας ζητηθεί».

Ποιες είναι οι ανάγκες της Ορχήστρας, στις οποίες θα δώσετε έμφαση;

«Καταρχάς χαίρομαι που έχω την ευθύνη της Φιλαρμονικής και υποβάλλω σχέδια προς τον Δήμο. Ήδη αυτή τη στιγμή φωτοτυπώ τις παρτιτούρες για τον Απρίλιο – Μάιο. Πάντα βρίσκομαι πολύ μπροστά. Ωστόσο, έχουν πάψει οι εποχές που ένας αρχιμουσικός δίδασκε όλα τα όργανα. Πλέον η τεχνολογία μας προσφέρει υπέροχα δώρα. Γι’ αυτό έχω ζητήσει από το Δήμο, όταν θα βρει τα χρήματα, πέρα από δασκάλους για κάθε όργανο, να έχουμε και την τεχνολογία, η οποία θα μπορεί να μας βοηθάει με τα μέσα της. Υπάρχουν και κάποια δικά μου συστήματα που έχω σκεφτεί με μια ομάδα ανθρώπων για να μπορούμε να συνεχίσουμε και τα μαθήματα με τα παιδιά, στην περίπτωση που η φυσική παρουσία δασκάλου είναι αδύνατη».  

Πριν από την ανάληψη των καθηκόντων σας, υπήρχε μια έντονη συζήτηση σχετικά με τα μαθήματα που θα πραγματοποιούνται από δω και στο εξής.

«Εγώ διδάσκω τζαζ σαξόφωνο και τζαζ φλάουτο. Επειδή όμως αυτή τη στιγμή, φλάουτο διδάσκει η κ. Έφη Τερζίδου μέσω του Συλλόγου Φίλων Μουσικής, δεν θα ήθελα να μπω στην εργασία της, από θέμα σεβασμού. Ξεκίνησα φέτος, αναλαμβάνοντας τις πρόβες της Φιλαρμονικής και ακολουθώ τα τρία επίπεδα που είχε στήσει η Alice μπαντίνα, μπάντα και ορχήστρα. Διαμορφώνουμε σιγά σιγά το ωράριο. Έχουμε αλλάξει και κάποιες ώρες για να εξυπηρετούν περισσότερο τα παιδιά. Μέσα στο πλαίσιο του χρόνου που έχω, θα μπορούσα να ξεκινήσω μαθήματα τζαζ σαξοφώνου, εφόσον δεν μπαίνω μέσα στο χώρο της Έφης».

Συνεπώς, ένα μεγάλο μέρος των μουσικών οργάνων της Φιλαρμονικής δεν θα διδάσκεται.

«Επειδή έχω μια ψυχή να παραδώσω, γι’ αυτό το λόγο, εγώ δεν θα διδάξω κάτι που δε γνωρίζω. Υπάρχουν πράγματα που εμένα μου πήραν δεκαετίες ολόκληρες για να μάθω. Που σημαίνει ότι θα ήμουν τουλάχιστον ανεύθυνος αν έκανα κάτι τέτοιο. Σε αυτή την περίπτωση θεωρώ ότι «ουδέν κακό αμιγές καλού». Τα προβλήματα της Φιλαρμονικής, μικρά ή μεγαλύτερα, βγήκαν ούτως ώστε να χτιστεί κάτι πιο σωστά. Όταν οδηγούμε μεταξύ πρώτης και δευτέρας έχουμε ένα καθεστώς ακυβερνησίας, μέχρι να ξαναχτίσουμε κάτι άλλο. Νομίζω ότι αυτή τη στιγμή χτίζουμε κάτι, όπως αξίζει στον τόπο αυτό».

Υπάρχει διάθεση από τα μέλη της Φιλαρμονικής για συνεργασία και κοινούς κώδικες επικοινωνίας;

«Θα ήταν ωραίο να ρωτήσετε εσείς τα παιδιά. Αυτό που τους λέω εγώ είναι πως αξίζουν τα καλύτερα, αρκεί οι ίδιοι να το καταλάβουν και να το δείξουν στο δήμο για να μπορούν να ζητήσουν. Εδώ μπαίνει το νεοελληνικό «πάρε δώσε», ενώ εγώ είμαι οπαδός του «δούναι και λαβείν». Ακόμα και εγώ στα 60 μου χρόνια, είμαι ένας νέος άνθρωπος που ήρθε εδώ να δείξει κάποια πράγματα. Στην κατοχή μου βρίσκεται το αρχείο ενός υπέροχου ανθρώπου, του Στέφανου Μπαλταζή. Ακούω πολλές φορές τις συνθέσεις του και βάζω τα κλάματα. Οπότε το να δώσω αυτό το μουσικό υλικό στα παιδιά είναι ένας φόρος τιμής. Πολλοί άνθρωποι σήμερα έχουν χάσει τα όνειρά τους. Εγώ τους ενθαρρύνω να τα ξαναβρούν. Εάν στήσεις κάτι καλά και το δουλέψεις με αγάπη, θα αποφέρει όμορφα αποτελέσματα. Δουλεύουμε, το οργανώνουμε. Είμαι σίγουρος πως με πολλή δουλειά και χαμόγελο, όλα θα πάνε κατ’ ευχήν, γιατί στη Σύρο υπάρχει καλλιέργεια, υπάρχει πολιτισμός. Και τώρα μας δίνεται η ευκαιρία να τον προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα».

Σημειώνεται ότι, στο πλαίσιο της συνέντευξης, ο κ. Γουδέλης ευχαρίστησε θερμά τους χορηγούς, οι οποίοι καλύπτουν τα έξοδά του στη Σύρο.