στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Αιγαίου,

"Αυτή η προβολή μένει"

  • Τρίτη, 19 Απριλίου, 2016 - 06:10

Με το «Αυτή νύχτα μένει» του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στις 11 Ιανουαρίου 2016 ολοκληρώνονται οι προβολές στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Αιγαίου στη Σύρο καθώς το αφιέρωμα στους ανθρώπους της 7ης Τέχνης που πέθαναν πρόσφατα.

Η ταινία θα προβληθεί την Τετάρτη 20 Απριλίου στις 20:00.

Πρωταγωνιστούν: Νίκος Κουρής, Αθηνά Μαξίμου, Κώστας Μαρκόπουλος, Ζωή Ναλμπάντη, Θάνος Αλεξανδρής, Γιώργος Διαλεγμένος, Τάκης Σπυριδάκης, Γιάννης Ροζάκης, Θανάσης Βισκαδουράκης

Υπόθεση

Ο Αντρέας αγαπά τη Στέλλα, αλλά έχει μόνο ένα μαγαζάκι της ΕΒΓΑ να της προσφέρει. Φιλοδοξώντας να κάνει καριέρα ως τραγουδίστρια, η Στέλλα φεύγει για τα σκυλάδικα της επαρχίας. Είναι η αρχή μιας κατάβασης στην κόλαση.

Αφηγηματικά προσιτή ταινία, με εξαιρετική δουλειά σε τεχνικό και καλλιτεχνικό επίπεδο και μια άκρως εντυπωσιακή απόδοση της ατμόσφαιρας στα σκυλάδικα της επαρχίας. Στην επιτυχία καθοριστικό ρόλο παίζει η ερμηνεία της Αθηνάς Μάξιμου, η μουσική και τα τραγούδια του Σταμάτη Κραουνάκη (το ομότιτλο τραγούδι έχει σημαδέψει την καριέρα της Δήμητρας Παπίου η οποία το ερμηνεύει) και η φωτογραφία του πάντα εξαιρετικού Άρη Σταύρου («Ο Θεός Αγαπάει το Χαβιάρι»).

«Εμβληματικός, ανατρεπτικός, ευφυής, πνευματώδης, πάντα γοητευτικός στο σινεμά και στη ζωή, ένας από τους σπουδαίους σκηνοθέτες του Ελληνικού σινεμά πέθανε σήμερα στα 74 του χρόνια. «Αυτοί που πλήττουν στις ταινίες έχουν μια πληκτική ζωή», έλεγε πριν μερικά χρόνια στο flix, σε μια μεγάλη συνέντευξη εφ όλης της ύλης κι ο ίδιος δεν υπήρξε ποτέ πληκτικός ούτε στην οθόνη ούτε στην ζωή του. Ακριβώς όπως κι ο ίδιος έτσι και οι ταινίες του ήταν πάντα πνευματώδεις και ερεθιστικές για το μυαλό, γεμάτες ιδέες και νεύρο, με την αίσθηση πως δεν αναζητούν απλώς θεατές μα συνενόχους.

Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος ήξερε να χειρίζεται την πιο λεπτή μορφή ειρωνείας με τρόπο αληθινά αριστοτεχνικό, να αποδομεί την ανθρώπινη συμπεριφορά και να την αναλύει με έμπνευση, αναγνωρίζοντας και περιγράφοντας το μεγαλείο και την ανοησία της ανθρώπινης κατάστασης, συχνά μέσα στο ίδιο πλάνο.

Ο ίδιος ήταν ένας άνθρωπος που έμοιαζε να ενδιαφέρεται περισσότερο για την ουσία παρά για τα προσχήματα, για τις πράξεις εξίσου με τις ιδέες, ένιωθε την ανάγκη να κινείται συνεχώς, να μην βαλτώνει. Κάπως έτσι άφησε πίσω του 17 μεγάλου μήκους ταινίες, με την τελευταία του «Η Κόρη του Ρέμπραντ» να έχει βγει στις αίθουσες μόλις πριν λίγες εβδομάδες και την επόμενη να έχει ήδη ξεκινήσει γυρίσματα.