Η ομάδα ΠαραμυθιαΖΩ γιορτάζει με μύθους και θρύλους

Ιστορίες που αναδεικνύουν τη σχέση μύθου – παραμυθιού, τη σχέση μύθου – πραγματικότητας, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο ερευνήθηκε και ταξίδεψε ένας μύθος μέχρι σήμερα, θα αφηγηθούν στο κοινό της Σύρου τα μέλη της ομάδας «ΠαραμυθιαΖΩ».

Η παράσταση αφήγησης «Θρύλοι, Μύθοι, δίχως Παραμύθι» που συνοδεύεται από μουσική αλλά και τραγούδια εμπνευσμένα από το ίδιο θέμα, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 1η Ιουνίου 2019 στην Πινακοθήκη Κυκλάδων, στις 21:00.

Έξι αφηγητές και τέσσερις μουσικοί, σε μια μίνι σκυταλοδρομία ιστοριών και τραγουδιών, γιορτάζουν μαζί με τους φίλους τους την Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης, το θέμα της οποίας είναι φέτος «Μύθοι, θρύλοι, έπη».

Σε συνέντευξή της στην «Κοινή Γνώμη», η υπεύθυνη της ομάδας Γεωργία Ματσούκα αποκαλύπτει μερικά από τα μυστικά της αυριανής βραδιάς, η οποία θα κλείσει με μια μικρή συναυλία ελληνικών και ξένων τραγουδιών από τους: Ρένα Βέργου (φωνή), Απόστολο Μάρη (κανονάκι, νέι, κλαρίνο), Νίκο Απέργη (ακορντεόν) και Βαγγέλη Αραγιάννη (κοντραμπάσο).

Θα μπορούσε κανείς να σκεφτεί ότι, η Παγκόσμια Ημέρα Αφήγησης αποτελεί, κατά κάποιον τρόπο, την ονομαστική εορτή της ομάδας σας. Με ποιον τρόπο αποφασίσατε να γιορτάσετε φέτος και τι θα κεράσετε όσους θα έρθουν να σας ευχηθούν;

«Πράγματι μπορεί να το πει κανείς κι έτσι - δεν το είχα σκεφτεί. Φέτος, λοιπόν, που το θέμα είναι παγκοσμίως αφιερωμένο στους μύθους, τους θρύλους και τα έπη, ψάξαμε, μελετήσαμε και τους κερνάμε! Ο κάθε αφηγητής προσανατολίστηκε ανάλογα με το προσωπικό του ενδιαφέρον, που καμιά φορά, ξέρετε, δεν είναι πολύ προφανές ούτε στον ίδιο αρχικώς. Οι ιστορίες σε βρίσκουν με τρόπο μυστήριο που στην πορεία, αν τις κρατήσεις ζεστές μέσα σου, γίνεται θεαματικός. Δε μπορώ να μη το πω αφού μου έχει κάνει μεγάλη εντύπωση: Μια από τις αφηγήσεις που θα ακουστούν την αλίευσε η αφηγήτρια από ιθαγενή σε πρόσφατο ταξίδι της στο Περού. Την κατέγραψε με το κινητό της και κατόπιν την επεξεργάστηκε γιατί ο άνθρωπος προσπάθησε να της την πει στα αγγλικά που γνώριζε. Οι ιστορίες ταξιδεύουν πολύ μέχρι να φτάσουν σε μας κι αυτό που συνέβη είναι μια απόδειξη. Επίσης, σε άλλη αφήγηση ίσως να μπορέσει κάποιος να διακρίνει τον κόπο του αφηγητή να ενώσει μύθους ή να επιμεληθεί το λεκτικό ενός μύθου, καθώς οι μύθοι, όπως και τα παραμύθια, έχουν παραλλαγές. Το υλικό είναι ανεξάντλητο κι εμείς έχουμε αγγίξει ένα μικρό μόνο μέρος του. Α, θα κεράσουμε και κρασάκι!»

Σε ποια μήκη και πλάτη της γης θα μας ταξιδέψουν οι έξι ιστορίες που θα παρουσιάσετε στην Πινακοθήκη Κυκλάδων;

«Θα ξεκινήσουμε από την Ελλάδα με μια συρραφή γνωστών και άγνωστων μύθων που όμως είναι κλωσμένοι στο χρονολογικό γαϊτανάκι της Κοσμογονίας του Ησίοδου, ο οποίος έκανε λόγο για τα πέντε διαδοχικά γένη των ανθρώπων, από καταβολής κόσμου μέχρι τις μέρες μας. Κατόπιν, θα ακουστεί ο μύθος του Πάνα και της Σύριγγας που είναι πάνω κάτω γνωστός, όμως πρώτον ανακαλύψαμε μια συριανή εκδοχή και δεύτερον θα ειπωθεί μέσα από έναν άλλο μύθο. Στο δεύτερο μέρος, φεύγουμε από Ελλάδα και ταξιδεύουμε αρχικά στην Αμερική όπου οι Ινδιάνοι Χόπι είχαν τη δική τους εκδοχή για την προέλευση του ανθρώπου, πολύ ιδιαίτερη γιατί πραγματεύεται το νόημα της ζωής, αγγίζοντας λίγο τα υπαρξιακά μας αλλά με πολύ γλυκό τρόπο. Τελειώνουμε με δύο μικρές ιστορίες, τον μύθο του Ίντι και της Κίγια από το Περού για τον οποίον σας έλεγα πριν και τον ιαπωνικό θρύλο του Οσιντόρι, ενός πανέμορφου πουλιού, θρύλο πολύ συγκινητικό κι ανθρώπινο. Τις αφηγήσεις θα συνοδεύουν φίλοι μουσικοί, οι οποίοι έχουν ετοιμάσει και τραγούδια που θα ακουστούν σε αυτή τη βραδιά. Είμαστε πολύ τυχερή ομάδα που τους έχουμε δίπλα μας».

Μύθος χωρίς παραμύθι ή παραμύθι χωρίς μύθο γίνεται;

«Οι μύθοι προσπάθησαν να εξηγήσουν από πού προήλθαμε, επίσης τη σχέση μας με το θείο, κι αυτό είναι αρχετυπική ανάγκη του ανθρώπου αλλά και σημαντικό στοιχείο για να μη ξεχνάμε γιατί υπάρχουμε και ποιος είναι ο στόχος της ζωής μας. Οι θρύλοι εξιστορούν ανθρώπινες ιστορίες που λέγεται ότι είναι αληθινές και που έχουν γιγαντωθεί στη συνείδηση ενός λαού. Τα παραμύθια είναι μυθοπλασία, το απόλυτο ψέμα. Ωστόσο, τα παραμύθια προέρχονται από τους μύθους τρόπον τινά. Κι αν κάνετε τα μαθηματικά, θα διαπιστώσετε ότι τελικά τα παραμύθια λένε μεγάλες αλήθειες για την ψυχούλα μας και τα πάθη της. Αυτά όμως θα τα λέμε στα σεμινάρια για επίδοξους παραμυθάδες που ελπίζω να ξεκινήσουν σύντομα».

Πόσα μέλη αριθμεί σήμερα η ομάδα «ΠαραμυθιαΖΩ» και ποια τα καλοκαιρινά σας σχέδια;

«Είμαστε επτά. Η Δέσποινα Αριστείδου, η Αλίκη Μητσογιάννη, η Μάγδα Νίτη, η Λουκία Παλαιολόγου, η Κάλια Σταυρακάκη, Μαρία Σταμπουλή κι εγώ. Έχουμε νέα μέλη φέτος, εξαιρετικά αξιόλογα άτομα που κούμπωσαν στην ομάδα σα να ήταν γραφτό. Είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος, τηρουμένης της διαφορετικότητας του καθενός. Εξ αυτών κάποιοι θα κάνουν το ντεμπούτο τους με την ομάδα το Σάββατο. Είχαμε και μια έξοδο για προσωπικούς λόγους που μας έχει στοιχίσει πολύ, όμως είναι σεβαστό. Το να σκαλίζεις τα παραμύθια είναι απλό αλλά είναι και περίπλοκο. Συνήθως κάνεις υπέροχες αλλά τολμηρές βουτιές στο είναι σου και στο είναι του άλλου, άλλωστε έτσι είναι μια υγιής και διάφανη ομάδα κατ’ εμέ. Κάποιες φορές όμως χρειάζεσαι μια ανάσα. Οι άνθρωποι που έχουν περάσει από την ομάδα είναι πάντα μαζί μας νοητά. Χαιρόμαστε όταν τους βλέπουμε στις παραστάσεις μας και καμιά φορά αφηγούνται μαζί μας. Είναι η ευρύτερη οικογένεια. Υπάρχει αγάπη. Και κρατάμε πάντα την πόρτα ανοιχτή και για εκείνους όπως και για νέα μέλη. Πολλά είπα πάλι… Θα πω πολύ σύντομα όμως ότι φέτος το καλοκαίρι θα ξεκουραστούμε και ίσως ταξιδέψουμε την παράσταση του Σαββάτου σε κάποιο νησί. Ήταν μεγάλο το σερί και όμορφα τα σχέδια για το προσεχές μέλλον».

Η συνέχεια της «Σύναξης Παραμυθιών» περιλαμβάνεται στους στόχους σας και τι είναι αυτό που αποκομίσατε από την πρώτη διοργάνωσή της στη Σύρο, τον Σεπτέμβριο του 2018;

«Παραμένει στους στόχους μας, αλλά την μετακυλήσαμε χρονικά για την ερχόμενη άνοιξη. Πιστεύω ότι θα γίνει πολύ γεμάτη και ενδιαφέρουσα, είναι τα μεγάλα σχέδια που έλεγα πριν. Μας έμαθε πολλά η περασμένη πιλοτική διοργάνωση. Έχουμε εντοπίσει πώς θα γίνει αρτιότερη και πλουσιότερη, γι’ αυτό διερευνούμε πολιτιστικούς χορηγούς αλλά και δημιουργούς από όλες τις τέχνες γύρω από το παραμύθι. Επιβεβαιώσαμε, επίσης, ότι δυστυχώς το παραμύθι είναι ταυτισμένο με το παιδικό κοινό κι αυτό είναι λάθος. Τα παραμύθια ανέκαθεν προσανατολίζονταν στους ενήλικες κατά κύριο λόγο, αυτό ανατράπηκε για κοινωνικούς λόγους, και για καλό, κατά τη γνώμη μου. Όμως είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα να επανέλθει …στις εργοστασιακές ρυθμίσεις. Είναι απαλό εργαλείο σθένους για τον ενήλικα. Σε κάθε περίπτωση, θα συνεχίσουμε να αφηγούμαστε και για παιδιά στα σχολεία τον ερχόμενο χειμώνα, με εμπλουτισμένο ρεπερτόριο. Δε θα μπορούσαμε χωρίς να συνομιλούμε με παιδιά και με την άσπιλη σοφία τους».