Να είσαι παρών στην αυγή του κόσμου…

Αντιμέτωποι με τη δράση των ανθρώπων η οποία θέτει σε κίνδυνο το περιβάλλον και τη ζωή όλων των πλασμάτων που αναζητούν σε αυτό ένα ασφαλές και ειρηνικό σπίτι, θα βρεθούν -ενώπιον του Συριανού κοινού- οι ήρωες της θεατρικής παράστασης για παιδιά και εφήβους «Οι ΠειΓατές του Αιγαίου».

Η παραγωγή της Κοιν.Σ.Επ. «We Live Together - Συμβιώνουμε» θα παρουσιαστεί στο Θέατρο Απόλλων, από 7 έως 10 Δεκεμβρίου 2019, στο πλαίσιο του χριστουγεννιάτικου πολιτιστικού προγράμματος του Δήμου Σύρου – Ερμούπολης.

Μια τεράστια πετρελαιοκηλίδα. Ένα πλαστικό τοπίο. Φώκιες, γάτες κι ένας σαμάνος τράγος. Στην περιπέτεια αυτή, ο ΠειΓατής Λουκούμης και το πλήρωμα των Γατοπειρατών συνθέτουν τα κομμάτια του παράξενου κόσμου μας, αναζητώντας την Ειρήνη και την Ελευθερία σε μια αρμονική ανθρωπογατότητα.

Η αρχική ιδέα ανήκει στον πρόεδρο της ΚΟΙΝΣΕΠ, Μανώλη Βορρίση. Το κείμενο της παράστασης υπογράφουν η Χριστίνα Μερτζανίδου, ο Πάρις Ξυνταριανός Τσιροπινάς  και η Ανθούλα Χαιροπούλου, η οποία σκηνοθετεί από κοινού με την Μαρία Ουίτσι Χατζή. Οι δυο τους εμφανίζονται και επί σκηνής συμπράττοντας με τέσσερις ακόμη ηθοποιούς, τον Χρόνη Barbarian, την Κρυστάλλη Ζαχαριουδάκη, την Πάολα Καλλιγά, και τον Αντριάν Κόλαριτς. Συμμετέχουν επίσης οι μουσικοί Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου και Γιάννης Ρούσσος.

Υπενθυμίζεται ότι, η παράσταση αποτελεί μέρος του πολιτιστικού προγράμματος των «We Live Together" με τίτλο “Οι περιπέτειες του ΠειΓατή Λουκούμη - ένα επιμορφωτικό ταξίδι στο τοπίο των Κυκλάδων για παιδιά και εφήβους, με όχημα τη σωστή συμβίωση του ανθρώπου με τα ζώα”. Τα έσοδα θα διατεθούν για τη δημιουργία και τον εξοπλισμό του Κέντρου Γάτας Αιγαίου (Κοινωνικού Κτηνιατρείου) στη Σύρο. 

Στην αξία της συνεργασίας, στις έννοιες που πραγματεύεται η παράσταση, αλλά και τα ερωτήματα που θα απευθύνει στους θεατές της, αναφέρονται σε συνέντευξή τους στην «Κοινή Γνώμη» οι σκηνοθέτιδες Ανθούλα Χαιροπούλου και Μαρία Ουίτσι Χατζή.

Το «ταξίδι» των ΠειΓατών του Αιγαίου επί σκηνής ξεκινά επίσημα στις 7 Δεκεμβρίου. Πότε ξεκίνησε το δικό σας παρασκηνιακό «ταξίδι» και σε ποια «πελάγη» σας έχει οδηγήσει μέχρι σήμερα;

Ανθούλα Χαιροπούλου: «Αυτό το ταξίδι ξεκίνησε τον περασμένο Ιούλιο, όταν υποβάλαμε πρόταση στο Υπουργείο Πολιτισμού για τις καλλιτεχνικές και πολιτιστικές δράσεις της ΚΟΙΝΣΕΠ που απευθύνονται σε παιδιά και εφήβους. Μέσα στην ενότητα της διαμεσικής αφήγησης υπήρχε και το κομμάτι της θεατρικής παράστασης. Ο Πάρις Ξυνταριανός Τσιροπινάς, η Χριστίνα Μερτζανίδου κι εγώ γράψαμε το κείμενο και αμέσως μετά, αναζήτησα ηθοποιούς και συντελεστές. Αρχικά, η Μαρία Ουίτσι Χατζή θα αναλάμβανε χρέη βοηθού σκηνοθέτη, αλλά επειδή πιστεύουμε πολύ στη συλλογικότητα, προχωρήσαμε σε συν-σκηνοθεσία. Η μουσική σύνθεση ανήκει στη Νεφέλη Σταματογιαννοπούλου, η οποία εργάζεται μαζί μας. Δημιουργεί, όσο εμείς δουλεύουμε, αυτοσχεδιάζουμε και στήνουμε. Οι ηθοποιοί ήρθαν από την Αθήνα στις 18 Οκτωβρίου και ξεκινήσαμε αμέσως τις πρόβες στο Εργατικό Κέντρο Κυκλάδων. Λόγω του όγκου των σκηνικών, μεταφερθήκαμε στο χώρο του Ναυτικού Ομίλου Σύρου και τώρα έχουμε μπει στην τελική ευθεία. Συμπληρώνουμε λεπτομέρειες και σύντομα θα μπούμε και στο Θέατρο.

Μαρία Ουίτσι Χατζή: «Το αποτέλεσμα είναι καρπός συλλογικής διαδικασίας. Ακόμη και στα κομμάτια που μπορεί να βρίσκεται ένας, όπως η Νεφέλη, πάντα υπάρχει συν-διαμόρφωση. Στη σκηνοθεσία, μπορεί εμείς να έχουμε τον τελικό λόγο, αλλά ήμασταν πάντα ανοιχτές στις ιδέες των ηθοποιών».

Η συνεργασία, που αποτελεί και τον πυλώνα αυτού του εγχειρήματος, είναι ένα από τα στοιχεία που «ανθίζουν» στις περιπέτειες του ΠειΓατή Λουκούμη;

Α.Χ: «Το σύνθημα «η ισχύς εν τη ενώσει» υπάρχει μέσα στις ψυχές μας. Δεν μπορεί κανένας μόνος του. Συμπληρώνει ο ένας τα κενά του άλλου. Αυτό προσπαθούμε να πούμε και μέσα από την παράσταση. Πολλές φορές, κάποια πράγματα ακούγονται τετριμμένα, κλισέ. Έτσι, έχουμε αρχίσει να μην τα πιστεύουμε. Όμως έχουμε ανάγκη να νιώσουμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Για παράδειγμα, εγώ δεν θα μπορούσα να το κάνω εάν δεν είχα τη βοήθεια της Ουίτσι. Ούτε εκείνη θα μπορούσε χωρίς εμένα. Τίποτα δεν θα γινόταν χωρίς τους ηθοποιούς και η Νεφέλη δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει χωρίς εμάς. Αυτό πρέπει να το περάσουμε και στην καθημερινότητά μας. Δεν είμαστε μόνοι μας. Μέσα από τα μάτια του Λουκούμη και όλων των ΠειΓατών που ουσιαστικά φεύγουν από τη «βολή» τους για να δουν τι συμβαίνει στον κόσμο θέλουμε να δείξουμε την ουσία, ότι αν δε σηκωθείς, δεν θα δεις πού οδηγεί ο δρόμος προτού τον περπατήσεις. Ο Λουκούμης αναφέρει πολλές φορές μέσα στο έργο “χρειαζόμαστε συμμάχους”».

Μ.Ο.Χ: «Ο Λουκούμης είναι ένας πολύ κλασικός ήρωας. Βρίσκεται σε αυτή την αναζήτηση, στην οποία όλοι έχουμε βρεθεί ή βρισκόμαστε. Ψάχνει να καταλάβει τον εαυτό του και τους γύρω του. Οι συνοδοιπόροι του συνθέτουν τα κομμάτια της οπτικής του. Έχει μέντορες, φίλους. Γνωρίζουν καινούριους ανθρώπους που βρίσκονται σε άγνοια, σε έναν φόβο και μαζί καταφέρνουν να το ξεπεράσουν και να πορευτούν στον κόσμο».

Ποιες πτυχές της παράστασης φανερώνουν τη μοναδικότητά της;

Α.Χ: «Στην παράσταση, δε μιλούν οι άνθρωποι… αλλά τα ζώα. Έρχονται αντιμέτωπα με τη δράση των ανθρώπων που καταστρέφει το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζουν και τα ίδια. Ανακαλύπτουν πώς οι άνθρωποι υπάρχουν στον κόσμο. Τι έχουν εφεύρει για να το πετύχουν. Για μένα, αυτό που έχουν εφεύρει είναι ο καπιταλισμός που καταστρέφει τον πλανήτη και χτίζει ένα οικοδόμημα, το οποίο γεννά ερωτήματα. Και στην παράσταση, ο Λουκούμης αναρωτιέται «γιατί οι άνθρωποι το κάνουν αυτό;». Δεν μπορούμε να ξυπνήσουμε μία μέρα και να πούμε «δεν υπάρχει καπιταλισμός», αλλά μπορούμε να μην αναπαράγουμε τα ίδια πράγματα.

Μ.Ο.Χ: «Από την πρώτη στιγμή, επιδιώξαμε να είμαστε ακριβείς, ώστε τα παιδιά να κατανοήσουν και να αναρωτηθούν μόνα τους, τι σημαίνει το πλαστικό, το πετρέλαιο στη θάλασσα, η φόλα στα ζωάκια, όχι να τους πούμε εμείς τι είναι καλό και τι κακό. Αυτό μας απασχόλησε από την αρχή του έργου. Ότι το καλό και το κακό δεν υπάρχουν σαν έννοιες τόσο καθαρά, είναι σχετικές. Κάτι που για μένα είναι καλό, για σένα είναι το αντίθετο».

Ποια θέματα προσεγγίζει το έργο;

Α.Χ: «Στο ταξίδι τους, οι γάτες συναντούν πετραιολοκηλίδες, παραλίες γεμάτες σκουπίδια και πλαστικά, ζώα τα οποία έχουν συνείδηση και μέσα από αυτά μαθαίνουμε τι συμβαίνει και πώς ο άνθρωπος διαχειρίζεται το περιβάλλον. Όλα αυτά γίνονται με ερωτήσεις, όχι με απαντήσεις. Άλλα θέματα είναι η συμβίωση του ανθρώπου με τα ζώα, η φύση, η συμπεριφορά του δυνατού απέναντι στον αδύναμο και η έννοια της αμφιμονοσημαντότητας, ότι πολλές φορές βλέπουμε μόνο τη μία όψη του νομίσματος και αρνούμαστε την άλλη.

Μ.Ο.Χ: «Κάθε δημιουργία εμπεριέχει όλα αυτά που απασχολούν πάντα τους ανθρώπους. Πώς ζω, πού ζω, πώς συμπεριφέρομαι στο περιβάλλον και στους γύρω μου, τι σημαίνει σπίτι, τι είναι η ελευθερία, ποιος είμαι εγώ. Όλα αυτά υπάρχουν σε ό,τι κι αν κάνεις. Το σημαντικό είναι ότι τα ζώα μιλούν για τέτοια ζητήματα, ενώ στην πραγματικότητα δε μιλούν, δεν ξέρουμε αν μιλάνε μεταξύ τους. Υπάρχει κάτι ανοίκειο, το οποίο προσπαθούμε πάρα πολύ να βγει στην παράσταση. Μέσα από την ανοικειότητα θα συνδεθούμε. Δε θέλουμε να καταλάβουμε, αλλά να μεταδοθεί κάτι. Θέλουμε να χτυπήσουν οι εσωτερικές χορδές, οι πρωταρχικές συγκινήσεις του ανθρώπου».

Τι θα κρατήσετε εσείς μέσα από αυτή την εμπειρία;

Μ.Ο.Χ: Θα κρατήσω τη φράση «να είσαι παρών στην αυγή του κόσμου». Αυτό με τσιγκλάει και με κάνει να δίνομαι συνεχώς στη στιγμή, να ακολουθώ το ένστικτό μου, να το ακούω, να το αγαπώ και να βρίσκομαι εδώ».

Α.Χ.: «Εγώ θα κρατήσω τη συνάντηση όλων των ανθρώπων, το να είσαι παρών είναι σημαντικό γιατί δημιουργεί το εδώ και το τώρα. Έχουμε πολλή ανάγκη να αισθανθούμε ότι είμαστε μέρος αυτού του κόσμου, γιατί υπάρχει μια τάση ότι κάτι μας πετάει συνέχεια απ’ έξω».

Το ταξίδι του ΠειΓατή Λουκούμη και των συντρόφων του δεν αρχίζει και τελειώνει στη Σύρο. Η παράσταση θα παρουσιαστεί τον Ιανουάριο 2020 στην Τήνο, ενώ αναμένεται να ταξιδέψει σε περισσότερα νησιά των Κυκλάδων, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη- πατρίδα ή «μητρίδα» των δύο σκηνοθετών.