“Ερνέστος Τσίλλερ: Ο Αρχιτέκτων”

“Σώστε τον Απόλλωνα” ήταν το κεντρικό μήνυμα της μουσικοθεατρικής εκδήλωσης “Ερνέστος Τσίλλερ: Ο Αρχιτέκτων”, που παρουσίασαν για δύο ημέρες στο Θέατρο “Απόλλων” της Σύρου, η Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία “Πλήρωμα 94” από την Πάτρα και οι συνεργάτες της.

Πρόκειται για την εκδήλωση μνήμης, η οποία παρουσιάστηκε στο Δημοτικό Θέατρο “Απόλλων” της Αχαϊκής πρωτεύουσας στις 4 Ιουνίου, με αφορμή τη συμπλήρωση 90 χρόνων από το θάνατο τού μεγάλου βαυαρού αρχιτέκτονα και 140 καλλιτεχνικών περιόδων από τα εγκαίνια του εμβληματικού Δημοτικού Θεάτρου της Πάτρας.

Αναδρομή στην ιστορία του θεάτρου από το 1872 μέχρι σήμερα

Για το μοναδικό αυτό αφιέρωμα συνεργάστηκαν εθελοντικά 46 πατρινοί συντελεστές, οι οποίοι -μέσα από μία ολοκληρωμένη παράσταση, με θέατρο, χορό, μουσική, βίντεο και άλλα μέσα- έφεραν στο “φως” στοιχεία από τη ζωή και το έργο του Ερνέστο Τσίλλερ, κάνοντας παράλληλα μία αναδρομή στην ιστορία του θεάτρου, που εκείνος έχτισε στην πόλη το 1872.

Τα κείμενα επιμελήθηκε ο Τζίμης Πολίτης, τη σκηνοθεσία ανέλαβε η Νικόλ Πετρουλή, χορογραφίες για την εκδήλωση έκανε η Μαριμίλλη Ασημακοπούλου και τη μουσική επιμέλεια είχαν η Ιωάννα Μιντιλογλίτη (των σόλο τραγουδιών), η Λίνα Γερονίκου (των λυρικών τραγουδιών) και ο Παναγιώτης Χριστόπουλος (των χορευτικών).

Εντυπωσίασε ο Γιάννης Δεσύπρης ως Ερνέστος Τσίλλερ

Ρόλο-έκπληξη στην παράσταση, η οποία συγκίνησε και παρέσυρε το κοινό σε ένα νοσταλγικό “ταξίδι” στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα, είχε ο σκηνοθέτης και ηθοποιός του ερασιτεχνικού θεατρικού ομίλου “Ο Σουρής” Γιάννης Δεσύπρης, ενεργό μέλος της ομάδας πρωτοβουλίας για την διάσωση του Θεάτρου “Απόλλων” της Σύρου. Μιας προσπάθειας που πέτυχε το σκοπό της ολοκληρωτικής ανακατασκευής του θεάτρου της Ερμούπολης, μετά από αγώνα 25 ετών.

Η επίτευξη του μεγαλεπήβολου αυτού στόχου συνέβαλε καθοριστικά στην επιλογή, την έμπνευση και τη δημιουργία της συγκεκριμένης εκδήλωσης – παράστασης για το “Πλήρωμα 94”. Μέσα από το έργο εκφράζει τη δική του κραυγή αγωνίας για τη διάσωση και αποκατάσταση του Δημοτικού Θεάτρου της Πάτρας που έχει πληγωθεί από τον χρόνο, τη χρήση και τους σεισμούς.

“Θέλουμε να αποτρέψουμε την κατάρρευση του θεάτρου μας”

Η πρωτοβουλία της ομάδας συμπλέει με τη γενικότερη προσπάθεια φυσικών προσώπων και φορέων της πόλης για ανάδειξη και συντήρηση του θεάτρου, προκειμένου να το παραδώσει αλώβητο στις επόμενες γενιές.

“Στόχος μας είναι να ευαισθητοποιήσουμε τον κόσμο και να κοινοποιήσουμε το πρόβλημα”” αναφέρει στην “Κοινή Γνώμη” ο εκπρόσωπος της ομάδας στη Σύρο, Πέτρος Ψωμάς. Όπως εξηγεί, “αυτή τη στιγμή το θέατρο χρησιμοποιείται πλημμελώς, καθώς τα δύο επάνω διαζώματα έχουν αχρηστευθεί και οδηγούνται στην κατάρρευση, λόγω και του πρόσφατου σεισμού αλλά και στη φθορά του χρόνου”. Προσθέτει δε, ότι “με μαθηματική ακρίβεια, αν αυτό το θέατρο αφεθεί στην τύχη του, μετά από 5-10 χρόνια θα αναγκαστούμε να το δούμε κλειστό με ένα πανό απ' έξω που θα γράφει “μ' εγκαταλείψατε””.

“Πρέπει να δρομολογηθούν πολιτικές αποφάσεις”

Ο ίδιος εκτιμά ότι ο αγώνας θα πρέπει να είναι συλλογικός” Θέλουμε να μας ακολουθήσουν κι άλλοι, έτσι ώστε να γίνουν οι σωστές κινήσεις”, δηλώνει. Με δεδομένο ότι το οικονομικό τίμημα για την ανακατασκευή ενός τέτοιου μνημείου πολιτισμού είναι τεράστιο, ο κ. Ψωμάς κρίνει πως “θα πρέπει να δρομολογηθούν από τώρα κάποιες πολιτικές αποφάσεις”, με πρώτη τη σύνταξη μιας μελέτης και έπειτα την ένταξή της σε κάποιο πρόγραμμα. “Μπορεί να πάρει χρόνια να φτιαχτεί, αλλά ακόμα και για τη μεγαλύτερη διαδρομή, χρειάζεται να γίνει ένα πρώτα βήμα” επισημαίνει.

Παρόλο που κατά το παρελθόν έχουν γίνει μικρές επισκευές στο εσωτερικό του θεάτρου, το θέμα της πλήρης αποκατάστασής του δεν έχει τεθεί μέχρι σήμερα επί τάπητος από τις αρχές του τόπου. “Δυστυχώς, το θέατρο δεν αποτελεί προτεραιότητα για την πόλη. Ό,τι χρήματα εξασφαλίζονται μέσω ευρωπαϊκών κονδυλίων, συσσωρεύονται σε άλλα πράγματα, πιο ζωτικής σημασίας” επισημαίνει, προσθέτοντας ακόμα ότι η Πάτρα έχασε την ευκαιρία να ανακατασκευάσει το Δημοτικό Θέατρό της όταν ορίστηκε Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για τι 2006.

“Δεν μπορεί να αξιοποιηθεί όπως ο “Απόλλωνας” της Σύρου”

Αξίζει να σημειωθεί ότι με την πάροδο του χρόνου, το θέατρο συνδέθηκε και με τις εκδηλώσεις του Πατρινού Καρναβαλιού. Ωστόσο, το εύρος των εκδηλώσεων και η μεγάλη συμμετοχή του κόσμου στους χορούς επιβάρυναν το κτήριο, προκαλώντας του μεγάλες καταπονήσεις. Όπως σημειώνει ο κ. Ψωμάς “η ομάδα της Πάτρας εντυπωσιάστηκε από το Θέατρο “Απόλλων” της Σύρου, παρόλο που είναι μικρότερο από το δικό μας. Μείναμε έκθαμβοι μόλις αντικρίσαμε το καινούριο βελούδο ή όταν είδαμε ότι όλοι οι όροφοι έχουν αξιοποιηθεί στον υπέρτατο βαθμό. Σε εμάς ανεβαίνει κάποιος τα σκαλοπάτια και στους δύο τελευταίους ορόφους βλέπει κόκκινες ταινίες που του απαγορεύουν να μπει, διότι κινδυνεύει και το θέατρο και ο θεατής”.

Όπως σημειώνει, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το θέατρο συχνά στέκονται εμπόδιο στη φιλοξενία εκδηλώσεων, οι οποίες δεν μπορούν να υποστηριχθούν στον επιθυμητό βαθμό. “Υπάρχει φόβος για το μέλλον του, καθώς είναι το μόνο κλειστό θέατρο τέτοιου επιπέδου στο κέντρο της πόλης” αναφέρει χαρακτηριστικά, καθιστώντας γνωστό ότι ανασταλτικό παράγοντα για την πραγματοποίηση πολλών παραστάσεων στο θέατρο της Πάτρας αποτελεί και το γεγονός ότι ο αριθμός των αξιοποιήσιμων καθισμάτων του ανέρχεται στα 215. “Είναι ασύμφορο για κάποιους να έρθουν μόνο για 215 θεατές και είναι κρίμα να έχουμε ένα θέατρο διπλάσιας χωρητικότητας και να μη μπορούμε να το αξιοποιήσουμε”, καταλήγει.

Πέρα από τη θερμή ανταπόκριση του συριανού κοινού, το ίδιο εντυπωσιακή ήταν και η υποδοχή της Πατρινής αποστολής στο Δημαρχείο της πόλης, το οποίο είναι επίσης δημιούργημα του Ερνέστου Τσίλλερ. “Πρόκειται για ένα κόσμημα που θυμίζει το μεγαλείο της τότε Ελλάδας. Χαρήκαμε τόσο πολύ που είναι ένας χώρος ανοιχτός και επισκέψιμος, όπως και το Θέατρό σας. Δυστυχώς, το δικό μας χρησιμοποιείται μόνο για τις εκδηλώσεις του. Ως εκ τούτου, θα θέλαμε πάρα πολύ να έχουμε και εμείς ανοιχτούς και επισκέψιμους χώρους, όπως εσείς”, εξηγεί.