Συνάντηση με την Ιστορία

Ανοίγει τις πύλες του στις 11 Μαΐου το 1ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Μήλου, με θεατρικές παραστάσεις και παράλληλες εκδηλώσεις, που υπογράφουν καλλιτέχνες από τη Μήλο, τη Γαλλία και άλλες χώρες του εξωτερικού.

Σε συνεργασία με τον ντόπιο πληθυσμό, το Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου της Μήλου δίνει τα πρώτα του καλλιτεχνικά ραντεβού με την ιστορία στο Αρχαίο Θέατρο. Έξι ομάδες από πέντε ευρωπαϊκές χώρες, θα πραγματοποιήσουν δεκαοκτώ παραστάσεις και παράλληλες εκδηλώσεις, από τις 11 Μαΐου έως και τις 9 Ιουνίου 2019, με κύριο χώρο διεξαγωγής το Αρχαίο Θέατρο της Μήλου.

Τη διοργάνωση του Φεστιβάλ έχει αναλάβει το Θέατρο Νέων Καλλιτεχνών (Théâtre de la jeune création), ενώ ρόλο συνδιοργανωτή έχουν αναλάβει το Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και ο Δήμος Μήλου. Στην καλλιτεχνική διεύθυνση του Φεστιβάλ, ο γνωστός ηθοποιός και σκηνοθέτης, Solal Forte, στο συντονισμό, ο Federico Rinaldi και στην επικοινωνία, το Κέντρο Χορού & Θεάτρου Μήλου

Rûya

Στις 11 και 12 Μαΐου, θα πραγματοποιηθεί η θεατρική παράσταση Rûya, σε σκηνοθεσία Tolgay Pekin.

“Η δουλειά μας στηρίζεται στην κίνηση. Η έρευνά μας είναι, επίσης, εικαστική: μάσκες, τερατόμορφα σώματα και παράξενες φόρμες που δίνουν ζωή σε ένα υπερρεαλιστικό σύμπαν. Θα συνεργαστούμε με τους κατοίκους της Μήλου που θα συμμετάσχουν ενεργά στη γραφή, στη σκηνική παρουσίαση και στην υποκριτική”, αναφέρουν οι συντελεστές της παράστασης.

Η διαδικασία της γραφής περιλαμβάνει τρία στάδια. Στο πρώτο στάδιο, πραγματοποιείται μία προκαταρκτική εργασία από τα βασικά μέλη της ομάδας στο Παρίσι, στο δεύτερο, ένα σύνολο αυτοσχεδιασμών της ομάδας με τους ερασιτέχνες ηθοποιούς της Μήλου και τέλος, μία επακόλουθη σωματική και σκηνική εξέλιξη που θα επιτρέψει την αναπαράσταση των εικόνων που θα προκύψουν κατά τη διάρκεια των προβών.

Οι προσωπικές ιστορίες καθώς και η πορεία του καθενός θα συμβάλουν στο τελικό αποτέλεσμα της παράστασης.

Καθαρή Πόλη

Στις 18 Μαΐου, ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης, σκηνοθετούν την “Καθαρή Πόλη”, οι οποίοι παίρνοντας κατά γράμμα την πρόθεση ακροδεξιού κόμματος, να «καθαρίσει τους ελληνικούς δρόμους από τους μετανάστες», θέτουν το ερώτημα: “ποιος καθαρίζει σε αυτή τη χώρα;”, δημιουργώντας ρεαλιστικό και στρατευμένο θέατρο.

Στην παράσταση, μιλούν πέντε πραγματικές καθαρίστριες από διαφορετικές χώρες (Αλβανία, Φιλιππίνες, Νότια Αφρική, Μολδαβία και Βουλγαρία). Οι ιστορίες τους διαμορφώνουν νέες εικόνες της καθαρίστριας – μετανάστριας. Από καθηγήτριες πανεπιστημίου μέχρι αρχιτεκτόνισσες στις χώρες καταγωγής τους, μητέρες και αγωνίστριες, οι γυναίκες αυτές θυσιάζονται στην Αθήνα του σήμερα για τους δικούς τους και παλεύουν με υπερφυσική δύναμη, σαν υπερ-ηρωίδες της καθημερινότητας.

Βλέπεις τίποτε να'ρχεται;

Στις 24 και 25 Μαΐου, ο σκηνοθέτης Solal Forte, αναρωτιέται... “Βλέπεις τίποτε να'ρχεται;”.

Μέσα από τη θεατρική διασκευή διάφορων κειμένων, ο σκηνοθέτης πρότεινε σε κάθε πρωταγωνιστή να αναρωτηθεί επάνω στην ιδιαίτερη σχέση του με τον άλλο: αυτόν που έρχεται, αυτόν που φεύγει, αυτόν που μένει.

Απεικονιζόμενη από ένα καράβι που θα διασχίσει τον κόλπο του Αδάμαντα κατά τη διάρκεια της παράστασης, θα επιχειρηθεί να δημιουργηθεί ξανά μια κοινότητα, ένας κοινωνικός δεσμός επάνω στη σκηνή, όπως θα γινόταν στον απόηχο μιας βραδιάς μεταξύ φίλων, όπου ο καθένας ενθουσιάζεται, κλαίει, γελάει, σωπαίνει ή σιγοτραγουδάει.

Transit Cabaret

Την πρώτη και δεύτερη ημέρα του Ιουνίου, η ομάδα Six Faux nez (Έξι ψεύτικες μύτες), θα πραγματοποιήσει την παράσταση Transit Cabaret, που αποτελεί ένα μείγμα μουσικής και σωματικού θεάτρου, έναν επιδέξιο θεατρικό χορό. Μία παράσταση σαν βουβή ταινία. Μία ιστορία δίχως λέξεις που ξετυλίγεται στη σκηνή. Μία εξιδανικευμένη σκηνή, κατειλημμένη από ακαταμάχητους, τρυφερούς αλλά και παράταιρους χαρακτήρες. Ένα ποιητικό και πολύ πρωτοποριακό Καμπαρέ. Πέντε πρόσωπα σαν να βγαίνουν από πίνακα του James Ensor. Έρχονται να παίξουν κάτι όπως ακριβώς ερχόμαστε στη ζωή, αγνοώντας.

Η μνήμη των Μύθων

Στο κλείσιμο της αυλαίας του Διεθνούς Φεστιβάλ, θα πραγματοποιηθεί η παράσταση “Η μνήμη των Μύθων”, που σκηνοθετεί ο Roman Jean-Elie.

“Μάχες και μετά τίποτα. Πόλεις και μετά τίποτα. Τάφοι και μετά τίποτα. Τίποτα να μη μείνει. Γυμναστήρια και θέατρα να υψώνονται, και μετά γυμναστήρια και θέατρα να σβήνονται. Όλα να γράφονται για να σβηστούν όλα μετά. Αυτό είναι η μνήμη. Να είσαι.” - Δμήτρης Δημητριάδης “Λήθη”.

Με αφετηρία δύο λογοτεχνικά ελληνικά έργα, τη “Φόνισσα” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη και την “Λήθη” του Δημήτρη Δημητριάδη, η παράσταση εξερευνά τη θέση που καταλαμβάνουν οι νεκροί και τα παιδιά του μέλλοντος μέσα μας.

Η σκηνική δουλειά περιλαμβάνει δύο ευδιάκριτα μέρη: Στο πρώτο μέρος αναπτύσσεται η σχέση των σωμάτων μεταξύ τους, μέσω αποσπασμάτων από το διήγημα του Παπαδιαμάντη. Πώς φροντίζουμε κάποιον, πώς τον σηκώνουμε, πώς τον στηρίζουμε.

Στο δεύτερο μέρος θα δουλευτούν οι δονήσεις της φωνής και το πώς οι λέξεις μπορούν να γίνουν μια ευαίσθητη απόδειξη της ύπαρξης, με βοηθό το κείμενο του Δημητριάδη.

Οι εβδομάδες έρευνας των συντελεστών, θα οδηγήσουν στο να δημιουργηθεί ένα ευαίσθητο πεδίο όπου αυτές οι γυναίκες θα μπορέσουν να κάνουν το κοινό να συναισθανθεί, μέσω της φωνής και του σώματός τους, την περασμένη αλλά και την μελλοντική μνήμη του Αρχαίου Θεάτρου της Μήλου.

Σημειώνεται, ότι πριν από τις παραστάσεις, στη διαδρομή μεταξύ του ταμείου και της εισόδου του θεάτρου, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να επισκεφτεί επίσης τη φωτογραφική εγκατάσταση και Performance, με τίτλο “Είμαι το κόνσεπτ / κομμάτια που πέφτουν”, από την Ομάδα Performance Project και το Κέντρο Χορού & Θεάτρου Μήλου.