Έφυγε από τη ζωή ο Αντιναύαρχος ε.α. Ξενοφών Μαυρογιάννης

Είναι ένα θαυμάσιο Ναυτικό Περιοδικό που δημιουργήθηκε για χάρη των Ναυτικών το 1928. Ασχολήθηκε με ιδιαίτερη δραστηριότητα για τους ναυτικούς της Ελλάδας, τις ναυτιλιακές εταιρείες, τους Έλληνες Εφοπλιστές... αλλά τίμησε και τους Έλληνες στρατιώτες που, όπως έγραψε... “Στη διαδρομή τόσων χρόνων οι Έλληνες πέρασαν μέσα από πολέμους, νίκες, απογοητεύσεις, αλλά άντεξαν και κατόρθωσαν και νίκησαν αμέτρητες φορές την καταστροφή της χώρας. Στάθηκαν όρθιοι κουβαλώντας μια ιστορία γεμάτη δόξα και δάφνες. Και τι δεν χρωστά η Ελλάδα στα στρατευμένα παιδιά της! Από την αρχαία Ελλάδα μέχρι την νέα εποχή, υπάρχει η ιδέα ενός μνημείου για τους νεκρούς των πολέμων που δεν ήταν δυνατόν να αναγνωριστούν, αλλά τουλάχιστον να μην ξεχαστούν για την άριστη δραστηριότητά τους ώστε η Ελλάδα να είναι ελεύθερη. Το πρώτο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα κατά τους μετ’ απελευθερωτικούς χρόνους και το οποίο φαίνεται ότι είναι το πρώτο παγκοσμίως, (έπειτα από τα παρόμοια μνημεία των αρχαίων μας προγόνων) είναι αυτό στην Ερμούπολη της Σύρου! Η ιδέα υποστηρίχθηκε επανειλημμένα από το Συριανό Τύπο και το Δημοτικό Συμβούλιο, μέχρις ότου ωρίμασε η σκέψη και στις 16 Ιανουαρίου 1858 ο Δήμος ανέλαβε τη δαπάνη ανέγερσης μνημείου προς τιμήν των “άταφων νεκρών της Ελληνικής Επανάστασης του 1821” στον υπερκείμενο της Ερμούπολης λοφίσκο αρχικά. Αργότερα το 1880, το μνημείο κατασκευάστηκε στον απέναντι από την πρόσοψη του Ναού της Αναστάσεως λοφίσκο και έφερε κοιμώμενο λιοντάρι στην κορυφή μαρμάρινης στήλης στη μετόπη της οποίας υπήρχε ανάγλυφη παράσταση της Ελλάδας. Το 1896 το μνημείο μεταφέρθηκε από ο λοφίσκο στο μικρό κηπάριο του Ναού του Αγίου Νικολάου της Ερμούπολης. Εκεί υπάρχει σήμερα. Πρώτοι που είχαν την ιδέα για την ίδρυση μνημείου για τον Άγνωστο Στρατιώτη ήταν οι Γάλλοι, μετά τον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο, (40 περίπου χρόνια μετά το μνημείο της Σύρου) για να τους μιμηθούν κατόπιν και άλλα κράτη...” Κείμενο του αείμνηστου Ξ. Μαυρογιάννη .

Ταφικά Μνημεία

Οι αρχαιολόγοι λένε πως: “αν μια πόλη καταστραφεί εντελώς και ανακαλυφθεί το νεκροταφείο της μπορούμε να μάθουμε τον πολιτισμό της”. Μεγάλο είναι το ενδιαφέρον που παρουσιάζει το νεκροταφείο της Ερμούπολης. Αν ήθελε κανείς να δημιουργήσει ένα Μουσείο με νεώτερα επιτύμβια μνημεία, δεν θα μπορούσε τόσο εύκολα να συγκεντρώσει καλλιτεχνήματα με πλούσιο και καλοδουλεμένο γλυπτικό διάκοσμο, σαν αυτά που υπάρχουν στο νεκροταφείο της Ερμούπολης. Σύρος δεν είναι μόνο οι δύο πόλεις της, Σύρος είναι και οι πανέμορφες εξοχές και τα χωριά της, απλωμένα στις ελάχιστες μικροσκοπικές πεδιάδες. Και τριγύρω τους θάλασσα γαλάζια. Σ’ αυτά τα χωριά ζει ένας κόσμος ήρεμος, πολιτισμένος γεμάτος καλοσύνη και προσήνεια. Κάθε χωριό έχει την εκκλησία του και το ξωκκλήσι του. Καθολικό και Ορθόδοξο. Είναι το στήριγμα του Κυκλαδίτη στο βράχο του. Μέσα σ’ αυτό στεγάζει το Θεό του. Η Σύρος έχει δύο πόλεις πάνω σε δύο λόφους. Έναν υψηλότερο, έναν χαμηλότερο. Και οι δύο λόφοι έχουν μία ένωση. Καθολικοί και Ορθόδοξοι κοντά – κοντά δίνουν τα χέρια. Ο Θεός είναι ένας!

Στη μνήμη του Αντιναυάρχου Ξενοφώντα Μαυρογιάννη

Στη μνήμη του παρουσιάζουμε ελάχιστο κείμενο από εκείνο που έγραψαν τιμώντας την μνήμη του. Είναι πάρα πολλά τα κείμενα που ζητούσε πάντα να παρουσιαστούν στο περιοδικό “ΝΑΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΣ”. Ζητούσε όλες τις λεπτομέρειες, όσο πολλές και αν ήταν, για το νησί της Σύρου, που το θεωρούσε αξιόλογο, πανέμορφο και ιστορικό. Σε τέσσερα περιοδικά παρουσιάστηκαν κείμενα και φωτογραφίες σε 15 σελίδες! Σημαντικό επίσης ήταν ότι σ’ αυτό το περιοδικό υπήρξε δύο φορές σε εξώφυλλο η πανέμορφη φωτογραφία της Σύρου. Καλό ταξίδι και καλή ανάπαυση σεβαστέ Ναύαρχε!