Η «Γυναίκα Τριαντάφυλλο» ανοίγει τα φύλλα της

Μία παράσταση-δώρο, μία παράσταση-λουλούδι, μία παράσταση-μπουμπούκι μέσα από το οποίο ανθίζουν η αγάπη, ο ρομαντισμός αλλά και η ανάγκη μας για ταξίδια στο κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης, την καρδιά, θα μας χαρίσει για δύο βράδια η ερμηνεύτρια Ηρώ Σαΐα, με τη σκηνοθετική υπογραφή του μετρ Σταμάτη Κραουνάκη.

Η επιτυχημένη μουσική παράσταση «Η Γυναίκα Τριαντάφυλλο» θα φιλοξενηθεί τη Δευτέρα 28 και την Τρίτη 29 Δεκεμβρίου στις 21:00, στο Θέατρο Απόλλων. Μαζί με δύο εξαιρετικούς σολίστ, τον Νεοκλή Νεοφυτίδη στο πιάνο και την Αριάδνη Πόλκα στο βιολοντσέλο, η Ηρώ Σαΐα, «μεταμορφώνεται» ενώπιον του φιλόμουσου κοινού της Σύρου στην πιο «ευωδιαστή» γυναίκα της εγχώριας μουσικής σκηνής για να ερμηνεύσει μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια αγάπης της ελληνικής και διεθνούς δισκογραφίας.

Η παράσταση είναι διανθισμένη με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, του Γιάννη Σπανού, του Σταμάτη Κραουνάκη, του Θάνου Μικρούτσικου, του Νίκου Αντύπα, του Κώστα Καλδάρα, της Λένας Πλάτωνος, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Νίκου Μαμαγκάκη των Beatles, του Sergio Endrigo κ.ά, αλλά και τραγούδια από τον πιο πρόσφατο δίσκο της Ηρώς Σαΐα «Λευκό Χαρτί».

Τραγούδια παλιά και δικαιωμένα από το χρόνο και τραγούδια σύγχρονα που διάλεξαν ο Σταμάτης Κραουνάκης μαζί με την Ηρώ Σαΐα.

Την περασμένη χρονιά το ρεσιτάλ "Γυναίκα Τριαντάφυλλο" κατάφερε να αποκομίσει διθυραμβικές κριτικές, να κερδίσει την αγάπη του κόσμου και να επιτύχει συνεχόμενα "sold-out" στο θέατρο του Ιδρύματος "Μιχάλης Κακογιάννης". Φέτος η αισθαντική ερμηνεύτρια ταξιδεύει την επιτυχημένη παράστασή της σε επιλεγμένες πόλεις και θεατρικούς χώρους ανά την Ελλάδα.

Σε συνέντευξή της στην «Κοινή Γνώμη» η κ. Σαΐα, μίλησε για την ξεχωριστή αυτή παράσταση, η οποία όχι μόνο δεν έχει κλείσει τον κύκλο της, αλλά υπόσχεται πως θα συνεχίσει να χαρίζει μοναδικές μουσικές συγκινήσεις, χαϊδεύοντας με τα ροδοπέταλά της τις καρδιές των θεατών.

Πώς ξεκίνησε η ιστορία αυτού του -ιδιαίτερου και αφιερωμένου στο λουλούδι που λέγεται «αγάπη»- ρεσιτάλ;

«Στην πρώτη μου συνάντηση με τον Σταμάτη Κραουνάκη και τον Νεοκλή Θεοφυτίδη για το στήσιμο της παράστασης και την επιλογή του ρεπερτορίου, εντελώς τυχαία είχα μαζί μου μία λίστα στην οποία υπήρχαν αρκετά τραγούδια με αναφορές σε τριαντάφυλλα. Ο Σταμάτης Κραουνάκης παρήγγειλε στον Νεοκλή Θεοφυτίδη να γράψει ένα τραγούδι για μία γυναίκα που είναι σαν τριαντάφυλλο. Ο Νεοκλής έφτιαξε ένα αριστούργημα, που σκιαγραφεί μέσα από τους στίχους του μεγάλο μέρος και του δικού μου ψυχισμού, αλλά και του ψυχισμού της γυναίκας και του ανθρώπου γενικότερα. Όπως όλοι μας έχουμε πολλές ευαισθησίες και ταυτόχρονα τα ελαττώματά μας, έτσι και αυτό το τριαντάφυλλο έχει τα ροδοπέταλά του, αλλά και τα αγκάθια του. Όπως δηλαδή και η ζωή έχει τις ομορφιές της, αλλά και τους πόνους της».

Η «Γυναίκα Τριαντάφυλλο» συστήθηκε για πρώτη φορά στο κοινό το 2010. Τι είναι αυτό που την έχει κάνει να σκορπά το άρωμά της μέχρι και σήμερα;

«Η παράσταση αυτή δεν κλείνει ποτέ τον κύκλο της. Είχα την τύχη και τη χαρά να συμμετέχω σε μια παράσταση, βασισμένη πάνω σε μένα. Ο Σταμάτης Κραουνάκης και ο Νεοκλής Θεοφυτίδης τη δημιούργησαν βάσει του ποια είμαι εγώ. Δεν είναι κάτι που το κάναμε γενικά και αόριστα. Όσο λοιπόν, αντέχει το τριαντάφυλλο και είναι ακόμα μπουμπουκιασμένο και όχι ανοιγμένο πολύ, η παράσταση αυτή θα συνεχίσει να παρουσιάζεται. Ακόμα κι αν «ανοίξει», μπορεί να παρουσιάζεται διαφορετικά. Όσοι την πήραν μυρωδιά το 2010, ήρθαν στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και την είδαν. Αλλά επειδή ήταν κάτι άκαυτο, δηλαδή δεν είχε προλάβει να καεί, να τη βαρεθεί ο κόσμος, γι’ αυτό αποφάσισα πέρυσι να την επαναλάβω. Και έκανα πάρα πολύ καλά, γιατί ήταν sold out και αγαπήθηκε πάρα πολύ. Έρχεται κόσμος που δακρύζει, που χαίρεται, γιατί τα συναισθήματα που σου γεννώνται είναι ποικίλα. Χαρά, συγκίνηση, πάθος, εσωτερικότητα, εξωστρέφεια και όλα αυτά, σε μία παράσταση μιάμισης ώρας. Επομένως, δεν μπορώ να πω ότι κλείνει κάποιος κύκλος, γιατί κάθε τόσο, όποτε έχω αυτή την ανάγκη θέλω να τρέχω αυτή την παράσταση, που είναι 100% Ηρώ».

Ποια είναι τα δικά σας συναισθήματα κάθε φορά που ερμηνεύετε αυτά τα κομμάτια;

«Η αίσθηση είναι κάθε φορά διαφορετική, όπως διαφορετική είναι και κάθε παράσταση, ως ένας ζωντανός οργανισμός. Κάθε φορά πριν βγω να πω το πρώτο τραγούδι έχω τρακ και είναι σαν να αντιμετωπίζω το τραγούδι για πρώτη φορά. Αν δεν πάω με φρέσκια ματιά στην παράσταση και σε οτιδήποτε άλλο, βαριέμαι. Τα τραγούδια που λέγονται είναι όλα διαμάντια, αριστουργήματα, οπότε δεν νομίζω ότι μπορεί να τα αντιμετωπίσει κανείς με κάποιο άλλο συναίσθημα, αλλά με το αίσθημα του πρωτάρη».

Πώς θα περιγράφατε τη συνεργασία σας με τον Σταμάτη Κραουνάκη;

«Είναι μια σχέση ζωής για μένα. Ο Σταμάτης είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο έχουμε περάσει πάρα πολλά. Έχουμε μια ζωντανή και καθόλου ανιαρή σχέση. Όπως οι ερωτικές σχέσεις, έτσι και αυτή έχει τα ωραία της και τις έντονες στιγμές της. Δεν υπάρχουν μελανά σημεία και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Παραμένει ένας σπουδαίος δάσκαλος για μένα και ένας άνθρωπος που βρίσκεται πια μέσα στη ζωή μου. Με τον Σταμάτη ξεκίνησα, υπάρχει μέσα στη ζωή μου, την προσωπική και την καλλιτεχνική και θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρχει πάντα».

Έχετε συνεργαστεί με σπουδαίους συνθέτες και δημιουργούς. Τι έχετε αποκομίσει από τον καθένα ξεχωριστά;

«Οι συνεργασίες μου με τον Σταύρο Ξαρχάκο και τον Σταμάτη Κραουνάκη είναι οι μακροβιότερες. Οι δύο αυτοί καλλιτέχνες που τυγχάνουν να είναι και σπουδαίοι δάσκαλοι, με καθόρισαν περισσότερο από όλες τις υπόλοιπες συνεργασίες μου. Παρόλα αυτά όμως, θέλω να ξεχωρίσω τη συνεργασία μου με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και την Αφροδίτη Μάνου και λιγότερο με τον Βασίλη Δημητρίου γιατί μόνο για μία συναυλία προλάβαμε να συνεργαστούμε στο Θέατρο Παλλάς. Ακόμα κι αν είναι μικρότερες αυτές οι συνεργασίες σε χρόνο, μαθαίνεις πάρα πολλά πράγματα από αυτούς τους καλλιτέχνες. Είναι υπέροχο να βρίσκεσαι δίπλα σε ανθρώπους σαν τον Λουκιανό Κηλαηδόνη και την Αφροδίτη Μάνου, η οποία είναι και πολύ καλή φίλη μου πλέον εκτός από σπουδαία καλλιτέχνης και ίσως η βασικότερη εκπρόσωπος της γυναικείας τραγουδοποιΐας στη χώρα μας».

Ως «γυναίκα τριαντάφυλλο», θεωρείτε ότι κάθε άνθρωπος είναι ένα άνθος που περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να ανοίξει τα φύλλα του;

«Ακριβώς. Κάθε άνθρωπος είναι λουλούδι και ανάλογα με την περιποίηση-αγάπη που δέχεται ειδικά στα παιδικά του χρόνια, ανθίζει και περισσότερο. Άλλωστε αυτό το έχει πει ο Φρόιντ καλύτερα από μένα, απλά εγώ το λέω πιο ρομαντικά. Η αγάπη είναι το πότισμα του κάθε λουλουδιού, που είναι ο καθένας από εμάς».