Ομάδα πειθαρχημένη στη θάλασσα και το θέατρο

Την «κλεψύδρα» τους θα «γυρίσουν» και φέτος τα μέλη της θεατρικής ομάδας του Ομίλου Φουσκωτών και Ταχυπλόων Σκαφών Σύρου για να προσφέρουν χαρά και να μιλήσουν για την αγνή αγάπη, τη διαφορετικότητα και τη σημασία του καθαρού και υγιούς θαλάσσιου περιβάλλοντος σε μικρά και μεγάλα παιδιά ενός ακόμη νησιού των Κυκλάδων.

Η ομάδα δημιουργήθηκε, στο πλαίσιο των ετήσιων αποστολών του ΟΦΤΣΣ με οικολογικό και παιδαγωγικό χαρακτήρα σε μικρά νησιά του νομού και μετά από τέσσερα χρόνια επιτυχημένων παρουσιάσεων σε Δονούσα, Κουφονήσι, Φολέγανδρο και Αμοργό, ετοιμάζει αποσκευές και.. νιτσεράδες για το πέμπτο κατά σειρά ταξίδι του Ομίλου.

Την αγαπημένη παρέα του «Βυθού» (Σούλα Βασάλου, Μαργιάννα Γαδ, Κική Κοντογιάννη, Ράνια Κρητικού, Χριστίνα Πρίντεζη και Γιάννη Σολάρη, που αντικαθιστά τον Στέφανο Βουτσίνο στο ρόλο του «Τάσου του Ψαρά», συντονίζει και καθοδηγεί η έμπειρη «παραμυθού» Γεωργία Ματσούκα από την ΕνΤοΠοΣυρο.

Σε συνέντευξή της στην «Κοινή Γνώμη» η κ. Ματσούκα αναφέρεται στην αγαστή συνεργασία της με τα μέλη του Ομίλου, τα οποία κάθε χρόνο δουλεύουν σκληρά, με αστείρευτη ενέργεια και πειθαρχία ανάλογη με αυτή που έχουν στη θάλασσα για να παρουσιάσουν το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα και να σκορπίσουν αμέτρητα χαμόγελα.

Ποια είναι η φιλοσοφία που διαπνέει την ομάδα από τη σύστασή της μέχρι και σήμερα και ποια τα στοιχεία εκείνα που τη διαφοροποιούν από αντίστοιχες ερασιτεχνικές θεατρικές ομάδες;

«Όταν ξεκινήσαμε τη συνεργασία με τον Όμιλο, τα μέλη του ΔΣ μού παρουσίασαν το όραμά τους, οπότε σκέφτηκα να γράφουμε τις ιστορίες που θα παρουσιάζουμε γιατί δεν υπήρχαν τα θεατρικά κείμενα που απαιτούσε ο στόχος. Αυτό είναι το ένα σημαντικό στοιχείο, ότι δηλαδή τα έργα είναι γνήσια παραγωγή της θεατρικής ομάδας του Ομίλου, μέσα από έμπνευση και ασκήσεις. Έπειτα, συμπωματικά τα μέλη που προσφέρθηκαν δεν είχαν συμμετέχει σε θεατρική παράσταση, άρα χρειαζόταν να στήσουμε εκ βάθρων τις θεατρικές συνθήκες, κι αυτό το αναφέρω ως πλεονέκτημα. Μας δόθηκε η ευκαιρία να δημιουργήσουμε μια ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία ομάδας, με μεγάλη ενέργεια και διάθεση. Δε σας κρύβω ότι για μένα προσωπικά, η εμπειρία της συνεργασίας με τον ΟΦΤΣΣ μου υπενθυμίζει γιατί δημιούργησα μια κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση, καθώς πιστεύω ότι η σύμπραξη είναι ακρογωνιαίος λίθος κάθε εγχειρήματος κάθε τύπου, όχι μόνο εθελοντικού όπως είναι του ΟΦΤΣΣ. Στην ΕνΤοΠοΣυρο πιστεύουμε στην υγιή συνέργεια όπου το κάθε σκέλος αναλαμβάνει μέρος μιας ολικής πραγμάτωσης, γι’ αυτό και αποδεχτήκαμε με ευγνωμοσύνη να συμμετέχουμε στην υλοποίηση αυτού του στόχου και το κάνουμε με μεγάλο σεβασμό στον Όμιλο».

Το γεγονός ότι τα μέλη της ομάδας δεν είχαν πρότερη εμπειρία ήταν μία πρόκληση για εσάς; Δεδομένου ότι κάποια εξ’ αυτών συμμετέχουν έως σήμερα με την ίδια θέρμη και άνεση, υπάρχουν πλέον οι προϋποθέσεις για να κάνετε πράξεις περισσότερες ιδέες και πράγματα που σκαρφίζεστε ως ενιαία δύναμη;

«Και βέβαια ήταν πρόκληση. Είχα στα χέρια μου ένα ακατέργαστο υλικό, με την έννοια ότι ήταν απαλλαγμένο από ιστορικό πρακτικών κακού θεάτρου και ταυτόχρονα μια ομάδα πολύ αξιόλογων ανθρώπων.  Ήταν ευτυχής στιγμή, γιατί συνηθίζω να εργάζομαι με σχετικά αντισυμβατικό τρόπο όταν πρόκειται για ερασιτέχνες ηθοποιούς: πολύ κοντά στον ηθοποιό και τα βιώματά του, από τον οποίον όλα ξεκινάνε για να συναντήσουμε το θέμα που πραγματευόμαστε. Έτσι, έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον και χαρά η διεργασία. Ωστόσο, είχα εξαρχής ένα ατού, ότι οι ηθοποιοί είναι ήδη μέλη μιας εξαιρετικά πειθαρχημένης ναυτικής ομάδας. Το θέατρο και η θάλασσα έχουν το κοινό σημείο ότι αμφότερα χρειάζονται πειθαρχία και σκληρή δουλειά γιατί και στα δυο δέχεσαι άμεσα τις συνέπειες …κατά κύματα. Δε σας κρύβω ότι αυτό προάγει κι εμένα, με κάνει καλύτερη στη δουλειά μου».

Παρακολουθώντας κανείς τις παραστάσεις σας, θα σχηματίσει αμέσως την εντύπωση ότι οι συντελεστές της δεν αποτελούν μία ομάδα ανθρώπων, που αναγκάζονται να βγουν επί σκηνής, αλλά μία παρέα φίλων που με όρεξη, αλλά και αγάπη ο ένας για τον άλλον, προσπαθούν να διασκεδάσουν οι ίδιοι και μαζί να σκορπίσουν χαρά σε μικρούς και μεγάλους.

«Γεγονός. Από εκεί ξεκινάνε όλα, από την προαίρεση. Όλα τα μέλη που συμμετέχουν, οι ηθοποιοί αλλά και οι βοηθοί στα σκηνικά, βρίσκονται στην ομάδα με έναυσμα το κέφι για το θέατρο ή/και η ταγή στον στόχο. Όσο για την αδρεναλίνη και τις μεταξύ μας σχέσεις, ελάτε στις τελικές πρόβες να δείτε! Η επικοινωνία μας πλέον είναι -αυτό που λένε- με τα μάτια. Έτσι, κάθε παράσταση είναι διαφορετική, γιατί το έργο παραμένει ζωντανός οργανισμός εν εξελίξει αλλά πάνω σε έναν καλά δομημένο σκελετό και με συμμετέχοντες που έχουν ανεπτυγμένους κώδικες».

Η ιστορία κάθε νέα σας παράστασης αποτελεί συνήθως συνέχεια της προηγούμενης, καθώς τα πρόσωπα του βυθού είναι τα ίδια, ενώ προστίθενται και νέοι χαρακτήρες οι οποίοι συνυπάρχουν αρμονικά με τους υπόλοιπους. Ποια θέματα έχετε αναδείξει μέχρι σήμερα και τι νέο θα δούμε στην φρεσκαρισμένη «Κλεψύδρα» που παρουσιάσατε πέρυσι στην Αμοργό;

«Όλες οι ιστορίες μας συμβαίνουν σταθερά μέσα στον βυθό και περιστρέφονται γύρω από τη ζωή των θαλάσσιων πλασμάτων. Το θέμα που ενυπάρχει σε κάθε έργο είναι η οικολογία, με την έννοια ότι πάντα το αγγίζουμε με κάποιον τρόπο, είναι το σταθερό δεύτερο επίπεδο. Το κεντρικό θέμα ποικίλλει, για παράδειγμα στο «Γύρνα την κλεψύδρα» είναι μια περιπέτεια: Βλέπουμε το ζευγάρι να ταλαιπωρείται από τη μάγισσα που δεν ήθελε ο γιος της ο ψαράς να είναι με τη γοργόνα και γι’ αυτό τον μεταμόρφωσε σε κακό πειρατή που μόλυνε τον βυθό και έκανε τη γοργόνα άγαλμα. Παράλληλα, οι τρεις ήρωες, το δελφίνι, η καβουρίνα και η τσούχτρα, ψάχνουν μαζί έναν καθαρό βυθό γιατί το ξόρκι της μάγισσας και οι πειρατές μόλυναν τα σπιτικά τους. Όλοι μαζί, μιλάμε για την αγνή αγάπη, τη διαφορετικότητα και ακροθιγώς για τη μετανάστευση, αυτό εισπράττω εγώ αλλά ο καθένας ανακαλύπτει μικρά και μεγάλα νοήματα μέσα στην πλοκή. Φυσικά, όλο το πλαίσιο είναι παραμυθικό, μια νεράιδα, ξόρκια, φίλτρα, δοκιμασίες και μια κλεψύδρα, στον συμβολισμό του χρόνου, που ρυθμίζει τα πάντα. Κι όπως κάθε παραμύθι οφείλει, υπάρχει happy end. Στη φετινή βερσιόν, η γοργόνα και ο καλός της μιλάνε μόνο σε δεκαπεντασύλλαβο. Κάθε χρόνο προσθέτουμε κάτι, δεν μπορούμε να κάτσουμε ήσυχοι.

Ποια πρόσωπα έχουν περάσει από την ομάδα σας και ποια χαρίσματα ξεχωρίζετε στους ηθοποιούς που βρίσκονται φέτος στην παρέα σας;

«Τα μέλη του Ομίλου αποφασίζουν το φθινόπωρο αν θα συμμετέχουν, ανάλογα με τη διαθεσιμότητα του χρόνου τους. Δεν παύει να είναι ερασιτεχνικό θέατρο βασισμένο σε εθελοντές. Κάποιοι χαρακτήρες αλλάζουν, οι απαιτήσεις προς τους εαυτούς μας αυξάνονται, κι αναλόγως γράφουμε κι ένα έργο, πάντα μέσα από βιωματικούς αυτοσχεδιασμούς και θεατρικές τεχνικές εμπνευσμένες κυρίως από το θέατρο της επινόησης. Επίσης, είναι διαδραστικό με το κοινό, σε πολύ μεγάλο μέρος πλέον. Δεν είναι εύκολο, αλλά τόσα χρόνια έχουμε βρει τους δρόμους μας. Αυτό, θα έλεγα, είναι και το μεγάλο χάρισμα αυτής της θεατρικής ομάδας που κι εγώ ως εμψυχώτρια απολαμβάνω και θαυμάζω: συνδυάζουμε τα ταλέντα και τις γνώσεις που έχει ο καθένας, όπως το ένα χρώμα μπαίνει μέσα στο άλλο και βγάζουν ένα νέο χρώμα, εν ειρήνη, αγάπη και πολλές πρόβες!  Υπάρχει ένας πολυμορφικός κι αστείος χαρακτήρας πολύ κοντά στην κομέντια ντελ άρτε με τη μορφή της τσούχτρας, ένα δελφίνι που αγγελικά υπερασπίζεται το υπερανθρώπινο καλό, μια καβουρίνα που ξεκινάει ως εγωκεντρικό πλάσμα και καταλήγει προστάτης όλων, μια γοργόνα που αντιπροσωπεύει την ομορφιά αυτού του κόσμου, και μια καλή νεράιδα που καταφέρνει να εμπλέξει όλα τα παιδιά στις διαδραστικές δοκιμασίες του πειρατή. Στον θίασο ήρθε φέτος ένα νέο μέλος αλλά είναι νωρίς ακόμα να σας πω πώς θα διαμορφωθεί ο καινούργιος ψαράς-πειρατής. Ας το αφήσουμε για έκπληξη. Μην ξεχάσω ότι ήδη από πέρυσι η παράσταση έχει εξαιρετικά τραγούδια γραμμένα ειδικά για το έργο, σε στίχους και μουσική του Αλέξη Μήτση που τραγουδάει επί σκηνής αλλά μαθαίνει και στα παιδιά το θεματικό ρεφρέν της παράστασης».

Σημειώνεται ότι η παράσταση «Γύρνα την Κλεψύδρα» αποτελεί- κατά κάποιον τρόπο- συνέχεια των ιστοριών «Χάσαμε τον Φώτη. Στοπ.» και «Έσπασε ο βυθός...κρακ».