Γαϊτανάκι απάθειας(;)

Θύμα της εφαρμοζόμενης πολιτικής λιτότητας που προωθείται από την κεντρική κυβέρνηση μέσω του υπουργείου Υγείας, αλλά και με τη συναίνεση πολλές φορές, των διορισμένων διοικήσεων των Υγειονομικών Μονάδων, μοιάζει να είναι και το Γενικό Νοσοκομείο Σύρου, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ανυπαρξία προσπάθειας επέκτασης αυτόνομου του παιδιατρικού τμήματος, από την πλευρά της νέας διοίκησης.

Την ίδια στιγμή που η οικονομική θηλιά σφίγγει ολοένα και περισσότερο αναφορικά με τις χρηματοδοτήσεις και τη στελέχωση των Υγειονομικών Μονάδων με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, απειλώντας ευθέως τη μελλοντική λειτουργία τους, αλλά και με τις ανάγκες στον εν λόγω τομέα να αυξάνονται καθημερινά, η αμυντική και όχι διεκδικητική στάση του νέου διοικητή του Γενικού Νοσοκομείου Σύρου, Γιάννη Πετράκη, σχετικά με την κάλυψη των παρουσιαζόμενων αναγκών με λύσεις εφήμερου χαρακτήρα, οδηγούν αφενός στην ανακύκλωση των υπαρκτών ζητημάτων που απασχολούν κυρίως τους πολίτες που απευθύνονται σε αυτό και αφετέρου, στη διευκόλυνση της Πολιτείας να αποποιείται των υποχρεώσεών της, τις οποίες εν τέλει καλούνται να καλύψουν ιδιώτες, με την εθελοντική και αφιλοκερδή παρουσία τους.

Το θέμα της καλής λειτουργίας του παιδιατρικού τμήματος αλλά και της επέκτασης αυτού, επανέρχεται στο προσκήνιο της ειδησεογραφίας μετά από ανακοίνωση του διοικητή του Νοσοκομείου Σύρου, που δημοσιεύεται αυτούσια και στο περιεχόμενο της οποίας, καθίσταται σαφής ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται η κάλυψη της κενής θέσης του μοναδικού παιδιάτρου που εργάζεται στο Γενικό Νοσοκομείο Σύρου, κάθε φορά που ο ίδιος έχει δικαιωματικά άδεια από τα καθήκοντά του.

Αυτούσια η ανακοίνωση του Γιάννη Πετράκη

“Με αφορμή τα πρόσφατα δημοσιεύματα περί παροχής κινήτρων σε μετακινούμενους επαγγελματίες υγείας από την τοπική κοινωνία, θα θέλαμε με την παρούσα επιστολή να εκφράσουμε δημόσια τις θερμές μας ευχαριστίες για την άμεση ανταπόκριση και την ευγενή και εθελοντική προσφορά ιδιωτών που αφορούσε στην φιλοξενία της παιδιάτρου κας Γεωργά Σουλτάνας – Επιμελήτρια Α΄ Παιδιατρικής η οποία μετακινήθηκε από το Γ. Ν. Νίκαιας Πειραιά
Άγιος Παντελεήμων” - Γ.Ν. Δυτικής Αττικής “Η Αγία Βαρβάρα” για την κάλυψη εκτάκτων υπηρεσιακών αναγκών του Γενικού Νοσοκομείου Σύρου από 23.06 – 02.7.2014.

Συγκεκριμένα, κος Ν. Χάλαρης προσέφερε αφιλοκερδώς δωμάτιο στο ξενοδοχείο Halaris, όπως έχει επαναλάβει άλλωστε στο παρελθόν. Ο κος Γαβιώτης και το πρακτορείο Gaviotis Travel προσέφερε μειωμένα ακτοπλοϊκά εισιτήρια καθώς και δυνατότητα παραχώρησης διαμονής.

Ευχαριστούμε επίσης θερμά και τις ιδιώτες παιδιάτρους της Σύρου κα Παπαγεωργίου Χαρά, κα Πουκουλίδου Θέκλα κα Σαρίδου – Νίκα Μάρθα, οι οποίες δέχθηκαν να καλύψουν εθελοντικά σε καθεστώς ετοιμότητας κλήσεις του Νοσοκομείου μας για αντιμετώπιση σοβαρών περιστατικών, σε περίπτωση που η μετακίνησή ιατρού από άλλο Νοσοκομείο της Υγειονομικής Περιφέρειας καθυστερούσε. Η ανωτέρω συνεργασία και η εθελοντική κάλυψη των όποιων βραχυπρόσθεσμων κενών, αποτελεί άριστο παράδειγμα προς μίμηση.

Ο κοινός διοικητής των διασυνδεομένων Νοσοκομείων Γ.Ν Σύρου – Γ.Ν. - Κ.Υ. Νάξου Ιωάννης Πετράκης”.

Ταύτιση επιχειρημάτων

Όπως γίνεται αντιληπτό μέσω του περιεχομένου της ανακοίνωσης του Γιάννη Πετράκη, το ουσιαστικό πρόβλημα της στελέχωσης και άρα, της ομαλής λειτουργίας και επέκτασης ως αυτόνομου όμως, του παιδιατρικού τμήματος, δηλαδή της παιδιατρικής κλινικής, παραμένει στην πρώτη γραμμή για το Γενικό Νοσοκομείο Σύρου, στο οποίο είναι γνωστό πως εργάζεται μόνον ένας παιδίατρος.

Παρά τις ανάγκες που παρουσιάζονται τόσο στην κάλυψη των προγραμματισμένων ραντεβού, όσο όμως και στην αντιμετώπιση των έκτακτων περιστατικών, το εν λόγω τμήμα εξακολουθεί να παραμένει με έναν παιδίατρο, τη στιγμή που το οργανόγραμμα του Νοσοκομείου προβλέπει την ύπαρξη τριών θέσεων, οι δύο εκ των οποίων μένουν κενές με το γνωστό επιχείρημα από την πλευρά του αρμόδιου υπουργείου και της διοίκησης του Γενικού Νοσοκομείου Σύρου ότι η ευθύνη βαρύνει τους ιατρούς που δεν εκδηλώνουν ενδιαφέρον, αναφέροντας ακροθιγώς μόνον πως, επί της ουσίας δεν δίνονται κίνητρα από την Πολιτεία.

Υποβάθμιση και μη στελέχωση

Σε αυτό το πλαίσιο ο κ. Πετράκης σε τηλεφωνική επικοινωνία, τόνισε ότι θα ήταν επιθυμητή η προκήρυξη δύο θέσεων επικουρικού ιατρού παιδιάτρου τριετούς σύμβασης και όχι ενός έτους - όπως γινόταν μέχρι σήμερα -, προκειμένου να αποτελέσει ελκυστική “προοπτική” για έναν ιατρό και να στελεχωθεί το τμήμα. Πρόταση ωστόσο, που όπως φαίνεται μένει σε θεωρητικό επίπεδο, καθώς σε σχετική ερώτηση για το πότε θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί αυτό, ο ίδιος απάντησε πως δεν είναι γνωστό κάτι περισσότερο. Μήπως με εντατικότερες προσπάθειες θα μπορούσε να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση προς το αρμόδιο υπουργείο και να υπάρξει αποτέλεσμα;

Απορίας άξιον επίσης είναι γιατί υιοθετείται αβίαστα η προοπτική του αρμόδιου υπουργείου για επικουρικούς ιατρούς και όχι μόνιμους, όπως άλλωστε ορίζεται στο σχετικό οργανόγραμμα; Αναφορικά δε, με την άμεση κάλυψη των περιστατικών καθημερινά, αλλά και την πολύωρη αναμονή των ασθενών λόγω της εργασίας ενός μόνο παιδιάτρου στο Νοσοκομείο, ο κ. Πετράκης δήλωσε πως, “Δυστυχώς η αναμονή είναι λίγο μεγαλύτερη και αν οποιοσδήποτε γονιός ή άλλος ασθενής δεν θέλει να περιμένει, όντως μπορεί συγκεκριμένες ημέρες να έρθει απόγευμα και να πληρώσει επίσκεψη”, γεννώντας εύλογα κάποια ακόμη ερωτήματα. Πόσοι γονείς έχουν πλέον την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν επισκέψεις για την ιατρική εξέταση των παιδιών τους; Δε θα μειωνόταν η ουρά αναμονής, στην περίπτωση που καλύπτονταν οι κενές θέσεις του οργανογράμματος με περισσότερους ιατρούς; Ως εκ τούτου, δε θα αναβαθμιζόταν η λειτουργία του παιδιατρικού τμήματος;

Επιπρόσθετα μάλιστα, σε περιπτώσεις άδειας του ενός παιδιάτρου, δε θα υπήρχε μικρότερη ανάγκη από την παρουσία ιδιωτών ιατρών στο Νοσοκομείο, οι οποίοι βέβαια πρόθυμα ανταποκρίνονται παρά τον φόρτο εργασίας τους, όταν μένει χωρίς παιδίατρο το Νοσοκομείο του νησιού;

Ανενεργή η παιδιατρική κλινική

Τα προαναφερθέντα ερωτήματα μάλιστα, δεν παρουσιάζονται ακόμη πιο επιτακτικά όταν ο κ. Πετράκης δήλωσε χθες στην εφημερίδα κατηγορηματικά πως, “Με περισσότερη στελέχωση από ιατρούς και νοσηλευτές θα αναπτυσσόταν περισσότερο το παιδιατρικό τμήμα.”;

Και εν τέλει, δεν επιβεβαιώνει το γεγονός ότι παραμένει ανενεργή και κλειστή η εδώ και λίγα χρόνια έτοιμη παιδιατρική κλινική, όταν σύμφωνα με όσα απάντησε σε σχετικό ερώτημα για τη φιλοξενία των περιστατικών του παιδιατρικού τμήματος στην πτέρυγα της παθολογικής κλινικής, υπογράμμισε χαρακτηριστικά ότι, “Σαν αυτόνομο τμήμα χρειάζεται περισσότερους ιατρούς, αλλά αυτή τη στιγμή λειτουργεί ως παιδιατρικό τμήμα και απλά φιλοξενούνται τα περιστατικά σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο της παθολογικής κλινικής.”;

Εν κατακλείδι, πώς μπορεί να ερμηνευθεί το γεγονός ότι η σύντομη τηλεφωνική συνομιλία του με την εφημερίδα, ολοκληρώθηκε απότομα με τον ίδιο να κλείνει το τηλέφωνο αγενώς όταν ετέθη το ερώτημα αν στην προσπάθεια ενεργοποίησης και στελέχωσης του παιδιατρικού τμήματος, δινόταν η δυνατότητα πέραν της νοσηλεύτριας που βοηθά τον παιδίατρο να εργασθεί και να αξιοποιηθεί νοσηλευτικό προσωπικό που εργάζεται ήδη στο παθολογικό τμήμα, ενώ έχει ειδίκευση στην παιδιατρική;

Όποιες κι αν είναι οι απαντήσεις στα ερωτήματα που αν και κλήθηκε ο διοικητής να απαντήσει, ωστόσο τα άφησε αναπάντητα, το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση είναι να δοθεί διευκρίνιση για το τί Νοσοκομείο θέλουμε.

Σε μία εποχή που οι περικοπές ματώνουν τη μέση ελληνική οικογένεια, αφαιρώντας της το δικαίωμα να χαίρει περίθαλψης δημόσιας και δωρεάν, πόσο μάλλον στο ευαίσθητο επίπεδο των παιδιατρικών αναγκών, το θέμα είναι αν άνθρωποι σε θέσεις “κλειδιά” επιδιώκουν την ενίσχυση των Δημόσιων Νοσοκομείων ή λειτουργούν ως δούρειοι ίπποι των κατευθύνσεων της σκληρής κυβερνητικής πολιτικής.