Τέχνη στο τετράγωνο

Στην επιβλητική Έπαυλη Τσιροπινά στην Ποσειδωνία συναντήθηκαν, συμπορεύτηκαν και συμπαρουσίασαν τις ατομικές εκθέσεις τους οι ζωγράφοι Παναγιώτα Γκίκα και Teresa Cladis.

Οι δύο καλλιτέχνιδες, απολαμβάνοντας για δέκα ημέρες η μία τη συντροφιά της άλλης, γνωρίστηκαν με το φιλότεχνο κοινό της Σύρου και εξέθεσαν τις προσωπικές δουλειές τους, τις οποίες επιμελήθηκε ο κριτικός τέχνης κ. Γιάννης Παπαφίγκος.

“Η ποιητική εκδοχή του μοντέρνου”

Την “ποιητική εκδοχή του μοντέρνου”, καθώς και τις μυστηριώδεις εκφάνσεις της φυσικής και κοινωνικής πραγματικότητας παρουσίασε μέσα από τα -μεγάλων διαστάσεων- έργα της η κ. Παναγιώτα Γκίκα.

Γεννημένη στη Δάφνη Θηβών Βοιωτίας, η κ. Γκίκα σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών από το 1985 έως το 1990 με δασκάλους τους Τριαντάφυλλο Πατρασκίδη, Δημήτρη Μυταρά και Μαρίνα Λαμπράκη Πλάκα. Από το 1991 διδάσκει στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Έχει παρουσιάσει τρεις ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει λάβει μέρος και σε δύο ομαδικές εκθέσεις στην Γκαλερί Κόντη της Αθήνας.

Όπως υπογραμμίζει ο κ. Παπαφίγκος, “κυρίαρχο γνώρισμα στη ζωγραφική της κ. Γκίκα είναι μια αντισυμβατική αλλά και ταυτόχρονα εκλεκτική αφηγηματικότητα, η οποία πολλές φορές αντιπαλεύει τον ίδιο της τον εαυτό, καθώς μέσα από ανεικονικές και αφαιρετικές εκδοχές μορφών και μοτίβων, δείχνει να ενεργοποιεί ένα περιβάλλον πολυεπίπεδο και συγχρόνως αμφίσημο”.

Η χρωματική παλέτα των έργων της με θέμα ένα φυτικό μοτίβο (π.χ λουλούδι) είναι πλούσια και ισορροπεί σωστά ανάμεσα στα θερμά και τα ψυχρά. Αντίθετα, στα υπόλοιπα έργα τα οποία δουλεύει πάνω σε πανί με τη βοήθεια ραπιτογράφου και την εναπόθεση επίσης ακρυλικών, είναι περιορισμένη, με μόνη εξαίρεση τη διακριτική τοποθέτηση χρυσού, ο οποίος -σύμφωνα με την ίδια – προσδίδει στη σύνθεση χαρακτήρα ιερότητας.

“Sentimenti”

Οι επισκέπτες της Έπαυλης Τσιροπινά είχαν επίσης την ευκαιρία να θαυμάσουν και την έκθεση της Ελληνοϊταλίδας ζωγράφου και γλύπτριας Τερέζας Κλάδη με τίτλο “Sentimenti”. Η ίδια σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Κατά το διάστημα των σπουδών της εργάστηκε στα εργαστήρια κεραμικής, μαρμαρογλυπτικής, χαρακτικής και αγιογραφίας. Μετά την αποφοίτησή της το 2001, φοίτησε για δύο χρόνια στη Σχολή Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του ΤΕΙ Αθήνας και συμμετείχε στη συντήρηση ευρημάτων στις αρχαιολογικές ανασκαφές Αρεόπολης Μάνης 2002.

Το πάθος της για την αρχαιολογία είχε ήδη εκφραστεί νωρίτερα, όταν το 2000 ξεκίνησε έρευνα στους χώρους ανασκαφών της Πομπηίας. Τα απολιθώματα των θυμάτων από την έκρηξη του Βεζούβιου, το 79 μ.Χ., αποτέλεσαν ιδιαίτερη πηγή έμπνευσης για τη δημιουργία μιας σειράς πινάκων και γλυπτών. Το έργο της επεκτάθηκε και σε άλλους τόπους που ισοπεδώθηκαν από φυσικές καταστροφές, όπως η Ζάκυνθος στο σεισμό του 1953.

Το ιστορικό γεγονός της καταστροφής της Πομπηίας ενέπνευσε και μεγάλο μέρος έργων της τα οποία παρουσιάζονται στη Σύρο. Με αφορμή το τραγικό συμβάν και αποκομμένη από τη σύγχρονη ανθρωπότητα, ανατρέχει στο θλιβερό περιστατικό αναδεικνύοντας μορφές – σύμβολα κάθε μαρτυρικής ανθρώπινης μοίρας.

Τόσο η κ. Γκίκα, όσο και η κ. Κλάδη δήλωσαν ενθουσιασμένες από την παραμονή τους στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων, την πόλη του πολιτισμού, εκφράζοντας την επιθυμίατους να συνυπάρξουν και μελλοντικά σε κάποιον εκθεσιακό χώρο, αλλά και να επαναλάβουν την επίσκεψή τους στο νησί, η οποία αυτή τη φορά συνοδεύτηκε δυστυχώς από τις ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις.