“Ο Χριστός ξανασταυρώνεται”

Συνέντευξη με τον πρόεδρο του ΘΕΠΟΣ, Θάνο Φώσκολο

Από την Πέμπτη 20 Απριλίου μέχρι και την Κυριακή 24 Απριλίου, το θέατρο Απόλλων φιλοξενεί την θεατρική διασκευή του βιβλίου “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται” που παρουσιάζει ο Θεατρικός Πολιτιστικός Όμιλος Σύρου “ΑΠΟΛΛΩΝ” τιμώντας τα 140 χρόνια από τη γέννηση του σπουδαίου συγγραφέα, ποιητή και δραματουργού Νίκου Καζαντζάκη.

Ο πρόεδρος του ΘΕΠΟΣ, Θάνος Φώσκολος μιλάει στην “Κοινή Γνώμη” για την πολυαναμενόμενη παράσταση.

Δύσκολο εγχείρημα ο Καζαντζάκης. Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο έργο;

“Τύχη αγαθή – όπως λέει και η αφηγήτρια της παράστασής μας – έφερε πριν από λίγα χρόνια στα χέρια του σκηνοθέτη μας Γιώργου Πάχου, το δακτυλογραφημένο και ακυκλοφόρητο κείμενο της θεατρικής διασκευής του έργου «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται» από τους Γεράσιμου Σταύρου και Νότη Περγιάλη. Στην ουσία το κείμενο αποτελούσε τον πρωτότυπο οδηγό της παράστασης του Λαϊκού Θεάτρου του Μάνου Κατράκη εν έτει 1956. Λάτρης του Καζαντζάκη ο Γιώργος Πάχος από πολύ τρυφερή ηλικία, από την ώρα που το κείμενο ήρθε στα χέρια του, άρχισε να διαμορφώνεται μέσα του η ιδέα της παράστασης. Η ιδέα όμως δεν ήταν άμεσα υλοποιήσιμη αφού οι επικρατούσες υγειονομικές συνθήκες δεν επέτρεπαν πολυπρόσωπες πρόβες για αρκετά μεγάλο διάστημα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι το έργο δεν δουλευόταν. Αντίθετα, πολλές και παραγωγικές ήταν οι ώρες της μοναχικής δουλειάς του, από το πώς μπορεί να απλωθεί στη σκηνή, μέχρι τη μουσική που θα το επενδύσει αλλά και το πώς μια μεγάλη ιστορία μπορεί να παρασταθεί μέσα σε δυο ώρες. Τόλμημα πράγματι η αναμέτρηση με τον λόγο του Νίκου Καζαντζάκη αλλά η προηγούμενη εμπειρία μας με την Ηλέκτρα του Σοφοκλή μας έκανε να πιστέψουμε ότι μπορούμε κι αυτή το φορά να καταφέρουμε με σεβασμό και υπευθυνότητα να κοινωνήσουμε στους θεατές ένα ψήγμα έστω της υπέροχης φιλοσοφίας του μεγάλου πεζογράφου, ποιητή και δραματουργού. Είναι ευτυχής η συγκυρία της συμπλήρωσης - φέτος- 140 χρόνων από τη γέννησή του όπου όλη η Ελλάδα τον τιμά με ποικίλες εκδηλώσεις”.

Πρόκειται για ένα κλασικό πλέον έργο που το έχει αγαπήσει πολύς κόσμος και σαν βιβλίο και σαν τηλεοπτική σειρά αργότερα. Σας προκαλεί κάποιο επιπλέον άγχος αυτό το γεγονός;

“Ακριβώς επειδή το έργο είναι γνωστό , το άγχος μας είναι λιγότερο. Οι θεατές που γνωρίζουν το έργο, είτε ως βιβλίο, είτε ως ταινία ή τηλεοπτική σειρά θα απολαύσουν το ξετύλιγμα του στη σκηνή γνωρίζοντας ήδη πολλούς από τους ήρωες, όπως τους δύο κληρικούς, τον Αγά με το γιουσουφάκι του, τη χήρα, τον Μανωλιό αλλά και πολλούς άλλους που περνούν απ’ τη σκηνή χωρίς να μπορούν να ξεδιπλώσουν όλα τα χαρακτηριστικά τους στον περιορισμένο χρόνο των δυο ωρών”.

Η διασκευή πάνω στην οποία βασιστήκατε πρόκειται για την ιστορική του Νότη Περγιάλη και Γεράσιμου Σταύρου που είχε πρωτοανεβάσει το 1956 ο Μάνος Κατράκης με το «Ελληνικό Λαϊκό Θέατρο», όπως προαναφέρατε κι εσείς. Πόσο πιστή σε αυτήν την διασκευή είναι η δική σας παράσταση;

“Επί της ουσίας ανεβάζουμε το ίδιο αυτό κείμενο, αφαιρώντας κάποιες σκηνές που κατά την κρίση μας αποδυνάμωναν την ιστορία, ενώ ταυτόχρονα προσθέσαμε στα χείλη των ηρώων αυθεντικούς διαλόγους από το βιβλίο ώστε το έργο μας να μην περιοριστεί στην αναπαράσταση μιας αλληλουχίας γεγονότων αλλά να έχει εκείνα τα χαρακτηριστικά που κάνουν μοναδική την ανάγνωση του Καζαντζάκη. Αναπόφευκτο ήταν να προσθέσουμε σήμερα στο κείμενο διαλόγους που η δεκαετία του 1950 δεν επέτρεψε. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι η διασκευή για το θέατρο του έργου είχε την έγκριση του ίδιου του συγγραφέα”.

Σαν ομάδα είστε αρκετά επιλεκτικοί στα έργα που παρουσιάζετε. Ποιό είναι το κίνητρο συνήθως που σας ωθεί να ανεβάσετε μία συγκεκριμένη παράσταση;

“Στην πολυετή μας παρουσία έχουμε καταπιαστεί με πολλά και διαφορετικά είδη θεάτρου. Εδώ και πολλά χρόνια θέλουμε κείμενα που να μιλούν πρωτίστως σε εμάς, να μας ενθουσιάζουν, να μας παρασύρουν στη μαγική περιπέτεια της επίπονης προετοιμασίας, της γλυκιάς συντροφιάς. Δεν μας τρομάζουν οι αδυναμίες μας, ποιός δεν έχει άλλωστε... Προτιμούμε τις παραστάσεις συνόλου. Σε εμάς δεν υπάρχουν πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές, ούτε κάποιοι περισσότερο ή λιγότερο χρήσιμοι. Είμαστε ανοιχτοί σε όποιον θέλει να έρθει κοντά μας και τα πολυπρόσωπα έργα που συνήθως διαλέγουμε δίνουν τη δυνατότητα σε πολλούς φίλους να πλαισιώσουν τις παραστάσεις μας και να βαπτιστούν στη μαγεία του θεάτρου”.

Δημιουργήσατε ένα αρκετά ενδιαφέρον βίντεο promo το οποίο έχει δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες. Μιλήστε μας για αυτό.

“Αυτό το ένα λεπτό του βίντεο είναι ένα από τα εκατόν είκοσι της παράστασης. Ο αγαπημένος μας φίλος Μάρκος Τράκας κινηματογράφησε πολλά σημεία της πρόβας και στη συνέχεια δημιούργησε με το μοντάζ του μια μικρή ανάσα του έργου. Πιστεύουμε ότι θα ανταποκριθούμε πλήρως στις προσδοκίες του κοινού που παρακολούθησε το promo”.

Συντελεστές παράστασης

Η σκηνοθεσία ανήκει στον Γιώργο Πάχο, ο οποίος επιμελήθηκε τη μουσική και συνέθεσε το μοναδικό τραγούδι του έργου το οποίο ερμηνεύει η Αργυρώ Πανταζή

Τα σκηνικά και τα κοστούμια είναι της Πηνελόπης Ασλάνογλου.

Το άγριο δίπολο των παπα Φώτη και παπα Γρηγόρη ερμηνεύουν οι Ιωάννης Τούμπας και Δημήτρης Καπέλλας.

Μανωλιός είναι ο Χρήστος Ρούσσος, Παναγιώταρος ο Βαγγέλης Τομαής, Κατερίνα (χήρα) η Τζώρτζια Ρούσσου, Πατριαρχέας ο Θάνος Φώσκολος, Λαδάς ο Γιάννης Χαλκιάς, Αγάς ο Γιάννης Καραντώνης και αφηγήτρια η Βέτα Αποστολίδου.

Τους βασικούς αυτούς ρόλους πλαισιώνουν οι Φένια Γώγου, Ελίνα Παπαδάκη, Γιώργος Βαρθαλίτης, Δημήτρης Βαμβακούσης, Μανούσος Γακηλάζος, Ηλίας Δουλάμης, Εύη Αριστείδου, Χρήστος Τομαής, Πηνελόπη Ασλάνογλου, Μαρία Γαδ, Αργυρώ Πανταζή, Κατερίνα Καραντώνη, Στέλλα Ψαριανού, Μαρία Νομικού, Νάντυ Γιαννιά, Ζέφη Ιωάννου, Αγγελική Καράγιωρα, Ελένη Σίμου, Εύα Τσιπολίτη, Μαριλένα Κουβέλη, Έλενα Θεοδωρακοπούλου και οι μικροί ηθοποιοί Λευτέρης Κίκιλης, Ηλίας Σόρολης και Ευαγγελία Τούμπα.

Τις μάσκες της έναρξης δημιούργησε η Eileen Botsford, τα σκηνικά κατασκεύασε ο Νίκος Δαρζέντας ενώ το υποβολείο έχουν αναλάβει οι Αλεξάνδρα Τομαή και η Μύριαμ Ρούσσου. Το δημιουργικό της αφίσας και του προγράμματος ανήκει στον Φρειδερίκο Ρούσσο.