«Σαν καλλιτέχνης ολοκληρώθηκα μέσα από αυτό το ρεπερτόριο»

Με το κοινό της Μυκόνου θα συναντηθούν για πρώτη φορά η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Θέμης Καραμουρατίδης και ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος.

Στο πλαίσιο του Mykonos Art Festival 2021, η καταξιωμένη δημιουργική ομάδα θα παρουσιάσει τη Δευτέρα 2 Αυγούστου και ώρα 21:00, στο Γήπεδο της Άνω Μεράς, τη νέα παράστασή της «Η Εποχή του Θερισμού», βασισμένη στον τελευταίο ομότιτλο δίσκο τους, που προκάλεσε ιδιαίτερη αίσθηση και θεωρήθηκε το καλύτερο έργο τους έως τώρα.

Με όλη τη χαρά και την ανυπομονησία της επιστροφής στις live εμφανίσεις, η Νατάσσα Μποφίλιου θα ερμηνεύσει τα νέα τους τραγούδια με το μοναδικό, φλεγόμενο τρόπο της στη σκηνή, μαζί με όλες τις μεγάλες επιτυχίες που τους καθιέρωσαν.

Η συναυλία διοργανώνεται από τον Πολιτιστικό, Αθλητικό και Κοινωνικό Οργανισμό «Γ. Αξιώτης» με την υποστήριξη του Δήμου Μυκόνου. Σημειώνεται ότι η Νατάσσα Μποφίλιου επρόκειτο να εμφανιστεί στη Μύκονο το περσινό καλοκαίρι, αλλά λόγω των υγειονομικών συνθηκών, οι προγραμματισμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις, ακυρώθηκαν.

Σε συνέντευξή της στην «Κοινή Γνώμη» η αγαπημένη ερμηνεύτρια μίλησε για την «Εποχή του Θερισμού», τη σχέση ζωής με τους συνεργάτες της αλλά και τους στόχους που έχουν από κοινού θέσει.

Η «Εποχή του Θερισμού» συνδέεται διπλά με το στοιχείο της επιστροφής. Επιστροφή στη δισκογραφία. Επιστροφή και στη ζωντανή επικοινωνία σας με το κοινό. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτή την επιστροφή;

«Αισθάνομαι πολύ υπερήφανη και χαρούμενη γιατί έγινε ακριβώς όπως την είχαμε ονειρευτεί. Όλοι κάναμε πραγματάκια μέσα σε αυτό το διάστημα, αλλά και οι τρεις μαζί επιστρέψαμε δισκογραφικά με την «Εποχή του Θερισμού». Το απολαύσαμε πολύ και θεωρούμε ότι είναι μία από τις καλύτερές μας δουλειές. Μας κάλυψε, μας ολοκλήρωσε και την ίδια τάση ακολούθησαν και οι συναυλίες που έχουμε δώσει έως σήμερα. Ήταν πολύ δυνατές. Η «Εποχή του Θερισμού» είναι που έφερε αυτή τη δύναμη, τη φρεσκάδα, την ανανέωση. Ειδικά για εμάς που παίζουμε πάρα πολλές φορές ένα πρόγραμμα μέχρι να το αλλάξουμε, όταν έρχεται κάτι καινούριο, μας ανανεώνει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Πόσω μάλλον όταν είμαστε και τόσο υπερήφανοι γι’ αυτόν τον δίσκο, που κυκλοφόρησε στις αρχές Οκτωβρίου. Τα πρώτα demo έγιναν μέσα στην καραντίνα».

Παρά το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού, εσείς αξιοποιήσατε τον χρόνο σας δημιουργικά για την παραγωγή του δίσκου, τι σας έλειψε περισσότερο αυτή την περίοδο;

«Ανυπομονούσα να επικοινωνήσω ξανά με τους ανθρώπους μας, να μπορέσω να ξανανιώσω ζωντανή, να βγω έξω, να κάνω αυτό που ξέρω να κάνω. Να υπάρχω και μέσα από τη μουσική, από τη σκηνή, από την επικοινωνία με τον κόσμο, από τη σχέση με την ομάδα μας. Εγώ δεν ευχαριστιέμαι μόνο την επαφή με τον κόσμο. Ευχαριστιέμαι και την επαφή με τους μουσικούς μας, την επαφή με τους συνεργάτες μας, χαίρομαι πολύ όλη τη διαδικασία. Αλλά μου έχει λείψει πολύ και σαν άνθρωπος να κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Γι’ αυτό το λόγο είναι το πρώτο καλοκαίρι που αν βρω ένα διήμερο κενό, επιδιώκω να φεύγω, να πηγαίνω στη θάλασσα. Το έχω πραγματικά πολύ ανάγκη».

Η επιτυχία της δικής σας ομάδας οφείλεται στους κοινούς στόχους που έχετε θέσει ή στις δυνατές σχέσεις που έχετε αναπτύξει μεταξύ σας όλα αυτά τα χρόνια;

«Και στα δύο. Γιατί υπάρχει το δέσιμο και η σχέση που έχουμε μεταξύ μας. Είμαστε σαν αδέρφια, το οποίο είναι κάτι αδιαμφισβήτητο. Η αγάπη οδηγεί τους ανθρώπους να κάνουν ωραία πράγματα που τους ολοκληρώνουν. Ωστόσο, η σχέση συμπίπτει με τους κοινούς στόχους κι αυτό είναι κάτι πολύ βοηθητικό για την πορεία της σταδιοδρομίας μας μέσα στο τραγούδι. Δεν είναι μόνο ότι περνούσαμε καλά μεταξύ μας και αγαπιόμασταν. Είναι ότι μπορέσαμε να βάλουμε ένα στόχο, να δούμε αυτό που αγαπάμε σαν δουλειά, να στήσουμε την πορεία αυτή με πιο τεχνικούς, εντός και εκτός εισαγωγικών, κανόνες και όρους, γιατί ωραία είναι η αγάπη, ωραία είναι να φτιάχνεις όμορφα τραγούδια, αλλά όλο αυτό είναι μια δουλειά, ένα επάγγελμα. Πρέπει να ξέρεις τι επαγγελματικά βήματα θα κάνεις, τι θα διαλέξεις κάθε χρονιά που έρχεται, πού θα στηθείς στη σκηνή, τις πρόβες σου, τις ενορχηστρώσεις μας. Όλο αυτό έχει μια μεγάλη οργανωτική ανάγκη πέρα απ’ το «περνάμε τέλεια».

Και είναι σημαντικό να νιώθεις ασφάλεια δίπλα στους ανθρώπους με τους οποίους έχεις κοινούς κώδικες.

«Σαφώς. Αισθανόμαστε πολύ ασφαλείς μεταξύ μας. Αλλά ο λόγος που δουλεύουμε μαζί δεν είναι η ασφάλεια. Είναι καθαρά θέμα επιλογής. Νιώθουμε ασφαλείς ο ένας με τον άλλον, αλλά κυρίως νιώθουμε ότι θέλουμε να πούμε τα ίδια πράγματα. Και είναι μεγαλειώδες να συμβαίνει αυτό σε έναν καλλιτέχνη. Πολλές φορές οι άνθρωποι απ’ έξω να μην μπορούν να το καταλάβουν, να το αντιληφθούν στο πραγματικό του μέγεθος, αλλά για μένα έχει σημασία ότι βρέθηκε στο δρόμο μου αυτό που ήθελα να τραγουδήσω. Στην τελευταία μας συναυλία, ερμηνεύοντας το «Κοίτα εγώ» σκεφτόμουν ότι δεν θα μπορούσα να τραγουδήσω τίποτα άλλο. Σαν καλλιτέχνης ολοκληρώθηκα μέσα από αυτό το ρεπερτόριο».

Για το κοινό, εσείς και η ομάδα σας αποτελείται κάτι ξεχωριστό, μοναδικό στα μουσικά πράγματα. Μία κατηγορία μόνη της που έχει τη δική της ταυτότητα και αποτελεί κατά κάποιον τρόπο πρότυπο. Είναι κάτι που το εισπράττετε μέσα από την επαφή σας με το κοινό;

«Ναι, το εισπράττουμε γιατί δουλεύουμε πάρα πολύ σκληρά γι’ αυτό. Είναι κάτι που το έχουμε επιλέξει, δεν έχει προκύψει. Έχουμε επιλέξει να φτιάξουμε κάτι το οποίο θα έχει τη δική του ταυτότητα. Γι’ αυτό και δεν περιμέναμε ποτέ η μουσική μας να καταλάβει το χώρο κάποιου άλλου. Θέλαμε να φτιάξουμε έναν δικό μας χώρο. Κι αυτό είναι πραγματικά επιλογή. Έχει πάρα πολλές δυσκολίες για να προκύψει. Δεν είναι κάτι που συμβαίνει, δεν το φέρνει η ζωή. Το φέρνουν η πάρα πολύ σκληρή δουλειά, η αφοσίωση, οι σαφείς και κοινοί στόχοι. Αυτές οι επιλογές έχουν πάντα ένα τίμημα».

Εκτός από τίμημα, έχουν και ρίσκο; Στην περίπτωση που οι επιλογές σας δεν επέφεραν αυτό που επιθυμούσατε, θα σκεφτόσασταν σαν ομάδα να κάνετε στροφή μερικών μοιρών;

«Μπορεί να ακούγεται πάρα πολύ παράξενο, ακόμη κι αναληθές, αλλά εμείς δεν έχουμε κάνει καμία έκπτωση. Δεν πήγαμε πίσω σε τίποτα από αυτά που είχαμε στο μυαλό. Δεν κάναμε εκπτώσεις στο καλλιτεχνικό κομμάτι. Μπορεί να παίξαμε σε ένα μαγαζί που να μην ήταν 100% αυτό που θέλαμε, αλλά εκπτώσεις στο καλλιτεχνικό, σε αυτό που εκπροσωπούμε, δεν έχουμε κάνει. Γιατί αποφασίσαμε να διαλέξουμε αυτό το δύσκολο δρόμο, που πολλές φορές λες «άι στο καλό, δεν έκανα αυτό που ήταν πιο εύκολο;». Αλλά δεν το κάναμε γιατί και δε θέλαμε και δεν μας εκφράζει. Νομίζω πως αν δεν μπορούσε να γίνει αυτό που θέλουμε, θα κάναμε μια άλλη δουλειά. Ανήκουμε σε αυτή την κατηγορία. Γιατί κι εγώ όταν ξεκίνησα τη μουσική, είπα ότι θα το παλέψω για όσα χρόνια αντέχω και μετά θα κάνω κάτι άλλο. Δεν σκέφτηκα ότι θα κάνω μουσική με άλλους όρους. Ήθελα να κάνω τη μουσική μου».

Υπάρχουν σχέδια για το επόμενο χρονικό διάστημα;

«Πραγματικά δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε τίποτα. Θα θέλαμε πάρα πολύ να παίξουμε σε έναν κλειστό χώρο, να στήσουμε μια παράσταση που την έχουμε ονειρευτεί, αλλά δυστυχώς είμαστε σε αυτή τη τόσο θλιβερή συγκυρία και δεν ξέρουμε τι θα γίνει αύριο».