"Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο"

Πικρές αλήθειες, “όμηροι” στα χέρια μιας επιφανειακής ευγένειας, που βράζει σαν καζάνι, έτοιμο να κάψει όσους παίζουν με τη φωτιά, αποκαλύπτονται μέσα από το έργο “Ο Ελέφας”, που παρουσιάζει ο Θεατρικός Πολιτιστικός Όμιλος Σύρου “Απόλλων”.

Το πρώτο θεατρικό έργο του Κώστα Μποσταντζόγλου -γιου του σκιτσογράφου, εικονογράφου, γελοιογράφου, χαρτογράφου και ζωγράφου, Μέντη Μποσταντζόγλου, γνωστού ως Μποστ- κινείται στα όρια της μαύρης κωμωδίας και του κοινωνικού δράματος.

Κοφτερή γλώσσα και κρυμμένα μυστικά

Τέσσερα πρόσωπα σκληρά και ασυμπάθιστα, θρεμμένα στην ελληνική επαρχία έρχονται αντιμέτωποι με ανείπωτα μυστικά, τα οποία παραμένουν κρυμμένα πίσω από την καταπίεση και την υποταγή. Παρόλο που η δράση εξελίσσεται στο χωριό, οι άγριοι τρόποι των πρωταγωνιστών και η προβληματική επικοινωνία μεταξύ τους φέρνουν στο νου τα σύγχρονα ανταγωνιστικά αστικά ήθη, όπου η “μεταμφιεσμένη” καλοσύνη συμβαδίζει με έναν ακραίο ατομικισμό. Όταν η προσποίηση φτάνει στο τέρμα, τότε τα πράγματα αποκτούν έναν ανεξέλεγκτο χαρακτήρα και το γέλιο χάνει τη “γλύκα” του.

Τα κοινωνικά “καλούπια” που παρουσιάζονται μέσα από την κοφτερή γλώσσα και την αψυχολόγητη συμπεριφορά των ηρώων, παραπέμπουν σε μία άλλη εποχή η οποία, αν και παλαιάς κοπής, δεν έχει πει ακόμα την τελευταία της λέξη. Αρχηγός της ιεραρχίας είναι ο αυταρχικός χοντροκομμένος και άξεστος πάτερ φαμίλιας με υποχείριό του τον αφελή ή κουτοπόνηρο ανιψιό και τις γυναίκες τους να παίζουν απλά και σιωπηρά το ρόλο της συζύγου. Η οικονομική δύναμη την οποία απέκτησε χάρη στη σωστή επένδυση της περιουσίας του είναι ικανή να “μαγέψει” νου και συνειδήσεις, πολλαπλασιάζοντας τα πρόβατα που τρέχουν πίσω από το βοσκό. Ο ίδιος παρουσιάζεται σαν διαβασμένος, καθώς είναι ο μόνος από την ομάδα που έχει τελειώσει το Γυμνάσιο, γεγονός που του προσδίδει κύρος, ιδιαίτερα όταν αφηγείται ιστορίες άνευ ουσίας και περιεχομένου.

“Ποτέ δεν είναι αργά για να σπάσεις τον τοίχο”

“Κλειδί” για τη λύση, τη λύτρωση και την κατανόηση της προοδευτικότητας του έργου είναι η κοινωνική θέση των γυναικών, οι οποίες μπορεί να φαίνονται υποδεέστερες, αλλά όχι και ακίνδυνες. Η μαεστρία με την οποία διαχειρίζεται ο συγγραφέας την πορεία ενός ψυχικού “ηφαιστείου” μέχρι τη στιγμή της έκρηξης εντυπωσιάζει, επαληθεύοντας το θυμόσοφο λαό ο οποίος υποστηρίζει ότι “η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο”.

Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει η Εύη Αριστείδου, η οποία ισορρόπησε ανάμεσα στη σκοτεινή απόχρωση του κειμένου και τη φωτεινή απόχρωση των συμβολισμών του, τη σκηνογραφία ο Δημήτρης Βαμβακούσης και τον φωτισμό ο Γιώργος Πάχος. Πρωταγωνιστούν οι Μάνος Εμμανουήλ, Βέτα Αποστολίδου, Ιωάννης Τούμπας και Χριστίνα Παναγιωτοπούλου, οι οποίοι δίνουν στους ρόλους τους τη “ψυχή” που χρειαζόταν για να γίνουν οι γνώριμοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Την αφίσα επιμελήθηκε ο Βαγγέλης Μαούτσος, το μακιγιάζ η Μαρίζα Κουντούρη, ενώ οι ξυλοκατασκευές ανήκουν στον Γιάννη Περρή.

Οι παραστάσεις συνεχίζονται την Παρασκευή και το Σάββατο και ολοκληρώνονται την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου και ώρα 20:30. Αξίζει να σημειωθεί ότι μεταξύ άλλων, το παρών, θα δώσει και ο συγγραφέας του έργου, Κώστας Μποσταντζόγλου.