Τη Σύρο πάντα θαυμάζουν οι επισκέπτες της!

“Θα σε πάρω να γυρίσω Φοίνικα, Παρακοπή, Γαλησσά και Ντελλαγκράτσια...” αναφέρει πριν από 20 χρόνια μια δημοσιογράφος που επισκέφθηκε το νησί για πρώτη φορά και... θέλησα να την ρωτήσω μετά από δύο ημέρες, σε μια συνάντησή μας, ποια ήταν η γνώμη της για τη γνωριμία της με το νησί που επισκέφθηκε και μου απάντησε με χαμόγελο: “Μια φούντωση μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά, λες και μάγια μου 'χεις κάνει, Φραγκοσυριανή γλυκιά...”. Και αφού το τραγούδησε με ενδιαφέρον και χαμόγελο, μου είπε: “γνωρίζω ότι δεν είστε Φραγκοσυριανή, αλλά έχω ενθουσιαστεί και από το πανέμορφο νησί και από όσους κατοίκους γνώρισα και μίλησα μαζί τους. Εκείνο όμως που με ενθουσίασε, είναι η εντυπωσιακή ομορφιά της Ερμούπολης. Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα συναντούσα ένα τόσο ωραίο νησί. Με μάγεψαν και τα τραγούδια του Μάρκου Βαμβακάρη. Πιστεύω ότι όποιος είναι Συριανός, το 'χει το τραγούδι στο αίμα του!”

Την είχα ρωτήσει: η γνώμη της πια ήταν για το νησί που επισκέφθηκε πρώτη φορά... και γιατί θέλησε να παραμείνει τόσες πολλές ημέρες, ενώ στόχος της ήταν να περάσει δύο μέρες μόνο.

Και είχε μια ενδιαφέρουσα απάντηση: “όταν το καράβι πλησίασε το νησί φρόντισα να καθίσω σ' ένα σημείο που μπορούσα να παρακολουθώ την εικόνα του. Τι έβλεπα; βράχια, βράχια συνέχεια, φυσικά για λίγη ώρα. Με το που άραξε το καράβι στο μεγάλο φυσικό λιμάνι, προβάλλει μπροστά μου, σαν σε σκηνή θεάτρου, το σύμπλεγμα δύο υπέροχων πόλεων της Ερμούπολης και της Άνω Σύρας, στους δύο λόφους. Ήταν πυκνοκατοικημένοι και φωταγωγημένοι τη νύχτα, αλλά αρκετοί άνθρωποι περπατούσαν πηγαίνοντας στα σπίτια τους.

Η κυρία που ήταν κοντά μου θέλησε να μου δείξει την ορθόδοξη εκκλησία της Ανάστασης και την Καθολική Επισκοπή, που φυσικά της έγινε γνωστό, ότι ήταν ο μητροπολιτικός ναός του Σαν Τζώρτζη. Είναι ο ναός που έχει ένα αξιόλογο και μοναδικό Ιστορικό Αρχείο και φιλοξενεί σπουδαία και πολύτιμα έγγραφα για κάθε μελετητή και ιστορικό.”

Η παλαιά εποχή του Νησιού

Στις αρχές του 19ου αιώνα γεννήθηκε η νέα πόλη και δεν είναι άλλη από την Ερμούπολη, η οποία δημιουργήθηκε μέσα από τις φλόγες της Επανάστασης του 1821 από τους πρόσφυγες που έφτασαν στις ακτές της Σύρου. Το 1826 αρχίζει να αναπτύσσεται το εμπόριο και η ναυτιλία, φέρνοντας μεγάλη οικονομική άνθηση στην πόλη. Επέκταση της οικονομικής άνθησης της Ερμούπολης ήταν η δημιουργία του πρώτου δημοτικού σχολείου, αλλά και του πρώτου Γυμνασίου της ελεύθερης Ελλάδας. Ο Γυμνασιάρχης ήταν ο Νεόφυτος Βάμβας. Σ' αυτό το Γυμνάσιο φοίτησαν σπουδαίοι Έλληνες όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος και ο Δημήτριος Βικέλας...

Επίσης το 1864 εγκαινιάστηκε το θέατρο “Απόλλων” ένα θέατρο πανομοιότυπο με τη Σκάλα του Μιλάνου και το 1876 έγινε η θεμελίωση του Δημαρχείου της Ερμούπολης. Είναι ένα αξιοθέατο Δημαρχιακό Μέγαρο, έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα Έρνεστ Τσίλερ. Πολλοί ειδικοί ανέφεραν ότι κάποιες περίτεχνες οροφές του Δημαρχιακού Μεγάρου είναι, ίσως, εμπνευσμένες από το Ανάκτορο του Πριάμου στην Τροία!

“Ελληνική Ατμοπλοϊα”

Η ναυτιλιακή εταιρεία “ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΤΜΟΠΛΟΪΑ” ιδρύθηκε στη Σύρο το 1856 και είχε κατορθώσει να σκορπίσει τις υπηρεσίες της σ' ολόκληρο το Αρχιπέλαγος, εξυπηρετώντας για πολλά χρόνια τα παράλια και όχι μόνο της Ελλάδας.

Γενικά η Σύρος είναι η πρώτη “νήσος – πόλις” της νεότερης Ελλάδας που γνώρισε μεγάλη εμπορική και ναυτιλιακή ανάπτυξη.

Έγινε γνωστή σ' όλο τον κόσμο της Ευρώπης ως η εμπορική πρωτεύουσα της Ελλάδας, ως αυτή η ίδια... η Ελλάδα.

Η Ερμούπολη δε, η πρωτεύουσα των Κυκλάδων με το πέρασμα των χρόνων, γνώρισε ημέρες ακμής και δόξας, ένα αληθινό μεγαλείο που μέχρι σήμερα εκτιμούν και θαυμάζουν οι επισκέπτες της.

Μεγάλα ονόματα πλοιοκτητών – εφοπλιστών τίμησαν την... “Αρχόντισσα”... όπως είχαν ονομάσει την αγαπημένη τους “Ερμούπολη”: Κουλουκουντής, Ρεθύμνης, Πατέρας, Βάτης, Φουστάνος, Βαλμάς, Γουλανδρής κ.α.

Απόγονοί τους, αλλά και πολλοί πλοιοκτήτες, σήμερα, χαίρονται να ζουν για ένα διάστημα σε τούτο το νησί ή σ' ένα αρχοντικό από τα παλιά στην Ερμούπολη ή σ' ένα πανέμορφο νεόκτιστο σπίτι σε μια εξοχή κοντά στη θάλασσα.

Με την πετυχημένη δράση της “Ελληνικής Ατμοπλοΐας” συμβαδίζει και η ανάπτυξη του ναυπηγείου.

Σ' αυτό το ναυπηγείο πολλοί δούλεψαν και δουλεύουν ακόμη θαυμάσια. Είναι τόσα τα καράβια που υποδέχονται και τα φροντίζουν όλοι οι ειδικοί.

Με την ναυτιλία και τις ναυπηγοκατασκευές, αλλά και με το εμπόριο και τη βιομηχανία έγιναν οι πολλοί μεγάλες “επενδύσεις” που για δεκαετίες ολόκληρες η Σύρα ήταν το μοναδικό κέντρο ανάπτυξης τότε στην Ελλάδα.

Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι, πριν από πολλά χρόνια, οι ευρωπαϊκοί χάρτες στη θέση που βρίσκεται η Ελλάδα σημείωναν τη Syra (Σύρος) με κόκκινη βούλα. Αυτό παρουσίαζε ότι η Syra (Σύρος) ήταν κατάλληλος τόπος για να υποδέχονται τα πλοία τη βοήθεια που είχαν ανάγκη.

Τον Απρίλιο του 1861 εγκαινιάστηκε το ατμοκίνητο σιδηρουργείο το μοναδικό στην Ανατολή που έγινε γνωστό ως “Νεώριον και Μηχανουργεία Σύρου”.

Το Νεώριο με την εξαιρετική γεωγραφική θέση του και την καλή επαγγελματική εργασία του προσωπικού του, κατάφερε να θεωρείται... άριστο στην εργασία και την φροντίδα των πλοίων.

Το ΝΕΩΡΙΟ πριν λίγο καιρό “υποδέχθηκε” στον Όμιλο και τα Ναυπηγεία Ελευσίνας.