Ο Αλκίνοος είχε κέφια

Μία ακόμη ευκαιρία για «απόδραση» μέσω της καλής μουσικής, προσέφεραν στο κοινό της Σύρου η Ορχήστρα των Κυκλάδων και ο Αλκίνοος Ιωαννίδης, δύο μήνες μετά τις επιτυχημένες εμφανίσεις τους στο εμβληματικό Θέατρο «Απόλλων».

Αυτή τη φορά, η αναγνωρισμένη Ορχήστρα με την υπογραφή του συνθέτη Νίκου Κυπουργού και ο αγαπημένος ερμηνευτής και τραγουδοποιός, που μέσω των –αναλλοίωτων στο χρόνο- κομματιών του «είναι πάντα κοντά μας, όταν τον θέλουμε» συναντήθηκαν στον κατάμεστο χώρο εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Συλλόγου Χρούσσων.

Η οικειότητα του Αλκίνοου Ιωαννίδη τόσο με τους μουσικούς του νησιού, όσο και με το κοινό, η ευχάριστη διάθεσή του, το κέφι, το χιούμορ, το λεκτικό «παιχνίδι» του με τον κόσμο, μα πάνω από όλα η δύναμη των στίχων και των εντυπωμένων στη συνείδησή μας συνθέσεών του, αποτέλεσαν εγγύηση για μία μοναδική ακουστική και όχι μόνο εμπειρία.

Η συναυλία με τον τίτλο «Θα ‘μαι κοντά σου όταν με θες…», που μάγεψε τους Συριανούς τον περασμένο Μάιο, επαναλήφθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος «Σύρος – Πολιτισμός», σε μια φιλική ατμόσφαιρα που θύμιζε περισσότερο μια μεγάλη παρέα που παίζει και τραγουδά στην αυλή της.

«Ο κόπος και η αγάπη της Ορχήστρας αποδίδουν καρπούς»

Το πρόγραμμα άνοιξε με την «Παράκληση», μέσα από την οποία ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και τα μέλη της Παιδικής Χορωδίας της Ορχήστρας των Κυκλάδων μας πρότειναν γλυκά και μελωδικά «μ’ ένα αερόστατο να πάμε στο φεγγάρι, ένα αεράκι να μας πάρει... Φωτιά κι αέρας να κάνουμε δική μας τη μικρή ζωή μας».

Στον χαιρετισμό του, ο καταξιωμένος καλλιτέχνης αναφέρθηκε στη συνεργασία του με την Ορχήστρα των Κυκλάδων, που ξεκίνησε από τα πρώτα κιόλας μουσικά βήματά της στη Σύρο. «Είχα τη χαρά να λάβω μέρος στην πρώτη συναυλία αυτής της πολύ ιδιαίτερης Ορχήστρας. Είναι πολύ ωραίο να επανέρχεσαι μετά από χρόνια και να βλέπεις τον κόπο και την αγάπη των ανθρώπων να αποδίδουν καρπούς και το έργο τους να εξελίσσεται και να αναπτύσσεται χάρη στη δική τους προσπάθεια και φυσικά, χάρη στον Νίκο Κυπουργό, που τη διευθύνει».

Στο πρώτο μέρος του προγράμματος ακούστηκαν τραγούδια του Αλκίνοου Ιωαννίδη, που όλοι μας γνωρίζουμε και έχουμε σιγοτραγουδήσει, όπως τα: «Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ (όταν σε θέλω), «Θέλω να πιω όλο το Βόσπορο» (από τον δεύτερο δίσκο του με τον Νίκο Ζούδιαρη), «Όταν η αγάπη ονειρεύεται», αλλά και κομμάτια που ο ίδιος εμπνεύστηκε από κείμενα ή γεγονότα της επικαιρότητας. Μεταξύ αυτών, το τραγούδι «Χορτάτος» που βασίστηκε σε παράγραφο από ένα μυθιστόρημα του Χιλιανού Λογοτέχνη Ρομπέρτο Μπολάνιο και το «Πάντα θα ξημερώνει», το οποίο έγραψε μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και αναφέρεται στο ελάχιστο φως, το «φωσάκι» κατά τον Γιάννη Σκαρίμπα και τον Σεφέρη, που είναι αρκετό για να εκμηδενίσει όλο το σκοτάδι του κόσμου.

Στηρίγματα σε μια δύσκολη εποχή

Κατά τη διάρκεια της βραδιάς, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης τόνισε ότι στη δύσκολη εποχή που ζούμε σήμερα, ο καθένας μας ψάχνει να βρει κάτι αληθινό να κρατηθεί, καθώς το αληθινό είναι συνήθως πιο γερό. Πρόσθεσε δε ότι το δικό του στήριγμα ήταν παλιά λαϊκά τραγούδια, ρεμπέτικα, μέσα από τα οποία γεννήθηκαν και τρία- τέσσερα δικά του, όπως «Η ωραία του χωριού», την οποία παρουσίασε. Από τις πιο όμορφες και ιδιαίτερες στιγμές ήταν το ντουέτο του με την Έλσα Χαραλάμπους στο τραγούδι «Πέρασμα», το οποίο έχει ερμηνεύσει με την Σόνια Θεοδωρίδου.

Το πρώτο μέρος ολοκληρώθηκε με το «Ήταν ανάγκη», ένα τραγούδι το οποίο απολάμβαναν να προβάρουν τα μέλη της Παιδικής Χορωδίας της Ορχήστρας. Τα παιδιά δίδαξαν ο Νίκος Ρούσσος, η Βούλα Γλύκα και η Ρένα Βέργου, ενώ ηθική και υλική υποστήριξη τόσο στην Χορωδία όσο και στην ίδια την Ορχήστρα παρέχει πάντα η κ. Δέσποινα Παρασκευαΐδου.

Ευχάριστη διάθεση και ανοιχτός διάλογος με το κοινό

Από τη συναυλία δεν έλειψαν και παραδοσιακά τραγούδια της Κύπρου όπως το «Αχερόμπασμαν», που παραπέμπει στη διαδικασία της μεταφοράς των αχύρων από την αυλή στον αχυρώνα. Για να γίνει πιο κατανοητή η ερμηνεία του στο κοινό, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης εξήγησε ότι στο παρελθόν οι αγρότες έπιαναν με μεγάλες τσουγκράνες τα στάχια και τα έριχναν στον αχυρώνα, τα οποία όμως δεν στοιβάζονταν σωστά. Οι πιο προχωρημένοι είχαν τρύπες στην κορυφή των αχυρώνων και με τροχαλίες σήκωναν τα άχυρα ψηλά, τα άδειαζαν από κει κι έτσι, στοιβάζονταν καλύτερα. «Και ενώ το τραγούδι μοιάζει αγροτικού χαρακτήρα, προλεταριακό, καθώς έβαζαν τα άχυρα στον αχυρώνα, στην πραγματικότητα είναι βαθιά ερωτικό, γιατί ο ερωτύλος τροβαδούρος του 12ου αιώνα πληροφορεί την αγαπημένη του «ασιερομπάζω τζιαι έρκουμαι» ανέφερε χαρακτηριστικά. Με το απαράμιλλο χιούμορ που τον διακρίνει, δε δίστασε μάλιστα να θυμηθεί και ένα αστείο περιστατικό από δύο παλαιότερες παραστάσεις του στη Μικρή Επίδαυρο μαζί με τον σπουδαίο βιολιστή, Μιλτιάδη Παπαστάμου. «Για δύο συνεχόμενες βραδιές, παίξαμε αποκλειστικά κυπριακά τραγούδια. Στο τέλος της πρώτης παράστασης, μία κυρία έφυγε έξαλλη ουρλιάζοντας «αίσχος, ούτε ένα ελληνικό τραγούδι δεν ακούσαμε σήμερα». Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, με πείραξε πραγματικά και την επομένη τα μετέφραζα. Οπότε, ενημέρωνα “τώρα θα παίξουμε το «Γιασεμίν» που θα πει το «Γιασεμί» ή τώρα θα πούμε τον «Βοσκό» που θα πει ο Ποιμήν”».

Από τις καλύτερες στιγμές του δεύτερου μέρους ήταν και η συμμετοχή του π. Φλαβιανού Αλμπέσκου στο τραγούδι «Σπορά», αλλά και η μελοποιημένη «Χατζιδακιάς», το σατιρικό βιογραφικό του Μάνου Χατζιδάκι από τον Νίκο Γκάτσο.

«Άνθρωποι που θέλουν να ζήσουν την ομορφιά και να την προφέρουν»

Λίγο πριν το μεγάλο φινάλε, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης κάλεσε στη σκηνή τον δημιουργό της Ορχήστρας των Κυκλάδων, Νίκο Κυπουργό, χαρακτηρίζοντάς τον ως έναν από τους πιο ωραίους σημαντικούς και αληθινούς ανθρώπους που γνώρισε στη ζωή του. Όπως τόνισε, οι μουσικοί της Ορχήστρας και ο ίδιος του έχουν δώσει χαϊδευτικά το ψευδώνυμο «ο μαέστρος που έλειπε», καθώς κατά τη διάρκεια των συναυλιών στη Σύρο, ο ίδιος ήταν απασχολημένος με τη συγγραφή της μουσικής για το έργο «Ειρήνη» του Αριστοφάνη που παρουσιάστηκε πρόσφατα στην Επίδαυρο. Για το λόγο αυτό, τις ενορχηστρώσεις των κομματιών ανέλαβαν ο Αλκίνοος Ιωαννίδης και η Λένα Χατζηγρηγορίου.

«Η ορχήστρα πηγαίνει από μόνη της. Εγώ βρίσκομαι εδώ απλά για να ευχαριστήσω από κοντά τον φίλο μου τον Αλκίνοο» δήλωσε ο κ. Κυπουργός, ο οποίος διηύθυνε την Ορχήστρα στο τραγούδι «Κεμάλ» του Μάνου Χατζιδάκι, το οποίο και ενορχήστρωσε.

Στη συναυλία έπαιξαν οι μουσικοί: Νίκος Απέργης (ακορντεόν), Βαγγέλης Αραγιάννης (κοντραμπάσο), Βούλα Γλύκα (πιάνο), Σοφία Ευκλείδου (τσέλο), Ιωάννα Κατσάρα μικρότερη της ομάδας(κλαρινέτο), Δόμνα Καραγιάννη (βιολί), Αντώνης Κονσολάκης (μπουζούκι, μαντολίνο), Σοφοκλής Κοσκινάς (ούτι), Αποστόλης Μάρης (κανονάκι), Μάκης Πρίντεζης (ηλεκτρική κιθάρα), Νίκος Ρούσσος (πλήκτρα, πιάνο), Σοφία Σερέφογλου (φλάουτο), Ολυμπία Τασσοπούλου (βιόλα), Φώτης Τσαντήλας (τρομπέτα), Λένα Χατζηγρηγορίου (βιολί, φλογέρες) και Susan Norton (βιολοντσέλο).

Τραγούδησαν οι: Ρένα Βέργου, Ελπίδα Γαδ, Μαρία Κουσουλάκου, Νίκος Στόκας, Έλσα Χαραλάμπους.

Καταλήγοντας, ο Αλκίνοος Ιωαννίδης ευχαρίστησε από καρδιάς όλα τα μέλη της Ορχήστρας και της Χορωδίας, υπογραμμίζοντας ότι ο μοναδικός στόχος αυτών των ανθρώπων είναι να ζήσουν την ομορφιά της μουσικής και να την προσφέρουν σε άλλους. «Η Ορχήστρα δε λειτουργεί επαγγελματικά, στηρίζεται μόνο στην αγάπη και είναι ωραίο να ερχόμαστε κι εμείς και να θυμόμαστε γιατί κάνουμε αυτό που κάνουμε στη ζωή μας», σημείωσε.