Το Στίγμα των Συντακτών

Ήταν όλοι εκεί. Και θα συνεχίσουν να είναι όλοι εκεί. Εκεί για τη φωτογραφία, το αναμνηστικό, που θα στέκει περήφανο σε κάποιο συρτάρι, την ιστορία που θα έχουν να λένε περήφανα στους φίλους και τους γνωστούς. Ήταν όλοι εκεί.

Σε κάθε αθλητική διοργάνωση, που τραβάει τα φώτα της...

Συνηθίζεται ο όρος “δικαίωση” να χρησιμοποιείται όταν το πλήρωμα του χρόνου αποδεικνύει πως μία θέση, ένα αίτημα ή και μία ανάγκη – απαίτηση ενός, περισσότερων προσώπων ή και μίας ολόκληρης κοινωνίας ικανοποιούνται, χαρίζοντας ανάσα για κάθε πολύπαθη και ταλαιπωρημένη πλευρά!

Δυστυχώς,...

Οι καουμπόιδες, όπως έχουν περάσει στην σύγχρονη ποπ κουλτούρα, μέσα από τα γουέστερν, με τη μορφή του Τζον Γουέιν, του Κλιντ Ίστγουντ, του Μπαρτ Λάνκαστερ, του Γκάρι Κούπερ, του Κερκ Ντάγκλας, ή ακόμη και του Λούκι Λουκ, αφορούν σε χαρακτήρες, σχεδόν τυποποιημένους. Τυχοδιώκτες, μοναχικοί,...

Εικόνα απογοητευτική, θλιβερή και συνάμα προκλητική είναι αυτή που παρουσιάζουν οι εκλεγμένοι εκπρόσωποι αυτού του τόπου.

Βιάζουν συστηματικά τη λογική των πολιτών, την οποία αφού καταρρακώνουν, κατόπιν ασελγούν στο κουφάρι της.  

Τόσο ανερυθρίαστη προσβολή της νοημοσύνης του...

Ζητάμε τουρισμό, ζητάμε επισκεψιμότητα και μονίμως ζητάμε παπάδες. Κι όταν τελικά τα έχουμε, θα έκρινε κανείς, από τη συμπεριφορά μας, πως ίσως να μην τα θέλαμε και τόσο πολύ. Γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, ή αρεσκόμαστε μόνο στα λόγια ή είμαστε ανέτοιμοι για την πραγματοποίηση των ευχών...

Μπορεί να απέχουμε αρκετά μέχρι την πραγματοποίησης της Ετήσιας Γενικής Συνέλευσης της Ένωσης Ποδοσφαιρικών Σωματείων Κυκλάδων, όμως είναι σημαντικό να υπάρξει ένας αρχικός σχεδιασμός για την επόμενη... σεζόν. Αν και είναι γνωστός ο τρόπο με τον οποίο θα "πάει" η επόμενη αγωνιστική σεζόν, όμως...

Ολοένα και περισσότερο αναπτύσσεται η ανεκδιήγητη απόλυτη κι απολυταρχική συμπεριφορά ορισμένων αιρετών προσώπων σε δημόσιες συνεδριάσεις, οι οποίοι ως φαίνεται, αρέσκονται, φλερτάροντας έντονα με την “υπεροχή” που χαρίζουν(;) οι θέσεις εξουσίας και διοίκησης, να “σηκώνουν το δάχτυλο” σε...

Για δε… Άμα έρχουνε αθρώποι από άλλα μέρη, μπας φρακάρωμε εδωνά; Δε ξέρω τώρα δα, αλλά έτσι λέω… Μήμπως άμα πάμε να τος εξυπερετήσωμε, μας έρχει λίγο βαρύ; Δηλαδής, επειδής τώρα ας πούμε έχωμε, εντάξει, λίγο κόσμο, άμα όλο μαζί μας έρχει πολύς κόσμος, μήμπως δε μποράμε να τος βάλωμε πουθενά;...

«Που είναι οι παλιές καλές μέρες της λογοκρισίας», ονειρεύονται κάποιοι.

Τότε που η εξουσία άπλωνε το μακρύ της χέρι που κρατούσε τη γομολάστιχα και έσβηνε ότι και όποιον την ενοχλούσε.

Απροκάλυπτη φίμωση του δημόσιου λόγου, της οποίας ακόμα και σήμερα υπάρχουν οι νοσταλγοί....