Συνέντευξη του ηθοποιού Γιώργου Μιχαλάκη για την παράσταση «Ερωτικά Γράμματα», τη συνειδητή αποχή του από το επαγγελματικό θέατρο και τα μελλοντικά σχέδιά του

«Με ενδιαφέρει η συνεργασία με ερασιτέχνες της Σύρου»

Παρασκευή, 17 Αυγούστου, 2018 - 06:16
/ Συντάκτης: Αντώνης Μπούμπας

Ένα χρόνο μετά τον επιτυχημένο μονόλογο «Παπάγια Μάντολες» του Αντώνη Κρύσιλα, ο ηθοποιός Γιώργος Μιχαλάκης επιστρέφει στο Θέατρο Απόλλων με μία νέα παράσταση – καρπό συνεργασίας του με την ερασιτεχνική ομάδα «Πατμιακή Σκηνή» και ειδικότερα, την Άννα Κλεούδη.

Τα «Ερωτικά Γράμματα» του A. R. Gurney, που έκαναν πρεμιέρα στην Πάτμο, στις αρχές του περασμένου Ιουνίου, θα παρουσιαστούν στην πρωτεύουσα των Κυκλάδων το Σάββατο 25 και την Κυριακή 26 Αυγούστου, στο πλαίσιο του προγράμματος «Σύρος – Πολιτισμός 2018».

Πρόσωπα του τρυφερού αυτού έργου, είναι ένας άντρας και μία γυναίκα. Οι δυο τους διαβάζουν επί σκηνής την αλληλογραφία που αντάλλασσαν για πενήντα ολόκληρα χρόνια, από 7 χρονών παιδιά έως και 57-58 ετών. Μέσα από τα γράμματα ξετυλίγεται το νήμα της ζωής τους αλλά και η πορεία της Αμερικής. «Πρόκειται για ένα κείμενο αρκετά τρυφερό, χωρίς να γίνεται μελό. Έχει να πει πολλά και πιστεύω ότι, ο καθένας μπορεί να αναγνωρίσει μέσα σε αυτό αρκετά στοιχεία του εαυτού του», δηλώνει στην «Κοινή Γνώμη» ο σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής της παράστασης, Γιώργος Μιχαλάκης, ένας καλλιτέχνης που, αν και επέλεξε συνειδητά να απέχει από τις επαγγελματικές σκηνές, δεν επαναπαύεται, ούτε είναι πρόθυμος να αποχωριστεί αυτό που αγαπάει και ξέρει καλά, το θέατρο.

«Θέλω να μεταδώσω όλα όσα έχω μάθει»

«Όλα αυτά τα χρόνια, δούλευα επαγγελματικά με όλο το βάρος, όλο το άγχος, όλη την πίκρα και τη γλύκα που είχε η ενασχόληση αυτή. Τώρα πια δεν θέλω να ασχοληθώ επαγγελματικά, γιατί από τη μια έχω μεγαλώσει, έχω κουραστεί και από την άλλη, τα πράγματα δεν είναι πλέον τα ίδια», εξηγεί ο ηθοποιός. Στο εξής, επιθυμία του είναι να μεταδώσει τις γνώσεις και τις εμπειρίες του από το θεατρικό σανίδι, αξιοποιώντας καλές ευκαιρίες που τραβούν την προσοχή του και τον εμπνέουν. «Θέλω να συνεργάζομαι με ερασιτέχνες, στη δουλειά των οποίων πιστεύω πολύ, για να κάνω πράγματα που έχω στο μυαλό μου. Κάποια έργα που μου αρέσουν, κάποια που θέλω να παίξω, κάποια που θέλω να σκηνοθετήσω όσο μπορώ και αντέχω. Κι όλα αυτά, μέσα σε ένα κλίμα φιλικό και ωραίο».

Θα μπορούσε, λοιπόν, να πει κανείς πώς, τα «Ερωτικά Γράμματα» υπό την «ομπρέλα» της «Πατμιακής Σκηνής» σηματοδοτούν για τον ίδιο την αρχή μιας στενότερης συνεργασίας με ερασιτέχνες ηθοποιούς, με αρκετούς από τους οποίους διατηρεί φιλικές σχέσεις. «Παρόλα αυτά, δεν είναι τόσο εύκολο να συνεργάζεσαι, γιατί είναι και η απόσταση στη μέση. Αλλά τώρα μας κάθισε αυτή η συνεργασία, είμαστε μόνο δύο άτομα, οπότε είναι πιο εύκολο. Έγιναν αρκετές θυσίες. Εγώ πήγαινα Πάτμο, η κοπέλα ερχόταν εδώ», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Το έργο του A. R. Gurney στριφογύριζε στο μυαλό του, εδώ και τέσσερα χρόνια. «Μου αρέσει και ήθελα να το ανεβάσουμε με διαφορετικό τρόπο από ό,τι παρουσιαζόταν από άλλους θιάσους. Το έχω δει από επαγγελματίες. Και πάνω εκεί έδεσε η συνεργασία μου με την Άννα Κλεούδη την οποία βρίσκω πάρα πολύ κατάλληλη για το ρόλο αυτό».

«Το θέατρο είναι η ζωή μου»

Για κάποιους η υποκριτική είναι «μικρόβιο»… Για τον κ. Μιχαλάκη, το θέατρο είναι η ζωή του. «Με αυτό έζησα τόσα χρόνια. Και τώρα που κάθομαι, ψιλοδυσκολεύομαι. Θέλω να κάνω πράγματα και σαφώς είμαι ανοιχτός σε συνεργασίες. Θα προσπαθήσω να κάνω κάτι, είτε μόνος μου, είτε με κάποιον θίασο από τη Σύρο, αλλά αποκλείεται να ασχοληθώ πάλι με τη «ζούγκλα» που έχει καταντήσει το επαγγελματικό θέατρο». Οι προτάσεις που δέχεται κατά καιρούς από την Αθήνα δεν είναι ικανές να αλλάξουν την κοσμοθεωρία του. «Για να μείνω στην Αθήνα από δύο έως τέσσερις μήνες, πρέπει να υπάρχει και μία οικονομική ανταπόκριση, που με τους ερασιτέχνες δεν με ενδιαφέρει, γιατί έτσι κι αλλιώς κάνω το κέφι μου. Τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Δεν είναι επάγγελμα πια, αλλά χόμπι. Παλαιότερα, ζούσαμε αρκετά καλά από το θέατρο, με τις δυσκολίες του, με την ανασφάλεια που έχει γιατί πρέπει δυο φορές το χρόνο να ψάχνεις για δουλειά. Τώρα από ό,τι καταλαβαίνω ψάχνουν πολύ περισσότερο κι όποιος παίζει σε παραστάσεις, πρέπει να δουλεύει και κάπου αλλού για να ζει. Έχουν μπει πράγματα, τα οποία δεν τα ήξερα τότε και δεν θέλω να τα μάθω τώρα. Δεν είμαι μικρό παιδί, αλλά αρκετά μεγάλος για να πειραματίζομαι έτσι. Θέλω να πειραματιστώ σε άλλα πράγματα», καταλήγει ο ηθοποιός.