Στη μνήμη του γιατρού Θεοδώρου Σπανού

Έφυγε από τη ζωή ένας αξιαγάπητος και σημαντικός Έλληνας γιατρός, ο Θεόδωρος Σπανός. Ήταν αιματολόγος και Διευθυντής Αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Παίδων “Αγία Σοφία”. Ο πόνος των ανθρώπων που τον γνώριζαν είναι μεγάλος. Ήταν ένας θαυμάσιος άνθρωπος, αξιόλογος γιατρός και σημαντικός προστάτης των ασθενών.

Είχε γεννηθεί στην Πάτρα, αποφοίτησε εκεί το Λύκειο και πέρασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από όπου πήρε το πτυχίο του ως αριστούχος. Με υποτροφία του Γαλλικού κράτους πέρασε στο Νοσοκομείο St. Louis στο Παρίσι με ειδική πρόσκληση από τον Γάλλο καθηγητή αιματολογίας και Πρόεδρο της Γαλλικής Ακαδημίας Jean Bernand. Ήταν ένας από τους σπουδαιότερους γιατρούς που ασχολήθηκε με τη νόσο του αίματος, ώστε ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ της Ιατρικής του Πανεπιστημίου στο Παρίσι με ιδιαίτερη διάκριση. Έγινε σπουδαίο μέλος της Γαλλικής Εταιρείας Αιμοδοσίας, αλλά... και της Διεθνούς Εταιρείας Αιμοδοσίας. Είχε γράψει και είχε ασχοληθεί με πολλές ιατρικές εργασίες και είχε λάβει πολλούς επαίνους.

Επέστρεψε στην πατρίδα του, την Ελλάδα και ήταν ο υπεύθυνος διευθυντής στο τμήμα αιμοδοσίας του Νοσοκομείου Παίδων “Αγία Σοφία”

Αιμοδοσία Ύμνος στην Κοινωνία

Με αυτόν τον τίτλο, ο αείμνηστος και για πάντα αλησμόνητος Θεόδωρος Σπανός, προσέφερε το βιβλίο του που αναφέρεται στην αξία του αίματος ως θεραπευτικού αγαθού για τη ζωή του ανθρώπου.

Αυτό το βιβλίο είναι πραγματικά μια πολύτιμη προσφορά στον άνθρωπο ώστε να γνωρίσει ότι: “το αίμα ήταν το απόλυτα απαραίτητο οργανικό στοιχείο της ζωής”.

Έχοντας ερευνήσει ο γιατρός ανακάλυψε σε πολλά γραπτά κείμενα την αξία και την ανάγκη του αίματος: “Από την αρχαιότητα, όπως αναφέρουν πολλά κείμενα, (Όμηρος, Αριστοτέλης, Ιπποκράτης κ.α.) αν χάνονταν το αίμα του ανθρώπου, που ήταν και είναι η ζωογόνος δύναμή του, τότε η ζωή του σταματούσε να υπάρχει. Είναι γνωστό από κείμενα, ότι άνθρωποι βαριά πάσχοντες ή ετοιμοθάνατοι, οι οποίοι μπορούσαν, σε ορισμένες περιπτώσεις, να ελπίζουν στην ευεργετική επίδραση του αίματος, χρησιμοποιούσαν κατ' ανάγκην το αίμα των ζώων!...

Αυτές οι θέσεις που αναφέρονται σε αρχαία κείμενα, διαπερνούν και την παράδοση της Παλαιάς Διαθήκης όπου ολοφάνερα αναφέρεται ότι το αίμα ταυτίζεται με την ύπαρξη του ανθρώπου και η αξία και η σημασία του για τη ζωή είναι αυταπόδεικτες. Επειδή δε ο άνθρωπος ανήκει στο Θεό, άρα και το αίμα του, έχει την ίδια με αυτόν ιερότητα. Γι' αυτό και κάθε αλόγιστη απώλεια αίματος συνιστά παράβαση στρεφόμενη τελικά έναντι του ίδιου του Θεού...

Στην Καινή Διαθήκη, το αίμα όπως και το σώμα του Χριστού, λαμβάνουν μια ιδιαίτερη σημασία και αξία αφού το αίμα του Χριστού χύθηκε προκειμένου να αφεθούν οι αμαρτίες του ανθρώπου. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός κατά τη διάρκεια του “Μυστικού Δείπνου” όρισε ξεκάθαρα στους μαθητές Του “... πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο εστί το αίμα μου, το υπέρ υμών και πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών”. Και στην αρχαία Ρώμη και στο Βυζάντιο, όπως αναφέρουν πολλά κείμενα η χρήση του αίματος, από ειδικούς, βοηθούσε σε θεραπεία ασθενών...”

Η εθελοντική αιμοδοσία είναι πράξη ηθικής αξίας.

... “Τα τελευταία 24 περίπου χρόνια δημιουργήθηκε μια μεγάλη παραγωγή αιμοδοτικών συλλόγων στην Ελλάδα. Οι εθελοντές αιμοδότες των συλλόγων, αρχίζουν να εντοπίζουν και να προσκαλούν, αλλά και να πείθουν αρκετούς ανθρώπους οι οποίοι γρήγορα “μετακινούνται” από το φυσικό τους χώρο και φθάνουν στο περιβάλλον της αιμοδοσίας, ώστε να προσφέρουν ζωή στον άνθρωπο που έχει ανάγκη. Είναι σημαντικό ότι τα τελευταία χρόνια αποκαλύφθηκαν πολλοί ανώνυμοι εθελοντές αιμοδότες, αλλά... οι “μπροστάρηδες” της ιδέας και του σκοπού βοήθειας του συνανθρώπου είναι πολύ λίγοι... Είναι σημαντική η συνδρομή της εκκλησίας της Ελλάδος που δημιούργησε πυρήνες εθελοντών αιμοδοτών. Αλλά και η Καθολική εκκλησία με κάθε τρόπο και σε κάθε ευκαιρία συνδράμει όλες τις προσπάθειες ανάπτυξης της εθελοντικής αιμοδοσίας. Ιδιαίτερη μνεία οφείλουμε σε έναν παλαιό και θερμό εθελοντή αιμοδότη, αλλά και εξαίσιο άνθρωπο με υψηλό ήθος και καλλιέργεια, τον πατέρα Αντώνιο Βουτσίνο, καθολικό κληρικό από τη Σύρο, που υπήρξε πρωτοπόρος στο χώρο του, έχοντας ιδρύσει και προεδρεύσει για πολλά χρόνια ενός εύρωστου, δραστήριου και με ευρεία κοινωνική αναγνώριση συλλόγου. Η προσφορά του συλλόγου είναι άριστη και πανανθρώπινη. Έσωσαν ζωές ανθρώπων όχι μόνο στο νησί τους, αλλά και σε άλλες περιοχές όταν τους ζητήθηκε”.

Ο αείμνηστος σπουδαίος γιατρός και άριστος Έλληνας Θεόδωρος Σπανός, έχει αφήσει ένα εκπληκτικό βιβλίο το “Αιμοδοσία – Ύμνος στην Κοινωνία” (605 σελίδες). Είχα την ιδιαίτερη τιμή να μιλήσω μαζί του πριν από μερικά χρόνια. Μου είχε τηλεφωνήσει να μ' ευχαριστήσει γιατί είχε διαβάσει άρθρο μου στην εφημερίδα μας που αναφερόταν στους αιμοδότες της Σαντορίνης. Τότε έλαβα και το βιβλίο. Αποδεικνύεται (εκτός από τα ιστορικά του κείμενα που αναφέρονται στην αιμοδοσία,) ότι ταξίδεψε σ' όλη την Ελλάδα φροντίζοντας να ενημερωθεί εάν παντού στη χώρα μας υπήρχαν σύλλογοι εθελοντών αιμοδοτών. Γνώρισε όλους τους συλλόγους, από τη βόρεια Ελλάδα έως την Κρήτη και πρόσφερε τη βοήθειά του εάν χρειαζόταν. Οι Κυκλάδες τον είχαν μαγέψει και ιδιαίτερα η Σαντορίνη και γράφει στο βιβλίο του: “... ένας μεγάλος και γνήσιος μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όπως και υποστηρικτής της εθελοντικής αιμοδοσίας είναι ο κ. Βαγγέλης Σιγάλας από τη Σαντορίνη. Μαζί με τον συμπατριώτη του Μηνά Μάϊνα και τη συνδρομή όλων των τοπικών παραγόντων και κυρίως των κατοίκων του όμορφου και ξεχωριστού νησιού, ήταν οι πρώτοι που οργάνωσαν την αιμοδοσία της Σαντορίνης και την προήγαγαν σε πρωτοποριακό κοινωνικό θεσμό επιτυγχάνοντας μια γενική κινητοποίηση και σχεδόν πάνδημη συμμετοχή με μεγάλη επιτυχία και αξιοθαύμαστη οργάνωση”.

Η υπεύθυνη της διοργάνωσης Αιμοδοσιών του Νοσοκομείου “Αγία Σοφία” κ. Γ. Τσολάκου είχε πει: “Οφείλω ένα απέραντο ευχαριστώ στους αιμοδότες της Σαντορίνης. Το Νοσοκομείο Αγία Σοφία παίρνει από τη Σαντορίνη περισσότερο αίμα από τις περιοχές και τις πόλεις της Ελλάδας.”

Εύχομαι, από καρδιάς, ο Ιησούς Χριστός να αναπαύει τον σπουδαίο και αξέχαστο Γιατρό Θ. Σπανό.

Μαρία Ρώτα.