Της Μαρίας Ρώτα

Του Λαζάρου και των Βαΐων

  • Πέμπτη, 22 Απριλίου, 2021 - 06:22
Σταυρός από φύλλο φοινικιάς, Βάι

Το Σάββατο 24 Απριλίου είναι η γιορτή του Λαζάρου. “Έγερσις του Λαζάρου” όπως ονομάζεται. Ο Λάζαρος, όπως αναφέρεται από τους ιστορικούς της θρησκείας, ήταν ο αγαπητός φίλος και μαθητής του Χριστού. Είχε δύο αδελφές, τη Μάρθα και την Μαρία τη Μαγδαληνή και ζούσαν στη Βηθανία. Σήμερα το χωριό ονομάζεται Ελ Αζαριέ, που σημαίνει χωριό του Λαζάρου. Είναι κοντά στην Ιερουσαλήμ. Σ' αυτή την περιοχή, στο σπίτι του Λαζάρου φιλοξενήθηκε ο Ιησούς, ο οποίος γνωρίζοντας τον Λάζαρο τον εκτίμησε και τον θεώρησε πολύ καλό του φίλο. Όπως αναφέρει η Καινή Διαθήκη, ο Λάζαρος αρρώστησε και πέθανε. Όταν ο Ιησούς πληροφορήθηκε το θάνατό του, πήρε τους μαθητές του και έφθασε στην Βηθανία όπου είχαν περάσει τέσσερις ημέρες από τον θάνατό του.

Ζήτησε να ανοιχτεί ο τάφος του και τότε ο Ιησούς τον ανέστησε. Είναι άγνωστη η ζωή του Λαζάρου μετά την ανάστασή του. Κάποιοι, εκείνη την εποχή, είχαν αναφέρει ότι του Λαζάρου το τέλος της ζωής του συνέβει στην Κύπρο περί το 60 μ.Χ. κοντά στην πόλη της σημερινής Λάρνακας, όπου ήταν και ο τάφος του με την επιγραφή: “Λάζαρος ο τετραήμερος και φίλος του Χριστού”.

Το Σάββατο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα, όλοι οι χριστιανοί γιορτάζουν την “Έγερση” του φίλου του Χριστού του Λαζάρου. Πολλές γιορτές αυτή την ημέρα γινόντουσαν σε πολλές περιοχές της χώρας μας (και όχι μόνο) και πολλά από τα παιδιά τραγουδούσαν τα “λαζαράκια” ποιήματα:

“Ήρθε ο Λάζαρος, ήρθαν τα βάγια,

ήρθ' η Κυριακή που τρων τα ψάρια.

Που 'σουν Λάζαρε, πουν η φωνή σου,

που σε γύρευε η μάνα κι η αδελφή σου;

Ήμουνα στη γη, στη γη θαμμένος

κι από τους νεκρούς, νεκρούς αποθαμένος...”

Αυτά τα κάλαντα τραγουδούν πολλά παιδιά στη χώρα μας κρατώντας ένα ξύλινο σταυρό.

Άραγε, τη φετινή χρονιά τα παιδιά θα γιορτάσουν την ημέρα του Λαζάρου; Ασφαλώς όχι!!! Με όλη αυτή τη δυστυχία που υπάρχει παντού στον κόσμο και με τον τρομακτικό κίνδυνο θανάτου από τον ΚΟΡΩΝΟΪΟ, είναι γνωστό ότι έχει απόλυτα περιοριστεί η ανθρώπινη επαφή.

Των Βαΐων

Η Άνοιξη μας έχει επισκεφθεί, αλλά όχι όπως τα παλαιότερα χρόνια. Ο Απρίλης γεμίζει πάντα τη χώρα μας και το νησί μας με λουλούδια πανέμορφα και μυρωδιές. Τα δυσάρεστα του χειμώνα έχουν περάσει από τη φύση. Όμως η φετινή χρονιά δεν δέχθηκε πολύ βροχή και τα αγριολούλουδα είναι λίγα. Τα προηγούμενα χρόνια ο Απρίλης ήταν καλλίτερος και η προσφορά του υπέροχη. Φέτος και αυτός ο μήνας, όπως και οι προηγούμενη, μας γέμισαν φόβους με την τρομερή αρρώστια. Προσμονή να έχουμε για ένα καλλίτερο μέλλον. Μακάρι οι άνθρωποι να ζήσουν καλλίτερα, να έχουν υγεία όλα τα υπόλοιπα χρόνια που έρχονται. Όπως ανασταίνει η φύση κάθε χρονιά, όπως θα αναστηθεί ο Ιησούς, ας αναστηθεί και η ζωή των ανθρώπων που έχουν ανάγκη.

Οι δύο γιορτές του Λαζάρου και των Βαΐων είναι αφιερωμένες στα δύο γεγονότα, τα σπουδαιότερα που μας περιγράφουν τα Ιερά Ευαγγέλια. Στο πρώτο εορτάζεται (αυτό που γράφτηκε στην αρχή του κειμένου), το θαύμα που έκανε ο Ιησούς ανασταίνοντας τον Λάζαρο.

Στην δεύτερη εορτή η εκκλησία κάθε χρόνο πανηγύριζε τη θρησκευτική είσοδο του Κυρίου στην πόλη της Ιερουσαλήμ, όπου πλήθος κόσμου είχε συγκεντρωθεί και τον υποδέχθηκε “Μετά Βαΐων και κλάδων”. Είναι μεθαύριο η γιορτή των Βαΐων. Όλες οι εκκλησίες, όλα τα χρόνια που ζούμε, και στις μεγάλες και στις μικρές πόλεις, και στα χωριά, ήταν στολισμένες με βάγια, που είναι τα κλαδιά της Φοινικιάς, ή με δάφνη, μυρτιά, ή ... ότι άλλο φυτό υπάρχει σε κάθε πόλη και χωριό. Έγραφαν τα παλιά βιβλία ότι οι νέες γυναίκες έφερναν στους ναούς τις φρεσκοκομμένες βάγιες, που θα χάριζε στο κάθε σπίτι την υγεία και την ευτυχία.

Συνήθιζαν, ακόμη, σε πολλές πόλεις της χώρας μας οι νοικοκυρές και τα παιδιά να πλέκουν τα βάγια σε σχήμα σταυρού. Μετά την ευλογία του ιερέα, τα βάγια φυλάσσονταν στο εικονοστάσι, για ... γούρι. Μερικά βάγια, σε κάποιες ελληνικές περιοχές, τα έφτιαχναν στεφάνια, τα έδεναν με κόκκινη κλωστή και τα πέταγαν στο νερό, στη θάλασσα, στο ποτάμι ή στη λίμνη και πάντα με ευχές. Αυτό θεωρείται ότι συμβολίζει τα Πάθη του Χριστού. Σε μερικές περιοχές της χώρας μας, όπως γράφουν ιστορικοί, έφτιαχναν τα βάγια σε σχήμα ψαριού, που θεωρείται ότι συμβολίζει τα Πάθη του Χριστού. Και έγραψαν ότι η ελληνική λέξη ΙΧΘΥΣ προέρχεται από τα αρχικά των λέξεων

Ιησούς

Χριστός

Θεού

Υιός

Σωτήρ

Αυτός είναι ο λόγος, όπως γράφουν, που σύμφωνα με την παράδοση, την Κυριακή των Βαΐων οι άνθρωποι συνηθίζουν να έχουν στο γεύμα τους οπωσδήποτε ψάρι.

Όλα αυτά είναι παραδόσεις και συνήθειες που είχαν φωλιάσει μέσα στην ψυχή του λαού μας. Είναι πολλοί οι Έλληνες λαογράφοι που έχουν ερευνήσει και έχουν ανακαλύψει και έχουν παρουσιάσει τις σκέψεις και τις θέσεις πολλών Χριστιανών σε διάφορες περιοχές της χώρας μας. Είναι ακόμη πολλά και διάφορα τα έθιμα και οι παραδόσεις στη χώρα μας.

Από καρδιάς εύχομαι Καλή Υγεία σε όλους τους ανθρώπους. Είναι κρίμα που οι περισσότεροι παρακολουθούμε τη λειτουργία των Ναών από την τηλεόραση. Εύχομαι καλή Υγεία!

Έφθασε η Άνοιξη

Μια φίλη που ασχολείται με την ποίηση, έγραψε και έστειλε λίγους στίχους της άνοιξης:

Σαν Άνοιξη

Η μνήμη αυτή

γεμάτη πεταλούδες

θα φέρει γρήγορα την άνοιξη

σε χωράφια με παπαρούνες.

 

Μαργαρίτες και τριαντάφυλλα

και μαγιάτικα στεφάνια

ν' ανοίξουν τα κλειστά τζάμια

του δύστροπου χειμώνα.

 

Ν' ακουστούν φωνές

και βήματα βιαστικά

το κρύο να το κλείσουμε

σε συρτάρι

κι ότι άλλο μας στενοχωρεί.

 

Απρίλης

Θωπεύω την υπερβολή

στη φύση και στη θάλασσα

που πολύ αγάπησα

να βρίσκομαι κοντά τους.

 

Στο λυγερό πέρασμα τ' Απρίλη

ξυπνάει η φύση

και προϋπαντά τα λουλούδια

και τα ζουζούνια,

τα λαξεύω μέσα μου

με το βλέμμα προς τον ορίζοντα.

 

Με τρελαίνουν οι ψαράδικες

βαρκούλες

με γαλάζιες ξέγνοιαστες ώρες

παρέα η ματιά με το πέλαγο

κοιτώντας το άπειρο.

 

Γεωργία Λούβαρη.

 

 

Ετικέτες: