Δίνοντας «ψυχή» στη φαντασία

Στον παραδοσιακό τρόπο παραγωγής animation μυούνται από χθες είκοσι μικροί φίλοι του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινουμένων Σχεδίων Animasyros, η καρδιά του οποίου χτυπά για 12^η συνεχή χρονιά στην έδρα του, την πρωτεύουσα των Κυκλάδων.   

Οι συμμετέχοντες στο εργαστήριο με τίτλο «Κινείται» και εκπαιδευτή τον Συριανό σκιτσογράφο Γιάννη Ξαγοράρη ακολουθούν για δύο ημέρες τα πρώτα βήματα ενός σκίτσου σε ένα κομμάτι χαρτί, διαδρομή που θα τους οδηγήσει στη δημιουργία ενός flip book, όπου οι εικόνες αποκτούν «ψυχή» με το ξεφύλλισμα των σελίδων.

Η συνεργασία του Γιάννη Ξαγοράρη με το Animasyros κρατάει χρόνια, καθώς ο ίδιος συμμετέχει στις δράσεις του από την πρώτη κιόλας διοργάνωση. «Χαίρομαι ιδιαίτερα που αποτελώ μέλος αυτής της σπουδαίας παρέα», δήλωσε στην «Κοινή Γνώμη», κάνοντας λόγο για ένα φεστιβάλ που αντιστέκεται στην κρίση και καταφέρνει κάθε χρόνο να αναπτύσσεται και να γίνεται ακόμη πιο δυνατό.

Πριν από 12 χρόνια, ο Γιάννης Ξαγοράρης προσπάθησε για πρώτη φορά να μεταδώσει σε παιδιά του νησιού τις βασικές αρχές του animation. «Τους εξήγησα ότι το κινούμενο σκίτσο δεν ξεκίνησε με υπολογιστές. Τότε, υπήρχε μόνο χαρτί και αν σκεφτεί κανείς πως για ένα δευτερόλεπτο χρειάζονται 24 καρέ (εικόνες), θα καταλάβει πως αφιερώνονταν πολλές ώρες στο σκοπό αυτό», ανέφερε χαρακτηριστικά. Στο πλαίσιο των μαθημάτων, ο εκπαιδευτής είχε παρουσιάσει και ένα αυθεντικό σχεδιαστήριο κινουμένων σχεδίων εκείνης της εποχής, τη γνωστή φωτοτράπεζα.

Μία μαγική τέχνη που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο

Στο φετινό εργαστήριο, συνολικής διάρκειας τεσσάρων ωρών, οι μικροί συμμετέχοντες ανταμώνουν στην Έπαυλη Τσιροπινά, στην Ποσειδωνία και δουλεύουν πάνω σε ένα απλό παιδικό σκίτσο, με στόχο τη δημιουργία ενός flip book από κάθε παιδί.

Από τον πρώτο χρόνο του Animasyros μέχρι και σήμερα, δεν είναι λίγοι οι νέοι που πέρασαν από κάποιο αντίστοιχο εργαστήριο και συνεχίζουν να σχεδιάζουν με μεγάλη ευχαρίστηση. «Πολλά παιδιά με συναντούν στο δρόμο ή έρχονται στη δουλειά μου και μου δείχνουν αυτά που έχουν φτιάξει. Είναι πολύ συγκινητικό να ξέρεις ότι κάποιος αγάπησε αυτό που του γνώρισες και το έβαλε στη ζωή του».

Από τα πρώτα του κιόλας παιδικά χρόνια, ο Γιάννης Ξαγοράρης άφησε να φανούν χαρακτηριστικά δείγματα της δουλειάς του πάνω σε θρανία, τοίχους και λοιπούς κοινόχρηστους και μη χώρους, με ανταμοιβή το ανελέητο κατσάδιασμα και ενίοτε ράπισμα….

Τα χρόνια πέρασαν, τα θρανία έγιναν σχεδιαστήρια, οι τοίχοι έγιναν χαρτί, το μεράκι έγινε μαύρη σινική μελάνη και, ως εκ θαύματος, οι λοιπές ευγενείς αντιδράσεις του περίγυρου έγιναν χρώμα... Από το 1992 συνεργάζεται με εφημερίδες και περιοδικά, κάνει διαφημιστικά έντυπα, δημιουργεί λογότυπα, εικονογραφεί παραμύθια και έχει συμμετάσχει σε πολλές (150+) διεθνείς εκθέσεις και διαγωνισμούς γελοιογραφίας έχοντας αποκομίσει αρκετές τιμητικές διακρίσεις και βραβεία. Είναι μέλος της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Γελοιογράφων, της FECO Hellas Group Levadia και του Συλλόγου Φίλων Γελοιογραφίας.

Αν και αυτοδίδακτος, όπως οι περισσότεροι γελοιογράφοι-σκιτσογράφοι, ο ίδιος εξέφρασε την επιθυμία να εμπλουτίσει τις γνώσεις του, κάτι που θα του επέτρεπε να μεταπηδήσει σε νέα ενδιαφέροντα «χωράφια», εξελίσσοντας την τέχνη του.

Η ενασχόλησή του με το ανιμέισον ξεκίνησε το 1995, παίρνοντας υποτροφία σε μια σχολή δημοσιογραφίας και επικοινωνίας στον τομέα του σκίτσου και των κινούμενων σχεδίων στην Αθήνα. «Εκεί φοίτησα για δύο χρόνια και έμαθα βασικά πράγματα σχετικά με το χρώμα και την κίνηση», υπογράμμισε.