Υπόκλιση στον Astor Piazzolla

Το Σάββατο 7 Ιανουαρίου, στο θέατρο Απόλλων θα παρουσιαστεί η μουσική εκδήλωση για βιολί και πιάνο “Tango Nuevo by Astor Piazzola”. Ο Αλέξανδρος Γκέλιας στο βιολί, η Στέλλα Γιαλόγλου στο πιάνο, οι χορευτές Μαριάννα Κουτάντου & Βαγγέλης Χατζόπουλος και η Αιμιλία Βάλβη στην αφήγηση, παρουσιάζουν ένα “οδοιπορικό” στη ζωή και την τέχνη του μεγάλου Αργεντίνου συνθέτη, δημιουργού του Tango Nuevo, ενός ιδιαίτερου μουσικού είδους με στοιχεία κλασικής και τζαζ, που προκάλεσε βαθιά τομή στην κουλτούρα της χώρας του καθώς και έντονες αντιδράσεις.

Οι μουσικοί της παράστασης, μίλησαν στην “Κοινή Γνώμη” για όλα όσα θα παρακολουθήσουμε το βράδυ του Σαββάτου στο θέατρο Απόλλων.

Το “Tango Nuevo by Astor Piazzola” πρόκειται για μία μουσικοχορευτική παράσταση και όχι για ένα αμιγώς μουσικό ρεσιτάλ. Τι ακριβώς θα παρακολουθήσει ο θεατής σε αυτήν την παράσταση;

Στ. Γιαλόγλου: Αυτή η συναυλία είχε εξαρχής ως θέμα τον Astor Piazzolla οπότε αρχικά στήθηκε σαν μία μουσική συναυλία. Στη συνέχεια, επειδή σκεφτήκαμε ότι αυτή η μουσική είναι αμιγώς χορευτική, αποφασίσαμε ότι θα ήταν πολύ ωραίο να είχαμε στη σκηνή ένα ζευγάρι χορευτών οι οποίοι θα παρουσιάσουν κάποια έργα από αυτά που θα ερμηνεύσουμε. Κάναμε μία έρευνα, γιατί ήταν λίγο δύσκολο να βρούμε στη Σύρο χορευτές που χορεύουν το συγκεκριμένο είδος tango και έτσι βρήκαμε ένα εξαιρετικό ζευγάρι χορευτών από Αθήνα, πρωταθλητές Ευρώπης σε αυτήν την κατηγορία, τους οποίους συμπεριλάβαμε στο πρόγραμμα. Επειδή όλο αυτό θα είναι μία παράσταση και όχι μία συναυλία πλέον κι έχει και πάρα πολλά στοιχεία είτε ιστορικά είτε βιογραφικά που αφορούν στον συνθέτη, προέκυψε και η σύμπραξη με την ηθοποιό και φίλη Αιμιλία Βάλβη η οποία θα κάνει την αφήγηση. Ταυτόχρονα θα υπάρχει και προβολή οπτικοακουστικού υλικού.

Πείτε μας δυο λόγια για την ιδιαίτερη δομή αυτής της παράστασης

Α. Γκέλιας: Αναπόφευκτα, επειδή δεν μπορείς να αφήσεις τον Astor Piazzolla έξω από το περιβάλλον του, γίνεται αρχικά μία ιστορική αναδρομή στις ρίζες του tango στην Αργεντινή. Πιάνουμε το νήμα πριν από το 1900, δίνουμε κάποιες πληροφορίες για το τι ήταν το tango, πώς ξεκίνησε ως χορός στα καταγώγια, στους οίκους ανοχής κτλ και πώς στην συνέχεια εξελίχθηκε καλλιτεχνικά και κοινωνικά. Εκεί, μπαίνει στην ιστορία ο A.Piazzolla ο οποίος πήρε αυτήν την πρώτη ύλη και στην πορεία την απογείωσε με τον δικό του τρόπο και την έκανε παγκόσμια. Η ιστορία έχει αναλογίες με το ρεμπέτικο. Όπως κι εδώ υπήρχε μία πρώτη ύλη, πολύ μασίφ και μεγάλης αξίας, η οποία σιγά σιγά από τους πρώτους συνθέτες έφτασε να γίνει διεθνής, το ίδιο έγινε και με το tango χάρη στον A.Piazzolla.

Γιατί επιλέξατε να κάνετε ένα τόσο εκτενές αφιέρωμα στον συγκεκριμένο συνθέτη;

Στ. Γιαλόγλου: Είναι πραγματικά περίεργο το πώς καταλήξαμε εκεί. Εμείς, είτε ως τρίο είτε οι δυο μας, είχαμε παίξει και στο παρελθόν έργα του συνθέτη. Ορμώμενοι από το περσινό “Τhe Choros Project” που είχαμε παρουσιάσει στο θέατρο Απόλλων, στο οποίο είχαμε συμπεριλάβει έργα του, αρχίσαμε να τον ψάχνουμε σε βάθος. Όσο ψάχναμε τόσο ανακαλύπταμε ότι καθετί που πιάναμε στα χέρια μας ήταν ωραιότερο από το προηγούμενο. Οπότε, μαζεύτηκε ένα υλικό που έφτιαξε από μόνο του το θέμα.

Α.Γκέλιας: Στην ουσία, το θέμα μάς το επέβαλλε η ίδια η μουσική. Ήταν ένα υβρίδιο που μας ταίριαξε απόλυτα γιατί ψάχναμε για ένα ωραίο ρεπερτόριο -κάτι το οποίο δεν είναι τόσο εύκολο- αλλά και για μία μουσική που να είναι στα δικά μας μέτρα, γύρω από την κλασική μουσική. Ο Piazzolla έχει πάρα πολλά στοιχεία κλασικής μουσικής και τζαζ, δεν είναι απλώς tango. Αυτή είναι και η μεγάλη του διαφορά, γι΄αυτό τον κυνήγησαν και οι ίδιοι οι άνθρωποι του tango στην πατρίδα του. Είναι αφενός λαϊκός και αφετέρου λόγιος, ενώ ταυτόχρονα είναι σύγχρονος.

Ποιά είναι αυτά τα στοιχεία που κάνουν τόσο ξεχωριστή την περίπτωση του A.Piazzolla;

Α. Γκέλιας: Ο Piazzolla έχει αυτόν τον σπάνιο συνδυασμό, ο οποίος είναι ο συνδυασμός της επιτυχίας για όλους τους συνθέτες του 20ου αιώνα. Έχει την πρώτη ύλη της πατρίδας του, αυτό που κυκλοφορεί δηλαδή στο αίμα του, έχει σοβαρές σπουδές κλασικής μουσικής αλλά και ένα ανοιχτό πνεύμα ώστε η μεταπτυχιακή του εκπαίδευση να γίνει αυτοδίδακτα μέσα από επαφές στην Αμερική όπου έζησε με τζαζίστες και ροκάδες, με ανθρώπους δηλαδή που βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή του ερεθισμού της νεανικής κοινής γνώμης. Αυτός είναι ένας σπάνιος συνδυασμός: να ξεκινάς από τα έγκατα της γης και να φτάνεις μέχρι τον ουρανό για να πιάσεις όλη τη γκάμα του περιβάλλοντός σου.

Επειδή αναφερθήκατε στην πρώτη ύλη, σε αυτό που κυκλοφορεί στο αίμα τους καθενός μας, πώς μπορεί ένας Έλληνας που δεν έχει ανάλογα ακούσματα να νιώσει τη συγγένεια με το tango;

Α.Γκέλιας: Μπορεί με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να ερωτευτεί μία Αργεντίνα. Επειδή πρόκειται για μουσική δεν χρειάζεται σπουδή για να την καταλάβεις. Δεν χρειάζεται να είσαι εκπαιδευμένος, αυτό είναι λάθος. Η μουσική πρέπει απλώς να είναι καλή. Είναι δυνατόν να ακούσει κανείς για πρώτη φορά την 5η συμφωνία του Μπετόβεν και να το κλείσει; Δεν γίνεται! Η καλή μουσική έχει μία πρωτογενή δύναμη, σε πιάνει.

Η παράσταση αυτή επομένως αφορά κι ένα μη εξοικειωμένο σε αυτόν τον ήχο κοινό;

Α. Γκέλιας: Μας απασχόλησε κι εμάς αυτό γιατί πρέπει να κάνεις μία συναυλία που θα αρέσει στον κόσμο και όχι μία ελιτίστικη παρουσίαση κάποιων πραγμάτων που θα περάσουν επιδερμικά πάνω από την αίθουσα και θα φύγουν από την πόρτα. Η εύκολη απάντηση τελικά σε αυτό το ερώτημα ήταν ότι η πρώτη ύλη της μουσικής αυτής είναι το λαϊκό τραγούδι, η λαϊκή ψυχή στην ουσία. Δεν χρειάζεται να είσαι μυημένος στη soul ή στα fados ή στα ηπειρώτικα μοιρολόγια για να σου αρέσουν. Επειδή η ουσία είναι λαϊκή, είναι πολύ εύκολο να πιάσει τα αυτιά όλων μας.

Στ. Γιαλόγλου: Έχουμε δώσει όλη μας τη ψυχή κι έχουμε δουλέψει πάρα πολύ για αυτήν την παράσταση και θέλουμε να πιστεύουμε ότι αυτόν τον ενθουσιασμό που νιώθουμε εμείς, θα τον μεταδώσουμε στον κόσμο. Θεωρούμε ότι όλο αυτό το πακέτο έχει δέσει τόσο αρμονικά που δεν υπάρχει περίπτωση να μην το ευχαριστηθεί κανείς. Αυτός είναι και ο σκοπός μας άλλωστε σε κάθε παράσταση. Να το ευχαριστηθούν όσοι θα έρθουν αλλά να αποτελεί και μία πρόκληση για εμάς.

Α.Γκέλιας: Δυστυχώς δεν είναι εύκολο να φτιάξεις ένα καλό σημερινό πρόγραμμα για βιολί και πιάνο. Ρεπερτόριο κλασικής μουσικής υπάρχει άπειρο αλλά το θέμα είναι να μην ξαναπαίξεις αυτό που έχει παιχτεί τρία δισεκατομμύρια φορές στο παρελθόν, γιατί απευθείας μπαίνεις στο μουσείο. Πρέπει να ενταχθείς με κάποιον τρόπο στο σήμερα. Αυτό έκανε και ο A.Piazzolla.