«Η ζωή μπορεί να γίνει και ωραία»

Μία τρυφερή ιστορία με επίκεντρο τις ανθρώπινες σχέσεις και τη σταδιακή «γεφύρωση» δύο διαφορετικών γενεών μέσα από τις προσωπικές ανάγκες, τους φόβους, τους πόνους και τα «χαστούκια» της καθημερινότητας, εντάσσεται στο πλούσιο ρεπερτόριο του Θεατρικού Πολιτιστικού Ομίλου Σύρου «Απόλλων».

Το έργο του βραβευμένου συγγραφέα Τζεφ Μπάρον «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην» παρουσιάζεται από 21 έως 24 Ιουνίου στο Θέατρο «Απόλλων» με τη σκηνοθετική υπογραφή της Εύης Αριστείδου και πρωταγωνιστές τους Ιωάννη Τούμπα και Θάνο Φώσκολο.

Το «Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην» αποτελεί μία από τις τέσσερις συνολικά παραστάσεις του «Απόλλωνα» που θα παρουσιαστούν τη φετινή καλοκαιρινή περίοδο στη Σύρο και μία εκ των δύο νέων παραγωγών του.

Λίγες ημέρες πριν την πρεμιέρα της παράστασης, η σκηνοθέτης Εύη Αριστείδου μίλησε στην «Κοινή Γνώμη» για την επιλογή του συγκεκριμένου έργου, που έχει παρουσιαστεί σε σαράντα χώρες και έχει μεταφραστεί σε είκοσι δύο γλώσσες, καθώς και για τα κοινά στοιχεία μεταξύ των ηρώων και των ηθοποιών που τους ενσαρκώνουν.

Το έργο του Τζεφ Μπάρον πραγματεύεται τη μοναξιά και τις ανθρώπινες σχέσεις. Ποια ήταν η ανάγκη που σας έσπρωξε σε δύο τόσο διαχρονικά ζητήματα, που πάντα θα απασχολούν, θα προβληματίζουν και θα εμπνέουν για δημιουργία;

«Ζούμε σε μια εποχή που τα πάντα γίνονται γρήγορα, ο χρόνος κυλάει μέσα από τα χέρια μας, στιγμές ευτυχίας χάνονται από λανθασμένες επιλογές που όταν τις συνειδητοποιούμε μπορεί να είναι πια αργά ενώ οι ανθρώπινες σχέσεις επίπλαστες και επιφανειακές  συνήθως οδηγούν στην εσωστρέφεια και την απομόνωση. Για τον «Απόλλωνα» το θέατρο έχει διττή σημασία και σκοπό. Κάποτε να διασκεδάζει  και κάποτε να προβληματίζει, χωρίς  το ένα να αποκλείει το άλλο. Το συγκεκριμένο έργο μας δίνει τη δυνατότητα να συνδιαλλαγούμε με τους θεατές δείχνοντάς τους πως η ζωή μπορεί να γίνει και ωραία, αρκεί να το θέλουμε και να το επιτρέψουμε».

Τα τελευταία χρόνια, ο "Απόλλωνας" έχει παρουσιάσει μία ευρεία γκάμα κωμωδιών, που αγαπήθηκαν θερμά από το κοινό της Σύρου. Ποια τα όπλα του "Κάθε Πέμπτη κύριε Γκρην" και τι διάλογο ανοίγει με τους θεατές;

«Το έργο αποτελεί ένα μικρό διαμάντι  της σύγχρονης δραματουργίας, γλυκόπικρο αλλά και αισιόδοξο. Διαδραματίζεται στη σημερινή εποχή, με ήρωες έναν  γηραιό ογδονταεξάχρονο  Εβραίο που πρόσφατα έχασε την αγαπημένη του σύζυγο, προσηλωμένο στις επιταγές της θρησκείας του, περιχαρακωμένο στον δικό του μικρόκοσμο που ζει απομονωμένος  χωρίς συντροφιά, οδεύοντας στο φυσικό του τέλος με συσσωρευμένη πίκρα  και θυμό. Ο δεύτερος ήρωας, νεαρός, εύπορος, στέλεχος μεγάλης εταιρίας, βιώνει την απόρριψη από το οικογενειακό του περιβάλλον και τον κοινωνικό του περίγυρο εξαιτίας των δικών του προσωπικών επιλογών. Αυτούς τους δυο ανθρώπους, η τύχη θα φέρει κοντά και θα τους υποχρεώσει σε αναγκαστική συμβίωση επί έξι μήνες, κάθε Πέμπτη για κάποιες ώρες.

Είναι φυσικό και αναμενόμενο οι δυο αυτοί διαφορετικοί κόσμοι να έρθουν σύντομα σε σύγκρουση. Η σφοδρή αντιπαράθεσή τους θα τους οδηγήσει στη συνειδητοποίηση ότι ο ακραίος ατομικισμός από τη μια και ο φόβος της απόρριψης από την άλλη δεν επιτρέπουν καμία διέξοδο σπρώχνοντάς τους σε ένα μοναχικό μονοπάτι που στην πραγματικότητα κανείς τους δεν μπορεί να αντέξει.

Χωρίς διδακτισμούς, το έργο του Τζεφ Μπάρον, μιλά στον θεατή για το πόσο ανώφελα μπορεί να ξοδευτεί μια ζωή, ανοίγοντάς  όμως κι ένα παράθυρο στο φως των ανθρώπινων σχέσεων που στηρίζονται στην αλήθεια, την παραδοχή και την αποδοχή.

Αυτά τα συστατικά είναι που μας έκαναν να αγαπήσουμε το έργο και να τολμήσουμε μια μεταφορά του με αληθοφάνεια, χωρίς περιττά «θεατρικά στολίδια». Κοιτάμε όλοι μαζί μέσα από την κλειδαρότρυπα της εξώπορτας του κυρίου Γκρην. Ό,τι βλέπουμε αναπόφευκτα μας οδηγεί σε μια δική μας εσωτερική ανασκόπηση,  ανατρέχουμε στα βιώματα που ο καθένας λίγο πολύ έχει και ελπίζουμε ότι για όλους μας τελικά υπάρχει διέξοδος αρκεί να την αναζητήσουμε και να την αποδεχτούμε».

Στην παράστασή σας πρωταγωνιστούν ο Ιωάννης Τούμπας και ο Θάνος Φώσκολος, ένα ξεχωριστό δίδυμο, τη "χημεία" του οποίου θα δούμε για πρώτη φορά επί σκηνής. Ποια στοιχεία των ρόλων τους αναγνωρίσατε στους ίδιους και ποια στοιχεία κλήθηκαν να "υιοθετήσουν";

«Κι όμως δεν είναι η πρώτη φορά που θα τους δούμε ως δίδυμο στη σκηνή. Έχουν προηγηθεί οι ρόλοι τους στο «Αρσενικό και Παλιά Δαντέλα». Τώρα βέβαια είναι ολομόναχοι στη σκηνή χωρίς άλλους ηθοποιούς, αντιμέτωποι με το βάρος δυο πολύ απαιτητικών και ιδιαίτερων χαρακτήρων.

Ο Ιωάννης μεταμορφώνεται στην κυριολεξία σε έναν στριφνό, μοναχικό  γηραιό Εβραίο, σε σημείο μάλιστα που κατά τη γνώμη μου το μακιγιάζ αποτελεί λεπτομέρεια. Είναι από εκείνους τους ηθοποιούς που από τη στιγμή που θα πάρει στα χέρια του ένα ρόλο, τον συζητά, τον δουλεύει ακατάπαυστα, τον δοκιμάζει, τον «ταλαιπωρεί» με την καλή έννοια, τον πλάθει με επιμονή και υπομονή. Στη σκηνή μπορεί να γίνει ό,τι θέλει ο ρόλος και ο σκηνοθέτης της παράστασης. Ήξερα από την αρχή ότι αν αγαπήσει τον ρόλο του θα τον αποδώσει εξαιρετικά. Τον ρόλο του λοιπόν τον αγάπησε από την πρώτη στιγμή που πήρε το κείμενο στα χέρια του.

Ο Θάνος πάλι, φύσει ευγενής και καλοσυνάτος, ήταν ο ιδανικός ερμηνευτής για έναν ρόλο εξαιρετικά πολύπλοκο κι ευαίσθητο. Σκηνικά - και όχι μόνο -  ευφυής, αντιλήφθηκε από την πρώτη στιγμή τις διαστάσεις του ρόλου του, αναγνώρισε τα χαρακτηριστικά  του και με εξαιρετική διακριτικότητα ερμηνεύει έναν καλοβαλμένο νεαρό που καλείται να αποδεχθεί τη δύσκολη αλήθεια της ύπαρξής του και τον τρόπο που η κοινωνία τον περιθωριοποιεί.

Βέβαια εκτός από τους δυο πολύ ταλαντούχους ηθοποιούς της, η παράσταση ευτύχησε να έχει την υποστήριξη μιας πολύ δυνατής ομάδας, παρούσας σε κάθε στιγμή της προετοιμασίας της. Η Πηνελόπη Ασλάνογλου στα σκηνικά και κοστούμια δημιουργεί την ατμόσφαιρα του έργου με άποψη, χρωματίζει το έργο, βάζει εκείνες τις πινελιές που δημιουργούν το μαγικό θεατρικό αποτέλεσμα μαζί με τους εμπνευσμένους φωτισμούς του Γιώργου Πάχου.

Δίπλα μας σε όλη την προετοιμασία της παράστασης η Βέτα Αποστολίδου, που έδωσε τον δικό της αγώνα μέχρι οι κύριοι κύριοι πρωταγωνιστές να αποστηθίσουν τον ρόλο τους, ο Δημήτρης Καπέλλας στον ήχο και η Ζωή Γεωργίου για τα πάντα ως φροντιστήριο σκηνής. Η ομάδα πλαισιώθηκε στις πρόβες  κι από πολλούς άλλους φίλους μας, μέλη του Απόλλωνα που με τις δικές τους παρατηρήσεις κατά την προετοιμασία του έργου συνέβαλλαν στο αποτέλεσμα που θα παρουσιάσουμε στη σκηνή».

Το "Κάθε Πέμπτη, κύριε Γκρην" είναι η πρώτη παράσταση του Ομίλου μετά τη συμπλήρωση των 40 χρόνων παρουσίας του στην πολιτιστική ζωή του τόπου. Ποια τα συναισθήματά σας που ανοίγετε τον νέο κύκλο του "Απόλλωνα";.

«Σαράντα χρόνια είναι σημαντικός χρόνος ζωής για έναν Όμιλο ο οποίος από το 1977  δεν έχει σταματήσει ούτε στιγμή να παράγει έργο. Έχω ευτυχήσει να είμαι στον Απόλλωνα από το 1978, μεγάλωσα στη θεατρική του αγκαλιά  και χαίρομαι πραγματικά που στα τεσσαρακοστά του γενέθλια παρουσιάζεται κι ένα έργο του οποίου έχω αναλάβει τη σκηνοθεσία.

Ακολουθούν άλλες τέσσερις παραγωγές μας, τον Ιούλιο επαναλαμβάνεται η «Κωμοδύσσεια» της Μαρίας Κίτρα σε σκηνοθεσία της Βέτας Αποστολίδου, τον Αύγουστο «Η Θαλασσινή Πολιτεία» του Νίκου Σφυρόερα σε σκηνοθεσία Γιώργου Πάχου, για πρώτη φορά τον Σεπτέμβριο το «Ένας Θεότρελος Κόσμος» του Μπάρρυ Κηφ σε σκηνοθεσία Μιχάλη Ζουλουφού και τον Δεκέμβριο το νέο μας παιδικό θεατρικό έργο «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» βασισμένο στο έργο του Καρόλου Ντίκενς σε σκηνοθεσία της Βέτας Αποστολίδου. Πολυπράγμονες απ’ ότι διαπιστώνετε, θεωρήσαμε ότι τα 40 χρόνια μας έτσι πρέπει να γιορταστούν, με θέατρο, πολύ θέατρο».