“Ο φίλος μου ο Ντοστογιέφσκι”

Απόψε το βράδυ, στις 21.30, στο θέατρο Απόλλων, κάνει πρεμιέρα η παράσταση “Ο φίλος μου ο Ντοστογιέφσκι”. Η θεατρική διασκευή της Δήμητρας Παπαδοπούλου, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη, αποπειράται να δώσει εξηγήσεις για μία ιδιότυπη σχέση που αναπτύσσεται μεταξύ ενός “Νεοέλληνα” και του κορυφαίου μυθιστορηματογράφου Φ. Ντοστογιέφσκι.

Ο ήρωας της παράστασης, είναι ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας. Η καλοπληρωμένη δουλειά του, το καλό σπίτι και το ακριβό αυτοκίνητο είναι τα προϊόντα της ευημερίας και οι προϋποθέσεις της αναγνώρισης του ως «επιτυχημένου» μέλους της κοινωνίας μας. Οι μετανάστες και οι κακόφημες γειτονιές πλήττουν την αισθητική του ενώ απαραίτητο αξεσουάρ-επιβεβαίωση της ανδρικής του ταυτότητας είναι η Εύα, μια αιθέρια ύπαρξη. Όταν έρχεται αντιμέτωπος με την οικονομική κρίση, της οποίας πέφτει θύμα και ο ίδιος, όλα αυτά αλλάζουν. Μετακομίζοντας σε ένα υπόγειο στον Αγ. Παντελεήμονα, χωρίς δουλειά και χωρίς τη συνοδεία του μέχρι πρότινος «status» του, με ό,τι συνεπάγεται αυτό, ο ήρωας ζει πλέον τον χειρότερο εφιάλτη του. 

Ένα ερώτημα τον βασανίζει όσο τον παρακολουθούμε επί σκηνής και συμπάσχουμε με το δράμα του. «Να ζει κανείς ή να μη ζει;». Την απάντηση τελικά τη βρίσκει μόνος του με τη βοήθεια του πολύτιμου φίλου του Ντοστογιέφσκι. Τελικά οι μετανάστες δεν φαντάζουν τόσο αποκρουστικοί, οι πλατείες αποκτούν χρώμα και η ζωή νόημα, αφού η ανιδιοτελής αγάπη λειτουργεί ως αντίδοτο για όλες τις απώλειες.

Ο πρωταγωνιστής της παράστασης, Παύλος Λουτσίδης, λίγο πριν φτάσει στη Σύρο για την πρεμιέρα, μίλησε στην “Κοινή Γνώμη” για την παράσταση.

Η εφήμερη ευτυχία

“Το έργο είναι η αφήγηση ενός συνηθισμένου ανθρώπου, ενός Νεοέλληνα, ο οποίος ως τώρα, τα είχε όλα τακτοποιημένα στη ζωή του, όλα όσα εκείνος θεωρούσε ότι ήταν σημαντικά και που ίσως ήταν σημαντικά και για αρκετούς από εμάς τα προηγούμενα χρόνια. Κάποια στιγμή, όλα αυτά γκρεμίζονται. Χάνει τη δουλειά του και μοιραία χάνει και όλα εκείνα τα οποία δεν μπορούσε πια να συντηρήσει. Βιώνει τεράστιες αλλαγές και μία τεράστια απογοήτευση, κάτι που τον οδηγεί στην απόφαση να βάλει τέλος στη ζωή του. Μέσα σε όλη αυτή τη δυστυχία, σημαντικό ρόλο παίζει και μία γυναίκα”.

Το όνειρο ενός γελοίου

“Στο νέο σπίτι που αναγκάζεται να μετακομίσει, βρίσκει ένα βιβλίο το οποίο είχε αφήσει ο προηγούμενος ένοικος. Ο ίδιος δεν είχε διαβάσει ποτέ Ντοστογιέφσκι και το μόνο που γνώριζε σχετικά είναι ότι αυτός ο συγγραφέας έγραφε για “ηλίθιους” και “γελοίους”. Νιώθοντας ηλίθιος και γελοίος πλέον ο ίδιος, μπαίνει στον πειρασμό να το διαβάσει και κάπως έτσι, τον παίρνει ο ύπνος, βλέπει ένα όνειρο και μπαίνει πια σε έναν διαφορετικό κόσμο όπου τα πάντα είναι πιο αγνά, οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί, δεν υπάρχει πονηριά και ψέμα. Όλο αυτό γκρεμίζεται όταν στο όνειρό του εμφανίζεται εκείνη η γυναίκα. Και τότε νιώθει πως ο κόσμος αυτός μολύνθηκε. Βρίσκεται να είναι πάλι δυστυχισμένος, μεταφέροντας τη δυστυχία αυτή στους γύρω του. Προσπαθεί λοιπόν να βρει μία λύση ώστε να επαναφέρει τον ονειρικό αυτόν κόσμο στην πρότερη κατάσταση. Και τίθεται το ερώτημα αν θα τα καταφέρει ή όχι”.

Ένα έργο για τη ζωή, βγαλμένο από την ίδια τη ζωή

“Η διασκευή του έργου, που έγινε το 2012, παρουσιάζει καταστάσεις τις οποίες έχουμε ζήσει οι περισσότεροι, ξυπνάει μνήμες δικές μας από το πώς ζούσαμε κάποτε. Το βασικό μήνυμα που περνάει είναι ότι η ευτυχία στους ανθρώπους δεν έρχεται ούτε με τα λεφτά , ούτε με τα μεγάλα σπίτια κτλ . Την ευτυχία πρέπει να την βρεις κάπου αλλού. Ταυτόχρονα και με αφορμή τους μετανάστες, προσπαθεί να αποδείξει ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίδιοι και ίσοι και ότι δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Σίγουρα το έργο δίνει την ευκαιρία να σκεφτούμε κάποια πράγματα διαφορετικά. Όλα αυτά τα πολύ σοβαρά ζητήματα, η διασκευή της Δ. Παπαδοπούλου τα παρουσιάζει με έναν σύγχρονο και κωμικό τρόπο, όπως μόνο αυτή ξέρει”.

Μία ιδιαίτερη πρεμιέρα

“Κάθε μονόλογος έχει μια μεγάλη ευθύνη και χρειάζεται κουράγιο και αποφασιστικότητα. Η δυσκολία έγκειται στο ότι όλο το έργο το “σηκώνεις” μόνος σου και αν τύχει κάτι αναπάντεχο, δεν υπάρχει κάποιος άλλος πάνω στη σκηνή να σε σώσει οπότε, πέφτεις στα βαθιά και πρέπει να κολυμπήσεις. Ο μονόλογος αυτός είναι μεγάλη πρόκληση συγκεκριμένα για εμένα γιατί είναι η πρώτη φορά που δοκιμάζομαι σε κάτι ανάλογο. Στη Σύρο είναι η πρεμιέρα μας οπότε κι εμείς περιμένουμε να δούμε τις αντιδράσεις του κοινού, ιδιαίτερα όσον αφορά στο διαδραστικό μέρος της παράστασης και τα αποτελέσματα θα τα μάθουμε όλοι μαζί το βράδυ της παράστασης”.

Συντελεστές παράστασης:

Κείμενο: Δήμητρα Παπαδοπούλου

Σκηνοθεσία: Κώστας Γάκης

Μουσικός επί σκηνής :Δημήτρης ορλωφ

Ερμηνεία: Παύλος Λουτσίδης

Βοηθός σκηνοθέτη: Νατάσα – Φαίη Κοσμίδου

Σκηνικά – κοστούμια: Αλφιερη Εμμανουέλα

Πρωτότυπη μουσική: Κώστας Γάκης

Φωτισμοί: Στράτος Λύκος

Γραφιστικά: Αριστέα γεωργιοπουλου

Οργάνωση παραγωγής: Χρυσάνθη Γεωργαντίδου

Δημόσιες σχέσεις: Χρύσα Ματσαγκάνη