Η Λογοδιάρροια του Βασιλιά

Ο Βασιλιάς Γεώργιος ο -πρώτη και τελευταία του- πάσχει από οξύ πρόβλημα εγωκεντρισμού και φλυαρίας. Εν αντιθέσει με άλλους γαλαζοαίματους, λιγομίλητους, βραδύγλωσσους και ξενόγλωσσους (στην παπάγια μου σας γράφω, όχι στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ), ο ίδιος μιλάει ακατάπαυστα σαν «κομμένη κεφαλή».

Τι στον ξύπνιο του, τι στον ύπνο του -τι στον κόρακα- ο Βασιλιάς Γεώργιος ο -πρώτη και τελευταία του- φανφαρολογεί,  αφρολογεί, συμφεροντολογεί και θριαμβολογεί για τα κατορθώματα τα δικά του, της αυλής του και του κοτετσιού του.

Λέει, λέει, λέει, όλα τα ψειρίζει και τον κώνωπα τον διυλίζει, μόνος του χτυπιέται και τσιρίζει. Λέει, λέει, λέει, μα όταν βαρεθούνε και τα σόγια, στο κενό θα πέσουνε τα λόγια, όξω καιροσκόποι και λαμόγια, βγάλε αν θέλεις λίγο το σκασμό.

Ο λαός αντέδρασε, ξεσηκώθηκε, επαναστάτησε. «Έλεος. Δίνουμε περισσότερα σε ωτοασπίδες παρά σε βασιλικά τέλη. Ας του πάρει κάποιος τον τηλεβόα, που βόας και πύθωνας να του δαγκώσουν τη γλώσσα, Παναγία μου».

Η λογοδιάρροια του Βασιλιά Γεώργιου του -πρώτη και τελευταία του- έχει εκνευρίσει τα πλήθη, την ίδια στιγμή που ο θρόνος του πολιορκείται στενά και από άλλους μνηστήρες. Στην ιδέα και μόνο ότι κινδυνεύει να χάσει τον τίτλο του, αισθάνεται την ανάγκη να πει πολλά περισσότερα. «Το βασίλειο αλλάζει και κανένας φελλός δεν μπορεί να μου κλείσει το στόμα», διαλαλεί στο παλάτι του και οι σοβάδες καταρρέουν.

«Καλά είναι, χρυσέ μου», τον εκλιπαρεί το προσωπικό. «Ο Χατζηγιάννης μιλά με προσευχές, μίλα κι εσύ με έργα μπας και ησυχάσει λίγο το τύμπανό μας».

100 Κτήρια – 100 Ιστορίες: Σεφ, μπάτλερ, υπηρέτες, φροντιστές βασιλικών αλόγων, διακοσμητές, κηπουροί και λαντζιέρηδες αφηγούνται την ιστορία του βασιλείου από την ακμή στην πτώση, από την ευημερία στην πενία, από τη Δυναστεία στη Μαρία της Γειτονιάς (Ναντίτο, φιλάς τον συνταξιούχο;) και εξηγούν πώς οι ίδιοι οδηγήθηκαν στην κώφωση από τα συνεχόμενα παραληρήματα του ηγεμόνα τους.

Όμως, ο Βασιλιάς Γεώργιος ο -πρώτη και τελευταία του- δεν πτοείται. Καμαρώνει για τα επιτεύγματά του, που στη φήμη ανταγωνίζονται το τέρας του Λοχ Νες και θέλει να κατατροπώσει με την ευφράδεια του λόγου του κάθε αντίπαλο.

Οι σύμβουλοι προσπαθούν να τον μεταπείσουν. «Ο κόσμος περιφρονεί τους φαφλατάδες. Άσε τα λογύδρια και άνοιξε κανένα βιβλίο να μάθεις τον Λεωνίδα, τον Κλεομένη, τον Δωριέα και τον Παυσανία (Λάκωνες), τον Γκαίτε, τον Καμύ, τον Νίτσε και τον Ντάνο (Φιλόσοφοι)». Ο Βασιλιάς Γεώργιος ο –πρώτη και τελευταία του- έχει καλύτερη ιδέα. «Θα κάνουμε διάλογο. Θα μαζευτούμε όλοι στο παλάτι, να πάρουμε το five o clock tea μας και να παρουσιάσουμε τις θέσεις μας στους υπηκόους μας» διατάσσει, ελπίζοντας αυτή τη φορά οι αντίπαλοί του να αποδεχτούν την πρόσκληση.

Σιγά τα ωά. Και στην πρώτη βασιλική συνάντηση, στην οποία δεν παρευρέθηκε κανείς άλλος εκτός από τον ίδιο, έκανε έναν ωραιότατο μονόλογο, σαν να το ‘βγαλε η Παρασκευούλα απ’ του κουτιού τα παραμύθια. «Βασιλιάς Ληρ… να σας παίξω λίγο;». «Όχι, να καθίσεις στα αυγά σου και πριν μιλήσεις, βούτα τη γλώσσα στο μυαλό». «Γιατί;» αναρωτήθηκε ο Βασιλιάς Γεώργιος ο -πρώτη και τελευταία- του. «Γιατί, η μερέντα μας τελείωσε».

Ο βασιλιάς δε δέχεται υποδείξεις. Τα έχει ρυθμίσει όλα. Τη συζήτηση θα συντονίσει ένας αυλικός του και το γεγονός θα καταγράψουν παιδιά από το παλάτι που του κάνουν θελήματα. «Ελάτε να ανταλλάξουμε απόψεις, θα έχουμε και κουλουράκια από περίφημα bakery του Ηνωμένου Βασιλείου». Μα είναι αυτό επιχείρημα; Αφού οι συνταξιούχοι αποφεύγουν τα βούτυρα και οι αντιφρονούντες δεν αγγίζουν οτιδήποτε έχει παραχθεί από χέρι εργάτη που δουλεύει παραπάνω από το βασικό οχτάωρο, χωρίς να πληρώνονται οι υπερωρίες και χωρίς να υπολογίζονται τα εργασιακά του δικαιώματα. Μην μπαζώνετε μόνο ρέματα, πάρτε τα κουλουράκια και μοιράστε τα στον λαό που πεινάει.  

Ο Βασιλιάς Γεώργιος ο –πρώτη και τελευταία του- βρίσκεται σε απόγνωση. Κανείς δεν παρακολουθεί τις διαλέξεις του και η γλώσσα του γίνεται πουλόβερ χωρίς κοινό. Στην προσπάθειά του να τραβήξει το ενδιαφέρον των υπηκόων του, άνοιξε βασιλικό κέντρο δίπλα σε φαστφουντάδικο, αλλά ούτε τότε συγκινήθηκε ο κόσμος. Δεν πειράζει. Φάε εσύ μια πίτα με fish & chips και σώπα. Καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς. Καλή αφωνία!