Εικαστικοί «λαβύρινθοι» στα σοκάκια του Μουντάδου

Το ελικοειδές σχέδιο των διαδρομών που δημιουργούν τα σοκάκια στα κυκλαδίτικα χωριά ενέπνευσε τους διοργανωτές της 2ης Μικρής Biennale σύγχρονης τέχνης στην Τήνο.

Η φετινή εικαστική περιπλάνηση στο Μουντάδο πραγματεύεται τον λαβύρινθο, όχι ως τόπο που χάνεσαι, αλλά ως τόπο ανακάλυψης του εσώτερου εαυτού μας.

Η έκθεση σύγχρονων έργων τέχνης συνδιοργανώθηκε από τον «Σύνδεσμο των Απανταχού εκ  Μουντάδου Τήνου καταγομένων» και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου και θα διαρκέσει έως 22 Αυγούστου 2017.

Τόπος ανακάλυψης του εσώτερου εαυτού μας

Η επιμελήτρια της έκθεσης, Mireille Lienard, σημειώνει πως «ο λαβύρινθος αποτελεί μεταφορά της πορείας που ακολουθείται σε κάθε αναζήτηση ενός άγνωστου μέλλοντος, αντικείμενο ατελείωτης διερώτησης για τις επιλογές που είναι να γίνουν, για την πορεία που είναι να ακολουθηθεί, ενώ προσφέρει μια συμβολική εικόνα της ανθρώπινης ψυχής, σε όλη της την περιπλοκότητα, σε όλο της τον πλούτο».

Προσθέτει δε, ότι στους ταραγμένους και αβέβαιους καιρούς που διανύουμε σήμερα, βρισκόμαστε ξανά σ’ αυτόν το λαβύρινθο, αντιμέτωποι με την ιδέα του εσωτερικού ταξιδιού μας, τους δισταγμούς μας, τις στάσεις μας και τις επιλογές μας.

Είναι η ανακάλυψη αυτού του λαβυρίνθου, καθώς επίσης το ταξίδι στο βάθος του εαυτού, που η Μπιενάλε του Μουντάδου μας προτείνει να κάνουμε».

10 καλλιτέχνες σ’ ένα ταξίδι αναζήτησης

Στη δεύτερη Biennale στο Μουντάδο, εννέα καλλιτέχνες, (François Huon, Stéphanie Jacques, Denis De Rudder, Νικόλας Κοζάκης, Vicent Gagliardi, Dany Danino, Sonia Aniceto, Mehmet Aydogdu και Λευτέρης Τάπας)  παρουσιάζουν ένα έργο μέσα από το οποίο μας οδηγούν και μας καθοδηγούν σε αυτή την αναζήτηση.

Στο έργο του ο François Huon επεξεργάζεται μια πρωτότυπη μέθοδο δημιουργίας μέσα από το σκίσιμο βασικών γεωμετρικών φορμών. Αυτή η προσέγγιση καθιερώνει ένα είδους ανοιχτού αλφάβητου. Για τη μπιενάλε εμπνεύστηκε ένα σύνολο χρωματικών σχημάτων που οργανώνονται σε διάτρητα τμήματα, ώστε αυτά τα σημεία να γίνουν τα ίδια τόπος μιας περιπλάνησης.

Η δημιουργία ενός έργου σε ελληνικό έδαφος ήταν για τη Stéphanie Jacques μια προσπάθεια να κάνει κάτι ανθρώπινο. Γι’ αυτό έραψε, συνδέοντας τις δέσμες κλωστών που βρήκε τριγύρω της. Οικειοποιήθηκε αυτές τις αρχαίες χειρονομίες, που έχουν αναπτυχθεί λίγο πολύ παντού σ’ αυτή τη γη: τη σπειροειδή καλαθοπλεκτική.

Το έργο του Denis De Rudder που φιλοτεχνήθηκε για το Μπιενάλε του Μουντάδου αναμιγνύει τις φιγούρες του λαβυρίνθου που αρχικά ήταν τόπος μαρτυρίου με το παιχνίδι της Μονόπολης. Πρόκειται για ένα σχόλιο στις καταστροφικές επιπτώσεις που είχε η κοινωνικο-οικονομική κρίση στον ελληνικό πληθυσμό. Ο τόνος δίνεται από τον τίτλο «Πονώ πολύ». Η διαταγή «Πλήρωσε!» που επανέρχεται επανειλημμένα αντηχεί με απογοήτευση το σλόγκαν που οι διαδηλωτές φώναζαν πριν μερικά χρόνια «Δεν πληρώνω».

O Νικόλας Κοζάκης είναι ζωγράφος και γλύπτης. Ασχολείται επίσης με κατασκευές, βίντεο και φωτογραφία, ενώ ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την αρχιτεκτονική και το δημόσιο χώρο. Το έργο του διατρέχει την ιστορία της φόρμας και μέσω της αντιφατικής σχέσης υλικών, συμβόλων, εικόνων, λέξεων, θέτει διαρκώς ερωτήματα για τις συγκρούσεις της ύπαρξής μας. Χρησιμοποιώντας μονόχρωμη λάκα πολυτελών αυτοκινήτων, το έργο του είναι αναγνωρίσιμο για την αντίσταση που φέρει απέναντι στη πληθώρα και τον κορεσμό εικόνων, κλείνοντας το μάτι στα σύμβολα επιτυχίας αυτού του καταναλωτικού κόσμου.

Η θάλασσα ως ένα διαφορετικό είδος λαβυρίνθου παρουσιάζεται μέσα από το έργο του Vincent Gagliardi. Χωρίς εργαλεία και χωρίς γνώσεις οι διαδρομές μας μπορούν να χαθού μέσα σ’ αυτό το υγρό στοιχείο.

Μια μεγάλη λιθογραφία που αποτελείται από δύο φιγούρες που επικαλύπτονται και διασταυρώνονται σε διαφάνεια, παρουσιάζει ο Dany Danino. Πρόκειται για έναν στρόβιλο γραφών μέσα στις οποίες το μάτι αναζητά την κατάληξη. Ένα σύνολο από αρθρώσεις τσακίσεων και πτυχώσεων που ξεκινούν από αυτή τη λιθογραφία. Αναδιπλώσεις που αναπτύσσουν μια σύνθεση με πτυχές. Μια κυβιστική αρχιτεκτονική και ένας οργανικός λαβύρινθος που συνυπάρχουν και συγχωνεύονται. Καθρέφτες που πολλαπλασιάζουν αυτή την κατασκευή από χαρτί.

Το ύφασμα είναι αναπόσπαστο στοιχείο της καλλιτεχνικής έρευνας της Sonia Aniceto και παρουσιάζεται με διάφορες πτυχές στη δουλειά της. Το νήμα της ζωγραφικής γίνεται ζωγραφισμένο νήμα. Μέσα σ’ αυτό το παιχνίδι απομίμησης γεννήθηκαν οι λαβύρινθοι. Αυτά τα χαοτικά μπερδέματα κλωστών που μου χρησίμεψαν στο εικαστικό έργο της, είναι τώρα αινιγματικοί χαρακτήρες, ουρανοί που στροβιλίζονται, ανθρώπινες νεοπλασίες.

Ο Mehmet Aydogdu γεννήθηκε στο Καραμάν (Τουρκία), ενώ σήμερα ζει και εργάζεται στο Βέλγιο. Είναι απόφοιτος της Βασιλικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Λιέγης κι έχει ακολουθήσει μια διεθνή καριέρα, εκθέτοντας σε 23 χώρες.

Με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ιδέα μιας συνοριακής ζώνης ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα,  ο Λευτέρης Τάπας ψάχνει για ιδέες και εικόνες που θα μπορούν να μας θέσουν ανάμεσα σε δύο κόσμους. Υποκαθιστά το μολύβι με τη λάμα, δημιουργεί απομακρύνοντας κομμάτια από την επιφάνεια του χαρτιού. Αυτή η ανταλλαγή μπορεί να ιδωθεί ως μια ποιητική αναλογία, μια προσπάθεια να δοθεί φόρμα σε ένα σχέδιο και η εργασία της γίνεται αντιληπτή ως αυτό που μας οδηγεί μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, γνωστού και άγνωστου, πεπερασμένου και άπειρου.

Η εικαστική γλώσσα του Γάλλου καλλιτέχνη L’ Atlas

Στην έκθεση σύγχρονων έργων τέχνης στο Μουντάδο της Τήνου συμμετέχει για πρώτη φορά και ο Γάλλος καλλιτέχνης της Street Art  L’Atlas, ο οποίος δημιούργησε δύο έργα σε δρόμο του χωριού, σε μια performance που πραγματοποιήθηκε την ημέρα των εγκαινίων. Στα έργα του L’ Atlas κυριαρχεί η ιδέα της δημιουργίας μιας καθολικής εικαστικής γλώσσας και ισορροπίας ανάμεσα στη μορφή και το γράμμα, μεταξύ της πράξης και της πρόθεσης. Στη δεκαετία του '90, ασχολήθηκε με το δημόσιο τομέα, φτιάχνοντας ένα όνομα για τον εαυτό του στον τομέα του γκράφιτι. Από το 2000, έχει στούντιο και  παρουσιάζει τα έργα του στις σύγχρονες αστικές γκαλερί τέχνης. Έργα του κοσμούν όλες τις μεγάλες πλατείες – δρόμους - κτίρια μεγάλων κρατών της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας.

Η έκθεση μετά το Μουντάδο θα παρουσιαστεί στις Βρυξέλλες, στη Galerie Martine Ehmer.