Η «Ηλέκτρα» βρέθηκε στον φυσικό της χώρο και ανέπνευσε

Για την καλοκουρδισμένη σκηνοθεσία της, την υψηλή αισθητική της και τις δυνατές ερμηνείες των συντελεστών της που, κατά γενική ομολογία, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από πολλά επαγγελματικά σχήματα, ξεχώρισε η «Ηλέκτρα» του Θεατρικού Πολιτιστικού Ομίλου Σύρου «Απόλλων», στο 5^ο Διεθνές Φεστιβάλ Άνδρου.

Η μεγάλη παραγωγή της Συριανής ομάδας, σε σκηνοθεσία Γιώργου Πάχου, παρουσιάστηκε το βράδυ της Τρίτης 20 Αυγούστου 2019 στο Ανοιχτό Θέατρο Άνδρου, αποσπώντας το θερμό χειροκρότημα του κοινού και σημαίνοντας τη λήξη της φετινής διοργάνωσης.

Για την ευκαιρία που δόθηκε στην «Ηλέκτρα» να βρεθεί εκτός των τειχών ενός κλειστού θεάτρου και να αναπνεύσει στον φυσικό της χώρο, καθώς και για τα θετικά σχόλια που έχει λάβει μέχρι σήμερα από πλήθος θεατών – μεταξύ αυτών και πολλοί γνώστες του αρχαίου δράματος», μίλησε στην «Κοινή Γνώμη», η πρόεδρος του ΘΕΠΟΣ «Απόλλων», Εύη Αριστείδου.

Μετά από έναν χρόνο επιτυχίας, η «Ηλέκτρα» σας παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ένα Ανοιχτό Θέατρο και μάλιστα στο πλαίσιο ενός Διεθνούς Φεστιβάλ, που εξ’ αρχής την αντιμετώπισε ως «επιδαύρεια παράσταση», όπως όλες αυτές που έχει φιλοξενήσει τα πέντε τελευταία χρόνια. Πόσο σημαντική είναι αυτή «η προίκα» για την ιστορία του Ομίλου;

«Έχοντας παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια σημαντικές παραστάσεις αρχαίου δράματος στο Ανοιχτό Θέατρο της Άνδρου, στην καρδιά μας ο χώρος έχει λάβει μυθικές διαστάσεις. Πριν από δύο χρόνια, όταν παρακολουθήσαμε το «Επτά επί Θήβας» αναρωτιόμαστε αν θα αξιωνόμαστε και μεις κάποια στιγμή ν' ανέβουμε σ αυτή τη μαγική σκηνή. Και να που δεν άργησε να έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Η Ηλέκτρα  αποτελεί ιδιαίτερο κεφάλαιο στην ιστορία του Ομίλου μας. Και νομίζω ότι στη σκηνή του ανοιχτού θεάτρου βρέθηκε στον φυσικό της χώρο, το ίδιο το έργο ανέπνευσε πιο ελεύθερα. Αποκομίσαμε την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε ένα αρχαίο θέατρο της πατρίδας μας κι όχι σε έναν πρόσφατα κατασκευασμένο χώρο, σε μια σύγχρονη θεατρική σκηνή».

Η «Ηλέκτρα» κουβαλά πίσω της περισσότερα από δύο χρόνια προετοιμασίας, ασταμάτητων προβών και δημιουργικού άγχους για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Η αποδοχή που συνεχίζει να γνωρίζει από το κοινό, όχι μόνο της Σύρου, αποτελεί επιβράβευση των κόπων σας και δικαίωση των ονείρων του σκηνοθέτη Γιώργου Πάχου και της ομάδας σας;

«Η αποδοχή του έργου από μικρούς και μεγάλους θεατές, Έλληνες και ξένους, γνώστες αλλά και ανυποψίαστους για τη δύναμη του αρχαίου δράματος, το ατελείωτο - όπως μας φαίνεται κάποιες φορές -χειροκρότημα, η συγκίνηση στα μάτια των θεατών όταν τελειώνει η παράσταση, οι θερμές χειραψίες, τα όμορφα λόγια που το καταλαβαίνουμε ότι δεν είναι τυπικά αλλά αληθινά, είναι  η μεγαλύτερη επιβράβευσή μας. Το θέατρο είναι το χόμπι μας, ο δημιουργικός τρόπος να επενδύσουμε τον ελεύθερο χρόνο μας. Υπάρχει όμως και  μια βαθύτερη ανάγκη που η δράση μας αυτή έρχεται να καλύψει. Η ανάγκη για κοινωνικοποίηση και αυτοβελτίωση. Ο πολιτισμός είναι πολιτική πράξη και μέσα από το θέατρο νοιώθουμε ότι τόσο εμείς όσο και οι θεατές μας γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι».

Πώς αισθανθήκατε όταν πατήσατε το σανίδι του Ανοιχτού Θεάτρου Άνδρου, γνωρίζοντας ότι λίγες ημέρες πριν είχε παρουσιαστεί εκεί «Οιδίπους Τύραννος» -επίσης του Σοφοκλή- σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη;

«Είμαστε ερασιτέχνες και σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να μπούμε σε μια διαδικασία σύγκρισης με τους επαγγελματίες του χώρου. Για εκείνους το θέατρο είναι το αντικείμενο των σπουδών τους, το επάγγελμα τους, το μέσο για να βιοποριστούν. Όπως σε κάθε επάγγελμα υπάρχουν καλοί και λιγότερο καλοί επαγγελματίες. Για εμάς το θέατρο είναι κάτι άλλο. Το μελετούμε και το υπηρετούμε με αγάπη, εντιμότητα και καλές προθέσεις. Μακάρι να είχαμε καταφέρει να δούμε τον Οιδίποδα. Αν δεν ακολουθούσε η παράσταση μας σίγουρα κάποιοι από εμάς θα είχαν ταξιδέψει μέχρι την Άνδρο για να απολαύσουν αυτή την παράσταση».

Εντοπίσατε διαφορές στις αντιδράσεις και στην αύρα ανάμεσα στο κοινό της Σύρου και της Άνδρου; Οι παραστάσεις εκτός έδρας προσδίδουν ένα επιπλέον άγχος;

«Το άγχος μας ήταν να προσαρμοστούμε στις ανάγκες της κυκλικής σκηνής. Είχαμε κάνει όμως σοβαρή προετοιμασία από τη Σύρο σχεδιάζοντας στο δάπεδο μιας σχολικής αυλής τη σκηνή της Άνδρου στις πραγματικές της διαστάσεις. Το κοινό γνωρίζαμε ότι θα είχε αυξημένες απαιτήσεις αφού τα τελευταία χρόνια παρακολουθεί ανελλιπώς σημαντικές παραστάσεις στο πλαίσιο του Φεστιβάλ. Νοιώθουμε ότι καλύψαμε απόλυτα τις απαιτήσεις των θεατών και ίσως και να ξεπεράσαμε τις προσδοκίες τους».

Ποια τα σχόλια των θεατών και του καλλιτεχνικού Διευθυντή του Διεθνούς Φεστιβάλ Άνδρου, Παντελή Βούλγαρη σε σχέση τόσο με την παράσταση όσο και γενικότερα με το έργο που παράγεται σήμερα από το ερασιτεχνικό θέατρο.

«Δυστυχώς ο κ. Βούλγαρης για λόγους πέρα από τη θέληση του δεν ήταν στην Άνδρο τη μέρα της παράστασης μας. Μας τιμά το γεγονός ότι μας εμπιστεύτηκε το κλείσιμο του 5ου Φεστιβάλ και γνωρίζουμε ότι στο μέλλον επιθυμεί να εμπλουτίσει τις δράσεις περιλαμβάνοντας στο πρόγραμμα σημαντικές εκδηλώσεις που παράγονται στις Κυκλάδες.  Τον ευχαριστούμε για μια ακόμη φορά και του χρωστάμε μια μεγάλη ζέστη αγκαλιά. Άλλωστε μας έχει υποσχεθεί ότι σύντομα θα μας επισκεφτεί στη Σύρο.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μας είπε για τον απόηχο της παράστασης μας, για τα άκρως θετικά σχόλια όσων μίλησαν μαζί του και μας ευχαρίστησε για τη συμμετοχή μας στο Φεστιβάλ».

Ποιο το μέλλον της «Ηλέκτρας» αμέσως μετά την επανάληψή του στο Θέατρο Απόλλων της Ερμούπολης (23-25 Αυγούστου, στις 21:00); Είναι εύκολο να πείτε «αντίο» σε μία μεγάλη παραγωγή που αγαπήθηκε πολύ τόσο από τον κόσμο, όσο και από σας;

«Είναι αδύνατον να πούμε αντίο στην Ηλέκτρα. Τον Οκτώβρη θα παρουσιαστεί στη Ρόδο κι ευελπιστούμε ότι ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες παραγωγές μας η Ηλέκτρα θα είναι μια παράσταση που μπορεί να ταξιδέψει πολύ στα επόμενα καλοκαίρια. Η παράσταση είναι πανέτοιμη, μια μικρή προετοιμασία χρειάζεται και μπορεί να σαλπάρει για οποίο λιμάνι επιθυμεί.  Παραφράζοντας τα λόγια της ίδιας της ηρωίδας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η παράσταση "σημάδεψε το σώμα μας, σφράγισε την ψυχή μας". Μετά τις τρεις παραστάσεις του Αυγούστου θα χαιρετίσουμε προσωρινά την Ηλέκτρα για να επισκεφτούμε την όμορφη και τρυφερή Αυλή (των θαυμάτων) του Ιακώβου Καμπανέλλη, μια Αυλή γεμάτη θαύματα και ήρωες δικούς μας, αληθινούς και καθημερινούς».