ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

Ήταν μια παλαιότερη εποχή, το 2006, όταν μια ομάδα Ελλήνων, που ήταν φίλοι, είχαν αποφασίσει να κάνουν ένα μακρινό ταξίδι, εκτός Ελλάδας, για να ζήσουν και να γνωρίσουν για ένα διάστημα άλλες χώρες. Φυσικά είχαν τελειώσει από τη δουλειά τους και θέλησαν να επισκεφθούν μια ή δύο άλλες χώρες. Όπως είχαν συμφωνήσει, θέλησαν να γνωρίσουν άλλο κόσμο, όσο ακόμη, είχαν την δυνατότητα να ταξιδέψουν για ένα διάστημα. Οι ενδιαφέρουσες ιστορίες αυτής της περιήγησης βρίσκονταν καταγεγραμμένες σε μια ιστοσελίδα και όλοι είχαν συμφωνήσει. Είχαν ήδη φροντίσει να γνωρίσουν τις βιωματικές ιστορίες σε διάφορες περιοχές, με ωραίες πόλεις, ξεκινώντας δίπλα στον Ειρηνικό Ωκεανό. Χάρηκαν όχι τόσο για την ομορφιά της περιοχής, αλλά επειδή εκεί συνάντησαν πολλούς Έλληνες που είχαν ζήσει εκεί πολλά χρόνια πριν. Αν και είχαν αναφέρει ότι, ότι ήταν... Περουβιανοί όταν τους γνώρισαν, αλλά το όνομά τους, ιδιαίτερα το επίθετο ήταν Ελληνικό. Σταμάτησαν, κοντά τους οι Έλληνες που επισκέφθηκαν, το χώρο και είχαν καταλάβει ότι όλοι όσους γνώρισαν ήταν Έλληνες. Όλοι οι επισκέπτες που βρέθηκαν εκεί σκέφτηκαν την ημέρα των Φώτων να κάνουν μια διαφορετική εκδήλωση. Έτσι φρόντισαν να γιορτάσουν τα Θεοφάνεια για πρώτη φορά μαζί με τους κατοίκους που είχαν Ελληνική καταγωγή. Όλοι οι κάτοικοι το δέχθηκαν και γιόρτασαν τα Θεοφάνεια για πρώτη φορά σ’ αυτό το χωριό, την πολύ μικρή πολιτεία τους. Ήταν πολύ συγκινητικές οι στιγμές αυτές για εκείνους τους ανθρώπους. Περισσότερη όμως συγκίνηση ένιωσαν οι νέοι επισκέπτες όταν άρχισαν να τους ρωτούν και έμαθαν την ιστορία της προέλευσης των Ελλήνων της περιοχής. Σύμφωνα με μαρτυρίες που ακούγονταν, μερικοί στρατιώτες που ήταν όχι από το Μεξικό αλλά από τη Χιλή, εισέβαλαν στο χωριό και άρχισαν να σκοτώνουν κατοίκους. Ανάμεσα στους ντόπιους ήταν και μερικοί Έλληνες ναυτικοί. Για να σωθούν οι Έλληνες από τη σφαγή ύψωσαν σε ένα σπίτι την Ελληνική Σημαία και κλείστηκαν εκεί με τις οικογένειές τους. Οι εισβολείς από τη Χιλή τότε δεν τους πείραξαν. Σήμερα, οι Έλληνες απόγονοι στην περιοχή είναι περίπου 600 και τα επίθετά τους είναι: Κομνηνός, Γκίκας, Παπαφάβας, Φαλκόνης, Κωνσταντίνου... είναι από τα επικρατέστερα. Έτσι δόθηκε πάλι (εκατό χρόνια μετά!) η ευκαιρία, ώστε η Ελληνική Σημαία να υψωθεί και πάλι. Η Ελληνική κοινότητα, αυτών των πόλεων, αποφάσισαν να γιορτάσουν για πρώτη φορά τα Φώτα στην περιοχή. Η θεία Λειτουργία ήταν σύντομη και όλοι βρέθηκαν στην παραλία, όπου έγινε και η τελετή κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού. Ο ασημένιος Σταυρός ρίχτηκε στη θάλασσα και όλοι μαζί σε έντονη συγκίνηση έψαλαν : Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου Κύριε..” Ο (Έλληνας πέμπτης γενιάς), ο Αλφόνσο Κομνηνός, ως ιερέας του νησιού είπε: “ Όταν πέθανα οι παππούδες μας, χάθηκαν πολλά από τα έθιμα που είχαν φέρει από την Ελλάδα. Πολλοί κρατάμε ακόμη τις παραδόσεις μας. Γι’ αυτό σήμερα γιορτάζουμε όλοι μαζί τα Φώτα”. “ Οι Έλληνες για μας είναι αδέλφια μας, σας οφείλουμε πολλά. Η ανάπτυξη στην περιοχή οφείλεται στο όραμα και στη δουλειά των πρώτων Ελλήνων που έφεραν νέες ιδέες στον τόπο που ζούμε τώρα”. Αυτό ανέφερε στον δημοσιογράφο ο δήμαρχος της περιοχής Χουάν Βεργάρα Μάτα. “Είναι η πρώτη φορά που γιορτάζουμε έτσι εδώ. Είναι μια ιδιαίτερη στιγμή για όλους μας. Είναι παράλληλα και μια τιμή στη μνήμη των παππούδων μας. Είναι μεγάλη χαρά για μας να βλέπουμε την Ελληνική σημαία να κυματίζει στην πλατεία. Το 2007 ένας μεγάλος σεισμός κατέστρεψε το χωριό μας. Η Ελλάδα στάθηκε δίπλα μας και την ευχαριστούμε”. Αυτή ήταν η τοποθέτηση του προέδρου της Ελληνικής κοινότητας... του Σαν Αντρές Φερνάντο Ερνέστο Κομίνα Σεβάγιας. “ Εκδηλώσεις όπως και αυτής της ημέρας είναι πολύ συγκινητικές για μας. Δεν είναι μόνο φορτισμένες συναισθηματικά, αλλά ξυπνούν μέσα μας την πατρίδα, τη νοσταλγία , μας μαθαίνουν να μην ξεχνούμε την καταγωγή μας”. Είχε δηλώσει εκείνη την εποχή, 9τον Ιανουάριο του 2017) η πρόεδρος της Ελληνικής κοινότητας της Λίμα, Σόνια Βαβούλη. Υπάρχει ένα σχόλιο για τους Έλληνες που ζουν σ’ εκείνες τις περιοχές επί τόσα χρόνια. “Έκτοτε, έχουν παρέλθει τόσα συναπτά έτη. Αποτελεί ευχή όλων μας, όπως η επίσημη Ελλαδική Πολιτεία συνδράμει καθ οιονδήποτε τρόπο ώστε να ενθαρρύνονται παρόμοιες πρωτοβουλίες των Ελλήνων που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και ζουν σε όχι Ελληνικές πόλεις . Ένας Έλληνας, ο Δημήτρης Παρούσης, θέλησε να “εξερευνήσει” γειτονιές και τοπικές κοινωνίες σε χώρες όπως : Αργεντινή, Βραζιλία, Παραγουάη, Κολομβία, Κούβα, Μεξικό... κ.α. Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε πόσοι Έλληνες υπάρχουν σε τόσες πόλεις εκτός Ελλάδος.

Καλή Χρονιά

Με υγεία!