“Με ενδιαφέρει η τέχνη όπως και να «ντύνεται»”

Άλλη μία σπαρταριστή κωμωδία με την υπογραφή των Μιχάλη Ρέππα – Θανάση Παπαθανασίου «σερβίρεται» φέτος στο θεατρικό μενού της Σύρου.

Έναν χρόνο μετά την παρουσίαση των «Συμπέθερων από τα Τίρανα», ο Πολιτιστικός Σύλλογος Βάρης «Η Πανάχραντος» και ο Γιανέλης Δανέλης πιάνουν από κοινού τα πινέλα τους και τα «βάφουν μαύρα», ακολουθώντας τις οδηγίες του αγαπημένου συγγραφικού διδύμου.

Η παράσταση θα πραγματοποιηθεί από 14 έως 16 Μαρτίου 2020 στην ενοριακή αίθουσα Βάρης «Η ΝΑΖΑΡΕΤ». Συμμετέχουν: Ειρήνη Βαρθαλίτου, Ιωσήφ Ρούσσος, Λίζα Ρούσσου, Ευτυχία Ρούσσου Μάρκος Βουτσίνος, Αντωνέλα Βαρθαλίτου, Αντωνία Βακονδίου, Αντώνης Μακρυωνίτης, Γιάννης Φρέρης.

Σε συνέντευξή του στην «Κοινή Γνώμη», ο γνωστός εικαστικός αναφέρεται στη συνεργασία του με τη θεατρική ομάδα του συλλόγου, που τον φέρνει στο «τιμόνι» της σκηνοθεσίας. Μέσα από το νέο αυτό δημιουργικό μονοπάτι, ο κ. Δανέλης έχει την ευκαιρία να μοιραστεί και να αξιοποιήσει τις γνώσεις που έλαβε μέσω των σπουδών του στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν».

Γιάννης Δανέλης, ο εικαστικός. Γιάννης Δανέλης, ο σκηνοθέτης. Δύο διαφορετικοί ρόλοι με κοινή, όμως, βάση… τη δημιουργία. Πώς αισθάνεστε που σε λίγες ημέρες θα συστηθείτε ξανά στο Συριανό κοινό υπό άλλο πρίσμα;

"Είναι αλήθεια ότι πέρασε αρκετός καιρός από τότε που αποφοίτησα από το θέατρο Τέχνης. Το θέατρο λόγω της αμεσότητας είναι δύσκολο και με τρομάζει όμως από την άλλη,  με αφορά ως μέσο δημιουργίας εικόνας και  τρόπος επικοινωνίας. Είναι μια καινούργια πρόκληση και εδώ  καλούμαι  να υπηρετήσω το όραμα του θεατρικού συγγραφέα εκφράζοντας την εικαστική μου αντίληψη. Το αν θα πετύχει θα μας το πει ο χρόνος.

Ως καλλιτέχνης, δεν κάνω τίποτα λιγότερο απ’ το να επικοινωνώ με το κοινό και εκτίθεμαι μπροστά στα μάτια όλων μέσω του έργου μου. Τώρα σε ότι αφορά τη γνώση, σίγουρα  είναι το πεδίο που αφιερώνω πολύ χρόνο, γιατί μέσα από τη γνώση εμπνέομαι. Γνώση για μένα είναι οι δάσκαλοί μου, οι μαθητές μου, τα βιβλία μου, οι φίλοι, η Σύρος,  ότι δηλαδή με εξελίσσει. Λατρεύω τη Σύρο γιατί με αντέχει, μου δίνει ευκαιρίες να εκφραστώ και με μαλώνει όταν πρέπει! Είναι καλός δάσκαλος με ανοιχτό μυαλό. Και έτσι αισθάνομαι ότι έχω βρει το δάσκαλό μου".

Ως απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης, αλλά και ως διδάσκων της Ιστορίας της Τέχνης σας ενδιαφέρει η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοποίηση αυτής της γνώσης σας στο πολιτιστικό γίγνεσθαι του νησιού;

"Στο θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν είχα κατάπληκτους δασκάλους που μας έμαθαν ότι για να γίνεις καλός σε κάτι πρέπει να καταθέσεις όλη σου την ψυχή. Όχι το συναίσθημα αλλά το Είναι σου. Η συγκίνηση, η εξυπνάδα, η αλαζονεία, ο εγωισμός σου δεν αφορούν κανένα, μόνο την αλήθεια σου θέλουμε. Δεν είσαι διασκεδαστής είσαι καλλιτέχνης, μου έλεγαν, την ώρα που γράφεις που ζωγραφίζεις που γίνεσαι ένας ρόλος. 

Με ενδιαφέρει η τέχνη όπως και να «ντύνεται», άλλες φορές με λάδια, άλλες πάλι πάνω στο θεατρικό σανίδι ή μέσα απ το λόγο. Με ενδιαφέρει να ζήσω το τώρα όσο πιο έντονα μπορώ ισορροπώντας ανάμεσα στο απολλώνιο και το διονυσιακό".

Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τη Θεατρική Ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Βάρης «Η Πανάχραντος» και ποια στοιχεία των μελών της συνέβαλαν επικουρικά, αλλά καθοριστικά στην σκηνοθετική γραμμή που ακολουθήσατε;

"Αισθάνομαι κομμάτι πια αυτού του νησιού –και για αυτό το λόγο θέλω να συμμετέχω όσο το δυνατόν περισσότερο στα κοινά του τόπου.  Προσπαθώ λοιπόν να παρακολουθώ όσο το δυνατόν περισσότερα  εικαστικά δρώμενα που συμβαίνουν εδώ στη Σύρο (τα οποία είναι πάρα πολλά!!! Και τα περισσότερα ευτυχώς αξιόλογα). Τα τελευταία δύο χρόνια ο δρόμος με έβγαλε μπροστά στις θεατρικές παραστάσεις που έδωσε ο θεατρικός και πολιτιστικός σύλλογος της Βάρης.  Σε αυτή την ομάδα διαπίστωσα πως υπάρχουν αυθεντικά απλοί άνθρωποι που μέσα από την απλότητά τους (όχι την απλοϊκότητα) δεν ξέρουν τίποτα άλλο απ’ το να καταθέτουν την ψυχή τους. Επιλέγουν έργα που πρώτα καταλαβαίνουν οι ίδιοι και όχι μεγάλους τίτλους που θα ήθελαν να ξεχωρίσουν «παίζοντας» τους. Και αυτό για μένα είναι συγκινητικό και κινητήριος δύναμη για να δημιουργήσω.  Με αγκάλιασαν και τους αγκάλιασα από την πρώτη στιγμή. Είμαι ευτυχής που με άφησαν να τους γνωρίσω και να με γνωρίσουν. Ανταλλάξαμε πολλά σκοτάδια για να φτάσουμε στην κάθαρση μέσα από το αυθόρμητο γέλιο.

Αισθάνομαι ότι αν τους ζητούσα να πέσουν στη φωτιά (θεατρικά μιλώντας πάντα) θα το έκαναν χωρίς δεύτερη σκέψη! Και αυτό είναι από τα πιο σπουδαία πράγματα που μου έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια. Τους ευχαριστώ έναν, έναν προσωπικά".

Είτε με κωμωδίες από το κλασικό ρεπερτόριο είτε με έργα σύγχρονων δημιουργών, όπως οι  Ρέππας και Παπαθανασίου, η θεατρική ομάδα της Βάρης υπηρετεί πιστά την ελληνική δραματουργία. Ποιο είναι βασικό κριτήριο επιλογής των έργων, που παρουσιάζετε;

"Το έργο το διαλέγει η ομάδα. Και στην φετινή περίπτωση μάλλον το είχαν ήδη διαλέξει. Ο πολιτιστικός σύλλογος έχει προσωπική επαφή με τους συγγραφείς, οι οποίοι έδωσαν την άδεια να το ανεβάσουμε. Μέχρι να αποκτήσουμε μια κοινή γλώσσα επικοινωνίας ως ομάδα πιστεύω πως το ελληνικό ρεπερτόριο μας δίνει μια ασφάλεια ελευθερίας να παρεκτραπούμε, γιατί  μιλάει κατευθείαν στην καρδιά μας. Το κατανοούμε πιο γρήγορα και καλύτερα, γιατί είναι γραμμένο για την ελληνική κοινωνία και το μικρόκοσμό μας. Θεωρώ ότι δεν είμαστε έτοιμοι ακόμη να αναμετρηθούμε με άλλα κείμενα του διεθνούς ρεπερτορίου. Δεν ξεχνάμε επίσης ότι είμαστε ερασιτέχνες. Δεν έχουμε ούτε τη γνώση αλλά ούτε και το σθένος – τουλάχιστον για την ώρα". 

Η ομάδα αποτελεί μια ήσυχη δύναμη στον θεατρικό χάρτη της Σύρου με παραστάσεις που περιορίζονται κυρίως στην περιοχή δράσης της; Σας ενδιαφέρει μελλοντικά ένα μεγαλύτερο άνοιγμα, καθώς και η συμμετοχή στα επίσημα πολιτιστικά προγράμματα του νησιού;

"Αυτό είναι ένα στοίχημα που θέλουμε να κερδίσουμε. Έχουμε κάνει την αίτηση μας στο γραφείο πολιτισμού και ελπίζουμε ότι θα δεχθούν το αίτημά μας και το φθινόπωρο θα είμαστε έτοιμοι να μας υποδεχτεί και να αναμετρηθούμε με τη μεγάλη και υπέροχη σκηνή του Απόλλωνα! Από το επόμενο  Σάββατο  και για τρείς μόνο παραστάσεις θα παρουσιάσουμε τη δουλεία μας στο θέατρο της Βάρης ως πρόβα «τζενεράλε»".

Το «Βάφτα Μαύρα», από τον τίτλο και μόνο, μαρτυρά τη συγγραφική «απόχρωση» και διάθεση των δημιουργών στο συγκεκριμένο έργο. Η μαύρη κωμωδία είναι ένα είδος που μπορεί να γίνει κατανοητό και να αγκαλιαστεί εξίσου από το κοινό σε μια εποχή που οι συνεχόμενες δυσάρεστες καταστάσεις απειλούν να μας στερήσουν το γέλιο;

"Όντως το έργο , όπως πολύ εύστοχα εντοπίζεις Αντώνη είναι μια μαύρη κωμωδία. Έχει μελανά σημεία και πολλά τραγικά στοιχεία. Το αντιμετωπίζουμε ως τραγωδία για να μπορέσει το κοινό να γελάσει με τα άφθονα σουρεαλ στοιχεία  που έχουν επιδέξια αναδείξει οι μεγάλοι μάστορες της μαύρης κωμωδίας  Ρέππας- Παπαθανασίου. Εμείς γελάμε πολύ. Νομίζουμε πως θα γελάσετε και εσείς. Σας προσκαλούμε όλους στις τρεις παραστάσεις το επόμενο σαββατοκύριακο στις 14/15/16 Μαρτίου. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε και στις αφίσες μας. Αυτό που θα ήθελα να τονίσω είναι ότι για να υπηρετήσουμε το κείμενο δεν έχουμε κόψει διαλόγους και για αυτό το λόγο επιθυμούμε οι ηλικίες των παιδιών να είναι τουλάχιστον  από 12 ετών και πάνω.

Η εποχή μας δεν διαφέρει από καμία άλλη εποχή. Ανοίξτε τυχαία μια εφημερίδα προηγούμενων ετών. Φτώχια, σεισμοί και πόλεμοι, ίσως έτσι μόνο  να μπορούμε να εξελισσόμαστε. Αν πάλι ζούμε την αλλαγή του παραδείγματος ας είναι, θα το περάσουμε και αυτό με αισιοδοξία και χαμόγελο!".