Από τη Σύρο στο Μέγαρο Μουσικής

Η παράσταση "Κλέφτης της Βαγδάτης" με την Στέλλα Γιαλόγλου και τον Αλέξανδρο Γκέλια από το θέατρο Απόλλων, ταξιδεύει στην Αθήνα και συγκεκριμένα στο Μέγαρο Μουσικής.

Οι Συριανοί μουσικοί, μετά τις επιτυχημένες παραστάσεις στο θέατρο Απόλλων, αποφάσισαν να κάνουν το μεγάλο βήμα, παρουσιάζοντας το Σάββατο 12 Οκτωβρίου στο Αθηναϊκό κοινό, τη βωβή ταινία του 1924, υπό τους ήχους μουσικής, ζωντανά επί σκηνής.
Για την παράσταση που οδεύει σε sold out, αλλά και γι' αυτό το μεγάλο καλλιτεχνικό βήμα που ανοίγεται μπροστά τους, μίλησε στην "Κοινή Γνώμη", μία από τους πρωταγωνιστές, Στέλλα Γιαλόγλου.
"Επιβράβευση των προσπαθειών μας"

"Είναι μία γενικότερη πεποίθηση που έχουμε, ότι οι δουλειές που ετοιμάζουμε και παρουσιάζουμε δεν είναι απλές συναυλίες που μέσα από αυτές ο θεατής καλείται να παρακολουθήσει μία μουσική βραδιά. Στο πλαίσιο αυτό, από το ξεκίνημά μας με την πρώτη παρουσίαση του "Tango Nuevo", έπεσε η ιδέα αυτό που δημιουργούμε να πηγαίνει κάθε φορά και ένα βήμα παρακάτω με στόχο να βγει έξω από τα στενά όρια της Σύρου, καθώς αφορά μία επαγγελματική δουλειά με μεγάλη προετοιμασία και με συνεργασίες με σπουδαίους ανθρώπους ", δήλωσε η κα. Γιαλόγλου. με αφορμή "ταξίδι" στο Μέγαρο Μουσικής.

Ερωτώμενη ποιο ήταν εκείνο το έναυσμα ώστε η συγκεκριμένη παράσταση να παρουσιαστεί σε αυτόν τον σημαντικό πολιτιστικό χώρο που έχει κατά καιρούς φιλοξενήσει μεγάλες και σημαντικές εκδηλώσεις, απάντησε πως αφορμή στάθηκε ο Χρήστος Πανοηλίας και η εταιρία παραγωγής "Action Εστί".

"Σε αυτή την περίπτωση κάναμε μία επαφή με τον Χρήστο Πανοηλία από την εταιρία παραγωγής "Action Εστί", όπου καταλήξαμε ότι αυτή η παράσταση μπορεί να σταθεί εκτός Σύρου και φτάσαμε στο ευτυχές γεγονός να βρισκόμαστε στη θέση να παρουσιάσουμε τον "Κλέφτη της Βαγδάτης" στο Μέγαρο Μουσικής", υπογράμμισε, δηλώνοντας ταυτόχρονα ενθουσιασμένη και χαρούμενη με αυτό το νέο άνοιγμα.

"Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να κρύψουμε τη χαρά και την ικανοποίησή μας για αυτό το νέο που ανοίγεται μπροστά μας. Είναι πολύ σημαντικό να παίζεις έξω από τον τόπο σου, σε άλλο κοινό, σε άλλο χώρο και να βλέπεις ότι αυτό που έχεις προετοιμάσει και στα δικά σου μάτια φαντάζει ένα μεγάλο εγχείρημα, κάποιοι ειδήμονες του χώρου το συμμερίζονται. Οπότε η ικανοποίησή μας είναι πάρα πολύ μεγάλη", επεσήμανε χαρακτηριστικά.

Η παράσταση

Μιλώντας για την παράσταση, η κα. Γιαλόγλου τόνισε ότι πρόκειται για ένα ρομαντικό παραμύθι από τις "Χίλιες και Μια Νύχτες", ντυμένο με τη μαγευτική μουσική της "Σεχραζάντ", του Νικολάι Ρίμσκι-Κορσάκοφ, που αποτέλεσε τη μεγαλύτερη χολιγουντιανή παραγωγή της εποχής, καθώς χρησιμοποίησε πρωτοφανή οπτικά εφέ.

Μια σπάνια, δηλαδή ασπρόμαυρη, βωβή ταινία του 1924, με ζωντανή συνοδεία επί σκηνής με βιολί και πιάνο, όπου ο παμπόνηρος μα και ευαίσθητος κλέφτης της Βαγδάτης τα βάζει με θεούς και δαίμονες, παρασυρμένος από έναν απρόσμενο έρωτα πάνω στο κινηματογραφικό πανί.

"Η εκδήλωση είναι ακριβώς η ίδια που είχαμε παρουσιάσει και στο θέατρο Απόλλων το καλοκαίρι. Συγκεκριμένα, ο θεατής παρακολουθεί μία βωβή ταινία, την οποία τόσο εγώ, όσο και ο Αλέξανδρος Γκέλιας συνοδεύουμε με τη μουσική μας, επί σκηνής. Να μην παραλείψω και τον Αλέξανδρο Πετράκη, ο οποίος μας έχει κάνει το μοντάζ της συγκεκριμένης ταινίας και τους υπότιτλους" τόνισε, ξεκαθαρίζοντας, κλείνοντας, ότι η συγκεκριμένη παράσταση στο Μέγαρο Μουσικής δεν εντάσσεται στο πλαίσιο της διεξαγωγής του Διεθνούς Φεστιβάλ Κλασικής Μουσικής «Meet the violins», που θα πραγματοποιηθεί τον Νοέμβριο στη Σύρο.

Την εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 12 Οκτωβρίου στις 8 και μισή το βράδυ, θα προλογίσει ο Ιάκωβος Σταϊνχάουερ, ειδήμων στον τομέα της Μουσικής του Κινηματογράφου, καθηγητής Πανεπιστημίου σε Γερμανία και Ελλάδα με τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα να περιλαμβάνουν την αισθητική και τη φιλοσοφία της μουσικής, με τον ίδιο να αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι "ακόμα και στην πιο ρεαλιστική κινηματογραφική εικόνα και ειδικά όταν ο ήχος απουσιάζει δύσκολα κανείς βιώνει την πραγματικότητα των ανθρώπων και πραγμάτων που απεικονίζονται. Η αύρα της πραγματικότητας χάνει τη στιγμή της καταγραφής τον αυθορμητισμό και την εσωτερική της ζωντάνια. Σε αυτή την ανοίκεια για τον θεατή μιας βωβής ταινίας κατάσταση επεισέρχεται η μουσική η οποία αποκαθιστά τη βαρύτητα, τη μυική δύναμη, το σωματικό και ψυχικό υπόβαθρο της κίνησης, στοιχεία που δικαιολογούν, που δίνουν ζωτικό περιεχόμενο και πραγματικό ερέθισμα σε αυτή την "νεκρή“ εικόνα. Η αισθητική επίδραση της μουσικής βρίσκεται ακριβώς εκεί. Ειδικά στην περίπτωση που η βωβή ταινία έχει την ευκαιρία να συνοδευτεί από τον ζωντανό ήχο μουσικών επί σκηνής, από μια μουσική όχι ηχογραφημένη αλλά που παράγεται από το σώμα των μουσικών την ώρα της παράστασης, αυτή ζωντανεύει μπροστά στα μάτια του θεατή, τα πράγματα, τα πρόσωπα και η κίνηση τους μοιάζουν να βγαίνουν από το δισδιάστατο κάδρο της κινηματογραφικής οθόνης, να έρχονται κοντά τον θεατή, αγγίζοντάς τον τόσο οπτικά και ακουστικά όσο και συναισθηματικά. Η συναυλία που θα παρακαλουθήσετε επιτυγχάνει ακριβώς αυτό. Το μακρινό παρελθόν της ταινίας του 1924 και το ακόμα πιο μακρινό του παραμυθιού “Χίλιες και μια νύχτες” αντικρίζουν τον θεατή όχι ως ανάμνηση ενός άλλου ξένου κόσμου αλλά ως μια έμψυχη και έμπνοη πραγματικότητα γεμάτη συγκινήσεις και εντυπώσεις”.