Οι Αναμνήσεις ενός Δημάρχου

Ήταν τα υπέροχα γραπτά κείμενα του πρώην Δημάρχου κ. Γιάννη Δεκαβάλλα. Είχε γράψει και είχε ασχοληθεί για όλες τις θαυμάσιες δραστηριότητές του, που δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια που ήταν ο Δήμαρχος της Σύρου. Θυμάμαι, στις αρχές της πρώτης δημαρχιακής του θητείας του είχαμε ζητήσει να παραχωρήσει ένα χώρο σε κάποιο αξιόλογο δημοτικό κτίριο για να στεγαστούν αντίγραφα κυκλαδίτικων προϊστορικών ευρημάτων και έργων τέχνης, με σκοπό την πραγματοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων από δασκάλους και καθηγητές, ώστε τα παιδιά της Σύρου να έχουν τη δυνατότητα να προσεγγίσουν την ιστορία του τόπου τους αλλά και γενικότερα των Κυκλάδων. Βέβαια στο νησί μας υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει ένα πολύ καλό και άρτια οργανωμένο αρχαιολογικό μουσείο. Άλλωστε ένα μουσείο από αντίγραφα δεν μπορεί να έχει καμία αρχαιολογική ή και οικονομική αξία. Ο σκοπός ήταν καθαρά ειδικός ώστε τα παιδιά να γνωρίζουν, με ειδική εκπαίδευση την αρχαία ιστορία του νησιού. Ο Δήμος υιοθέτησε αυτή την πρόταση και ίδρυσε το μουσείο αυτό, με γενναία χρηματοδότηση από τους χορηγούς Γιάννη και Ελένη Βάτη, στις δύο αίθουσες του δημοτικού Πνευματικού Κέντρου. Τα Κυκλαδικά ειδώλια αντανακλούν τον τρόπο με τον οποίο οι καλλιτέχνες της προϊστορικής περιόδου απέδωσαν με τη δουλειά τους πάνω στο μάρμαρο... κυρίως την ανθρώπινη μορφή. Τα ειδώλια έχουν βρεθεί από τις αρχαιολογικές ανασκαφές κυρίως σε τάφους. Τα ειδώλια ακολουθούν την πορεία και την εξέλιξη των διαφόρων φάσεων της πρωτοκυκλαδικής περιόδου. Η παραγωγή των ειδωλίων αρχίζει κατά την πρώτη πρωτοκυκλαδική περίοδο και φτάνει στη μεγάλη ακμή της... στη δεύτερη πρωτοκυκλαδική περίοδο, μεταξύ των χρόνων 2.800 – 2300 π. Χ. Τα πρώτα προγράμματα του Μουσείου πραγματοποιήθηκαν στις 25 και 26 Μαΐου 1993 και το σημαντικό είναι, ότι υπήρξαν εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ο ειδικός τρόπος, (όπως μας δίδαξαν οι ειδικοί καθηγητές), βοήθησε ώστε να παρουσιαστούν τα αρχαιολογικά ευρήματα και να κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον των παιδιών για περισσότερο από δύο ώρες. Είχαμε αρχίσει να αντιλαμβανόμαστε πως άξιζε τον κόπο να δημιουργηθεί κάτι τέτοιο, ώστε με αυτόν τον τρόπο... οι ειδικοί άνθρωποι θα μπορούσαν με απλά λόγια να βοηθούν τα παιδιά, ώστε να γνωρίζουν πως ήταν η αρχαία εποχή και πως ζούσαν οι τότε κάτοικοι. Άλλωστε αυτή η πρακτική είχε καθιερωθεί και επικρατήσει τις δεκαετίες και σε τελευταίες δεκαετίες και σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Την ίδια πρακτική είχαν ακολουθήσει στην Ελλάδα και τα μουσεία Μπενάκη και Γουλανδρή, τα οποία είχαν καθιερώσει εκπαιδευτικά προγράμματα για τα παιδιά, γονείς και ανθρώπους της τρίτης ηλικίας. Πράγματι, όπως, είχε αναφέρει ο τότε Δήμαρχος, η σωστή λειτουργία των μουσείων στην εποχή που ζούμε αποτελούν τον αποτελεσματικό τρόπο για να συνειδητοποιήσει ο σύγχρονος άνθρωπος τη βαριά κληρονομιά που του έχουν προσφέρει οι προγονοί του.

Τα εγκαίνια του Μουσείου

Έγιναν με την παρουσία πολλών ανθρώπων και των τοπικών αρχών στο τέλος Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου 1993. Τη στιγμή εκείνη, ο κ. Δήμαρχος θέλησε η Ελένη και ο Γιάννης Βάτης να τιμηθούν για τις θαυμάσιες προσφορές τους υπέρ των παιδιών. Παράλληλα, κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης ευχήθηκε: “ Το Μουσείο να γίνει εργαλείο, προκειμένου με εκπαιδευτικά προγράμματα να απευθυνθούμε στους νέους και να τους δώσουμε την ευκαιρία να γνωρίσουν σε βάθος την πλούσια και σημαντική ιστορία των Κυκλάδων”. Είχε τονίσει ιδιαίτερα: “ να πλησιάσουν το θαύμα του Κυκλαδικού πολιτισμού που αναπτύχθηκε και έφτασε στη μεγάλη του ακμή, μέσα από τις πιο αντίξοες συνθήκες που θα μπορούσε να συλλάβει ο ανθρώπινος νους”. Πέρασαν τόσα χρόνια από τότε που δημιουργήθηκε αυτό το “Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης”. Οι εντυπώσεις που άφησε και αφήνει μέχρι σήμερα στους ξένους επισκέπτες είναι άριστες. Τα μικρά παιδιά που εκπαιδεύονταν άριστα στο Μουσείο έγραψαν ιστορία ξεναγώντας και μεταφέροντας τις γνώσεις τους σε τόσους αξιόλογους ανθρώπους.

Λίγα σχόλια για τους μικρούς ξεναγούς

Μικρούς “Ανδρόνικους” αποκάλεσε κάποτε μία δημοσιογράφος και σχολίασε με άριστα λόγια στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ για τους μικρούς ξεναγούς. Ένας άλλος δημοσιογράφος σχολίασε στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ τιμώντας τους μικρούς ξεναγούς της Σύρου. Ιδιαίτερα ευχαρίστησε στην εφημερίδα τις δύο κυρίες που φροντίζουν να μαθαίνουν στα παιδιά τόση αρχαία ιστορία και... ιδιαίτερα να μαθαίνουν πως θα μεταφέρουν τις γνώσεις τους σε άλλους ανθρώπους. Μια κυρία , περιφερειακή Διευθύντρια είχε γράψει ένα πολύ ωραίο σχόλιο: “ Η Σύρος και οι Συριανοί είναι “καταδικασμένοι” να ζήσουν, γιατί τα παιδιά τους μαθαίνουν υπέροχα την ιστορία τους. Συγχαρητήρια στους χορηγούς και στον κ. Δήμαρχο που στηρίζουν την προσπάθεια”. Είναι πάρα πολλά τα θαυμάσια σχόλια που έχουν γραφτεί τιμώντας τα μικρά παιδιά που ξεναγούσαν.

Οι πρώτες υπεύθυνες 2 κυρίες που φρόντιζαν ώστε τα παιδιά να γνωρίζουν την ιστορία της Σύρου ήταν : η Λίζα Μπατζάκη και η Μαρία Στέλλα.

Σήμερα είναι : η Βιργινία Μπριλάκη και ο Νίκος Γουτσίκας... ο οποίος πριν αρκετά χρόνια, ως μικρό παιδί είχε μάθει την αρχαία ιστορία της Σύρου.