Της Μαίρης Ρώτα Αρχαιολόγου

Σύρος – Οι ναοί της!

  • Πέμπτη, 14 Νοεμβρίου, 2024 - 06:30
Μεταμόρφωση, το εσωτερικό της εκκλησίας.

Η πανέμορφη πόλη” (όπως αναφέρουν οι ξένοι)

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εκκλησίες της Ερμούπολης για την εκκλησιαστική αρχιτεκτονική εκείνης της εποχής του 19ου αιώνα.

Διακρίνοντας για το σχέδιο και την προσεγμένη κατασκευή. Οι περισσότεροι ναοί έχουν μια υπέροχη τοξοστοιχία στην πρόσοψη.

Θυμίζουν περισσότερο τις παλαιοχριστιανικές βασιλικές, αλλά και την βυζαντινή αρχιτεκτονική. Αξιοπρόσεκτος είναι και ο πλούσιος και θαυμάσιος διάκοσμος στο εσωτερικό του κάθε ναού.

Τα τέμπλα και οι επισκοπικοί θρόνοι είναι δουλεμένοι στο ξύλο ή στο μάρμαρο με ιδιαίτερη τέχνη, με φροντίδα, αλλά ... και μεγαλοπρέπεια από τους ειδικούς.

ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ: Η πρώτη εκκλησία της Ερμούπολης, η σημερινή μητρόπολη. Στις 24 Ιανουαρίου 1824 ο Αλέξανδρος Αξιώτης, έπαρχος τότε της Σύρου και Μυκόνου, ζήτησε την άδεια ώστε “...δια την επιθυμία των πολυάριθμων προσφύγων, να οικοδομηθή μια (εις το παράλιον ενταύθα) εκκλησία όπου να εκπληρώσι το απαραίτητον Χριστιανικόν χρέος των...). Πρώτη Νοεμβρίου 1829 παρουσιάστηκε η ανέγερση ναού με το όνομα “Μεταμόρφωση του Σωτήρος κατά το 1824, μηνί Μαρτίω 31”

ΚΟΙΜΗΣΗ ΘΕΟΤΟΚΟΥ: Είναι η δεύτερη εκκλησία της Ερμούπολης, χρονολογικά, γνωστή και ως “εκκλησία των Ψαριανών”. Χτίστηκε στα 1828/29 με πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο. Την πρωταπριλιά του 1983 ο Βυζαντινολόγος.... “ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΔΕΙΞΑΣ” (15ος αιώνας). Εκείνος θέλησε να δημιουργηθεί. Η εικόνα έχει ταξιδέψει και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπου έχουν γίνει σημαντικές εκθέσεις.

Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν στις 20 Αυγούστου 1850 από τον μητροπολίτη Δανιήλ.

Υπάρχει μια αφιερωματική επιγραφή εντοιχισμένη στην εσωτερική είσοδο της νότιας πλευράς: “Ο ναός ούτος τιμάται της Παρθένου Θεία Κοίμησης...”

ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑ: Είναι η μητρόπολη των Καθολικών και μια από τις πρώτες εκκλησίες της Ερμούπολης (1829). Το εσωτερικό του ναού δημιουργεί ευχάριστη εντύπωση με τη ζωγραφική και την ανάγλυφη διακόσμηση. Στο πίσω μέρος του ναού υπάρχει ένα μεγάλο κτίριο για γραφεία της Καθολικής Επισκοπής. Στο εσωτερικό ο ναός είναι ζωγραφισμένος σε απαλά χρώματα. Το εσωτερικό του ναού δημιουργεί ευχάριστη εντύπωση με τις θαυμάσιες παρουσίες του.

ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ (Ορθόδοξος Ναός): Είναι ένας ναός με πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο και ξεχωρίζει από μακριά από το υψηλό ολοσκάλισκο καμπαναριό.

Είναι δίπλα στο νεκροταφείο που θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα της Ευρώπης. Είναι ένα “υπαίθριο μουσείο γλυπτικής”. Στις μακριές πλευρές, στο ανατολικό άπλετο φως εισέρχονταν οι πιστοί στο ναό. Οι τοίχοι και εδώ είναι διακοσμημένοι με απλά κοσμήματα σε απαλά χρώματα. Οι φορητές εικόνες δεν λείπουν, είναι όμως λιγότερες μ’ αυτές που υπάρχουν στους άλλους ναούς.

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Ο ΠΟΛΥΟΥΧΟΣ: “Το υπέρτατο κάλλος”! Κατά τον ιστορικό Α. Κρίνο Ροδοκανάκη: “φέρει τα πρωτεία όλων των εν Ελλάδι ναών, υπέρτερων μάλιστα και της εν Αθηναίας Μητροπόλεως”! (1853 Ένωσις). Είναι μοναδικός ο πλούσιος διάκοσμος του ναού. Η αναγέννηση πρωτοστατεί και αφήνει έκθαμβο τον επισκέπτη. Η εντύπωση που προκαλεί στον επισκέπτη το εσωτερικό του Αγίου Νικολάου είναι κάτι το μοναδικό. Το μαρμάρινο τέμπλο, έργο του γλύπτη Γ. Βιτάλη (1883-1899 περίπου), είναι από τα ωραιότερα τέμπλα του περασμένου αιώνα και σε σύνθεση και σε εκτέλεση. Είναι φιλοτεχνημένο από λευκό πεντελικό μάρμαρο. Όως στη βάση, στα πλαίσια, υπάρχουν ένθετα πράσινα και κόκκινα μάρμαρα της Ιταλίας.

ΑΝΑΣΤΑΣΗ: Η εκκλησία της Ανάστασης (1874) χτισμένη στην κορυφή του λόφου Δήλι (απέναντι στην Δήλο) χαρακτηρίζει από μακριά την Ερμούπολη, όπως ακριβώς η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, είναι το σημάδι για την παλιά μεσαιωνική πόλη της Άνω Σύρου. Πολλές είναι εδώ οι φορητές εικόνες που φιλοτεχνήθηκαν παλαιότερα από ειδικούς. Μαρμάρινο προσκυνητάρι στην είσοδο και άλλα ξύλινα, δημιουργούν τον εσωτερικό διάκοσμο του Ναού της Ανάστασης.

ΤΑΞΙΑΡΧΗΣ: Είναι η τελευταία εκκλησία που χτίστηκε στην Ερμούπολη τον 19ο αιώνα. Είναι δίπλα στο νεκροταφείο των καθολικών.

Μια μοναδικότητα που χαρακτηρίζει τη Σύρο

Η μοναδικότητα είναι αυτή που χαρακτηρίζει τη Σύρο και είναι η ειρηνική συνύπαρξη.

Σύρος δεν είναι μόνο οι δύο πόλεις της.

Σύρος είναι και οι πανέμορφες εξοχές και τα χωριά της απλωμένα στις ελάχιστες μικροσκοπικές “πεδιάδες”. Το χώμα σπάνιο. Μαζεμένο χούφτα – χούφτα για να στηρίζει τις ρίζες των λίγων δένδρων.

Πολλά τα θερμοκήπια που μέσα σ’ αυτά οι αγρότες καλλιεργούν νόστιμα κηπευτικά.

Σ’ αυτά τα χωριά ζει ένας κόσμος ήρεμος, πολιτισμένος, γεμάτος καλοσύνη και προσήνεια. Κάθε χωριό έχει την εκκλησία του και το ξωκλήσι του, Καθολικό ή Ορθόδοξο, είναι το στήριγμα του Κυκλαδίτη στο βράχο του. Μέσα σ’ αυτό στεγάζει το Θεό του.

“Κύριοι, υπό την σκέπην του Ερμού, Εφόρου του Εμπορίου, συνέστη και προήχθη η πόλις αυτή, δίκαιον και πρέπον, να την αφιερώσωμεν εις τον Κερδώον Ερμήν και να την ονομάσωμεν Ερμούπολιν!! Αντίχησαν πανταχόθεν όλων οι φωναί” (Απόσπασμα του Λουκά Ράλλη το 1892).

Ερμούπολη! Η ζωντανή πολιτεία, όπου οι κάτοικοι συμβιώνουν αρμονικά το πλούσιο ιστορικό, πολιτιστικό και αρχιτεκτονικό παρελθόν με το σύγχρονο δυναμικό παρόν, που διαχέεται μοναδικά παντού. Είναι πολλοί οι άνθρωποι, Έλληνες και ξένοι που επισκέπτονται τη Σύρο και πάντα την... θαυμάζουν.

Ετικέτες: 

Διαβάστε ακόμα