Αποπλάνηση και σεξουαλική κακοποίηση: Πώς μπορούν οι γονείς να προστατεύσουν τα παιδιά

Συχνά έρχονται στην επικαιρότητα μαρτυρίες παιδιών και εφήβων που έγιναν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης ή κακοποίησης στα χέρια δασκάλων, καθηγητών, προπονητών, ή άλλων ενηλίκων τους οποίους εμπιστευόταν και οι οποίοι θεωρούνταν «υπεράνω υποψίας». Η προστασία των παιδιών και των εφήβων μας από τους υποβόσκοντες κινδύνους της σεξουαλικής παρενόχλησης/κακοποίησης είναι μια αποστολή που απαιτεί επαγρύπνηση, εκπαίδευση και ανοιχτό διάλογο.

Χρειάζονται δύο πράγματα σε αυτή την κατεύθυνση: (Α) ενδυνάμωση των παιδιών και εφήβων να εντοπίσουν τα αρχικά σημάδια ότι «κάτι δεν πάει καλά εδώ» και (Β) ο εξοπλισμός τους με τα εργαλεία για να αποφύγουν την σεξουαλική παρενόχληση.

Δείτε πώς μπορούν οι γονείς και οι κηδεμόνες να οπλίσουν τα παιδιά τους με γνώση και αυτοπεποίθηση:

1. Προωθήστε τον ανοιχτό διάλογο

Χτίστε εμπιστοσύνη: Δημιουργήστε ένα καταφύγιο στο σπίτι όπου το παιδί σας νιώθει ασφάλεια να μοιραστεί οτιδήποτε χωρίς να φοβάται ότι θα το κατακρίνετε και θα το τιμωρήσετε. Οι κακοποιητές συχνά πατάνε πάνω σε αυτό και τρομοκρατούν τα παιδιά λέγοντάς τους, «αν το μάθουν οι γονείς σου δε θα σε πιστέψουν και θα σε κατηγορήσουν ότι φταις». Ενθαρρύνετε τα παιδιά να συμμετέχουν τακτικά σε συζητήσεις για την καθημερινή τους ζωή για να υπάρχει διαφάνεια.

Μιλήστε τη γλώσσα τους: Προσαρμόστε τις συζητήσεις για την ασφάλεια του σώματος στην ηλικία του παιδιού σας. Για τα μικρά, χρησιμοποιήστε απλούς όρους για να εξηγήσετε τα ιδιωτικά μέρη και τα προσωπικά όρια. με τους εφήβους, εμβαθύνετε.

1. Διδάξτε τη δύναμη των ορίων

Ο προσωπικός χώρος είναι ιερός: Ενσταλάξτε στο παιδί σας την κατανόηση ότι το σώμα του είναι δικό του. Το κάθε παιδί έχει το απόλυτο δικαίωμα να αρνηθεί οποιοδήποτε άγγιγμα που το κάνει να αισθάνεται άβολα, ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο ενήλικας που εμπλέκεται. Για παράδειγμα, δεν επιμένουμε να αγκαλιάσει και να φιλήσει ή να δεχτεί την αγκαλιά και το φιλί ενός συγγενούς το παιδί μας, όταν ξεκάθαρα λέει «όχι».

Καθορίστε τις «ιδιωτικές ζώνες»: Διατυπώστε ξεκάθαρα στο μικρό παιδί ποια μέρη του σώματος είναι ιδιωτικά και τονίστε ότι κανείς δεν πρέπει να ζητήσει να τα δει ή να τα αγγίξει χωρίς συγκεκριμένο νόμιμο λόγο, όπως ένας γιατρός κατά τη διάρκεια μίας εξέτασης, παρουσία του γονιού.

1. Αποκωδικοποιήστε τα προειδοποιητικά σήματα

Προσέξτε το υπερβολικό ενδιαφέρον: Ειδοποιήστε το παιδί σας να είναι προσεκτικό εάν ένας ενήλικας αναζητά υπερβολικό χρόνο μόνος του μαζί του, το «λούζει» με δώρα, κομπλιμέντα, χάρες, χωρίς λόγο, είναι υπερβολικά φιλικός χωρίς να κρατάει τα όρια παιδιού/μαθητή/αθλητή και ενήλικα ή επιμένει το παιδί να κρατά μυστικά.

Ακατάλληλες συνομιλίες: Εκπαιδεύστε τους εφήβους να είναι επιφυλακτικοί εάν ένας ενήλικας εμπλακεί σε σεξουαλικά κομπλιμέντα, υπονοούμενα, σχόλια και τα παρόμοια.

1. Ενδυνάμωση με διεκδίκηση

Η δύναμη του όχι: Εξασκηθείτε σε σενάρια παιχνιδιών ρόλων όπου το παιδί σας λέει με σιγουριά «όχι» και βγαίνει από καταστάσεις που αισθάνεται δυσάρεστα. Ενισχύστε στο παιδί την ιδέα ότι τα συναισθήματά του είναι έγκυρα και δεν έχει καμία υποχρέωση να συμμορφωθεί με πράγματα που του ζητάει ένας δάσκαλος ή προπονητής που δεν εμπίπτουν στον χώρο της μάθησης ή προπόνησης.

1. Δείξτε τους τον δρόμο στην ψηφιακή ζούγκλα

Ενημέρωση: Επειδή τα παιδιά σήμερα είναι τόσο εξοικειωμένα με το διαδίκτυο και τα σόσιαλ μίντια και οι γνώσεις τους σε τεχνικά θέματα συχνά ξεπερνάνε αυτές των γονιών τους, οι γονείς διστάζουν να ξεκινήσουν συζητήσεις σχετικά με την ασφάλεια στο διαδίκτυο. Μη φοβάστε! Κουβεντιάστε! Συζητήστε μα τα παιδιά τους κινδύνους της κοινής χρήσης προσωπικών στοιχείων ή φωτογραφιών στο διαδίκτυο. Διδάξτε τους να αναγνωρίζουν και να αποφεύγουν τις ακατάλληλες εξελίξεις στο απέραντο ψηφιακό τοπίο, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών μέσων και των τυχερών παιχνιδιών.

1. Καλλιεργήστε την κριτική σκέψη

Εμπιστοσύνη στο ένστικτο: Αν κάτι φαίνεται στο παιδί ότι δεν είναι εντάξει στη συμπεριφορά ενός καθηγητή ή προπονητή, πιθανότατα δεν είναι εντάξει! Ενθαρρύνετε το παιδί σας να ακούσει το ένστικτό του. Εάν κάτι δεν πάει καλά ή η συμπεριφορά ενός ενήλικα είναι υπερβολική ή κάνει το παιδί να νιώσει άβολα, να θέλει να την κρύψει, ή να τη δικαιολογήσει,  θα πρέπει να απομακρυνθεί αμέσως και να μιλήσει με τους γονείς.

Τακτικές αποκάλυψης: Εκπαιδεύστε τους εφήβους να αναγνωρίζουν τις τακτικές που χρησιμοποιούν οι ενήλικες για να προσελκύσουν σεξουαλικά τα παιδιά– υπερβολική φιλικότητα, «κολλητηλίκι», κολακεία, δώρα, έλλειψη ορίων που είναι φυσιολογικά λόγω της θέσης του ενήλικα, ή προσπάθειες απομόνωσής τους από τους φίλους και την οικογένειά τους.

1. Η σημασία του ξεσκεπάσματος

Διαγράψτε το Φόβο της Κατηγορίας και των Συνεπειών: Διαβεβαιώστε το παιδί σας ότι δεν θα αντιμετωπίσει επιπτώσεις όταν μιλάει για ανάρμοστη συμπεριφορά κάποιου δασκάλου ή προπονητή. Η ασφάλειά του είναι η απόλυτη προτεραιότητα. Οι περισσότεροι ενήλικες που κακοποιούν σεξουαλικά εφήβους τους ενσταλάζουν τον φόβο της τιμωρίας και της απώλειας προνομίων (πχ., δε θα παίξουν στην ομάδα, δε θα πάρουν καλό βαθμό, κλπ.).

1. Δώστε το καλό παράδειγμα

Γίνετε εσείς παράδειγμα προς μίμηση: Δείξτε υγιή όρια και αλληλεπιδράσεις με σεβασμό στις σχέσεις σας. Τα παιδιά μαθαίνουν παρατηρώντας τη συμπεριφορά των ενηλίκων.

Ενεργητική ακρόαση: Όταν το παιδί σας εκφράζει ανησυχίες, ακούστε με ενσυναίσθηση και λάβετε υπόψη στα σοβαρά τα συναισθήματά του, ενισχύοντας την εμπιστοσύνη του.

Ενσωματώνοντας αυτές τις στρατηγικές στην καθημερινή ζωή, οι γονείς μπορούν να ενδυναμώσουν τα παιδιά τους να ακολουθήσουν την προσωπική τους εξέλιξη με επίγνωση και αυτοπεποίθηση, αναγνωρίζοντας αποτελεσματικά και παρακάμπτοντας πιθανούς κινδύνους. Ο συνεχής διάλογος, η ενημέρωση και η ακλόνητη υποστήριξη είναι οι ακρογωνιαίοι λίθοι που στηρίζουν το παιδί.

πηγή: ygeiamou